Gebruik maken van HUS of dagopvang Hond

[Ramiek]

Ze zijn een tijdje meegegaan met een HUS, met Spetter mee begonnen omdat er hier alleen maar tweeoude honden liepen. Toen Bonnie er eenmaal was was het niet meer nodig. Toen we begonnen met de dag ervoor wat minder te lopen zodat ze nog wat energie hadden zijn we ermee gestopt.

[ellen en de birmanen]

nooit zal ik mijn honden mee geven aan een HUS. een paar weken geleden een hondje weggelopen en dood terug gevonden en sinds maandag weer een hond weggelopen en nog niet terug gevonden. daarbij zijn er hier hussen die met zoveel honden lopen in hun eentje. 12 honden is geen unicum helaas.
als ik een hele dag moet werken vraag ik aan een vriendin van mij of zij ze een blokje wil geven. zij kent mijn honden en andersom doen we het ook.

[Veertje]

Ik zou het wel doen als het nodig was en een HUS of opvang vond die aan mijn eisen voldoet. Bij voorkeur een HUS waar niet gewandeld hoeft te worden.

Ooit had ik zo'n HUS voor Finn, die leek heel betrouwbaar en had zo'n plek aan huis. Tot ze op een keer besloot dat Finn niet meer mocht komen, allerlei argumenten/smoesjes waarom dat niet meer kon (andere klant die van 1x naar 2x per week moest, dorp lag niet meer handig op de route etc.) en toen was t klaar. Daarna nooit meer naar iets anders gezocht. Ze heeft nu ook dagopvang, maar geen haar op mijn hoofd die overweegt mijn honden daar nog eens heen te brengen.

[Omega]

Max ging mee met de hus omdat ik toen nog een reguliere baan had.
Luna & Balu gingen met mijn eigen hus mee wandelen en Quinta gaat in de toekomst ook weer alle dagen mee.
Ik loop met max 6 honden, we doen hondendingen (beetje lopen, beetje kijken, beetje snuffelen, beetje spelen) onderweg en gaan niet als malloten lopen rennen en spelen. Zo maken we ontspannen wandelingen en zijn de honden tevreden als we weer terug zijn. Honden die ik niet vertrouw met loslopen blijven aan de lange lijn, ik lijn honden aan als ik andere honden of wandelaars (lang leve het Pieterpad door het losloopgebied) tegen kom.
Helaas is er veel kaf onder het koren waardoor hussen een slechte naam hebben, nou ja, ik doe het op mijn manier en heb tevreden klanten.

[Diana]

Een HUS of dagopvang heb ik nooit overwogen, maar ik had wel een vaste oppas die bij mij in huis kwam voor als ik eens weg moest of op vakantie ging. Al vanaf dat Mila nog vrij jong was, dus de oppas kent Mila heel goed en Mila is een heel makkelijke hond op wandelingen, dus zij mocht Mila ook loslaten. Mila bij andere mensen met honden laten logeren was lastiger, omdat Mila in die situatie juist niet zo makkelijk is. Maar gewoon in eigen huis met een rustig persoon die met haar speelde en wandelde, dat ging altijd prima.
Later werd het wat ingewikkelder toen de roedel groeide. Bij mijn zus liet ik ze allemaal met een gerust hart achter, maar zij heeft zelf ook een hond en kon ze dan dus niet allemaal tegelijk meenemen op wandeling. Amy, Amoz en Taartje mochten sowieso niet los bij anderen. Mijn zus had er dus een dagtaak aan om met alle honden te wandelen, vandaar dat ik alleen als het niet anders kon ze allemaal daarheen bracht, en ik heb het ook wel eens opgesplitst (de helft bij mijn zus, de helft bij mijn huisoppas, etc.), het was in ieder geval altijd een heel geregel. Toch heb ik toen ook geen dagopvang/vakantieopvang overwogen, daar zouden mijn honden namelijk allemaal niet blij van zijn geworden. Onder de hoede van mensen die ik goed ken en die mijn honden ook kennen, van wie ik weet hoe ze met honden omgaan en waar ze bij die specifieke hond op moeten letten, dat vind ik dan toch een fijner idee. Als ik zo iemand vertrouwde met mijn honden, mochten ze er ook mee wandelen (want dan hielden ze zich dus aan mijn aanwijzingen).

