Grootste misverstand

[Veertje]

Wat is het grootste misverstand dat men heeft over jouw hond(en)? Bijvoorbeeld omdat hij van een bepaald ras is, waardoor er een vooroordeel is terwijl jouw hond helemaal niet zo is.

Bij Finn is het dat hij zo lief is. Nu is hij dat ook wel, maar er zit echt een felle donder in verstopt die je niet snel ziet. Hij was eens uit logeren bij mensen die ik via de agility kende, met allerlei border collies. Nou hij stond z'n mannetje prima en liet het ook weten als het hem niet zint. Dat hadden ze niet verwacht Richting volwassen honden is dat wel altijd netjes volgens de hondentaal, dat kan hij allemaal prima. Puppies is een ander verhaal, die moeten hoe dan ook op hun donder krijgen. Maakt niet uit of het verdiend is of niet. Dus als ik pups tegenkom moet ik altijd de baas uitleggen dat ze beter Tess kunnen laten kennismaken dan Finn.
Op de renbaan kreeg ik vorige week te horen dat hij het felst van allemaal was. Sta je daar met je fluffy tussen de whippets
En mensen denken ook wel eens dat ik hem elke week borstel vanwege z'n mooie pluimstaart. Maar ik borstel hem zelden en al helemaal z'n staart niet, dat vindt hij nogal stom.

Bij Tess is het misverstand afhankelijk van wie je het vraagt Hier in het dorp is ze best druk en reactief (uit frustratie). Er zijn veel kleine honden en daar mag ze niet altijd mee kennismaken (want aangelijnd) en Finn wel. Dan verandert ze dus in een soort grommend monster inclusief frustratieblafje. Mensen hier denken dus (denk ik) dat het een vals kreng is. Al weten sommige beter, want ze speelt ook regelmatig heel leuk met een aantal hier op het veldje.
Vraag je het aan mensen van agility bijvoorbeeld, dan hoorde ik vaak dat ze zo rustig was voor een Belg geen frustratiegeblaf, geen nerveus gedoe. Ze kon gewoon kijken naar andere sporten de honden zonder uit haar plaat te gaan.
Nu weet ik wel waarom ze zich zo gedraagt thuis en op wedstrijden, maar voor een buitenstaander is dat niet altijd te zien.
En ook bij haar denkt men dat ik met die vacht vast veel werk heb. Gelukkig alles behalve! Er gaan weken voorbij dat we de borstel niet zien.

[Nanna]

Easy. Dat ze in de klit zitten en stinken. Of dat het vast heul veul werk is.
Maar dat komt niet vaak voor hoor. Meestal vinden mensen het enig. Ik zeg altijd maar dat ze zelfgebreid zijn.

[Lothian]

Lucca dat het een border collie is.
Dalí "dat krijg je er nog wel uitgetraind".
Taro "die heeft zeker veel beweging nodig". Niet dat hij happy wordt van alleen maar ommetjes in de tuin maar hij moet gewoon een heel normale hoeveelheid beweging krijgen voor een gezonde jonge reu. En men denkt dat het een podenco is maar dat vind ik lang niet zo gek als die border collie van 30 kg met een rug van 80 centimeter lang.

Zorro was zo'n "die is zeker nog jong"-hond.

[Alfilillo]

'Buitenlandse' honden: dat die allemaal een rugzakje hebben.

[Alex]

Dat Saba een Duitse herder is en dat ze dús met de harde hand moet worden opgevoed want 'ze pakken je anders'

Leuk misverstand: dat ze heel jong is. Laatst hadden we een installateur over de vloer die dol was op honden dus ze mocht er bij op zijn verzoek. Die man dacht echt dat we hem voor de gek hielden toen we haar leeftijd noemden.

[S.V.]

Bij Zillion, dat het een sjaggie en serieuze waker zou zijn, het is eerder een soort van maffe labrador inclusief lompheid, maar zonder een cent van kwaad erin.. en ja soms blaft ie - maar dit is geen hond die door de ramen heen komt en eigenlijk is Boots bij ons in huis de waker.. en die zou dan wel zo`n kut keffer zijn en dat is ie buiten absoluut niet, hij is gewoon gezellig en sociaal en lekker stil , beleefd , snapt de honden mores . En dan Princes Zuri, mensen denken als ze haar zien van hmm grumpie, en het is de allergrootste respectvolle lieverd die ik ooit gehad heb.. zo zacht voorzichtig ..

