Sociaal is....

[EchoMira]

Vandaag was ik voor mijn werk een dagje met een groep verstandelijk beperkto's naar de tuinen van appeltern.
Honden mogen mee dus dan doe ik dat.
Ik kan de riemen zo uit handen geven aan een willekeurige meneer in orthopedische schoenen en Echo draait er zonder ook maar een uurtje in te oefenen het pootje niet voor om.
Ook niet als ik uit zicht ben. Ook niet met de blaffende sheltie die ze tegenkomt.
Mira is iets verwender maar die kan het ook.

Na anderhalf decennium kuthonden blijf ik het bijzonder vinden. Maar is het dat? Ook weer niet, eigenlijk.

Mijn definitie van sociaal is een bepaalde mate van "zal wel". Het heeft niets met onopmerkzaamheid of gebrek aan energie te maken. Maar ze zijn wel laconiek. Ze zijn domweg niet uit op drama.
Ze hebben wat oefening gehad omdat ze op kantoor koek krijgen van allerlei paradijsvogels maar dat telt meer als ervaring. De oorspronkelijke inslag is er altijd geweest.

Wat is er wel of niet sociaal aan jullie honden?

[Mo-yi]

Heerlijk is dat.
Mo-yi is , in mijn ogen, heel sociaal. Naar honden heeft ze een gezonde interesse, en als ze kneiterhard staan te keffen voor dr neus dan negeert ze die. Een klein buurhondje is een beetje verliefd op dr en is altijd zo blij als ie haar ziet, om vervolgens gelijk aan dr muts te willen ruiken, dat is twee keer prima, de derde keer gaat ze gewoon op dr gat zitten; opgelost.
Met grotere honden is ze wel wat "aanweziger"en ze is vrij dominant, wel speels, maar ze regelt t wel.
Mensen vindt ze ook leuk, en is heel nieuwsgierig naar ze en ze wil graag even hallo zeggen. Bij sommigen is ze wat terughoudend, vooral mensen die neerbuigend doen, of van bovenaf op dr hoofd willen aaien of rare geluiden gaan maken. Haar leren kennen is vooral even niks doen en haar laten doen, eerst zelf gaan regelen vindt ze stom.
Twee weken geleden heeft ze voor het eerst een flinke snauw uitgedeeld aan de buurhondjes. Die al decennia lang in de oren lopen te tetteren en moeilijk staan te doen, welke, als we ze op de wei tegenkomen en ze loslopen het dan helemaal prima gaat en de grootste tetter niet in de buurt durft te komen.
Dit keer stonden we voor onze eigen voordeuren en de buuf had dr tetters los..en die ging weer los op Mo, vol erop af, en Mmo was het beu en snauwde flink om zich heen. De schrik zat erin. Had ze 10 geleden moeten doen.
Maar ik prijs haar onnoemlijke geduld.

[Inge O]

Mijn honden waren destijds allemaal sociaal genoeg om jaarlijks een paar keer te fungeren als 'praktijkhond' op de praktijkdagen voor studenten. Tussen 10-tallen studenten laveren, overal goeiedag zeggen, met elkaar spelen en interageren zodat de studenten hondengedrag konden zien, door een student aangelijnd meegenomen worden voor wat training : het kon allemaal.

Niet sociaal (of tenminste, zo wordt het door mensen genoemd, ik zie dat anders) zijn ze naar vreemden binnen hun eigen territorium, die mogen niets zonder hun supervisie en mijn toestemming. Maar net zo goed zijn de aannemers hier na de recente bestratingswerken zonder kleerscheuren weer weggekomen na 10 dagen.

[Persistence]

Ik kan daar echt jaloers op zijn, honden die sociaal zo makkelijk zijn.
Vic is geen knuffelhond maar kan ik aan iedere weldenkende volwassene meegeven.

