Willem, polyartritis. Steeds beter en weer lekker gegraven

[Goldie]

Wat een zorgen om Willem. Hopelijk snel duidelijkheid waar de pijn vandaan komt.

[Lieske_1977]

Bah, wat naar. Bij Joy werd eerder ook gedacht aan een bicepspeesontsteking, maar op de echo bleek de pees er prima uit te zien. Zij heeft twee keer ontstekingsremmende injecties in schouder en elleboog gehad en die hielpen erg goed. Wel liep zij na een van die behandelingen, toen ik net bedacht hoe fijn het was om haar zo makkelijk te zien lopen, van de ene op de andere seconde hartstikke kreupel met haar andere voorpoot

Sterkte met de zoektocht naar een goede diagnose en behandeling!

Ik hoop eigenlijk ook op zoiets. Wel bizar dat zij (ook) ineens ze kreupel met haar andere voorpoot liep, hoe is dat toen verlopen? Was dat heel tijdelijk en kort of zit daar ook nog een verhaal aan vast?

Toen ze ineens zo erg mankte met haar andere voorpoot, heb ik haar meteen weer een week op strikte lijnrust gezet. Het trok toen wel bij. De dierenarts wist niet zeker wat er gebeurd was, maar gokte dat die poot al tijden zwaarder belast was geweest en dat ze zich daardoor makkelijker blesseerde. Maar het leek echt uit het niets te komen: ze scharrelde wat in het gras en ineens stond ze piepend op drie poten

Het is hier niet echt een happily ever after-verhaal, want toen de klachten (sloom lopen, af en toe wisselend manken, piepen bij afdrogen) terugkwamen, is ze tijdelijk op dexamethason gezet en ging ze ineens als een malle achteruit. Achteraf bleek dat door toxoplasmose te komen; ik denk dat die vrij spel heeft gekregen door het immuunonderdrukkende effect van de dexa. Geen idee of het manken waarmee het allemaal begon hier ook aan te wijten is. Gelukkig gaat het na een maandenlange behandeling met antibiotica weer beter, maar de oude is ze niet meer geworden.

[Inge O]

@Zamunda , heb je zelf al eens op traagschuim gelegen? De echte goede zou voor Willem misschien ook wel eens geen aanrader kunnen zijn, omdat je daar bij bewegen bijna letterlijk in weggezogen wordt. Het was voor mij in ieder geval een reden om er niet voor te kiezen (als matras voor mezelf).

Misschien een dunner laagje traagschuim (kan je kopen op verschillende diktes) bovenop een steviger (kinder)matras leggen? Mijn eigen lijf vindt die combinatie in ieder geval heerlijk .

[Gudrun]

Ja, was ik ook aan het denken, een vrij stevige of normale (kinder)matras en dan een zachte topper van de Ikea of zo er bovenop. Groot genoeg en niet te duur.
Traagschuim is keihard als het koud is en heel zacht als het warm is, ik geraakte er in de zomer soms zelf amper uit 's morgens.

[Anne]

Wat een zorgen, ik hoop dat er nog iets is dat verlichting brengt.

[mijke]

He jakkes Zamunda wat een zorgen om je kerel. Alsof je nog niet genoeg voor je kiezen hebt gehad. Qua matras; misschien is koudschuim een betere optie dan traagschuim? Volgens mij is dat wat steviger om uit op te staan, en toch vormend genoeg om je lichaam zonder druk te geven.

[Zamunda]

Toen ze ineens zo erg mankte met haar andere voorpoot, heb ik haar meteen weer een week op strikte lijnrust gezet. Het trok toen wel bij. De dierenarts wist niet zeker wat er gebeurd was, maar gokte dat die poot al tijden zwaarder belast was geweest en dat ze zich daardoor makkelijker blesseerde. Maar het leek echt uit het niets te komen: ze scharrelde wat in het gras en ineens stond ze piepend op drie poten

Apart hoe het zo ineens ontstond, klinkt wel logisch dat de poot al zwaarder belast was maar toch heel bijzonder. Gelukkig trok het snel bij.

Het is hier niet echt een happily ever after-verhaal, want toen de klachten (sloom lopen, af en toe wisselend manken, piepen bij afdrogen) terugkwamen, is ze tijdelijk op dexamethason gezet en ging ze ineens als een malle achteruit. Achteraf bleek dat door toxoplasmose te komen; ik denk dat die vrij spel heeft gekregen door het immuunonderdrukkende effect van de dexa. Geen idee of het manken waarmee het allemaal begon hier ook aan te wijten is. Gelukkig gaat het na een maandenlange behandeling met antibiotica weer beter, maar de oude is ze niet meer geworden.

