Een Hondenleven

Als ik Aloy zie (1 jaar, dus ook wel een lastige leeftijd voor haarzelf natuurlijk) en hoe onzeker zij vaak nog is, vraag ik me soms ook af of dat goedkomt. Maar ik weet dat zij heel erg op haar moeder lijkt en met Flora is dat ook goedgekomen, en ik zie soms toch ineens dat ze echt stappen zet. Bij haar slaat de onzekerheid vooral toe als een hond haar aankijkt (een beetje hypocriet is ze wel, ze mag namelijk zelf gráág loeren ) of blaft. Maar het zou me niks verbazen als zij ook veel tijd nodig gaat hebben, net als Barrie. Het komt vast nog wel goed. Ik zie trouwens zelfs in Froo en Mowin nog stappen op gebied van zelfvertrouwen en die zijn allebei ruim vijf jaar oud. Wijsheid komt met de jaren, misschien dat vertrouwen ook wel.

Wat leuk dat hij en Meeko het zo goed kunnen vinden samen! Echte familiebanden.

Hij is prachtig geworden.

Yvette schreef: ↑04 apr 2022, 21:44Hij plast trouwens nog steeds bijna alleen maar op vertrouwde plekken. Ik was laatst bij mijn moeder een dagje, toen heeft hij van 10 tot 20 uur maar één keertje geplast omdat hij dat daar dus eigenlijk niet wil. Zo typisch. Maar goed, ook daarin maakt hij wel stappen, soms verbaasd hij me ineens door aan de andere kant van onze woonwijk te plassen

Ohhh en ik altijd maar denken dat dat bij reuen geen problemen zou geven omdat die toch wel tegen een paaltje willen plassen. Froo heeft dit ook gehad, op vreemde plekkem plaste ze echt niet, ze knapte nog liever. Tot ze een jaar of twee was, sindsdien plast ze eigenlijk gewoon overal als het moet. Het gaat wel over.


Hij is wel echt heel mooi geworden trouwens! Hij heeft prachtige eyeliner.

Hij is echt prachtig.

Dit topic gaat natuurlijk over Barrie, en hij is ook echt heel leuk.

Maar die Freek! Wat een schatje.