Even van mij afschrijven

[Rosanne]

Nee, door haar reactie wierp hij zichzelf op de rug richting haar.

Dit klopt inderdaad. Bij Brego is stem al zat. Hij is vrij gevoelig en door mijn duidelijke uit mijn tenen “nee”. ( Uiteraard toen nog omdat ik er echt van schrok) Ging hij zelf op zijn rug liggen en spanning was meteen enorm gezakt en klaar.

[Rosanne]

Het lijkt mij een gevalletje van 2 niet matchende karakters.
Een hieperdepiep lab en een herder die dat te druk vindt (om het even plat te zeggen) en er even wat van zegt.
Lijkt me alleen lastig te bepalen waar de grens gaat liggen van "doe even normaal" of "hommeles", maar dat is ook gewoon zo erg lastig (vind ik).
Vos snauwt ook als een hond op haar af vliegt of te dol en lomp doet. Vindt ze eng, dus kappen en dan kan het spel evt verder gaan. Maarja, Voske is klein dus dat maakt dan niet zoveel indruk.

Ja en het feit dat de lab ook wel door bleef gaan denk ik. Want Brego was er dus vanaf geplukt. Pup was totaaal niet onder de indruk geweest, want die wilde gewoon alweer tegen Brego aanspringen. Dus achteraf snap ik zijn reactie wel, maar voor mij was het nog onbekend terrein bij hem. De hond van mijn ouders kan ook flink corrigeren als het moet, maar dat gaat dan net anders.

En ja met het in je achterhoofd dat de meeste mensen die ik tegen kom dan, het niet altijd zo op herders hebben. Behalve degene die hem allang kennen. Was ik ook teveel bezig met wat een ander hiervan gaat vinden + mijn schrik. Maar voorkomen is beter dan genezen. Ik weet nu dat hij er niet van gediend is, dus dat gaan wij oplossen.

[Rosanne]

Even een update van vandaag.

Bal met pieper geregeld, resultaat:

Check , bal met pieper vangt aandacht.





Vandaag gewandeld in het losloop met de honden van mijn ouders erbij. En natuurlijk… 2 labrador pups ( en ik ben gek met ze hoor, maar door deze situatie was ik natuurlijk er scherper op)

De eerste negeerde hij straal, want de ander honden waren veel te gezellig. ( ik had hem wel voor de zekerheid aan de lijn) De tweede wilde hij op af lopen, wel ontspannen, maar ik ga het risico niet meer nemen, dus hup bal laten piepen. Nou…. als een raket naar mij toe. Welke hond? Bal bal bal!

Kreeg nog een compliment ook, dat ik de eerste was die zijn/haar grote hond bij zich riep en hield.

Dus heerlijk ontspannen gewandeld en enorm fijn dat ik zijn focus perfect meteen krijg , zodra de piep gaat. Dus zo gaan wij lekker door.

[Inge O]

Mijn eigen herders mogen dit van mij niet als ze niet zelf lastig gevallen worden. Wel wanneer de andere hond irritant en opdringerig gedrag vertoont.

En dat laatste was hier dus het geval, toch?

Ik lees overigens nergens in de antwoorden dat mensen dat zomaar goedvinden van onze honden, wel dat het vanuit de hond bekeken totaal normaal gedrag is en dus voor Rosanne geen enkele reden tot bezorgdheid, het hoeft weinig te zeggen over hoe hij verder met andere honden is/zal zijn.

[Jackira]

Mijn eigen herders mogen dit van mij niet als ze niet zelf lastig gevallen worden. Wel wanneer de andere hond irritant en opdringerig gedrag vertoont.

En dat laatste was hier dus het geval, toch?

Ik lees overigens nergens in de antwoorden dat mensen dat zomaar goedvinden van onze honden, wel dat het vanuit de hond bekeken totaal normaal gedrag is en dus voor Rosanne geen enkele reden tot bezorgdheid, het hoeft weinig te zeggen over hoe hij verder met andere honden is/zal zijn.

