Inge O schreef: ↑08 mar 2022, 19:41
Ach, Zamunda, wat een rottige situatie
. Als het niet in de gewrichten zit maar in spieren/pezen is toch vaak heel moeilijk om de echte oorzaak te vinden bij dieren, gewoon omdat je niet te weten komt waar de pijn exact zit.
En dan nog net met een Willempie, het mannetje heeft het al zo moeilijk
.
Ja klote. Hij had het bij de DA ook heel erg zwaar, in de wachtruimte stond hij al de hele tijd te trillen. En dat staat er ook nog zo'n muts bij de balie met haar kruising 'keen corso' (
) aan een fucking flex. Willem werd er nerveus (of nou ja, nog nerveuzer) van dat die hond alle kanten op vloog en naar hem stond te staren (het was een lieverd denk ik hoor, maar soort puberlabrador in een lijf van 50kg). Gelukkig zat ik in de andere hoek maar ze had die hond niet op Willem af moeten laten lopen met d'r flex in een dierenkliniek
.
Met pijn aan beide voorpoten is het kreupelen natuurlijk niet zo duidelijk te zien maar ik denk dat hij wel veel pijn heeft want hij loopt zo traag, maar er speelt ook veel angst mee dus altijd maar de vraag wat wat is. Van het onderzoek werd hij natuurlijk ook niet ontspannen, zeker niet omdat het ook af en toe flink pijnlijk was. En dan moest ie nog alle kanten op gedraaid op de rofotafel... Het is een soort voorbeeldige hond voor een DA want hij blijft niet spartelen, bijt niet, gromt niet, probeert niet weg te komen, hij wil zich alleen zo klein en onzichtbaar mogelijk maken in de hoop dat je hem niet meer ziet en met rust laat. Maar voor zichzelf is het natuurlijk ruk om zo te zijn.
Bij het staande onderzoek was hij zo gespannen dat hij ook steeds weggleed. Dat zie ik thuis ook als hij gespannen is en staat: dan is het net een Bambi op het ijs en glijden die poten gewoon onder hem vandaan, waar een andere hond op dezelfde ondergrond gewoon prima staat. Heel apart om te zien. En dan heeft hij nog ook nog pijn in z'n poten dus dat zal het nog wel moeilijker maken. Samen met het zich zo klein mogelijk maken moest ik hem steeds ondersteunen/optillen zodat hij maar niet weggleed of op de grond zakte.
En thuis mag hij al weken alleen maar liggen. Ik heb altijd al een dubbel/wisselend gevoel over zijn kwaliteit van leven en dit maakt het er niet makkelijker op. Gelukkig vindt hij het wel vaak fijn om even op z'n buik geaaid te worden, als het rustig genoeg is iets te kluiven en misschien kan/mag hij nu weer wat in de tuin gaan rommelen.
jenn90 schreef: ↑08 mar 2022, 19:43
Fijn dat er niks op de foto’s is gevonden maar rot dat je nu nog niks weet
hij is wel eens gecheckt door een osteopaat of dergelijk? Rally stond ineens op 3 poten een paar jaar geleden en dat bleek dat een wervel scheef stond wat op een zenuw drukte
, het zal misschien niet bij willem zo zijn maar misschien ook wel?
Ik wilde een afspraak gaan maken voor hem en Ravi (gewoon voor een check, bij orthomanueel DA) en toen werd hij kreupel en dacht ik eerst maar de orthopedische weg te belopen. En nu weet ik het niet zo goed wat wijsheid is
.
ranetje schreef: ↑08 mar 2022, 21:02
Wat wordt dat ingewikkeld zo.
Hij heeft iets, want hij heeft pijn, maar wat er aan de hand is is kennelijk onvindbaar
Misschien toch nog een bloedonderzoek naar alle ziekten die kreupelheid kunnen veroorzaken?
Is zijn temperatuur normaal eigenlijk?
misschien was er al naar gevraagd, maar toch ........
Hij heeft heel duidelijk pijn inderdaad, maar zowel de lokatie als het betrokken 'weefsel' is nog een mysterie. Ze heeft het ook over bloedonderzoek gehad maar gaf aan dat ze toch liever gericht gaat zoeken dan gewoon maar lukraak alles te onderzoeken (geldt zowel voor bloed als beeldvormende technieken). Het gevaar is dat je dan iets vindt wat helemaal niet de oorzaak is of dat je niets vindt en steeds maar verder moet blijven zoeken, het kan immers nog steeds orthopedisch, neurologisch of systemisch zijn dus dan kun je lang zoeken. En aangezien er geen echte spoed is hebben we de tijd om die filmpjes te maken om te kijken of ze daar wel echt aanwijzingen uit kan halen mbt de lokatie en aard van de oorzaak. Dus ik duim maar dat ze daar iets op gaat zien. Ik heb ook nog een filmpje van toen hij net kreupel was met z'n rechter voorpoot en van vorige week toen hij met z'n linker begon te kreupelen dus dan kan ze dat ook vergelijken met het materiaal wat ik nog ga verzamelen.
Temperatuur zal ik een keer meten.
Sekreetje schreef: ↑08 mar 2022, 21:15
Wat ontzettend jammer dat je nu nog geen duidelijke aanwijzing hebt. Ik kan me levendig voorstellen dat het door je hoofd spookt dat dit niet nog eens maanden moet gaan duren. Dit soort speciale dieren hebben gewoon veel specifiekere omstandigheden nodig om gelukkig te kunnen zijn. Zo frustrerend als dat dan niet kan. Ik duim heel hard dat er snel verbetering is. Jouw Willem heeft op een of andere manier altijd al een speciaal plekje bij mij.
Ja als hij 'gewoon' hond was dan zou ik er niet over twijfelen om hem een maandenlange revalidatie aan te doen, die hond kan dan misschien nog jaren lekker mee. Maar hij is ruim tien en lijkt langzaam steeds weer iets inflexibeler te worden (en dus voor meer dingen anstig) dus wat is dan zijn toekomst?
Wat lief. Hij is ook gewoon een ongelofelijke lieverd.
.
!