Een Hondenleven

@Sirene bedankt voor het delen.

Voor mensen die niet het hele artikel willen lezen. Een aantal punten:

Het geldt voor honden boven de 18 kilo (en dus ouder dan 7 jaar).

De injecties moeten iedere 3 tot 6 maanden worden toegediend, maar ze werken ook aan een pilvariant.

Er is nog een ander experimenteel medicijn dat bij honden levensverlengend zou kunnen werken: rapamycin (dat een een molecuul genaamd mTOR zou blokkeren).

Border Collie schreef: ↑29 dec 2023, 08:15 Het hele idee van het maakbare vind ik echt wel eng worden. Zowel bij de dieren als bij de menen. Wanneer gaan we eens accepteren dat dood gaan bij het leven hoort? En niet alles maakbaar is, je kan niet altijd alles krijgen wat je wilt

Ik denk dat de mensheid dat nooit heeft geaccepteerd. De angst voor de dood is blijkbaar heel moeilijk om mee te leven. Ik moet bijvoorbeeld denken aan het epos van Gilgamesh (één van de oudste bewaard gebleven verhalen) waarbij ook al werd gestreefd naar onsterfelijkheid.

Bij (medisch) onderzoek met mensen komen er veel sneller ethische bezwaren bij kijken dan medisch onderzoek bij dieren. Als dit middel goed bij honden blijkt te werken, zal er wellicht pas naar een toepassing voor mensen gekeken worden. Nu zitten honden genetisch gezien toch wel heel anders in elkaar dan mensen (m.b.t. de extreme verschillen in uiterlijk, grootte, vacht, etc.). Dus of dit hormoon bij mensen een verschil maakt weet ik niet.
Zulk onderzoek zal eerder plaats vinden in Azië dan in Europa of de Verenigde Staten. Denk maar aan de toepassing van klonen (CRISPR-Cas technologie).
Als ook hier de regels versoepeld zouden worden en ingrepen (of het nu injecties zijn of operaties) om levens te verlengen beschikbaar komen en betaalbaar worden, denk ik dat heel veel mensen daar wel degelijk interesse voor zouden hebben.

Als het normaal wordt en geaccepteerd is, dan kijken we er met z'n allen waarschijnlijk ook heel anders tegenaan.

Kells schreef: ↑28 dec 2023, 20:31

CatnDog schreef: ↑28 dec 2023, 20:26 Er is in dit topic al gesproken over de verschillende aandoeningen die grote hondenrassen hebben.
Zou dit medicijn dan zorgen voor een langere lijdensweg of zou het de andere aandoeningen juist kunnen verlichten/uitstellen (omdat de cellen minder snel verouderen)?

Ik heb het andere topic zoals verzocht verwijderd.

Dankjewel!

EchoMira schreef: ↑28 dec 2023, 20:30 Fok gewoon gezonde honden met een normaal formaat. Jezus christus.

Dit is toch veel beter voor de markt/economie?
Net zoals al die ras-specifieke hondenbrokken.

Sandra&co schreef: ↑28 dec 2023, 20:28 Nee ik vertik het om zulke kunstgrepen uit te moeten halen.

Maar ik snap het ook niet. Remt het nou ook de groei van de hond dan?

Dat is me ook niet duidelijk. Als dat zo is - en mensen willen voor hun honden hun gigantische formaat behouden - moet je het pas gaan toedienen als ze uitgegroeid zijn?

En wat Nanna ook al zei: hoe vaak? En wat is het prijskaartje dat eraan hangt? Wat zijn de bijwerkingen?

Er is in dit topic al gesproken over de verschillende aandoeningen die grote hondenrassen hebben.
Zou dit medicijn dan zorgen voor een langere lijdensweg of zou het de andere aandoeningen juist kunnen verlichten/uitstellen (omdat de cellen minder snel verouderen)?

Ik zag dit net op het RTL nieuws.

Link naar het artikel:
https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/buitenl ... ika-eerste

Stukjes uit het artikel:

Volgens de Amerikaanse voedsel- en medicijnwaakhond FDA heeft het medicijn LOY-001 mogelijk een 'gunstig effect' op een langere levensduur voor grotere honden. Bij een positief resultaat mag een eerste versie van het middel vanaf 2026 op de markt worden gebracht.

Het nieuwe medicijn remt de werking van het hormoon IGF-1. Dat hormoon zorgt er mede voor dat cellen zich delen. Hoe groter de hond, hoe meer van het hormoon IGF-1 in het dier voorkomt. Door het hormoon te remmen en daarmee dus ook de celdeling, vertraagt ook het verouderingsproces.

Nu de discussie.
Zouden jullie dit medicijn gaan gebruiken om het leven van een grote hond te verlengen?
Waarom wel? Waarom niet?

In het artikel wordt ook het volgende kritiekpunt vermeld '"Misschien is het verdriet om het verlies uiteindelijk wel groter als je je hond zo lang mogelijk bij je houdt." Dat vind ik eigenlijk een totaal nonsens-argument.