Bella is echt niet mens-sociaal. Ze vind alle vreemde mensen eng en blaft als die haar aankijken, aanspreken of te dichtbij komen. Negeren is het beste, dan durft ze wel te snuffelen. Met voertjes of spel is ze ook wel te paaien maar vertrouwen doet ze niet snel. Héél af en toe is er iemand die ze meteen leuk vind, zoals Lothian op de forumwandeling. Nathalie ook trouwens bij de logeerpartij. Als er heel veel mensen tegelijk zijn dan gaat het doorgaans wel goed, maar dan wordt ze volgens mij gewoon overspoeld. Als ze mensen eenmaal kent (na een paar ontmoetingen) dan kruipt ze op je schoot en valt op haar rug in slaap. Het is alles of niets.
Ik vind het super jammer want het beperkt mijn sociale leven ook omdat ik mijn honden het liefst bij veel dingen betrek.

[Frootje]

Ik vind Froo niet zo sociaal, want door die extreme angst valt ze uit naar elke hond die ze ziet. Zelfs als het een hond is die ze kent zal ze eerst uitvallen voordat ze gaat kijken wie het eigenlijk is. Tegenover mensen is ze eigenlijk ook alleen echt leuk voor mensen die ze kent en heeft goedgekeurd, maar daar moet ik wel eerlijk bij zeggen dat ze iedereen uiteindelijk wel goedkeurt en vervolgens is ze de grootste slettebak ooit. Dus dat deel van haar is dan weer wel redelijk sociaal. Maar al met al denk ik dat zij niet onder de noemer ‘sociale hond’ valt voor mij. Ze is wel makkelijk, maar dat is niet hetzelfde voor mij.

Aloy heeft een goede kans denk ik. Het sociale zit er wel in want alles is leuk en zowel Flora als Dakar vond ik stabiele, sociale honden. Dus het zal wel gaan afhangen van mijn opvoeding of zo. No pressure.

[Lothian]

Dalí is lief en knuffelig maar onvoorspelbaar. Totaal ongeschikt om aan een willekeurig iemand mee te geven.

Lucca houdt niet van vreemden. Maar als je haar de ruimte geeft is ze een relaxte hond waar je weinig last van hebt.

Taro vindt iedereen gezellig maar wil absoluut niet aangehaald worden door onbekenden. Het initiatief moet vanuit hem komen. Maar die kan ik wel aan anderen meegeven. Hij is dit weekend ook door kinderen uitgelaten, wel altijd met mij erbij natuurlijk.

Zorro was echt sociaal. Die was helemaal niet geïnteresseerd in vreemde mensen maar je mocht hem best aanhalen en bij hem in de buurt komen, zoals jij een sociale hond beschrijft. Laconiek maar alles behalve sloom.

[Marc]

Mijn honden zijn ook super sociaal. Maar die ken je. Maken met iedereen contact. Aaibaar door iedereen maar wel super trouwe honden aan ons. Dus ze lopen niet met iedereen mee maar aan de riem accepteren ze het wel meteen. Ik vind ze allebei echt extreem sociaal. Buitenlandse honden zijn zelden zo makkelijk kwa mens en dier.

[EchoMira]

Taro vindt iedereen gezellig maar wil absoluut niet aangehaald worden door onbekenden. Het initiatief moet vanuit hem komen. Maar die kan ik wel aan anderen meegeven. Hij is dit weekend ook door kinderen uitgelaten, wel altijd met mij erbij natuurlijk.

Hier ook weleens. Ik moet het nu eenmaal combineren.

Mira moest pas achterblijvenen dan 10 meter naar mij toe rennen. Ze had het gewoon maar even te doen maar dat is heel ver buiten wat ze gewend is, zeg maar.
En toch doet ze het gewoon. Zonder te doen alsof ze nu meteen een kutleven heeft. Dat sportieve. Ik vind het fijn.

[Lothian]

Ik moet er wel om lachen. Op Animal Event was er een kraampje van een dierfysio. Die wilde Taro wel even bevoelen maar Taro kreeg helemaal zo'n bol ruggetje en begon te trillen en zijn staart kwam bij zijn kin pas weer tevoorschijn. Maar 1 seconde nadat ze los laat schudt hij zich uit en is hij weer theepotvormig

(Die fysio zei trouwens zelf ook direct dat ze bij zo'n hond dan eerst een sessie rustige kennismaking zou inboeken en stopte, voordat dat arme mens straks een slechte naam heeft.)