[Frootje]

Met Froo doe ik dat niet. Ik heb er nogal moeite mee haar uit handen te geven, ze is erg klein en kwetsbaar en dat vind ik toch gewoon een eng idee. Ik weet zelf precies hoe ik met haar omga en waar ik rekening mee houd als ik met haar ga wandelen of zo, en ik ben daarmee gewoon echt een controlefreak, ik wil dat niet aan een ander overlaten, wat als ze het niet goed doen en het kost me mijn hond? Ik denk dat ik alleen mijn moeder met Froo vertrouw. Op dit forum zitten ook zeker mensen waaraan ik Froo zou toevertrouwen trouwens, dus ik weet dat er heus wel mensen zijn bij wie ik het zou doen, maar ik weet niet van tevoren of de mensen die opvang aanbieden ook zo zijn, en Froo is me te dierbaar om maar wat uit te proberen. Ik ben echt wel voorzichtig met haar. Als ze niet ergens mee heen kan en het is te lang voor haar om alleen thuis te blijven ga ik niet. Klinkt vervelender dan het is hoor, ik zit er ook gewoon niet mee, dus ‘dan ga ik niet’ is voor mij makkelijk om te zeggen.

Met Aloy weet ik het niet. Mowin gaat eens in de zoveel tijd naar de dagopvang voor een of meerdere dagen, hij vindt het daar echt leuk met alle andere honden en ze zijn daar gewoon goed met wie er bij wie gaat en ze letten goed op de honden. Zoiets is natuurlijk helemaal niks voor Froo, maar ik denk dat ik Aloy over een jaar best mee zou durven geven als Mowin toch gaat (en later vast ook wel alleen). Zij zal toch wat groter worden en niet dezelfde angst voor honden hebben, dan kun je zo’n keuze wat makkelijker maken.

[kayleigh*]

Nee Kira was er de hond niet voor en Minou ook niet. Ze vinden niet alle mensen en honden leuk. Nala zou het geweldig vinden. Die vind tot nu toe nog alles en iedereen leuk. Alleen zou ik zelf niet met een gerust hart thuis of op mijn werk zitten. Ik werk nu parttime plus heb de oma's aan huis voor dochter Nynke.

Toen ik nog wel hele dagen werkte, liet mijn schoonmoeder ze tussen de middag uit.

[Loraine]

Geen HUS of dagopvang hier, gewoonweg omdat het niet nodig is gebleken.
Ik ben normaal zo'n 23/7 thuis en vaak kunnen de honden mee.
De keren dat ik langer dan 4-4,5 uur weg denk te zijn regel ik oppas (al dan niet in huis) of dat iemand ze tussendoor komt uitlaten, daar heb ik 3 betrouwbare personen voor en evt wil mijn woonbegeleiding ook nog wel even met ze lopen als de eerder genoemde personen niet kunnen.
Dívka gaat niet meer uit logeren als het ook maar enigszins te vermijden valt omdat ze absoluut niet alleen kan zijn zonder geluidsoverlast te veroorzaken.
Ze kan wel heel goed alleen thuis blijven met iemand die haar tussendoor uitlaat dus als het ff kan regel ik dat voor haar en anders gaat ze naar een pension (vooralsnog niet nodig geweest).
Mahdu kan ik bijna overal wel onderbrengen zonder problemen zolang ze geen hond verwachten die bij wijze van spreken in de houding springt bij een vingerknip en hem vaak genoeg uitlaten (4-5x daags).

Ik zou ze niet blind meegeven aan willekeurige forummers maar ben wel een stuk makkelijker dan vroeger.
Na kennismaken mag denk ik 80% vd forummers ze zo meenemen op wandelingen, afhankelijk van mijn gevoel bij hoe ze omgaan met mijn apekoppen en er vanuit gaande dat ze niet zonder toestemming de lijnen losklikken of persé willen socialiseren met andere honden oid.
Sterker nog, mocht er ooit een doedag georganiseerd gaan worden en we komen ook dan is de kans groot dat ze geleend mogen worden voor workshops etc mits de activiteiten ook bij ze passen.

