Een Hondenleven

Cooper schreef: ↑19 okt 2023, 15:57 Ik loop trouwens momenteel met een drie meter lijn. Niet zodat hij 3 meter vooruit kan lopen maar om hem snuffelruimte te geven als hij niet trekt.

Ik loop ook met een 3 meter lijn. Ik kan de lijn ook dubbel doen (1,5 meter), maar dat doe ik zelden. Ik vind 1 en 1,5 meter persoonlijk te kort voor een normale wandeling. Bij het wandelen aan de ontspannen lijn hoeft hij van mij ook niet te volgen.

Loop je met zo'n korte lijn? Maak je het jezelf niet heel erg moeilijk als je hem zo weinig ruimte geeft?

Cooper schreef: ↑18 okt 2023, 14:54 Hmmm, het lopen zonder trekken gaat nog niet echt lekker. Ik ben me toch gisteren door mijn enkel gegaan. Meneer trok me zo van de stoep af en knik deed m'n enkel

Beterschap!

Mum schreef: ↑25 sep 2023, 12:42 Hij is er!! Het is net of ik Buddha terug heb alleen is deze veel knuffeliger. Eerste nacht heeft ie alles bij elkaar gegild maar gisteren ging het al beter, heb zelfs van 22.30 tot 1.30 kunnen slapen en toen van 2.00 tot 5.30.



De krabpaal heeft ie ook ingenomen. Poes vond het oké.

Heel veel plezier met de kleine man. Wat een topper. Wat is zijn naam?
Hier ook een pup die de eerste nacht alles bij elkaar schreeuwde, maar dat was daarna helemaal over. Hij was totaal niet knuffelig, dus geniet ervan.

Nanna schreef: ↑30 aug 2023, 17:30 Daar krijg je bij die agressieve vechtgevallen al die doodgebeten kinderen van. DatdeeTysonandersnooit. Terwijl je het van kilometers afstand aan zag komen. Maar hij bescherremde Djalaino juist altijd.

Ja, precies.

Nanna schreef: ↑30 aug 2023, 10:54 Mensen zien het soms echt niet. Gisteren hadden mijn dreadlocks bolle lol met ene Murphy. Een Flatcoatkruising die er dol op is om de haas te spelen terwijl de dames er krijsend achteraan vliegen.
De ene ronde na de andere en Murphy steeds nieuwe routes kiezen zodat ie ze op het foute spoor zet.
Komt er een hardloper aan. Meteen in de remmen en benauwd kijken. “U heeft ze toch wel in bedwang he?”. Meneer, u ziet toch dat ze aan het spelen zijn…

Maar dat is waarschijnlijk iemand zonder huisdier. Die zou ik het nog wel willen vergeven. Het gaat me met name om de baasjes zelf die hun huisdier goed denken te kennen.

Het herkennen/zien en lezen van een dier kan niet iedereen.

'Pas op, ze (poes) is het zat ze gaat je zo een mep verkopen'
'Ik ken m'n eigen kat wel hoor.'
Paar seconden later: kras.
Ze zien het gewoon echt niet.

Ik denk dat natuurlijke overwicht helemaal niet te hebben.
Toch heb ik het trekken aan de lijn niet laten ontwikkelen, door van jongs af aan het trekken niet toe te laten. Daar ben ik consequent in geweest. Ik wil ontspannen kunnen wandelen. (Nee, niet als een militair met een hond strak naast je.)

Enorme correcties zijn inderdaad niet nodig. Als je een hond laat vliegen, gaat er wel iets mis bij de correctie.

Heb ik alles in de vingers? Nee, absoluut niet. Los laten lopen in losloopgebied vind ik nogal een dingetje. Met vriendin en haar hond erbij durf ik het wel aan, maar alleen zelden. Ik heb op dat gebied te weinig vertrouwen in mijn kunnen.
EchoMira geeft daarin een goed voorbeeld. Hij ziet precies het moment waar zijn hond een 'fout' plannetje bedenkt en hij grijpt dan precies op tijd in. Ik denk dat het hem daar ook in zit.

Kwaad worden is sowieso natuurlijk niet nodig.
Ik vind persoonlijk een hond een paar keer (als je het goed doet, hoeft het maar een paar keer en is het nooit een ingesleten gewoonte geworden) corrigeren veel minder zielig (en ook gewoon duidelijke communicatie waar een hond niet angstig van wordt, dat is echt een idioot fabeltje van mensen die puur positief willen opvoeden) dan een hond jarenlang aan de lijn laten trekken met al die spanning die de hond er gratis bij krijgt.
Ik denk dat mensen onderschatten wat het effect is van zo'n gespannen lijn. De spanning leidt immers weer tot versterkte emoties en nog meer probleemgedrag; een veel grotere kans dat een hond gaat uitvallen aan de lijn.
Veel mensen gaan dat dan normaal vinden, dat dat 'erbij hoort'. 'Ach hij is angstig'. Maar het is zo niet nodig.

Dat betekent niet dat je elk ongewenst gedrag hoeft te corrigeren. Zeno heeft bijvoorbeeld in zijn puppytijd (zoals iedere pup) ook geprobeerd om in de lijn te bijten. Daar heb ik toen zo 'saai' op gereageerd dat hij niet meer in de verleiding is gekomen om dat nog een keer te doen. In een slappe lijn bijten dat niet leidt tot een trekspelletje, daar is gewoon niets aan.

Smoushond schreef: ↑27 aug 2023, 20:26 Ja en het is geen herder dus duurt langer
Ik moet er trouwens niet aan denken dat hij gaat gillen van enthousiasme of blaffen

Ik ken een border terrier die dat had. Dat is echt veel erger

Ik acht de kans trouwens zeer klein dat een hond i.p.v. te trekken enthousiasme ineens zou uiten door te gaan schreeuwen. Juist door de gespannen lijn wordt de kans vele malen groter dat een hond gaat schreeuwen.

