Een Hondenleven

En misschien ligt het aan mij hoor, maar ik vind Monique Bladder vaak ook wel heel erg ehh... ik weet niet goed hoe het te omschrijven, soft? In haar benadering. Alsof een hond bijna nooit ergens iets aan kan doen en altijd het slachtoffer is van zijn eigen natuur en wij daar vooral begrip voor moeten hebben en omheen moeten werken. In zekere zin is dat vaak waar maar ook weer vaak gewoon niet. En soms moet een hond gewoon wel even op z'n flikker krijgen zonder dat ie daar direct ernstige trauma's van krijgt. Even gechargeerd gezegd, ik hoop dat overkomt wat ik bedoel

Nou, toch herken ik het wel heel sterk dat rijgedrag in heel veel gevallen totaal niks sexueels is maar gewoon spanning. Oor deed het ook altijd als ze een spannende nieuwe hond ontmoette. Als het dan eenmaal gewend was was het weer voorbij.

Maar dat zal voor een reu in de puberteit wel een ander verhaal zijn hoor Dat lijkt me helder, gewoon sexhormonen die overmatig door het lijfje razen.