[Anneke]

Fijn (van schoonzus en zwager) gaat één vaste dag met een uitlaatservice mee. En de hele maand april is hij dagelijks mee geweest omdat schoonzus samen met mijn partner de caminho in Portugal gelopen heeft en zwager in die tijd de slijterij van partner overgenomen heeft. En ik was er erg blij mee. De beweging die Fynn normaal thuis krijgt kan ik hem niet bieden en de hus voor een deel wel.

[Doyaquba]

Momenteel niet nodig, mijn langste dag ben ik 7,5 uur van huis en dat gaat tegenwoordig prima. Maar ja ik denk dat het wel een goede oplossing kan zijn mits ik vertrouwen heb in die persoon. Cato kan alleen niet met alle honden en als ze een klein hondje spot wil ze nog wel eens die op de grond pinnen om te bewijzen dat ze heus sterk is. Verder is ze doodsbang voor grotere honden dan zijzelf. Dus Donner zou ik makkelijker meegeven, die red zich sociaal in alle contexten wel. Maar goed ik durf dat zelf helemaal niet, straks raakt die HUS mijn honden kwijt en dan? Ik zou alleen maar in de stress op mijn werk zitten.
De enige waar ze tot nu toe zijn geweest buiten mijn ouders om is Crutz en dat vertrouw ik blindelings. Was een hele fijne oplossing op die paar dagen dat ik van 8-17 uur moest werken. Gelukkig is mijn rooster nu weer goed opgelost.

Als ik weer opvang nodig heb zou ik gaan voor een dagopvang waar honden in gecontroleerde groepen op goed omheinde velden losgaan en verder in kennels zitten. Maar dat zien we wel als het ooit nodig is, hopelijk nooit. Ik probeer het altijd wel zo te regelen dat het lukt. Mijn collega's denken daar gelukkig vaak ook over mee bij roostering, dat ik liever niet 3 blokken van 2 uur doe achter elkaar maar dan wel alle dagen beschikbaar ben in ruil daarvoor.

[Asta]

Ik heb gebruik gemaakt van een HUS en een vast oppas. Omdat ik werkte. Met de his ging het prima en ik kreeg vaak ook leuke fotos en toen ik een oppas zocht ivm andere hond een leuk iemand gevonden. Laatste 1.5 jaar dat ik werkte was onregelmatig en veel snachts dan nam ik ze vaak mee en ging na afloop naar scheveningen en daarna naar werk. Sliepen ze in de auto tot ik naar huis ging.

[EchoMira]

In het seizoen heb ik ze ook heel vaak in de auto. Niet als het vriest en niet boven de 18 graden tussen 10 en 16 maar dat is nog steeds het grootste deel van het jaar en na een boswandeling vinden ze de autobench de komende paar uur dan helemaal prima. Dan liggen ze op elkaar gestapeld in coma. Net zoals ze anders in de mand in de keuken zouden liggen.

[Soof]

Hier wel. Met als voornaamste reden dat ik vind dat ze anders op dagen dat man en ik beide weg zijn te lang hun plas moeten ophouden. Bijkomend gunstig effect is dat dit ook meteen de enige mensen zijn bij wie ik Rex uit logeren kan sturen, omdat ie hen kent en de plek kent. Rex is tamelijk baasgericht en raakt nogal in de stress zonder ons. Hij kan dus alleen uit logeren bij -voor hem- bekenden en een keer ontmoet maakt je bij hem nog geen ‘bekende’. Hij vertrouwt deze mensen (het is broer en zus) en ik vertrouw hen meer met mijn honden dan bijvoorbeeld mijn moeder.

En ja, uiteraard zou ik mijn leven zo kunnen inrichten dat ik ze altijd zelf kan uitlaten en dat ze nooit uit logeren hoeven. Maar dat is nu eenmaal niet het geval en ik geloof oprecht niet dat mijn heren het daarmee maar matig hebben bij ons. Sowieso vind ik even ergens anders ondergebracht kunnen worden een belangrijke skill voor een hond, al was het maar voor een noodgeval. En bij Rex kan dat dus alleen zonder al te veel stress voor hem als we dat regelmatig blijven doen.