Honden kunnen hun opwinding natuurlijk heel anders uiten dan door te trekken aan de lijn. Zeno moet aan de begin van de wandeling bijvoorbeeld vaak niezen van enthousiasme. En bij pure opwinding draait hij om zijn as, ook aan de lijn, en ook dan nog kan je de lijn gewoon ontspannen houden.
Het is uiteindelijk wel wat Nanna zegt: een kwestie van opvoeden. Wat tolereer je en wat niet.

Smoushond schreef: ↑26 aug 2023, 17:11
Nee maar op het filmpje is op de terugweg en in het wandelgebied doet hij dat niet omdat hij daar los loopt of aan de sleeplijn.
Maar die 5 minuten lopen naar dat wandelgebied is een drama ,vol energie en weten dat we de leuke richting op gaan
Ik probeer nog knakworst en anders ga ik voortaan met de fiets

Ik vermoed dat heel erg leuk vindt? (en/of heel nodig moet poepen/plassen of allebei)
Zeno had die neiging bij een wandeling naar het strand. Dan kwam hij in standje hyper-de-pieper. Op de terugweg heb je die opwinding dan inderdaad niet.

Smoushond schreef: ↑26 aug 2023, 16:54 Dat maakt bij Bertus niet uit. Hij stopt als ik stop ,wacht even,kijkt me aan,komt terug lopen ,wacht even en dan hup neemt hij weer een sprint zit gewoon iets in zijn neus dan waar hij heen wil.
Wat ik ook heb geprobeerd is omdraaien en de andere kant op,lopen maar dan ruikt hij daar iets en neemt hij weer een sprintje .

Het enige wat tot nu toe hielp is knakworst . Dan wil hij naast me lopen dus die heb ik maar weer gekocht

Hij stopt gewoon netjes als jij stopt. Dan is het inderdaad iets anders. Op het filmpje loopt hij ook zo braaf mee aan de lange lijn. Dus ik zie ook het trekken aan de lijn niet?
Ik vind even snuffelen en dan een sprintje trekken en dan weer stili staan en dan weer bijpoten typisch losloopgedrag. Dat doet mijn hond ook als hij los loopt. Aan de lijn trekt hij de sprintjes vooruit niet, al heeft hij wel de neiging om bij lekkere luchtjes te blijven hangen.

Cooper schreef: ↑26 aug 2023, 10:25
Het gaat iets beter. Hij trekt vooral ook tijdens de avondwandeling.
De rust bewaren vindt hij heel moeilijk. Hij gaat zitten als ik dat zeg maar zodra hij weer mag gaan lopen vliegt hij er weer in.

Gaan zitten is natuurlijk niet hetzelfde als rustig zijn. Daar moet je even wat meer geduld voor hebben. Pas verder gaan lopen als hij echt rustig is. Wacht even totdat hij 'een standje lager' gaat, zeg maar. Een geeuw kan een signaal zijn. Wacht totdat hij zacht oogcontact maakt. Lees je hond.

Smoushond schreef: ↑25 aug 2023, 14:52 En hij moet zitten voor we vertrekken en als de deur open gaat blijven zitten. Pas naar buiten als ik het zeg.

Dat heb ik vanaf dag 1 bij Zeno al gedaan. Ik moet toegeven dat ik het van Cesar Millan had. Dat 'niet vertrekken als de hond in stand hoge opwinding zit'. 'Niet de riem omdoen bij 'excitement'. En eerlijk gezegd vond ik dat echt een zegen. Nooit spijt van gehad. Ik ben nooit door mijn hond de straat op getrokken. En hij is nogal het type van 0 naar 100 in 1 seconden.

Cooper schreef: ↑16 jun 2023, 11:51 Zwemmen durft hij nog niet. Dat wil ik wel gaan doen, en dan samen het water in zodat ik hem hopelijk kan helpen.
Speuren heb ik zelf geen verstand van maar klinkt leuk. Zal dat op de hondenschool eens vragen of dat hier in de buurt aangeboden wordt.

Vindt hij het wel leuk om het water in te gaan zolang hij grond onder zijn pootjes heeft?
Ik dacht Zeno ook plezier te doen door een keer samen te gaan zwemmen. Met een vriendin aan een meertje. Met ons mee het water in. Toen bereikte hij het punt waarop hij water moest gaan trappelen. Hij wist niet hoe snel hij weer terug naar het droge moest rennen. En vanaf daar met een blije bek naar ons kijken, maar hij ging er mooi niet meer in

Zeno heeft het heel kort gedaan. Een keer een kattendrol. Een paardendrol. Hondendrollen vond hij niet interessant. Bij hem hoorde het echt bij de 'wereldverkenningsfase'. Het was meer proeven dan hele drollen naar binnen werken.
Ik hoop voor je dat het ook snel weer uitdooft.

Nanna schreef: ↑14 feb 2023, 15:26

Cooper schreef: ↑14 feb 2023, 15:06 Cooper heeft een nieuwe hobby waar ik van baal: stront vreten . Geen hondenstront maar voornamelijk koeienstront en paardenstront. Ik was vanmiddag bij een gebied waar hij lekker mag loslopen en daar lag het echt vol. Het zou jammer zijn als ik daar niet meer kan wandelen met hem. Hij kan er verder heerlijk veilig rond crossen.
Smerige gewoonte. Tips zijn welkom.

Ik zou er al dan niet tijdelijk een muilkorfje om hangen. Hopelijk doorbreekt dat de vieze gewoonte.

Dan krijg je stront-frietjes.