Een Hondenleven

EchoMira schreef: ↑06 sep 2022, 13:22

ranetje schreef: ↑06 sep 2022, 13:16

EchoMira schreef: ↑06 sep 2022, 13:09

Nee. Epilepsie kan nota bene niet eens aangeboren zijn.
Er is niet één oorzaak van epilepsie.

Epileptiforme toevallen kunnen inderdaad OOK niet-aangeboren zijn.

Secundaire epilepsie (zo wordt dat genoemd) is inderdaad niet aangeboren.
Daar is een onderliggende oorzaak voor (die op zich wel weer erfelijk zou kunnen zijn)
Dus?

Dus er is geen Het Gen.
Dat zou allang ontdekt zijn.

EchoMira schreef: ↑06 sep 2022, 13:09

ranetje schreef: ↑06 sep 2022, 13:05

Dagmar schreef: ↑06 sep 2022, 12:56

Het is toch al lang bekend dat het bij epilepsie niet gaat om één gen?

Een vermoeden.

Nee. Epilepsie kan nota bene niet eens aangeboren zijn.
Er is niet één oorzaak van epilepsie.

Dagmar schreef: ↑06 sep 2022, 12:56

ranetje schreef: ↑06 sep 2022, 12:45 Er wordt in België (Gent) voor een bepaald ras verwoed geprobeerd om het gen te ontdekken waardoor er steeds meer honden met epilepsie verschijnen.
dat vind ik wel een interessante studie.
Of het ze gaat lukken weet ik niet.

Het is toch al lang bekend dat het bij epilepsie niet gaat om één gen?

Nanna schreef: ↑06 sep 2022, 12:12

EchoMira schreef: ↑06 sep 2022, 12:06 Dat stiekeme gedoe is vooral belangrijk voor mensen die geen kant op kunnen.
Buiten de Urkerfukkervedettes om wordt de soep niet zo heet gegeten. Simpelweg om die fokkers hun lot niet zo verbinden aan het Heilig Bloed.
Dan hoef je ook niet te liegen over wat je tegenkomt.

Sterker nog, als je zegt op gezonde genetica te fokken en je breed test ga je meteen voor schut als je wel gelogen hebt. Het komt er namelijk meteen met een rood vlaggetje uit als die pups hun embark krijgen.

Dan ligt het meteen aan de gebruikte reu

(dat dat dan gezegd wordt )

Dirkje schreef: ↑05 sep 2022, 20:51 Dirkje is drager. Ze reageerde erg slecht op een narcosemiddel dat gebruikt wordt voor dragers en lijders van het gendefect. Ze kreeg een epileptische aanval die niet stopte en moest uit de narcose gehaald worden.
Gelukkig reageerde ze goed op een ander middel dat een paar weken na deze ervaring gebruikt werd.
Mijn hond loopt dus blijkbaar een groot risico om een epilepsieaanval te krijgen van sommige narcosemiddelen die gebruikt worden voor collie-achtingen.
Nu maar hopen dat mijn eigen dierenarts nooit met pensioen gaat en een andere DA niet eigenwijs tóch dat middel gaan gebruiken voor dragers van het defecte gen als Dirkje ooit weer onder narcose moet. Ik knijp ‘m nu al.

Er word wel makkelijk gedaan over een defect gen.
O, kleinigheidje, ze hebben er geen last van.