Ja dat zou kunnen dat dat hier het geval was. Ik geef met mijn verhaal aan hoe ik er mee om ga.

Ik zeg volgens mij ook nergens dat ik hier lees dat mensen het goed zouden vinden van hun honden.


Ik vind dat herders nogal van regelen houden en dat is vanuit hun karakter inderdaad heel normaal gedrag. Maar daardoor reageren ze soms wat te fel voor de situatie vind ik. Wanneer ik zie dat Shira zich ergert aan een hond die blijft aandringen dan roep ik haar mee voordat ze erop kan reageren. Op die manier kun je situaties die je zelf niet prettig vind voorkomen.

Bij een hond van 11 maanden is dat nog wat te hoog gegrepen maar het is wel een goed idee om daarop te oefenen. Dat was mijn tip

[Inge O]

Ik zeg volgens mij ook nergens dat ik hier lees dat mensen het goed zouden vinden van hun honden.

Ik doelde ook niet op jou alleen, mijn reactie kwam voort uit onderstaand stukje dat Alfilillo schreef en gezien jij schreef dat je het met haar eens was ving ik - dacht ik - twee vliegen in één klap in mijn reactie :

Dus om nou te zeggen, ´labradors zijn irritant, dus hij heeft gewoon gelijk´, Mwa. Soms werkt het gewoon niet en dan kun je maar beter voorkomen.

[Jackira]

Nee, door haar reactie wierp hij zichzelf op de rug richting haar.

Ah duidelijk

Althans, dat is wat ik er van maak
"Klonk enorm heftig. Dus ik dook er meteen op, trok Brego eraf met een boze nee. Brego meteen op zijn rug en hijzelf is er meteen uit. "

Ik ga er niet vanuit dat TS Brego zelf op de rug heeft gelegd, denk dat hij schrok van zijn eigen reactie en de reactie van zijn bazin dat hij zichzelf onderdanig opstelde naar de baas. Kan er naast zitten natuurlijk.

Ik wil geen zeikerd zijn en absoluut niemand tekort doen, maar ik bedacht me ineens later pas dat ik het eigenlijk best apart vind dat een hond op z'n rug gaat voor z'n baas na zo'n situatie.

Mijn honden hebben dat eigenlijk nooit gedaan. Maar misschien is dat juist wel weer vreemd.

Zit dat vooral in het karakter van de hond?

[Jackira]

Ik zeg volgens mij ook nergens dat ik hier lees dat mensen het goed zouden vinden van hun honden.

Ik doelde ook niet op jou alleen, mijn reactie kwam voort uit onderstaand stukje dat Alfilillo schreef en gezien jij schreef dat je het met haar eens was ving ik - dacht ik - twee vliegen in één klap in mijn reactie :

Dus om nou te zeggen, ´labradors zijn irritant, dus hij heeft gewoon gelijk´, Mwa. Soms werkt het gewoon niet en dan kun je maar beter voorkomen.

[Dagmar]

De eerste negeerde hij straal, want de ander honden waren veel te gezellig. ( ik had hem wel voor de zekerheid aan de lijn) De tweede wilde hij op af lopen, wel ontspannen, maar ik ga het risico niet meer nemen, dus hup bal laten piepen. Nou…. als een raket naar mij toe. Welke hond? Bal bal bal!

Kreeg nog een compliment ook, dat ik de eerste was die zijn/haar grote hond bij zich riep en hield.

Dus heerlijk ontspannen gewandeld en enorm fijn dat ik zijn focus perfect meteen krijg , zodra de piep gaat. Dus zo gaan wij lekker door.

Wat goed!

[Rosanne]

Ah duidelijk

Althans, dat is wat ik er van maak
"Klonk enorm heftig. Dus ik dook er meteen op, trok Brego eraf met een boze nee. Brego meteen op zijn rug en hijzelf is er meteen uit. "

Ik ga er niet vanuit dat TS Brego zelf op de rug heeft gelegd, denk dat hij schrok van zijn eigen reactie en de reactie van zijn bazin dat hij zichzelf onderdanig opstelde naar de baas. Kan er naast zitten natuurlijk.

