Een Hondenleven

Omega schreef: ↑20 sep 2023, 23:27

CatnDog schreef: ↑20 sep 2023, 23:15

Omega schreef: ↑20 sep 2023, 23:05

Ja, daarom mogen ze wel spelen maar niet te hoog in energie, dat kap ik af, verder ga je maar gewoon beetje kijken, beetje snuffelen en beetje hondendingen doen. Geen gedonder in de groep.
Als er andere honden aan komen gaan ze aan de riem. Tenzij de andere honden de groep in komen stormen, dan zoeken ze het maar uit maar dat zijn meestal niet de types die zich op/weg laten jagen.

Met hoeveel honden loop je? Ze bij iedere vreemde hond allemaal aan de riem doen lijkt me nog een hele klus.

Ik loop met maximaal 7 honden waarvan 1 van mezelf. Op een gegeven moment wordt je wel handig in het aanlijnen. Ik loop ook wel eens een zijpad in, strooi wat snoep en als de ander is gepasseerd loop ik weer verder waar ik was gebleven.

Omega schreef: ↑20 sep 2023, 23:05

CatnDog schreef: ↑20 sep 2023, 17:19 Is ganging up dan niet ook een gigantische uitdaging voor mensen die een uitlaatservice runnen?

Ja, daarom mogen ze wel spelen maar niet te hoog in energie, dat kap ik af, verder ga je maar gewoon beetje kijken, beetje snuffelen en beetje hondendingen doen. Geen gedonder in de groep.
Als er andere honden aan komen gaan ze aan de riem. Tenzij de andere honden de groep in komen stormen, dan zoeken ze het maar uit maar dat zijn meestal niet de types die zich op/weg laten jagen.

Josefien schreef: ↑19 sep 2023, 23:48

Diana schreef: ↑19 sep 2023, 09:11

Josefien schreef: ↑18 sep 2023, 23:44 Edit: Het is overigens een reden dat mijn voorkeur uitgaat naar een combi van reuen, mijn ervaring is dat die zich niet laten lenen voor andermans en/of elkaars karretje te laten spannen

Hmm, volgens mij ligt het meer aan de dynamiek in de roedel en het individuele karakter. Mila heeft totáál niet de neiging om in zulke dingen mee te gaan (ze grijpt overigens wel in als er serieus stront aan de knikker is, dus bijvoorbeeld met honden die één van de roedelleden serieus lastigvallen) en Taartje bemoeide zich al helemaal nergens mee.
Bij mij was het juist de reu die zich voor het karretje liet spannen.

Nou, dat is wat ik bedoelde, de reu die zich uit loyaliteit/hoffelijkheid laat spannen voor het karretje van de teef. Natuurlijk heeft het ook te maken met dynamiek en individuele karakters. Maar toch, wat ik ook merk bij logeerhonden, dat teefjes meer de neiging hebben de boel op scherp te zetten, in aanwezigheid van een reu. Ze weten en/of vertrouwen erop dat hij het wel 'opknapt' Het heeft er vast mee te maken, dat het onzekere typetjes zijn en dat mijn reuen stabiel zijn. Hier logeren ook wel angstige reutjes, die zoeken juist dan het contact op met Merlijntje, Javier en Edison, om steun te zoeken, en gaan niet lopen rellen. Ik vind het toch een verschil.