Dívka zit apart achter in het huis, die tettert op alles wat ze hoort en ziet, al is het maar een schaduw van een vallend blaadje.
Daarbij naait ze zich zodanig op dat ze uiteindelijk hysterisch blijft tetteren en gewoon niet meer stopt en Mahdu doet dan gezellig mee.
Nu ze apart zit is ze vrijwel stil en als ze eens keft is ze ook zo weer rustig.
Maar je weet niet hoeveel slechte en zeer slechte dagen ik heb en hoe vaak dat meer dan 1-3 dagen duurt (for the record: 2-3x per maand 1 dag, ±2x per jaar langer dan 2 dagen).Tineke schreef: ↑15 mei 2022, 13:10Als het vaker voorkomt en jij wist dat van te voren vind ik het ook wel magertjes.
Rens ,een vriendin van ons , kan helemaal niet lopen nu na een val en een grote wond daarbij opgelopen.
Jan een dag, ik een dag en zo doen alle vrienden een dag en lopen de honden elke dag een grote ronde en aandacht verzorgt Rens zelf.
Is zeker niet makkelijk om het allemaal geregeld te krijgen maar daar hebben die honden tenslotte ook niet om gevraagd.
En je kunt ook dan nog honden nemen die bij je situatie passen , oudere die met minder beweging toe kunnen ipv jonge energieke honden.
Of je geeft jezelf een trap onder je hol op mindere dagen en gaat erop uit.
Net zoals je niet weet dat ze, als het maar ff kan, meer beweging krijgen dan het dichtstbijzijnde uitlaatveld, al is het maar rauzen op het omheinde losloopveld terwijl ik daar bij zit te komen en bij thuiskomst mijn bed in duik.
Overigens is die super energieke hond er één die nu pas toe is aan dagelijks grotere activiteiten mentaal gezien.
Tot nu toe was het om de dag actief bezig zijn en de andere dag alles even laten verwerken, bijkomen, korte rondjes lopen en kleine dingetjes doen in en om huis.
Haar rustdagen zijn ook mijn bijtankdagen waardoor er veel minder slechte dagen zijn dan voorheen want genoeg rust tussendoor.
De minder actieve hond (Mahdu) is meer dan tevreden met 4-5x daags een blokje om zolang hij in en om huis mag aanklooien.
Uiteraard gaat hij vrijwel altijd mee (tenzij ik ga fietsen met Dívka) al dan niet met zijn buggy omdat hij met warmer weer (zoals nu) gewoon niet verder kan dan het eind vh blok zonder bijna te bezwijken.
Maar hij gaat er tussendoor geregeld een stukje uit, ff snuffelen, ontlasten etc en wanneer ik zie dat hij het zwaar krijgt gaat hij terug de buggy in.
De buggy is er ook gekomen juist omdat we ons constant aan hem moesten aanpassen waardoor de ander weer net tekort kwam of hij met een sneu bekkie achter het raam zat te wachten omdat hij ook mee wilde waardoor ik met een soort schuldgevoel wegging.