Ik wil geen zeikerd zijn en absoluut niemand tekort doen, maar ik bedacht me ineens later pas dat ik het eigenlijk best apart vind dat een hond op z'n rug gaat voor z'n baas na zo'n situatie.

Mijn honden hebben dat eigenlijk nooit gedaan. Maar misschien is dat juist wel weer vreemd.

Zit dat vooral in het karakter van de hond?

Ik denk het. Hij is altijd vrij onzeker geweest. In het begin vond hij andere honden ook super eng. Lees: ervandoor willen, weg willen blaffen. Dat heb ik met veel trainen en geduld eruit gekregen. Hij vindt ze nu af en toe te leuk.

Toen hij ook wat groter en sterker begon te worden heeft hij mij ook wel eens bijna vliegles gegeven. Dus uit reflex van mij een strenge Brego NEE. Niks meer dan dat. En dan kon hij ook wel zo beetje in mekaar duiken. En dat vind ik best sneu, want tuurlijk moet je luisteren maar als ik niet beter wist zou ik denken dat hij wel eens een flinke tik heeft gehad. En ik kan mijn hoofd er zelfs voor in het vuur steken, maar vanuit ons is dat never nooit gebeurd en bij zijn fokster uiteraard ook echt niet.

Net als dat als een andere hond snapt naar hem, gromt of zelfs heeft willen opjagen. Dan is hij alleen maar onzeker en vertoond heel conflict vermijdend gedrag. Hij zoekt alleen maar mij snel op. Gelukkig natuurlijk dat hij niks terug doet, maar alles bij mekaar. Naast dat hij een vrolijke, lieve clown is die van elke dag een feestje maakt, heeft hij echt wel een onzekere inborst.

[Jackira]

Althans, dat is wat ik er van maak
"Klonk enorm heftig. Dus ik dook er meteen op, trok Brego eraf met een boze nee. Brego meteen op zijn rug en hijzelf is er meteen uit. "

Ik ga er niet vanuit dat TS Brego zelf op de rug heeft gelegd, denk dat hij schrok van zijn eigen reactie en de reactie van zijn bazin dat hij zichzelf onderdanig opstelde naar de baas. Kan er naast zitten natuurlijk.

Ik wil geen zeikerd zijn en absoluut niemand tekort doen, maar ik bedacht me ineens later pas dat ik het eigenlijk best apart vind dat een hond op z'n rug gaat voor z'n baas na zo'n situatie.

Mijn honden hebben dat eigenlijk nooit gedaan. Maar misschien is dat juist wel weer vreemd.

Zit dat vooral in het karakter van de hond?

Ik denk het. Hij is altijd vrij onzeker geweest. In het begin vond hij andere honden ook super eng. Lees: ervandoor willen, weg willen blaffen. Dat heb ik met veel trainen en geduld eruit gekregen. Hij vindt ze nu af en toe te leuk.

Toen hij ook wat groter en sterker begon te worden heeft hij mij ook wel eens bijna vliegles gegeven. Dus uit reflex van mij een strenge Brego NEE. Niks meer dan dat. En dan kon hij ook wel zo beetje in mekaar duiken. En dat vind ik best sneu, want tuurlijk moet je luisteren maar als ik niet beter wist zou ik denken dat hij wel eens een flinke tik heeft gehad. En ik kan mijn hoofd er zelfs voor in het vuur steken, maar vanuit ons is dat never nooit gebeurd en bij zijn fokster uiteraard ook echt niet.