Oh nee, dat is niet fijn. Jeetje, dat was zeker nog een hele zoektocht, die Toxoplasmose, of dachten ze daar snel aan? Fijn dat het wel beter gaat maar wat k*t dat ze niet meer de oude is geworden .

@Zamunda , heb je zelf al eens op traagschuim gelegen? De echte goede zou voor Willem misschien ook wel eens geen aanrader kunnen zijn, omdat je daar bij bewegen bijna letterlijk in weggezogen wordt. Het was voor mij in ieder geval een reden om er niet voor te kiezen (als matras voor mezelf).

Misschien een dunner laagje traagschuim (kan je kopen op verschillende diktes) bovenop een steviger (kinder)matras leggen? Mijn eigen lijf vindt die combinatie in ieder geval heerlijk .

Nee. Goeie van je! Dan kan ik inderdaad beter een dunnere laag kopen, had nu 5cm in gedachten maar dat klinkt dan echt niet verstandig. Ik heb wel het idee dat hij nu al beter ligt doordat hij wat meer kan afwisselen (niet dat hij dat uit zichzelf doet maar als ik hem meegenomen heb voor een plas dan gaat hij nog weleens in een andere mand liggen). Hij was in de bench wel weer aan het graven daar dus daar moet ik nog iets veranderen, dat is nog te hard denk ik.

Ja, was ik ook aan het denken, een vrij stevige of normale (kinder)matras en dan een zachte topper van de Ikea of zo er bovenop. Groot genoeg en niet te duur.
Traagschuim is keihard als het koud is en heel zacht als het warm is, ik geraakte er in de zomer soms zelf amper uit 's morgens.

Misschien is zo'n topper die niet massief is dan wel een goed idee? Ik dacht dat massief beter zou zijn maar dat klinkt inderdaad toch niet heel geschikt.
Zoiets zat ik dan bijvoorbeeld aan te denken:

topper met traagschuim, in totaal 5cm dus denk max 3cm (open bewerkt) traagschuim

https://www.lidl.nl/p/livarno-home-7-zo ... p100338737

Wat een zorgen, ik hoop dat er nog iets is dat verlichting brengt.

Ja dat hoop ik ook, hij loopt nu wel weer minder heftig kreupel en ik denk dat het daarnet ook weer iets beter was maar vanmorgen liep hij op eieren.

He jakkes Zamunda wat een zorgen om je kerel. Alsof je nog niet genoeg voor je kiezen hebt gehad. Qua matras; misschien is koudschuim een betere optie dan traagschuim? Volgens mij is dat wat steviger om uit op te staan, en toch vormend genoeg om je lichaam zonder druk te geven.

Ja misschien wel. Lastig zeg. Ik zag van koudschuim ook een topper die me wel wat leek:

koudschuimtopper, 7cm

https://www.lidl.nl/p/f-a-n-7-zones-kou ... p100339259


En deze koudschuimtopper, 10cm dik met zo'n bewerkte bovenkant, daar zou dan niets meer onder hoeven, die leek me ook erg interessant

https://www.lidl.nl/p/f-a-n-7-zones-kou ... p100228186

Maar ja, wat zou hem nou goed doen... Met die traagschuimtopper kun je combineren met verschillende onderlagen om te kijken waar hij het fijnst op ligt, maar misschien is ook dat opengewerkte traagschuim wel niet geschikt.

Fijn dat jullie meedenken!

[Gudrun]

Ik had voor Jinn zo een opengewerkt traagschuimding, nu ik die foto's zie. Zoals die bovenste van de Lidl.
Gekocht na operatie aan legger die rampzalig genas.
Ze hield van heel weinig dingen om op te liggen en had wekenlang benchrust maar ook nadien lag ze er graag op!
Ik ga er eens opnieuw naar kijken voor Sherlock nu, of zo een grote kopen en op maat snijden, heb ik meteen reserve voor ongelukjes.

[Annets]

Hopelijk knapt Willem gauw weer op.