[mijke]

Bij Oor dachten mensen vaak dat ze heel stoer was, een politiehond. Ik snap de verwarring en opzich kon ze ook best fel zijn soms, maar echt niet op de manier die mensen bedoelden. Ze was echt een held op sokken Maar ik liet ze maar in die waan, ik vond het wel handig

[EchoMira]

Dat ze niet los kunnen en ze elke dag duizend kilometer moeten lopen.

[sabine]

Van pom denken mensen ook vaak dat ze nog jong is. Nee, gewoon gestoord, gaat niet meer over. Ze wordt bijna 9...

Over karel, hij ziet eruit als een grote knuffelbeer maar hij is helemaal niet zo knuffelig thuis. En mensen denken vaak dat hij heel lomp is maar hij is eigenlijk best voorzichtig

[Tigris]

Ik heb een pointer en een beagle. Heel soms een dalmaat. Een bloedhond en een steenbrakje bij uitzondering.

Verder klopt alles wel wat mensen van ze vinden. Lief, schattig en onweerstaanbaar.

[Diana]

Bij Mila denken mensen altijd dat ze zo braaf en makkelijk is. Dat kan ze ook wel zijn, afhankelijk van de situatie, maar ze is ook een pittige dame met een heel sterke eigen wil. Als ze iets moet doen wat ze niet ziet zitten, moet je best van goede huize komen om het van haar gedaan te krijgen. Mensen staan ook vaak versteld van haar felheid, blijkbaar verwachten ze dat niet bij een pluizige, fluffy hond. O, en ze is een tomboy, houdt van vies worden, zwemmen, stoer spelen en door de modder rennen. Dat verwachten mensen ook niet van zo'n chique collie

Ik denk dat Amy vooral veel zachter, braver en socialer is dan mensen vaak denken. Ze is heel volgzaam, ze doet het vooral heel graag goed en heeft bijvoorbeeld veel minder die sterke eigen mening die Mila wel heeft. Maar buitenshuis is ze een heel energieke durfal, ietwat ongeremd en moordende jager die - vooral in het verleden - niet zo veel op had met vreemde honden, waardoor ze denk ik minder sociaal en zacht lijkt dan ze in wezen is. Ze is met bekende honden ontzettend lief, speels en tolerant, heel erg gesteld op harmonie en gaat alle conflict uit de weg. Een heel brave, betrouwbare en makkelijke hond in de dagelijkse omgang, waar veel mensen alleen de heftige jager zien.

Van Amoz denken mensen ook altijd dat hij véél jonger is dan hij in werkelijkheid is (bijna 13). Ook zijn ze vaak verbaasd dat hij zo open, vriendelijk en zelfverzekerd is, zeker als ze zijn achtergrond kennen.

Arlo is zo'n beetje het tegenovergestelde van alle vooroordelen en clichés over windhonden: heel energiek (ligt dus niet de hele dag op de bank te slapen), luistert erg goed en leert ook heel graag trucjes, is erg uitbundig en totaal niet ingetogen zoals veel galgo's en eet alles wat je hem voorzet

[Marlett]

Dat ik met twee pups loop.

En dat Tosca lief is.
"Ja, dacht dacht ik ook toen ik voor het eerst een foto van haar zag."

[Gonnie]

Dat het vuilnisbakkies zijn. Of, toen Tanja een pup was, een teckel.

[Amarillo]

Dat ze heel heel veel beweging nodig hebben en dat het bange hondjes zijn. Oh ja, en mager.

[Gonnie]

O, en van Tanja denken ze ook vaak dat het een Dobermann is.

[Jackira]

Bij Jack tillen mensen met kleine honden vaak hun hond op of ze kijken argwanend. Ze zijn vaak heel verrast als blijkt dat het gewoon een leuke, lieve en vrolijke hond is. En dan kunnen ze vaak ook lachen om zijn stuiterballenenergie.

