Een Hondenleven

Bij Aloy is het nog steeds een dingetje als ze veel energie heeft. Van de auto naar het park kan ze bijvoorbeeld heel erg trekken, maar op de terugweg van het park naar de auto bijvoorbeeld niet, omdat ze dan haar energie kwijt is. Of 's ochtends als we net weggaan, dan zit er gewoon nog teveel energie in. Aloy weet in elk geval het uiteinde van de lijn heel goed te vinden. Maar ik zie hier wel subtiele verschillen. Gisterochtend liep ik van huis naar de auto en toen liep ze wel aan het uiteinde, maar trok ze eigenlijk niet. Laatst liep ze van huis naar de auto ineens vrij netjes naast me mee (vloog vervolgens wel uit de bocht omdat ze heel hard naar iets wilde blaffen, dus dan zie je wel dat de energie er even op een andere manier uit komt ). En op andere momenten trekt ze eigenlijk bijna nooit meer... Dus ik denk dat mijn eerdere vermoeden dat het uiteindelijk helemaal zal uitdoven wel klopte. Nu alleen nog even afwachten wanneer dat precies is.

Wat fijn dat Bertus het zo goed heeft opgepakt! Dat trekken is echt niet fijn inderdaad. Wij hadden toen ik tiener was een hondje dat zo enorm aan de lijn trok en er op geen enkele manier uit te krijgen was. Vreselijk lief hondje maar dat was zo ontzettend irritant.


Aloy is hier met vlagen ook heel moeilijk mee. Het is nogal contextgebonden bij haar. Naast de scootmobiel gaat het goed, maar die gaat ook haar tempo dus dat is eigenlijk valsspelen. Als ze aan het werk is gaat het meestal ook al heel goed, maar dan is ze meestal ook gewoon rustig en juist opwinding zorgt ervoor dat ze aan de riem gaat trekken. Dus in vrije tijd met gewoon wandelen moeten we toch nog even dooroefenen. Ik denk dat het wel makkelijker zal worden voor haar als ze wat ouder is en de kalmte in haar kop weer een beetje terugvindt. Tot die tijd moeten we maar gewoon consequent blijven. Wel moeilijk soms hoor.