[Smoushond]

Het kussen van Heavy is van schuim met een laagje memoryfoam . Geschikt tot 50 kilo . Ik heb hem ook getest en het ligt heerlijk

[Zamunda]

Ik had voor Jinn zo een opengewerkt traagschuimding, nu ik die foto's zie. Zoals die bovenste van de Lidl.
Gekocht na operatie aan legger die rampzalig genas.
Ze hield van heel weinig dingen om op te liggen en had wekenlang benchrust maar ook nadien lag ze er graag op!
Ik ga er eens opnieuw naar kijken voor Sherlock nu, of zo een grote kopen en op maat snijden, heb ik meteen reserve voor ongelukjes.

Oh fijn om te horen en mooi als Sherlock er ook wat aan heeft .

[Zamunda]

Het kussen van Heavy is van schuim met een laagje memoryfoam . Geschikt tot 50 kilo . Ik heb hem ook getest en het ligt heerlijk

Haha, dat is een goede review .

[Inge O]

Ik had voor Jinn zo een opengewerkt traagschuimding, nu ik die foto's zie. Zoals die bovenste van de Lidl.
Gekocht na operatie aan legger die rampzalig genas.
Ze hield van heel weinig dingen om op te liggen en had wekenlang benchrust maar ook nadien lag ze er graag op!
Ik ga er eens opnieuw naar kijken voor Sherlock nu, of zo een grote kopen en op maat snijden, heb ik meteen reserve voor ongelukjes.

Oh fijn om te horen en mooi als Sherlock er ook wat aan heeft .

Ik denk dat de ideale ondergrond voor een pijnlijke legger toch wel heel anders is dan die voor een peesblessure hogerop in de poot. In het eerste geval wil je 'zacht' en 'in wegzakken', in het tweede geval kan juist dat wegzakken een probleem zijn.

[Gudrun]

Ik had voor Jinn zo een opengewerkt traagschuimding, nu ik die foto's zie. Zoals die bovenste van de Lidl.
Gekocht na operatie aan legger die rampzalig genas.
Ze hield van heel weinig dingen om op te liggen en had wekenlang benchrust maar ook nadien lag ze er graag op!
Ik ga er eens opnieuw naar kijken voor Sherlock nu, of zo een grote kopen en op maat snijden, heb ik meteen reserve voor ongelukjes.

Oh fijn om te horen en mooi als Sherlock er ook wat aan heeft .

Ik denk dat de ideale ondergrond voor een pijnlijke legger toch wel heel anders is dan die voor een peesblessure hogerop in de poot. In het eerste geval wil je 'zacht' en 'in wegzakken', in het tweede geval kan juist dat wegzakken een probleem zijn.

Klopt, maar het is geen super dik ding he dus dat wegzakken valt mee. En door het opgewerkte is er ook meer grip, ik bedoel dat het wegzakken meer plaatselijk is dan algemeen. Dus als de hond een poot zet dat die niet wegschuift in een grote zachte warm geworden kuil. En zeker ook niet dat hele harde van een koude traagschuimmatras.

[Lieske_1977]

Oh nee, dat is niet fijn. Jeetje, dat was zeker nog een hele zoektocht, die Toxoplasmose, of dachten ze daar snel aan? Fijn dat het wel beter gaat maar wat k*t dat ze niet meer de oude is geworden .
[/quote]

Ja, dat was een maandenlange zoektocht met veel bezoekjes aan fysio, eigen dierenarts, Daan Kranendonk en uiteindelijk De Tweede Lijn in Zwolle. Daar dachten ze eerst aan een auto-immune ontstekingsziekte van de gewrichten en wilden ze aanvankelijk gewrichten en opgezette lymfeknopen aanprikken en onderzoeken. Ook was er sprake van een beenmergpunctie, omdat Joy inmiddels ook lichte bloedarmoede had. 'Gelukkig' kreeg ze voor die tijd ineens flinke uitval van de achterhand, waardoor die onderzoeken van de baan waren (paste niet in het beeld) en geprikt werd op toxoplasmose en anaplasmose. Ik was inmiddels op het punt dat ik dacht dat ik haar kwijt zou raken. Voor de beeldvorming:



Nu rent ze gelukkig weer vrolijk mee in het bos, maar haar belastbaarheid is een stuk lager. Geeft niet, ze heeft weer plezier en geen pijn meer

[Veertje]

Hé bah, wat een zorgen weer! Ik ga duimen dat hij snel weer opknapt Aan één poot kreupel is al sneu, maar aan twee helemaal.