Net als dat als een andere hond snapt naar hem, gromt of zelfs heeft willen opjagen. Dan is hij alleen maar onzeker en vertoond heel conflict vermijdend gedrag. Hij zoekt alleen maar mij snel op. Gelukkig natuurlijk dat hij niks terug doet, maar alles bij mekaar. Naast dat hij een vrolijke, lieve clown is die van elke dag een feestje maakt, heeft hij echt wel een onzekere inborst.

[BieneMaya]

Ik zou het voorkomen.
Mijn Puck is super betrouwbaar en zal nooit gaten maken, of andersoortige verwondingen.
Durf ik mijn hand voor in het vuur te steken.
Toen @BieneMaya 's Maya nog een baby Maya was, van een maand of 6, was die ook zo ontzettend druk.
Puck heeft haar toen een keer flink uitgekafferd en dat was met héél veel kabaal en Maya werd vstgepind.
Hij was dat gemep en gemaai zo zat.
Het zag er heel heftig uit maar ik heb het laten gaan omdat ik dus Puck vertrouw, hij gaat niet te ver.
Ik laat hem dat bij andere honden dus niet doen, dan roep ik hem bij mij en jaag het desbetreffende opdringerige drukke mormel zelf wel weg.

En het klonk ook heftig Maya gilde het uit van schrik.
Wel ff ter nuance.. ze was een half jaar en enorm lomp. Beuken, maaien met de poten enzo.
En Puck was het gewoon zat. En dook er dus op.
Mellow had heeeel even iets van ,jemig puckie, maar ik moedigde hem aan. Dat kon ook juist omdat Puck zo machtig betrouwbaar en eerlijk is in zijn afstraffing.

Misschien is Brego dat ook wel.

Dat zelfde heb ik dus ook met de Berghond kruising van mijn ouders. Aan haar kan je dus aflezen of een andere hond in de haak is of niet. Als zij zich niet druk maakt , ook al ziet er iets spannend uit, dan hoef je je niet druk te maken. En als er wel iets gebeurd weet zij dat keurig zonder kleerscheuren op te lossen.

Ik ben ook wel blij dat zij en Brego veel samen zijn. Wie weet wat hij van haar weer oppikt.

Ik denk dat ze zeker van elkaar leren. Maya heeft ook veel goede omgangsvormen en hoe te dealen met aparte situaties geleerd van Puck. Veeeeeel beter als dat ik ooit had kunnen doen.

[BieneMaya]

Ik denk het. Hij is altijd vrij onzeker geweest. In het begin vond hij andere honden ook super eng. Lees: ervandoor willen, weg willen blaffen. Dat heb ik met veel trainen en geduld eruit gekregen. Hij vindt ze nu af en toe te leuk.

Toen hij ook wat groter en sterker begon te worden heeft hij mij ook wel eens bijna vliegles gegeven. Dus uit reflex van mij een strenge Brego NEE. Niks meer dan dat. En dan kon hij ook wel zo beetje in mekaar duiken. En dat vind ik best sneu, want tuurlijk moet je luisteren maar als ik niet beter wist zou ik denken dat hij wel eens een flinke tik heeft gehad. En ik kan mijn hoofd er zelfs voor in het vuur steken, maar vanuit ons is dat never nooit gebeurd en bij zijn fokster uiteraard ook echt niet.

Net als dat als een andere hond snapt naar hem, gromt of zelfs heeft willen opjagen. Dan is hij alleen maar onzeker en vertoond heel conflict vermijdend gedrag. Hij zoekt alleen maar mij snel op. Gelukkig natuurlijk dat hij niks terug doet, maar alles bij mekaar. Naast dat hij een vrolijke, lieve clown is die van elke dag een feestje maakt, heeft hij echt wel een onzekere inborst.

Dit is precies Maya. Een iets te ,harde, nee doet haar ineenkrimpen. Ze is gewoon heel erg gevoelig wat correcties betreft en die kunnen dus ook rustig gegeven worden want zij reageert er heel sterk op.
Voor de rest is ze een maffe clown ❤

[Rosanne]

Ik denk het. Hij is altijd vrij onzeker geweest. In het begin vond hij andere honden ook super eng. Lees: ervandoor willen, weg willen blaffen. Dat heb ik met veel trainen en geduld eruit gekregen. Hij vindt ze nu af en toe te leuk.

