Een Hondenleven

ranetje schreef: ↑31 okt 2021, 15:44

mijke schreef: ↑31 okt 2021, 15:42

ranetje schreef: ↑31 okt 2021, 15:41 Iedereen moet dat helemaal zelf weten

Als je er over klaagt en het vervelend vindt kan je er wat aan veranderen.
En als je het geen probleem vindt laat je het zo.

Wat verdraaid je de dingen toch weer mooi

Want dat was een reactie op jou?

Ik lees ook dingen die geen reactie zijn op mij, verrassend hè?

ranetje schreef: ↑31 okt 2021, 15:41 Iedereen moet dat helemaal zelf weten

Als je er over klaagt en het vervelend vindt kan je er wat aan veranderen.
En als je het geen probleem vindt laat je het zo.

Wat verdraaid je de dingen toch weer mooi

ranetje schreef: ↑31 okt 2021, 15:15

mijke schreef: ↑31 okt 2021, 15:07

ranetje schreef: ↑31 okt 2021, 14:59
Dan ben je wel wat laat met niet meer accepteren

Er zijn andere opties aangedragen die zeker ook kunnen helpen.
(Bij een van mijn honden eerste een kluif zoeken en dat in de bek mee om te begroeten)
Het ging me vooral om dat strakke gezicht dat naar mijn idee nergens voor nodig is.

Ondanks 100.000 argumenten waarom dat niet werkt.
Wel eens gewoon een tijdje gedaan?

"Niet accepteren" is echt een andere strategie dan negeren.
En nee ik was niet te laat, zo was ze al toen ik haar kreeg.
En ja ik heb het een poos geprobeerd, op advies van hf. Tot ons beider grote frustratie heb ik het nog best lang volgehouden zelfs ook.
Het is gewoon als je maar even nadenkt over het wezen hond een domme strategie.

Nog even
Het ging me vooral om dat strakke gezicht dat naar mijn idee nergens voor nodig is.

Ik vraag me af in hoeverre een hond die je later krijgt vanaf het aller eerste begin tegen je opspringt?
Misschien was dat zo hoor bij jouw hond, geen idee.
Was er niet bij.

Ja weet je, je hoeft me niet te geloven hoor, wees maar lekker sceptisch over mijn ervaringen als je dat wilt. Ik zou niet weten waarom, maargoed zelf weten De groeten

ranetje schreef: ↑31 okt 2021, 14:59

mijke schreef: ↑31 okt 2021, 14:53

ranetje schreef: ↑31 okt 2021, 14:47 Waarom zou dat strakke negerende gezicht tevoorschijn moeten komen?
Je kunt gewoon ook even met iets anders bezig gaan.
Boodschappen uitpakken
Waterkoker aanzetten voor thee
Koffie machine aanzetten
o.i.d.
Daar is helemaal geen "strak negerend gezicht" bij nodig.

Nou... dat krijg je vanzelf als je net moet doen alsof er geen hond is die met scherpe nagels en een likkende tong met 50km/h tegen je opspringt in een eindeloos kabaal van blaffen

Dan ben je wel wat laat met niet meer accepteren

Er zijn andere opties aangedragen die zeker ook kunnen helpen.
(Bij een van mijn honden eerste een kluif zoeken en dat in de bek mee om te begroeten)
Het ging me vooral om dat strakke gezicht dat naar mijn idee nergens voor nodig is.

Ondanks 100.000 argumenten waarom dat niet werkt.
Wel eens gewoon een tijdje gedaan?

"Niet accepteren" is echt een andere strategie dan negeren.
En nee ik was niet te laat, zo was ze al toen ik haar kreeg.
En ja ik heb het een poos geprobeerd, op advies van hf. Tot ons beider grote frustratie heb ik het nog best lang volgehouden zelfs ook.
Het is gewoon als je maar even nadenkt over het wezen hond een domme strategie.

Hylos schreef: ↑31 okt 2021, 14:52 Toch ook wel logisch, al helemaal voor een baasgericht ras.
Zitten ze alleen thuis, komt het baasje eindelijk weer thuis, hond is daar erg blij mee.. maar baasje loopt gewoon door, zegt niks en zet een bak thee.
Dat is toch ook verwarrend. Mooi opgelost met die knuffel!

Ja tuurlijk, het is compleet logisch! Maargoed ik had haar toen net en dit advies was toen echt in zwang (ook op hf), dus je probeert het toch want ze was wel echt heel erg druk en pijnlijk Gaandeweg leerde ik dat meeveren en ombuigen sowieso meestal veel beter werkt dan negeren of recht tegen de aard van het beestje in werken.

ranetje schreef: ↑31 okt 2021, 14:47 Waarom zou dat strakke negerende gezicht tevoorschijn moeten komen?
Je kunt gewoon ook even met iets anders bezig gaan.
Boodschappen uitpakken
Waterkoker aanzetten voor thee
Koffie machine aanzetten
o.i.d.
Daar is helemaal geen "strak negerend gezicht" bij nodig.

Nou... dat krijg je vanzelf als je net moet doen alsof er geen hond is die met scherpe nagels en een likkende tong met 50km/h tegen je opspringt in een eindeloos kabaal van blaffen

ranetje schreef: ↑31 okt 2021, 10:56 [
Dat laatste wordt vaak toegepast en lijkt vaak heel goed te werken.
Heb je dat al eens een tijdje geprobeerd?
Bij een ontstane gewoonte zal je wel een lange adem moeten hebben denk ik.

Hm, bij Oor werkte het averechts, ze werd dan helemaal onzeker en hyper en verward omdat ik haar negeerde, dan wilde ze alleen maar meer worden gezien. Bij haar moest ik juist wel met haar bezig, zodat ik het kon herleiden.

Bij haar hebben we een knuffel geïntroduceerd, om de spanning van de blijdschap op af te reageren. Ik zei dan "waar is je knuffel?", en dan ging ze die ophalen en er in bijten. Daarna mocht ze naast mij op de bank zitten, zodat ze op mijn gelijkte hoogte was om me te begroeten en dus niet hoefde te springen, dat scheelde ook een pak. We hadden een truucje "deftig zitten" dat ze graag deed om in het gevlij te komen en dat deed ze ook als ze naast me op de bank zat, met die knuffel in haar bek en dan in mij kruipen. Dat was heel lief en een heel stuk beter dan dat ik gecontroleerde hyper springen en blaffen een rondjes tollen van gekkigheid.