[Zamunda]

Nou, we zijn nog niet echt verder helaas.

Ze kwam bij beide voorpoten uit bij de elleboog (pijnlijk bij strekken) en niet (meer) bij de schouder... Na uitgebreid lichamelijk onderzoek zijn er rofo's gemaakt van de ellebogen (verdenking van o.a. artrose) waarbij ze bij de ene poot het schoudergewricht meegenomen heeft en bij de andere meer radius ulna. Goede nieuws: prachtige gewrichten, echt niets op aan te merken. Slechte nieuws: geen aanknoping voor een oorzaak. Er was wel verkalking te zien van het ligament tussen radius en ulna maar ze verwacht dat dat er al heel lang zit en dat zou niet deze acute klachten moeten veroorzaken.

En wat nu hè? Want met rust en pijnstilling gaat het niet magisch verbeteren en waar we het nu moeten zoeken is een groot vraagteken. Haar advies: Willem thuis filmen als hij slecht loopt, hopelijk vindt ze daar een aanwijzing om gericht verder te zoeken. Willem loopt nu heel voorzichtig dus we moeten even gaan zoeken hoe we hem kreupel kunnen gaan laten lopen zonder iets (verder) stuk te maken in z'n lijf.
We stoppen nu met de carporal en als we genoeg op film hebben zetten we hem op gabapentine om te kijken of dat wat doet (carporal leek niet veel te doen). Over drie weken weer een afspraak, tenzij ze uit de filmpjes heel duidelijk aanwijzingen voor een nekhernia ziet, dan beter meteen een ct.

Het is dus een ingewikkelde puzzel helaas. Uiteraard gaan we nu gewoon het plan volgen en hopelijk komt daar dan iets concreet uit, maar het is wel de vraag hoe ver we zullen/moeten gaan. Het is nou eenmaal een hond die het mentaal erg moeilijk heeft (ook in huis) en die vooral buiten in vrijheid in zijn element is. Dat mist hij nu al twee maanden, hij heeft nu helemaal geen uitlaatklep meer voor alle stress. Ik wil hem niet kwijt en wil zo graag weer mijn blije, huppelende Willem zien maar stel hij heeft iets waarvan hij nog heel lang moet revalideren (met of zonder operatie)... Dat heb ik al een keer met hem gedaan (gebroken poot) en toen was hij jaren jonger en iets 'beter' mentaal, en ook toen bleef het lopen aan een korte lijn al die maanden stressvol. Ik hoop maar dat ik niet de afweging hoef te gaan maken want het lijkt me vreselijk.

Maar voor nu: ik ben benieuwd wat hij gaat doen morgen als hij even los in de zijtuin mag, ik denk niet veel eigenlijk door de pijn (en dan moet ik gaan kijken of ik hem toch wat kan gaan laten doen om iets te filmen te hebben).

[_Tiny_]

Wat lijkt mij dit enorm frustrerend en zorgelijk voor jullie, Zamunda

[Inge O]

Ach, Zamunda, wat een rottige situatie . Als het niet in de gewrichten zit maar in spieren/pezen is toch vaak heel moeilijk om de echte oorzaak te vinden bij dieren, gewoon omdat je niet te weten komt waar de pijn exact zit.

En dan nog net met een Willempie, het mannetje heeft het al zo moeilijk .

[jenn90]

Fijn dat er niks op de foto’s is gevonden maar rot dat je nu nog niks weet hij is wel eens gecheckt door een osteopaat of dergelijk? Rally stond ineens op 3 poten een paar jaar geleden en dat bleek dat een wervel scheef stond wat op een zenuw drukte , het zal misschien niet bij willem zo zijn maar misschien ook wel?

[tibbie]

Wat een zorgen en ook onzekerheid. Ik hoop dat er wat uit jullie filmpjes komt.

[mijke]

Oh jemig zeg dat is wel echt frustrerend zo in het duister tasten. En dan ook nog precies bij zo'n hond als Willem Ik duim heel hard dat je de gevreesde keuze niet hoeft te maken!

[HillieS]

Wat een zorgen! Hopelijk kan je t duidelijk op film krijgen en weten jullie snel meer!

[Frootje]

Arme Willem, en wat vervelend voor jullie, al die zorgen inderdaad. Ik ga ook duimen dat er toch iets uit komt dat makkelijk te verhelpen is.

[Kruimel]

Ach jee, dat schiet ook niet echt op zo.