Toen hij ook wat groter en sterker begon te worden heeft hij mij ook wel eens bijna vliegles gegeven. Dus uit reflex van mij een strenge Brego NEE. Niks meer dan dat. En dan kon hij ook wel zo beetje in mekaar duiken. En dat vind ik best sneu, want tuurlijk moet je luisteren maar als ik niet beter wist zou ik denken dat hij wel eens een flinke tik heeft gehad. En ik kan mijn hoofd er zelfs voor in het vuur steken, maar vanuit ons is dat never nooit gebeurd en bij zijn fokster uiteraard ook echt niet.

Net als dat als een andere hond snapt naar hem, gromt of zelfs heeft willen opjagen. Dan is hij alleen maar onzeker en vertoond heel conflict vermijdend gedrag. Hij zoekt alleen maar mij snel op. Gelukkig natuurlijk dat hij niks terug doet, maar alles bij mekaar. Naast dat hij een vrolijke, lieve clown is die van elke dag een feestje maakt, heeft hij echt wel een onzekere inborst.

Dit is precies Maya. Een iets te ,harde, nee doet haar ineenkrimpen. Ze is gewoon heel erg gevoelig wat correcties betreft en die kunnen dus ook rustig gegeven worden want zij reageert er heel sterk op.
Voor de rest is ze een maffe clown ❤

Ja ik moest er echt aan wennen, maar doordat je mekaar steeds beter leert kennen ga je ook merken wat wel werkt. Voordeel is wel dat wij heel vroeg waren begonnen met flink belonen als hij op afstand rustig naar een hond keek zonder blaffen.

Nu als wij op straat lopen en hij wordt weer eens uitgekafferd door andere honden. Dan reageert hij 0 en wil alleen maar graag dat wij doorlopen. Mijn braverik

[EchoMira]

Ja ik moest er echt aan wennen, maar doordat je mekaar steeds beter leert kennen ga je ook merken wat wel werkt.

Pas op.

Er is een heel cruciale centrale keuze in hoe je een hond houdt en als je gaat nadenken over wat werkt in plaats van wat niet mag zit je al heel duidelijk aan een kant van die keuze. Jij bent aan het zoeken naar wat bij hem werkt.
Ik weet niet of ik dat passend vindt bij een duitse herderreu die zijn kracht inzet om zijn zin te krijgen.

Mijn honden mogen dat niet.
Je kunt eigenlijk altijd wel je zin krijgen maar je vraagt beleefd. Oogcontact en dan samen ergens heen. Beleefd.
Rukken en trekken doen we niet. Dan ben je mij vergeten en dat accepteer ik niet van een dier.
Zeker niet van een jong dier.

Gooi maar een bos sleutels voor zijn reet en als hij dan omkijkt ontspan je weer en haal je hem lokkend naar je toe.

[Rosanne]

Ja ik moest er echt aan wennen, maar doordat je mekaar steeds beter leert kennen ga je ook merken wat wel werkt.

Pas op.

Er is een heel cruciale centrale keuze in hoe je een hond houdt en als je gaat nadenken over wat werkt in plaats van wat niet mag zit je al heel duidelijk aan een kant van die keuze. Jij bent aan het zoeken naar wat bij hem werkt.
Ik weet niet of ik dat passend vindt bij een duitse herderreu die zijn kracht inzet om zijn zin te krijgen.

Mijn honden mogen dat niet.
Je kunt eigenlijk altijd wel je zin krijgen maar je vraagt beleefd. Oogcontact en dan samen ergens heen. Beleefd.
Rukken en trekken doen we niet. Dan ben je mij vergeten en dat accepteer ik niet van een dier.
Zeker niet van een jong dier.

