Vanmorgen is Nena door de dierenarts ingeslapen.
Nena kwam bij ons als herplaatser. Ik weet niet eens haar precieze geboortedatum. Alleen de geschatte datum van de DA.
Toen Nena bij ons kwam was ik vast van plan haar net zo te behandelen als mijn grote honden. Nou, vergeet het maar. Nena vond zichzelf een prinses die speciale behandelingen en privileges verdiende. Lange wandelingen kon ik op mijn buik schrijven. Nena begreep niet waarom een wandeling langer dan 20 minuutjes zou moeten duren. Ze keerde gewoon om en liep terug naar de auto. Dus al snel deed mijn zoon een langzaam snuffelwandelimgetje met Nena terwijl ik de grote wandeling met de rest deed. Nena was erg tevreden over deze regeling.
Nena was dol op haar voetbal. Daarmee kon ze zich lang vermaken in de tuin. Maar dan moest het wel precies de goede bal zijn. Wit met zwart. Toen ik een keer een blauw met zwarte bal voor haar kocht begreep ze het niet meer. Verkeerde kleur. Niet haar bal.
Nena hield sowieso erg van routines en had een afkeer van verandering.
De dag moest altijd hetzelfde gaan. Uitslapen tot 10 uur, dan plassen, daarna vers vlees en verder slapen op mijn bed.
's Middags een wandelingetje, daarna brokjes en geen gelul met spontaan andere dingen doen. Wou ik het anders dan kon ik dat in mijn haar smeren.
Nena had een hele verzameling knuffels waar ze dol op was. Lag er per ongeluk 1 onder de kast kwam ze mij uit de keuken halen. Dan wees ze precies aan waar de knuffel lag en moest ik plat op mijn buik haar knuffel pakken. Ze kon heel goed dingen aan je duidelijk maken. Had ze trek in fruit sprong ze op de stoel om heel indringend naar de fruitschaal te kijken totdat ik haar een stukje banaan gaf. Ze was een prinses en moest bediend worden.
Nena was geen gezond gebouwd hondje met haar platte smoel en kromme poten. Ze had een rughernia, nekhernia, en artrose in haar hele lijf. Volgens de DA had hij het nog nooit zo erg gezien. Met pijnstillers heeft ze nog een poosje kunnen genieten, maar nu was het echt op.
Dag Nena, mijn lief, klein, koddig hondje met je aandoenlijke maniertjes. Wat was je een persoonlijkheid. We zullen je allemaal missen.
Ze klinkt als een echt portret. Heel veel sterkte.
