Een Hondenleven

Ik zag van de winter een meneer met een deerhound rondlopen. Prachtig plaatje.
De meneer had zich toch een beetje als hertenjager aangekleed en dat vond ik dan weer zonde. Mooie meneer, mooie hond maar het moet geen kerststalletje worden.

Bij een CC wil ik een baas die oogcontact heeft metr een zittende hond en een slappe riem.
Dit hoort niet los op straat. Niet naar mij laten kijken.

In een grijs verleden zorgde ik voor een jongen met een grote lichamelijke en mentale beperking. Hij kon een beetje praten en woonde vanaf zijn 13e al op de groep.
Zijn zus ging trouwen en ik ging zorgen dat hij daar dan kon zijn.

De cane corso van hun ouders (want daar hadden we het over) heeft de hele middag in de bench staan schreeuwen omdat ik aan die rolstoel zat. 12 meter verderop. Proberend die bench dan maar die kant op te beuken.
Ik vind het mooi dat het kan maar het is geen huisdier. Die horen buiten aan een ketting of inderdaad in een stevige kooi.
Ik snap echt niet wat je er mee moet als het niet om die agressie gaat en ik wil de uitlaatstrook niet met je delen.

Ik vind cane corsi nooit mooi maar deze hond is gewoon te dik en nat.
Als fenotype vind ik er weinig mis mee. Behalve dan dat rastype.