Nodeloos om te zeggen dat ik het zeer zorgvuldig uitgezocht heb en ik verschrikkelijk in de stress zat toen we gingen verhuizen en Rex dus moest overstappen. Als ie de jongen die hem in onze oude woonplaats uitliet weer tegenkomt (als ik daar heen ga spreken we vaak even af) vliegt ie hem meteen weer in de armen zo leuk vindt ie hem. En dat is in zijn geval vrij uniek.

Over Kay hoeven we het niet eens te hebben, die vindt het fan-tas-tisch. Kay is mijn labra-herder. Hij is smoorverliefd op de Hollander van de eigenaar (zij ook op hem overigens) en heeft sowieso een behoefte aan sociaal contact die groter is dan die van Rex en mij samen. Over kwijt raken of weg lopen maak ik me geen zorgen. Waar Rex is, is Kay. En Rex raak je nog niet kwijt al had je het graag.

[Marc]

Mijn moeder past op als ik weg ben. Ik weet dat ze lief en begripvol is met ze maar wandelen is wel een ding. Marc ze rennen naar alle honden.....en er was een hele boze sennenhond....maar het ging goed hoor. Dat is lastig maar als ik een keer per jaar op vakantie ga laat ik alles los en komt mijn moeder hier in huis. Het is maar zo. Verder mag er niemand mee wandelen. Oppassen vinden ze denk ik zelfs leuk. Dus dat is prima al doen we dat nooit. Ik heb nog liever dat ze twee dagen met een pan water in de keuken op kranten zitten dan dat ik ze naar een opvang doe. Zo blijven ze tenminste heel. Nu is dat natuurlijk nooit gebeurd maar als de nood aan de man is deed ik dat. Eerder dan een pension. Bas zou over de rooie gaan en sterven en Guus gaat gewoon net zo lang etteren tot hij een klap van het personeel krijgt of doodgebeten wordt omdat hij de verkeerde hond wil laten spelen.

[** Angela **]

Geen haar op m’n hoofd
Ik heb gelukkig een baas die zelf ook africhting heeft gedaan en hun zoon is een clubgenoot van me
Ken hun al jaren en hun begrijpen dus ook dat ik liever niet een x aantal uur achter elkaar weg ben

Dus heb ik panden waarvan ik het grootste deel zelf kan beslissen hoe laat ik daar heen ga zodat ik tussendoor ook genoeg tijd heb voor een fatsoenlijke wandeling en nog even thuis te zitten met ze
Mocht het eens voorkomen dat er een pand tussendoor komt ivm vakantie of ziekte vragen ze ook altijd of t kan met de honden

En ze kunnen heus wel eens een keertje wat langer alleen zijn natuurlijk , gaan ze niet dood van

Dagje weg doe ik eigenlijk nooit , en als ik t doe gaan ze altijd mee
Kan t niet heb ik m’n ouders nog die zich strikt aan se waslijst instructies houden
En als t echt niet anders kan heb ik nog wel een clubgenoot die de honden goed kent en ze evt kan uitlaten
Maar liever niet dan wel zeg maar

[ZorroMax]

Ik ben vorig jaar ernstig ziek geweest en daardoor slecht ter been. De verwachting is gelukkig wel dat het helemaal goed komt (anders zou ik herplaatsing hebben overwogen). Tot ik Robin weer volledig zelf kan uitlaten wordt hij een op een uitgelaten door twee uitlaatdames. Een Hus vind ik doodeng, je maakt mij niet wijs dat je zeven honden tegelijkertijd in de gaten kan houden. Robin gaat graag mee uit en komt helemaal tevreden thuis ondanks het feit dat hij aan de lijn blijft (betrouwbaar komen is nog een projectje).

