Bij Froo lijken mensen voornamelijk te denken dat het allemaal vanzelf goed gaat en soepel verloopt omdat het toch zo’n klein hondje is. Ik zeg zelf ook wel eens dat ze stikmakkelijk is, en dat vind ik ook, voor mezelf. Ik ken haar goed en ik vind haar geen moeilijke hond, maar het is niet allemaal vanzelf gegaan gewoon omdat ze zo klein is. Ik ben overigens wel blij dat ze zo klein is want daardoor had ik nooit het gevoel dat het een spannende kwestie was of het wel of niet goed zou komen. Een hondje van 22 centimeter met wat angstagressie en voernijd is voor mij niet zo indrukwekkend, zeg maar. Het is uiteindelijk wel gewoon goedgekomen, maar het grootste misverstand is dat alles op magische wijze vanzelf super vloeiend verloopt gewoon omdat ze maar een klein hondje is.
Verder, ook gerelateerd aan haar formaat, denken heel veel mensen dat ze zielig is als ze naast de scootmobiel meerent. Ze vindt dat echt heel erg leuk en op het moment dat ze het niet meer leuk vindt mag ze gewoon op de plank. Maar verbazingwekkend veel mensen voelen toch de behoefte om er iets van te zeggen als ze ernaast loopt met die geconcentreerde kop van haar, want dat vatten ze dan op als ‘ze is moe en heeft het zwaar’ en dat komt dus weer ‘omdat ze daar veel te klein voor is’. Zelf vind ik dat altijd wel vreemd want ze wordt echt niet met 15km/u voortgesleept of zo, we gaan gewoon op een tempo dat voor haar comfortabel is en ik forceer nooit wat. Het is heus niet zo dat ik er elke keer iets over te horen krijg hoor, en net zo veel mensen zien het wel voor wat het is: een hondje dat gewoon plezier heeft en het leuk vindt. Maar ik verbaas me er wel echt over hoeveel mensen lijken te vinden dat zo’n kleintje voor de sier thuis op de bank moet liggen en vooral geen inspanning zou moeten mogen verrichten of zo. Terwijl ze nu ook echt weer geen teacup Chihuahua is of zo. Ze heeft qua bouw meer weg van een tengere JR.
Verder zijn er nog wel wat kleine dingetjes. Mensen denken vaak dat ze enthousiast is en geaaid wil worden omdat ze kwispelt. Vaak is dat ook gewoon zo maar ik moet dat zelf altijd even in de gaten houden, want ze kwispelt ook uit negatieve spanning en dan wil ze dus juist niet geaaid worden. Gelukkig ken ik haar een heel stuk beter dan die mensen, dus dat leidt verder nooit tot negatieve ervaringen. Het verschil is voor iemand met verstand van honden echt super makkelijk te zien maar leken zijn altijd heel verbaasd en vinden het fascinerend als ik ze uitleg dat niet alle honden die kwispelen blij zijn.
Mensen denken trouwens ook bij voorbaat al dat ze uitvalt aan de lijn naar andere honden en heel erg grootheidswaan heeft. De helft daarvan is ook gewoon waar dus ze doet nog wel iets om het stereotype beeld in stand te houden. Grootheidswaan heeft ze niet, ze is gewoon heel bang, dus het misverstand zit ‘m meer in de reden waarom ze het doet. Alleen mensen die duidelijk verstand van honden hebben zien altijd gelijk dat het angst is. Gisteren liep er een vrouw met een grote Setter achter ons. Ik kon Froo goed vooruit sturen en ze liep braaf door zonder uit te vallen (ze is echt heel erg gegroeid op gebied van andere honden ) maar toen ze bij de scooter moest wachten moest de hond passeren en toen viel ze toch even uit, ondanks het feit dat er heel wat afstand tussen zat. Die vrouw zei gelijk “oh ze is bang, ze is ook maar zo klein!” en nam heel behulpzaam en snel haar hond mee langs Froo. Sommige mensen zien het dus gelijk maar het wordt ook wel heel vaak verkeerd opgevat.
Oh en ik hoor echt heel vaak de vraag of ze nog een puppy is. Ze is 3,5.
Er is 1 resultaat gevonden
Terug naar “Grootste misverstand”
- 26 sep 2021, 16:16
- Forum: Kynologische Klets
- Onderwerp: Grootste misverstand
- Reacties: 77
- Weergaves: 3082