Een Hondenleven

Ik denk dat het voor de hond wel uitmaakt of een correctie voortkomt uit frustratie/een woedeuitbarsting of vanuit een bewuste beslissing. Bij mijn honden heb ik nooit echt uit frustratie gehandeld, wel een paar keer bij mijn kinderen (nooit geslagen hoor ) en dat voelt gewoon anders, slecht vooral. Ze hebben er niks aan over gehouden, maar ik denk gewoon dat het goed is als je te allen tijde de controle over jezelf hebt in dat soort gevallen.

Inge O schreef: ↑30 jul 2022, 13:28
Wat meteen ook aangeeft hoe erg het is voor een hond om zelden of nooit gecorrigeerd te worden maar dan wel letterlijk uit het niets een woedeaanval van hun baasje over zich heen te krijgen omdat die het gedrag plots echt niet meer trekt.
Dit gebeurt wel vaker bij mensen die absoluut geen correcties willen gebruiken 'omdat dat nu eenmaal gezegd wordt' (en nee uiteraard bedoel ik daarmee niet de mensen hier die weten waar ze mee bezig zijn), het gedrag van de hond daarmee niet op de rit krijgen en dan plots helemaal uit hun stekker gaan.
En dat zou dan niet erg zijn 'want ze corrigeren zelden'.

Klopt, en in die zin verdiende mijn correctie van Alfil geen schoonheidsprijs, want ik had veel eerder in moeten grijpen. Maar, het was geen correctie uit woede of frustratie, maar meer een intuïtief weten dat dit de enige oplossing was en dat bleek waar te zijn.

_Tiny_ schreef: ↑28 jul 2022, 11:22

blondie schreef: ↑28 jul 2022, 10:22 Het gaat alleen vaak als het om welke manier van correctie als een hond het geleerde negeert dat voor mijn gevoel niemand durft te zeggen wat dan de consequentie is om aan te geven dat je dat gedrag niet goedkeurt.

Oh dat durf ik prima hoor, want zo spannend is het allemaal niet.

Ik weet niet of mensen dat niet durven. Ik heb Alfil één of twee keer stevig moeten corrigeren, als in bij het nekvel pakken, een tik op de billen en op het balkon bonjouren met een brul. Klinkt niet leuk en dat was het ook niet, maar wel heel erg nodig op dat moment (dat verhaal heb ik hier al eens uit de doeken gedaan: hij begon jongste zoon te stalken, vast te zetten en te sneppen). Achteraf bezien had ik dat gedrag véél eerder in de kiem moeten smoren natuurlijk, maar dat wist ik toen als totaal onervarene niet. En dan kom je op een punt dat je óf een haarscherpe grens stelt óf de hond herplaatst. Ik wist toen 100% zeker dat de eerste optie de beste was en dat is ook gebleken. Alfil´s vertrouwen in mij is er ook niet minder om geworden, eerder meer. Zijn spanning liep heel snel hoog op en dan meende hij dat hij jongste zoon en Lily in het gareel moest houden. Du moment dat hij door had dat hij zich niet op mocht lopen winden en dat ik de boel in huis regelde, werd hij een ontspannen hond.

lucie schreef: ↑29 jul 2022, 17:36

Alfilillo schreef: ↑28 jul 2022, 14:31

lucie schreef: ↑28 jul 2022, 12:19 Ik schrijf hier al een tijdje niet meer, maar lees nog wel regelmatig mee. Wilde toch even zeggen dat ik dit verreweg het meest informatieve, zinvolle en constructieve topic vind uit de geschiedenis van HL; dank daarvoor . Echt veel interessante invalshoeken die stof geven tot nadenken.

Lucie! Ik heb je gemist! Hoe gaat het met je roedel?

supergoed! alles is weer koek en ei, rust & harmonie...sinds we nog maar 4 honden hebben. Maar da's niet iets voor dit topic . In ieder geval kan ik weer helemaal genieten van m'n hondjes

Dat is fijn in ieder geval!

lucie schreef: ↑28 jul 2022, 12:19 Ik schrijf hier al een tijdje niet meer, maar lees nog wel regelmatig mee. Wilde toch even zeggen dat ik dit verreweg het meest informatieve, zinvolle en constructieve topic vind uit de geschiedenis van HL; dank daarvoor . Echt veel interessante invalshoeken die stof geven tot nadenken.

Lucie! Ik heb je gemist! Hoe gaat het met je roedel?

Ik corrigeer de laatste tijd eigenlijk heel weinig als ik er zo over nadenk. Brave hondjes . Nou ja, af en toe Alfil als hij het te bont maakt met blaffen vanaf het balkon. Dan bonjour ik hem naar binnen met een ´en nou ga je naar binnen!´. Dat doet hij dan gauw, maar echt onder de indruk is hij niet. Eigenlijk zou ik echt moeten trainen op stoppen met blaffen als ik het zeg.

Echomira zei er al iets over in een andere post, maar ik vind een fysieke correctie niet per definitie heftiger dan een verbale. Voorheen liep Lily nog wel eens als een kip zonder kop aan de lijn. Veel te veel lekkere geurtjes. Dan prikte ik weleens met een vinger in haar zij om haar weer een beetje bij mij te krijgen. Dat werkte wel, maar voor haar is dat absoluut niks heftigs. Als ik me groot zou maken en tegen haar zou tetteren, zou dat veel harder aankomen.