Een Hondenleven

Cooper schreef: ↑24 jun 2023, 12:51 Zojuist weer een merel het leven moeten redden. Hij kwam er ineens mee aanzetten vanachter ons tuinhuisje. Ik denk dat ik hem maar een belletje om moet doen.
Merel zit nu bij te komen, ik hoop dat ie het red.
Ik zou het jammer vinden als Cooper niet meer lekker in de tuin kan struinen.

Vanochtend kon ik tijdens het wandelen het loslopen ook wel vergeten. Het stikte van de hazen en vogels. Balen dit.
Op zich vind ik het niet erg om hem aan de lijn te houden maar ik ben meer bang dat zo'n jonge hond zijn energie dan niet kwijt kan.

Wij hebben geen grote tuinen, dus die vergelijk heb ik niet als het gaat om een verdwaalde vogel of andere dieren in de tuin in dit huis.
Wel altijd bij alledrie aan moeten leren wat wel en niet ok of gewenst was.
Wij hebben te maken met passanten voor en achter en al dan niet met hond. Het laten gebeuren om te zien hoe de reacties zijn, is pas nadat we geoefend hebben en dat ik heb kunnen belonen voor gedrag wat ik ok vind, maar ook kunnen reageren op gedrag wat ik niet wenselijk vind.

Wel logisch gedrag, ik heb toch wel kruisingen waarvan ik waakhonden ras ervan verdenk dat er in zit, en Glory denk ik ook wel beetje jachthond. (retriever/beagle)
Maar juist om vrij rap sturing en begeleiding te geven, en kunnen reageren als hun instinct een reactie geeft die ik niet wens, dan pas kun je ze iets leren.
Buiten de tuin was dat idem, ik lette continue op hun verandering van houding bij zien van "wild" (eenden, konijnen als die er waren, katten etc..) ik ging ook nooit snel met rap van de riem laten eerlijk gezegd.. eerst leren dan beetje bij beetje korte stukjes los, bij me komen en weer even aanlijnen en dan of weer even los en als ze te hyper waren (Chara en Glory konden en kunnen echt wel hyper zijn) dan gingen ze even niet meer los, volgende dag beter.
Of we gingen dan naar een omheind stuk waar het even geen kwaad kon en dan helemaal los met zijn allen en enige remming was dan als we dat stuk weer uit wilden.. had nooit verwacht gebruik te gaan maken van die plekken, maar het was qua energie soms wel nodig om ze even echt los te laten gaan..

Ik blijf echt van mening, vanwege dus een eerdere hond van mij die best veel mocht bij eerste baas, en succes had als ze ergens achteraan ging, dat voorkomen en aanleren wat jij als nieuwe eigenaar niet wilt, beter werkt dan achter de feiten aan gaan lopen bij successen zoals je nu dus weer aangeeft in de tuin.

Het vergt even wat alert zijn en blijven. Hier zullen ze niet snel buiten echt amok maken als we er niet zijn, dat zit er wel al een beetje in. Maar goed, liever ben ik er bij omdat ik niet weet wat de omgeving doet, maar dat is een ander verhaal.
Heb er bij onze honden nu wel vertrouwen in dat ze niet zomaar over de lage omheining heenvliegen als wij even niet buiten zijn, maar dat had oefening nodig.
Hier vloog Chara bijvoorbeeld wel erover toen ik eens thuis kwam, mijn vriend had even niet aangegeven dat ze dat niet mocht doen..

Het is dus altijd even opletten en reageren en de verleidingen van/voor je hond leren kennen.
En dat gaat niet als je los laat en er even geen oog op houdt in je tuin, dan gaan ze zelf dingen invullen.

"straftijd" is niet zo belangrijk, timing en moment van ingrijpen wel.

Mijn vorige hond was best vocaal, en moest ik die gewoonte van aanslaan en luidruchtig zijn op veel dingen afleren in de voor haar nieuwe situatie.
Liefst voorkwam ik het blaffen al, maar als ik te laat was, dan moest ze van me naar binnen.
Omdat ze graag de vrijheid buiten had (net als de huidige honden dus) is het uit de situatie halen al een "straf".

Als ze de link leggen tussen hun gedrag, en naar binnen worden gestuurd is de boodschap al vrij snel duidelijk.

Kom jij zelf pas vanuit boven terwijl de hond al geruime tijd blaffend zijn ding aan het doen is buiten, dan mist het de essentie vaak.
In gewenning van hoe ik gedrag in de tuin graag zie aan- af te leren ben ik dus eigenlijk in die fase in de buurt om goed gedrag te kunnen belonen en benoemen (wat ben je braaf Sil, goed hoor!) en bij niet stil, naar binnen.
Of als ik er echt bij zit en zie een situatie ontstaan, dan speelde ik er al op in.

Nu heb ik dat niet, de fase van buiten zitten en bij iedere passant iets moeten zeggen is voorbij. Nu alleen weer even opfriscursus omdat er een half jaar niet buiten is gezeten

En dat duurt dus max 3 minuten of zo.. dan roep ik ze er weer bij. En dat moet niet te lang duren omdat de boodschap moest zijn dat ze naar binnen moesten vanwege gedrag wat ik niet goed vond.

Wij zitten nu ook weer in de voortuin. Gisteren vonden zowel Glory als Aki het nodig om aan te schieten op een vrouw die passeerde. Nu was die mevrouw ineens zeer hoog tegen ze aan het praten.. maar toch..
Beiden naar binnen gesommeerd.
Aak ging, want die weet dat na al die jaren wel dat we dat op alles aanslaan niet willen hebben. Voor Glory redelijk nieuw, ging naar binnen om vervolgens direct weer vrolijk naar buiten te komen om daarna van me weg te lopen, bang voor fysieke correctie (straathondje, dus die angst is soms lastig om balans in te vinden)
Haar heb ik dus maar opgetild en binnen op een stoel gezet.

Denk een 3-tal minuten (lang zat) en toen riep ik haar weer mee naar buiten en waren zij en Aki weer braaf.

Bij de volgende passanten hielden ze hun waffel zonder dat ik wat hoefde te zeggen en dan prijs ik ze weer de hemel in

Nu is het bij ons achter en voor niet zo groot dat ze vogels achterna kunnen gaan , maar achter is omheinde wat diepere plaats en de doorgang van buren middels een slop. Daar geldt idem, geen geblaf en geklooi naar mensen/honden/katten vanachter de poortdeur, dat betekent acuut naar binnen.