Van Shira denken ze vaak dat ze zo rustig is en lief. Dat is ze ook wel, maar ze heeft ook een andere kant. Het is niet voor niks dat ik haar vrij strak hou in het spelen met andere honden. Zelf zie ik wanneer ik in moet grijpen, en veel mensen begrijpen dat niet. Maar als ik haar te fel zou laten worden zouden ze vast ook niet blij zijn.

En voor Nola geldt hetzelfde verhaal als voor Shira. Dan hoor ik vaak "maar ze zijn toch leuk aan het spelen". Ja nu nog wel

[Floortje]

Mensen vinden Rakoes vaak heel pittig, terwijl het een heel zachtaardig hondje is.
Ze kan wel enthousiast blaffen en spelen, maar ze is niet extreem dapper ofzo.

Bij Ysta heb ik al een paar keer het advies gekregen om IPO/IPG te gaan doen. Maar zij is al een even grote tuttebel als Rakoes, dat geschreeuw is niks voor haar.

[mijke]

Ohja, van Oor dachten mensen altijd ze een mannetje was. En van Shosha denken ze weer dat het een vrouwtje is

[Veertje]

Ohja, leeftijd. Van Finn geloven ze meestal ook niet dat hij al ongeveer 11 is.

[Alfilillo]

Oh ja, Lily: dat podenco's niet los kunnen. Ze loopt vrijwel altijd los

[Safari]

Altijd "oh wat is hij/zij/deze lief". Werklui zijn gewend aan felle, keffende, enkel bijtende Chihuahua's en dat doet Suus niet.

[Manuma]

Die is makkelijk: Manu moet heel veel lopen en bij Uma krijg ik die angst er nog wel uitgetraind.
De irritantste is nog wel dat mensen denken dat ze wel naar hen toe komt als ze met grote ogen kirrend op de grond gaan liggen.

[Loraine]

Dat je bijna 24/7 bezig moet zijn met Dívka en dat er nooit rust in haar kont zit.
Ze ís ook heel druk als er mensen om ons heen zijn en ontzettend hyperdepieper blij maar als ik haar geef wat ze nodig heeft is ze in huis best rustig op wat speel- en stuitermomenten na.
Idem voor wanneer mensen er langer dan een uurtje ofzo zijn, dan zijn ze vaak verbaasd hoeveel rustiger ze wordt na verloop van tijd.
Verder verwachten ze dat er uren tijd/werk in haar vachtverzorging gestoken moet worden.
Oh en dat ze vast al oud(er) is omdat ze een grijs smoeltje heeft, ze is bijna 5 jaar en al zeker 3,5 jaar grijs.

Mahdu is vast heeel moeilijk qua opvoeding, maar dat valt heel erg mee als je geen hond verwacht die in de houding springt bij een vingerknip.
Geef hem de ruimte om te bedenken of je vraag/opdracht de moeite waard is, wissel veel af, stel kaders waarbinnen hij de clown uit mag hangen en bij dingen die hij minder leuk vindt koop je hem om met stukjes frikandel ofzo en hij danst nog net niet de riverdance op commando.
Iemand die echt strikte gehoorzaamheid verwacht kan niets met hem, dat botst gewoon, mensen die veel losser zijn hierin daarentegen krijgen bijna alles voor elkaar.
Het eenkennige, 'ons kent ons' wat ik bij veel Shih Tzu's zie heeft hij ook niet, Mahdu is een allemansvriend die iedereen begroet etc bij de eerste kennismaking.
En mensen denken vaak dat hij een teefje is omdat hij zo klein is volgens hun terwijl hij in de bovenmaat zit volgens de rasbeschrijving.

[Nanna]

Dat Duque op kleine beesten zou jagen (want windhond) en dus nooit los kan. Integendeel.