[Noor]

Heel lang geleden, toen ik mijn eerste hond had (bo) ging hij op een gegeven moment 3 keer in de week naar de dagopvang, eerst van alles geprobeerd dat hij alleen thuis kon zijn , maar dat ging niet, mijn vader paste ook wel op, alleen ook hij moest werken, met 2 of 3 dagen dagopvang konden we dat oplossen. Het was toen of Bo weg of dat. Hij vond het er leuk, het was een kleinschalige opvang en ik vertrouwde die mensen, later toen ik kon verhuizen en er een hond bij kwam, was het niet meer nodig.

Nu zou ik het niet meer willen, ook door de honden welke we nu nog hebben maar ook omdat ik wel altijd het gevoel had,dat ik faalde als hondenbaasje, ik wil de zorg gewoon liever zelf. Toen was het anders, relatie uit, ineens een hond alleen, wonen op een kamer enz enz. Voor toen was het een fijne oplossing, hij is er ongeveer 1 jaar heen geweest.

[Tiny]

Nee nooit met een hus mee, zou geen moment rust meer hebben.

Mocht er iets zijn waarbij we alle drie weg moeten en Shadow kan niet mee past mijn moeder op. Maar ze mag hem niet uitlaten. Langer dan 3 uurtjes zijn we dan nooit weg dus dat is te doen.

Verder hadden we bij Akira onze werktijden al op haar ingesteld en dat is zo gebleven.

[Border Collie]

Met Perry heb ik een paar keer gebruikt gemaakt van een privé uitlaatservice. Nou was dit m’n oud collega, ik weet hoe ze werkt.
Ik heb zelf een individuele uitlaatservice en werk nog een dag bij een dagopvang. Beide vind ik echt prima, zo is er voor ieder wat wils. Zelf loop ik alleen individueel en aangelijnd, ik durf het risico niet aan om honden van andere los te laten als ik in m’n eentje loop. Het voorkomt gewoon een hoop ellende als de honden aangelijnd zijn, ik zie te vaak weggelopen honden van uitlaatservices. De dagopvang is een mooi omheind veld, het voordeel daarvan is dat ze de hele dag onder de pannen zijn. Perry gaat daar mee naar toe, hij kan alleen niet met alle honden opschieten. Maar goed, al komt hij 3x een half uur buiten op een werkdag, is dat altijd nog prettiger voor hem dan dat hij alleen thuis zou zitten denk ik maar. Wel vertrouw ik hem niet alle collega’s toe, zelfs dan ben ik nog een zeikerd

[ConfuocoTollers]

Het is voor mij niet aan de orde, maar anders zou ik het best overwegen. Mits we het hebben over een goede HUS. De gemiddelde die je tegenkomt heeft amper een idee wat hij/zij doet, maar ik ken ook meerdere mensen met een HUS die echt wel kennis van zaken hebben en op een fijne, veilige manier te werk gaan. En als je dan eens per week je hond zo kan laten wandelen terwijl jij een lange werkdag hebt lijkt me dat alleen maar prettig.
Er zijn een aantal vrienden die mijn honden dusdanig goed kennen dat ze met ze mogen lopen, en in sommige gebieden mogen ze ze ook los laten lopen. Fluitje mee en een bal en ze blijven keurig in de buurt. Als ik een keer een erg volle agenda hebben en zij toevallig niet gebeurt het wel eens dat ze één of meerdere honden ophalen voor een boswandeling. Zij blij, hond(en) blij en ik ook, want ik kan rustig werken terwijl ik weet dat de honden plezier hebben.

Een dagopvang zou ik zelf niet zo snel doen, maar dat is geheel afhankelijk van de hond. Ik denk dat de meeste honden gewoon niet zo veel lol hebben om een dag of dagdeel een groot veld met andere honden te delen. Meestal is er dan nog amper interactie met mensen, de andere honden zijn onbekend en dat veld kennen ze ook wel een keer. Dan blijven de meeste honden net zo lief alleen thuis denk ik. Een goede uitlaatronde hebben ze meer aan, lekker struinen en ontdekken zodat ze ook echt moe worden

[Anne]