Gooi maar een bos sleutels voor zijn reet en als hij dan omkijkt ontspan je weer en haal je hem lokkend naar je toe.

Oh zo bedoel ik het ook niet hoor. Trekken is echt een no go. Elke wandeling keer op keer zijn wij daarin aan het trainen. Gaat al echt enorm veel beter. Vlieglessen zijn echt al over.

Met oogcontact werken wij ook. Ik ben de bepalende factor in wat wel of niet mag. Met oogcontact en een “toe maar” vanuit mij krijgt hij pas toestemming.

Trekken is voor mij ook omdraaien en de andere kant op lopen. En de kwartjes vallen nu steeds beter. Ik ben er echt volhardend in, want wil het gewoon niet hebben. Nu even veel investeren is alleen maar een hoop profijt voor later.

[Inge O]

Dus uit reflex van mij een strenge Brego NEE. Niks meer dan dat. En dan kon hij ook wel zo beetje in mekaar duiken. En dat vind ik best sneu, want tuurlijk moet je luisteren maar als ik niet beter wist zou ik denken dat hij wel eens een flinke tik heeft gehad. En ik kan mijn hoofd er zelfs voor in het vuur steken, maar vanuit ons is dat never nooit gebeurd en bij zijn fokster uiteraard ook echt niet.

Mooi voorbeeld dat bewijst dat waarschijnlijk het grootste percentage van de asielhonden (of andere binnenlandse herplaatsers) helemaal niet die ongelukkige mishandelde kneusjes zijn die ze vooral in het begin vaak lijken en waar dan - oh wonder - een 'reddende engel in nood' ter meerdere eer en glorie van zichzelf een metamorfose tot 'de gelukkigste hond ooit' mee bereikt.

[BieneMaya]

Ja ik moest er echt aan wennen, maar doordat je mekaar steeds beter leert kennen ga je ook merken wat wel werkt.

Pas op.

Er is een heel cruciale centrale keuze in hoe je een hond houdt en als je gaat nadenken over wat werkt in plaats van wat niet mag zit je al heel duidelijk aan een kant van die keuze. Jij bent aan het zoeken naar wat bij hem werkt.
Ik weet niet of ik dat passend vindt bij een duitse herderreu die zijn kracht inzet om zijn zin te krijgen.

Mijn honden mogen dat niet.
Je kunt eigenlijk altijd wel je zin krijgen maar je vraagt beleefd. Oogcontact en dan samen ergens heen. Beleefd.
Rukken en trekken doen we niet. Dan ben je mij vergeten en dat accepteer ik niet van een dier.
Zeker niet van een jong dier.

Gooi maar een bos sleutels voor zijn reet en als hij dan omkijkt ontspan je weer en haal je hem lokkend naar je toe.

Oh zo bedoel ik het ook niet hoor. Trekken is echt een no go. Elke wandeling keer op keer zijn wij daarin aan het trainen. Gaat al echt enorm veel beter. Vlieglessen zijn echt al over.

Met oogcontact werken wij ook. Ik ben de bepalende factor in wat wel of niet mag. Met oogcontact en een “toe maar” vanuit mij krijgt hij pas toestemming.

Trekken is voor mij ook omdraaien en de andere kant op lopen. En de kwartjes vallen nu steeds beter. Ik ben er echt volhardend in, want wil het gewoon niet hebben. Nu even veel investeren is alleen maar een hoop profijt voor later.

Het is meer dat je maar licht hoeft te corrigeren. Maya (en ik vermoed dus Brego ook) is daarvan al zo onder de indruk dat er goed geluisterd wordt. Want vrouwtje bozig maken is niet de bedoeling.
Maya mag ook absoluut niet trekken, nooit. En dat doet ze ook niet. Maya is nu 2 jaar en goed gehoorzaam. Wij zijn ook 2 handen op 1 buik want ik respecteer haar (onzekerheid) en zij daarop mijn gezag.

[Rosanne]

Pas op.

