CatnDog schreef: ↑21 sep 2024, 22:58
EchoMira schreef: ↑21 sep 2024, 22:57
CatnDog schreef: ↑21 sep 2024, 22:51
Ik mag toch wel hopen dat je niet toestaat dat je eigen honden een kat doden in de tuin? Je zou toch wel ingrijpen neem ik aan?
Ik vind het ook een beetje een vreemde, inconsequente boodschap naar je hond toe: katten mollen in de tuin mag, je hebt toegestaan dat je hond zo'n ervaring in je eigen tuin heeft opgedaan; hoe kan je dan verwachten dat je hond zich op straat wel normaal t.o.v. katten gedraagt?
Welke hond bedoel je?
Fictief. Je eigen hond(en) in jouw tuin. Fictieve kat van de buren.
Mijn grootste hond is ±35cm groot en ze gaat zo tekeer met haar tetterbek dat de hele buurtkan meegenieten.
Ze gaat achter Rooie (de buurtkat) aan om hem weg te jagen maar heeft vooralsnog geen pogingen gedaan hem daadwerkelijk te slopen ofzo.
Zolang hij aan de andere kant vh lage hekje blijft is hij welkom in de tuin, de keer dat hij naar binnen kwam lopen kon hij zich omdraaien en heel rap wegwezen.
Wat ze zou doen als Rooie gewoon zou blijven zitten weet ik niet, ze heeft hier met mijn katten samengeleefd maar die waren eigen en Rooie is dat natuurlijk niet.
Net zoals de konijnen in het park opgejaagd worden en ze daar blind en doof achteraan vliegt terwijl haar vorige eigenaar een loslopend konijn in huis had waar ze mee speelde.
Ik steek mijn handen er niet voor in het vuur dat ze de buurtkat of dat konijn in het park niet sloopt als ze ze te pakken krijgt.
Mijn verantwoordelijkheid dus om dat te voorkomen voor zover dat mogelijk is.
Dus als we Rooie op straat tegenkomen bij het uitlaten zeg ik dat ze moet doorlopen terwijl ik Rooie begroet (simpel 'hoi Rooie!' bij het passeren) en haar even kort bij me hou en als ik ergens loop waarvan ik weet dat daar konijnen rondlopen gaat ze niet los.
Ik laat haar niet zonder toezicht en begeleiding bij kinderen want die vindt ze spannend en als ze niet wegkan kan ze sneppen, andere honden vermijden we grotendeels en ik bepaal waar ze wel en niet mee mag kennismaken.
Overigens ook genoeg honden in de buurt meegemaakt die meenden Dívka even te moeten corrigeren omdat ze hysterisch krijsend ging stuiteren uit angst.
Daar ontstond het motto 'beter geen ervaring dan slechte ervaring'.
Want ze leerde alleen maar dat vreemde honden idd doodeng en zwaar kut zijn.
Inmiddels kan ze bij veel vreemde honden, zolang ze haar grenzen accepteren en respecteren en wanneer het te overweldigend is komt ze bij mij om steun te zoeken.
As we speak zijn we nu met 5 honden op de flat, ze heeft een paar keer gesnauwd naar de chihuahua en is inmiddels over haar dekrijpheid heen dus de podengo krijgt soms ook een verbale kledder om zijn oren.
Dan is er nog de stokoude JRTxBichon, die wordt genegeerd en natuurlijk Mahdutje nog.
Het is een vrij gemoedelijke samenstelling, het leeft samen, ligt samen, eten doen ze apart van elkaar ivm haar voedselnijd en toen ik gistermiddag migraine had werden die van mij even meegenomen voor een uitlaatronde met de rest mee.
Scheelt natuurlijk ook wel dat ze de enige teef is tussen 4 (gecastreerde) reuen, ze heeft ze allemaal om haar pootjes gewikkeld en met een blik of een opgetrokken lipje springen ze in de houding voor haar.