Tot nu toe niet nodig gehad. Er is een goed pension een paar dorpen verderop maar daar zou Timon echt wegkwijnen, hij is daar niet geschikt voor, de hond van een vriendin vindt het daar geweldig en is al blij als hij de weg ernaartoe herkent. Elke hond is daarin anders. Hier in het dorp is een ouder echtpaar, man heeft een te zwakke gezondheid om nog aan een hond te beginnen, daarom vangen ze, als ze daar tijd voor en zin in hebben, af en toe kleine honden op.Maximaal een week, alleen klein. En maar één hond tegelijk. Ze hebben een grote tuin, volledig omheind, uitlaten of niet is in overleg met de eigenaren van de hond. Daar zou Timon goed naartoe kunnen als het nodig zou zijn, hij kent die mensen en is altijd heel vrolijk en blij als hij ze tegenkomt.

[Inge O]

Een echte HUS : nooit vanzelevensdagen.

Een dagopvang of pension : alleen als ze daar de honden niet bij elkaar gooien. Ze mogen wel zeggen dat ze er veel ervaring en kennis over hebben en , maar ik heb járen stagebegeleiding gedaan van studenten op oa. dit soort plekken en neem het van mij aan : je bent je rug nog niet gedraaid of een 'onnozel snotjong' wordt ertussen gegooid en moet maar zien hoe ze er haar plan mee trekt.

Nee, tenzij ik paraplegisch ben gaat dat niet gebeuren.

[Manuma]

Bij ons komt elke maandag een vrouw de mannen uitlaten. Ze loopt met alleen hen en wisselt de wandelgebieden af. Inmiddels weet ze wanneer Manu wel of niet los kan en met Meeko gaat sowieso heel gemakkelijk. Ze is echt heel kundig en ziet veel. Haar rust is ook zo fijn. Manu staat bij de deur te springen en te joelen als hij haar auto hoort en dat zegt wat.

[Mo-yi]

Nooit gebruik van gemaakt.
Wel een tijdje zelf honden uitgelaten ( uitlaatservice ), geen hele kuddes, gewoon naar die hond gaan en de eigen vertrouwde routes wandelen. Ik heb ook geen busje ofzo, dus ik rijd gewoon naar hun adres en laat daar de hond lekker uit. Daar kwam ik uiteindelijk uit bij een stel die een klein pupke hadden maar ook gelijk volledig gingen werken, dus of ik dan 3 x per dag kon komen. Aangezien het een pupke was, en Mo daar gek op is leek het me een idee om die kleine aan huis te nemen. Jaren gedaan, ging super en was voor t kleintje ook veel fijner. Ze kwamen hem brengen smorgens vroeg en savonds weer ophalen. Pupke heeft gelijk een opvoeding meegekregen, van kleine keffert naar een hele relaxte, en zat ie niet alleen thuis, en voor Mo was t ook leuk.
Met de corona maatregelen is dat gestopt want de mannen van t pupke bleven zelf thuis.

Ik ken een dame die zo'n HUS heeft en honden ophaalt en bij de duinen gaat wandelen. Zij doet dat zo goed, die hele meute heeft enorm lol, luisteren goed. Daar sluit ik met Mo-yi weleens aan.

Zo af en toe een andere hond uitlaten is wel leuk. Maar ik vind het altijd wel weer een verademing om dan met Mo-yi te lopen. Hele roedels zou ik niet willen.

[Marlett]

Die van mij gaan soms wel, niet omdat ik opvang nodig heb, maar meer als een dagje bijscholing in hondeninteractie voor henzelf. In mijn omgeving heb ik weinig honden, en sociaal zijn ze allebei niet de makkelijkste. Ze gaan naar een kleinschalige opvang van iemand die instructeur is, ook gedragsadvies geeft en een eigen terrein heeft, Tosca kan er dus heerlijk rondrennen. Het is vlakbij de rivier, dus daar wandelen ze ook veel op de strandjes.
Er wonen daar ook twee stabiele honden en ik merk echt vooruitgang als ze er twee dagen zijn geweest. Ik krijg filmpjes en foto's door en Charlie is soms assistent bij consulten met hele bange honden, het grappige is dat hij ze meestal wel op hun gemak en aan het spelen krijgt.
Ik durf ze daar dus echt met een gerust hart achter te laten.