Mijn Deerhounds waren absoluut geen jagers. En die ik nu te logeren heb ook niet. Hij zit wat drollig naar de rondfladderende forpussen te kijken.
Topsi was dan weer het tegenovergestelde maar de uitzondering moet de regel bevestigen

[Frootje]

Bij Froo lijken mensen voornamelijk te denken dat het allemaal vanzelf goed gaat en soepel verloopt omdat het toch zo’n klein hondje is. Ik zeg zelf ook wel eens dat ze stikmakkelijk is, en dat vind ik ook, voor mezelf. Ik ken haar goed en ik vind haar geen moeilijke hond, maar het is niet allemaal vanzelf gegaan gewoon omdat ze zo klein is. Ik ben overigens wel blij dat ze zo klein is want daardoor had ik nooit het gevoel dat het een spannende kwestie was of het wel of niet goed zou komen. Een hondje van 22 centimeter met wat angstagressie en voernijd is voor mij niet zo indrukwekkend, zeg maar. Het is uiteindelijk wel gewoon goedgekomen, maar het grootste misverstand is dat alles op magische wijze vanzelf super vloeiend verloopt gewoon omdat ze maar een klein hondje is.

Verder, ook gerelateerd aan haar formaat, denken heel veel mensen dat ze zielig is als ze naast de scootmobiel meerent. Ze vindt dat echt heel erg leuk en op het moment dat ze het niet meer leuk vindt mag ze gewoon op de plank. Maar verbazingwekkend veel mensen voelen toch de behoefte om er iets van te zeggen als ze ernaast loopt met die geconcentreerde kop van haar, want dat vatten ze dan op als ‘ze is moe en heeft het zwaar’ en dat komt dus weer ‘omdat ze daar veel te klein voor is’. Zelf vind ik dat altijd wel vreemd want ze wordt echt niet met 15km/u voortgesleept of zo, we gaan gewoon op een tempo dat voor haar comfortabel is en ik forceer nooit wat. Het is heus niet zo dat ik er elke keer iets over te horen krijg hoor, en net zo veel mensen zien het wel voor wat het is: een hondje dat gewoon plezier heeft en het leuk vindt. Maar ik verbaas me er wel echt over hoeveel mensen lijken te vinden dat zo’n kleintje voor de sier thuis op de bank moet liggen en vooral geen inspanning zou moeten mogen verrichten of zo. Terwijl ze nu ook echt weer geen teacup Chihuahua is of zo. Ze heeft qua bouw meer weg van een tengere JR.

Verder zijn er nog wel wat kleine dingetjes. Mensen denken vaak dat ze enthousiast is en geaaid wil worden omdat ze kwispelt. Vaak is dat ook gewoon zo maar ik moet dat zelf altijd even in de gaten houden, want ze kwispelt ook uit negatieve spanning en dan wil ze dus juist niet geaaid worden. Gelukkig ken ik haar een heel stuk beter dan die mensen, dus dat leidt verder nooit tot negatieve ervaringen. Het verschil is voor iemand met verstand van honden echt super makkelijk te zien maar leken zijn altijd heel verbaasd en vinden het fascinerend als ik ze uitleg dat niet alle honden die kwispelen blij zijn.

Mensen denken trouwens ook bij voorbaat al dat ze uitvalt aan de lijn naar andere honden en heel erg grootheidswaan heeft. De helft daarvan is ook gewoon waar dus ze doet nog wel iets om het stereotype beeld in stand te houden. Grootheidswaan heeft ze niet, ze is gewoon heel bang, dus het misverstand zit ‘m meer in de reden waarom ze het doet. Alleen mensen die duidelijk verstand van honden hebben zien altijd gelijk dat het angst is. Gisteren liep er een vrouw met een grote Setter achter ons. Ik kon Froo goed vooruit sturen en ze liep braaf door zonder uit te vallen (ze is echt heel erg gegroeid op gebied van andere honden ) maar toen ze bij de scooter moest wachten moest de hond passeren en toen viel ze toch even uit, ondanks het feit dat er heel wat afstand tussen zat. Die vrouw zei gelijk “oh ze is bang, ze is ook maar zo klein!” en nam heel behulpzaam en snel haar hond mee langs Froo. Sommige mensen zien het dus gelijk maar het wordt ook wel heel vaak verkeerd opgevat.



Oh en ik hoor echt heel vaak de vraag of ze nog een puppy is. Ze is 3,5.