Er is een heel cruciale centrale keuze in hoe je een hond houdt en als je gaat nadenken over wat werkt in plaats van wat niet mag zit je al heel duidelijk aan een kant van die keuze. Jij bent aan het zoeken naar wat bij hem werkt.
Ik weet niet of ik dat passend vindt bij een duitse herderreu die zijn kracht inzet om zijn zin te krijgen.

Mijn honden mogen dat niet.
Je kunt eigenlijk altijd wel je zin krijgen maar je vraagt beleefd. Oogcontact en dan samen ergens heen. Beleefd.
Rukken en trekken doen we niet. Dan ben je mij vergeten en dat accepteer ik niet van een dier.
Zeker niet van een jong dier.

Gooi maar een bos sleutels voor zijn reet en als hij dan omkijkt ontspan je weer en haal je hem lokkend naar je toe.

Oh zo bedoel ik het ook niet hoor. Trekken is echt een no go. Elke wandeling keer op keer zijn wij daarin aan het trainen. Gaat al echt enorm veel beter. Vlieglessen zijn echt al over.

Met oogcontact werken wij ook. Ik ben de bepalende factor in wat wel of niet mag. Met oogcontact en een “toe maar” vanuit mij krijgt hij pas toestemming.

Trekken is voor mij ook omdraaien en de andere kant op lopen. En de kwartjes vallen nu steeds beter. Ik ben er echt volhardend in, want wil het gewoon niet hebben. Nu even veel investeren is alleen maar een hoop profijt voor later.

Het is meer dat je maar licht hoeft te corrigeren. Maya (en ik vermoed dus Brego ook) is daarvan al zo onder de indruk dat er goed geluisterd wordt. Want vrouwtje bozig maken is niet de bedoeling.
Maya mag ook absoluut niet trekken, nooit. En dat doet ze ook niet. Maya is nu 2 jaar en goed gehoorzaam. Wij zijn ook 2 handen op 1 buik want ik respecteer haar (onzekerheid) en zij daarop mijn gezag.

Ja precies, meer dan dat is bij hem niet nodig om duidelijk te maken wat wel of niet gewenst is.

[Rosanne]

Dus uit reflex van mij een strenge Brego NEE. Niks meer dan dat. En dan kon hij ook wel zo beetje in mekaar duiken. En dat vind ik best sneu, want tuurlijk moet je luisteren maar als ik niet beter wist zou ik denken dat hij wel eens een flinke tik heeft gehad. En ik kan mijn hoofd er zelfs voor in het vuur steken, maar vanuit ons is dat never nooit gebeurd en bij zijn fokster uiteraard ook echt niet.

Mooi voorbeeld dat bewijst dat waarschijnlijk het grootste percentage van de asielhonden (of andere binnenlandse herplaatsers) helemaal niet die ongelukkige mishandelde kneusjes zijn die ze vooral in het begin vaak lijken en waar dan - oh wonder - een 'reddende engel in nood' ter meerdere eer en glorie van zichzelf een metamorfose tot 'de gelukkigste hond ooit' mee bereikt.

Nee precies. Tuurlijk zullen er een aantal zijn met daadwerkelijk een rugzakje, maar sommige zullen in aanleg gewoon al onzeker zijn. Ze hebben allemaal de juiste begeleiding nodig.

[Diana]

Fijn dat je nu voor jezelf helder hebt hoe je hiermee om wilt gaan
Met wat begeleiding en wat selectiever zijn qua ontmoetingen ben je er waarschijnlijk al, Brego klinkt in ieder geval als een lieve en fijne hond. Maar hij begint nu ook een volwassen herderreu te worden en daar past een iets andere omgang bij dan bij een pup van 4 of 5 maanden.

Dus uit reflex van mij een strenge Brego NEE. Niks meer dan dat. En dan kon hij ook wel zo beetje in mekaar duiken. En dat vind ik best sneu, want tuurlijk moet je luisteren maar als ik niet beter wist zou ik denken dat hij wel eens een flinke tik heeft gehad. En ik kan mijn hoofd er zelfs voor in het vuur steken, maar vanuit ons is dat never nooit gebeurd en bij zijn fokster uiteraard ook echt niet.

Mooi voorbeeld dat bewijst dat waarschijnlijk het grootste percentage van de asielhonden (of andere binnenlandse herplaatsers) helemaal niet die ongelukkige mishandelde kneusjes zijn die ze vooral in het begin vaak lijken en waar dan - oh wonder - een 'reddende engel in nood' ter meerdere eer en glorie van zichzelf een metamorfose tot 'de gelukkigste hond ooit' mee bereikt.

Nee precies. Tuurlijk zullen er een aantal zijn met daadwerkelijk een rugzakje, maar sommige zullen in aanleg gewoon al onzeker zijn. Ze hebben allemaal de juiste begeleiding nodig.

Ja, Amy is ook zo'n hond die echt ineenkrimpt bij een correctie, terwijl ik zeker weet dat zij nooit mishandeld is geweest. Zij vindt het verschrikkelijk als ik niet blij ben met haar en ze is sowieso een erg onderdanige hond. Het ziet er ook dramatischer uit dan het is, zo'n hond die helemaal doodstil plat op de grond gaat liggen of met de staart tussen de poten op de rug draait, ze is niet bepaald subtiel.
Overigens is ze er in de loop van de tijd wel iets minder dramatisch in geworden, ze weet ondertussen wel dat de wereld niet vergaat als ze eens een 'nee' te horen krijgt. Maar wat ze nog wel altijd doet, is het daarna heel uitbundig en overdreven goedmaken. Dan heeft ze echt die bevestiging nodig dat we nog steeds vriendinnetjes zijn.

[Inge O]

Ja, Amy is ook zo'n hond die echt ineenkrimpt bij een correctie, terwijl ik zeker weet dat zij nooit mishandeld is geweest. Zij vindt het verschrikkelijk als ik niet blij ben met haar en ze is sowieso een erg onderdanige hond. Het ziet er ook dramatischer uit dan het is, zo'n hond die helemaal doodstil plat op de grond gaat liggen of met de staart tussen de poten op de rug draait, ze is niet bepaald subtiel.
Overigens is ze er in de loop van de tijd wel iets minder dramatisch in geworden, ze weet ondertussen wel dat de wereld niet vergaat als ze eens een 'nee' te horen krijgt. Maar wat ze nog wel altijd doet, is het daarna heel uitbundig en overdreven goedmaken. Dan heeft ze echt die bevestiging nodig dat we nog steeds vriendinnetjes zijn.

Je ziet het echt zó vaak (ook wel eens op het forum hoor) dat mensen met een soort van misplaatst zorgcomplex persé mishandeling in hun nieuwe herplaatshond willen zien, en dan ook van die voor en na foto's, én maar pluimen in hun gat laten duwen, bbbrrrrrr!!
Als één van mijn honden plots bij iemand anders terechtkomt ziet die er de eerste dagen vast ook supertriest en onzeker uit, en weken later vast weer heel vrolijk, duhhhh.
En als die bij een bozige 'nee' dan ook nog eens op de rug gaat liggen zijn de rapen natuurlijk helemaal gaar, en kan het zorgcomplex helemaal loos.

[Dagmar]

Ik moet Zus maar houden. Die ligt al als Jaap en ik er scheef naar kijken. Of als ik kippenpoten sta te bakken.
Als je het daar met je complex in blijft wrijven, blijft ze levenslang zielig vanaf die rug liggen regeren

[BieneMaya]

Ik heb Maya vanaf 8 weken dus geen trauma hier. Gewoon af en toe een onzekere hond. En net als Amy wil ook zij het graag goed hebben/maken.

[BieneMaya]

Uitbuiten doet Maya ook zeker wel hoor. Naja, probeert ze soms