[Nanna]

Ze zijn op zich sociaal in de zin dat ze geen mensen bijten, ook niet als ze aangeraakt worden. Maar leuk vinden ze het niet. Ze zoeken het niet op zakmazegge.
Riemen in handen geven van andere mensen betekent hier zonder meer op de rem trappen en geen poot verzetten. Dat doen ze niet. En niet alleen omdat het herdershondjes zijn want Topsi was het ergst van allemaal. Die brak in een showhal de kiet af als ik even naar de wc ging
Deerhounds hetzelfde verhaal trouwens. Geen spráke van om met een vreemde mee te lopen.

[Diana]

Hahaha, mijn honden zijn raar op dat gebied.

Mila is eigenlijk het minst sociaal (niet of nauwelijks geïnteresseerd in vreemde honden of mensen), maar kan ik voor een wandeling wel zo aan de meeste mensen meegeven. Zij gedraagt zich eigenlijk altijd wel gepast. Loopt braaf mee, trekt niet aan de lijn, negeert andere honden en mensen, vreet niet van straat en kijkt nergens van op. Mensen moeten niet verwachten dat ze haar kunnen aaien of knuffelen, dat zal ze wel ontwijken Maar verder hebben ze geen kind aan haar. Mijn buurkinderen in Nijmegen kwamen ook geregeld om met Mila te wandelen (dan liep ik wel mee natuurlijk) en dan was ze de braafheid zelve.

Amy is eigenlijk mijn meest sociale hond: zij is tegenwoordig gek op alle mensen, zoekt ook met iedereen contact en wil dan ook graag knuffelen. Ze is met bekende honden de liefste en gezelligste hond die je kunt hebben, streeft altijd naar harmonie, is tolerant, speels en graag onderdeel van een roedel. Maar Amy kan ik aan niemand zomaar meegeven, want ze trekt iedereen omver als ze een konijn of iets anders jaagbaars spot, kan ook niet rustig slenteren maar heeft altijd haast en vreemde honden moeten ook niet zomaar dichtbij komen, daar voelt ze zich ongemakkelijk bij. Amy is dus eigenlijk het tegendeel van laconiek, ze is meer een heel lief vulkaantje.

Arlo is heel hondsociaal, maar niet zo menssociaal omdat hij vreemde mensen vaak nog eng vindt. In een groep mensen lopen trekt hij nu wel met mij, maar dat zou met een vreemde een drama worden. Hij zal nooit lelijk doen, maar wil dan alleen maar weg. Als het ijs eenmaal is gebroken, is hij wel heel lief, knuffelig en enthousiast. Dat enthousiasme is bij hem wel nogal snel overenthousiasme, waardoor hij ook niet zo geschikt is om zomaar aan iedereen mee te geven.

Fayah vindt nog alles en iedereen lief en leuk, maar ze vindt het niet leuk als ik haar zomaar bij iemand achterlaat en uit beeld verdwijn, dan gaat ze moord en brand krijsen. Ik verwacht wel dat zij een hond wordt die makkelijk zal zijn in de omgang voor zowel mensen als andere honden, maar ze zal wel wat gereserveerder worden als ze volwassen wordt, net als Mila.

[EchoMira]

Het lijkt me een prettige patiënt voor een fysiotherapeut.
Je ziet het allemaal goed zitten.

Ik kijk naar de oogjes. Theepot of geen theepot.
Vandaag was qua wandeling echt wel heel ongewoon en ze zitten er kennelijk niet mee.
Ja, ze zijn moe achteraf maar dat is een ander proces.

Overigens hebben ze pas ook in een huisje gezeten. Gewoon een week lang niet thuis, met een andere teef in huis, drukke pubers.
En toch gewoon met de nieuwe teef erbij achterin een andere auto en dan gezellig gaan pitten in de parkeergarage.
Ze hebben letterlijk niets verkeerd gedaan. Die andere teef trouwens ook niet. Ze snappen exact wat de bedoeling is.

[EchoMira]

Oh god. Ik krijg net de foto's.
Mijn god wat ben ik toch verwijfd. Jezus.



Ik was met Mira op de uitkijktoren geklommen en Echo was met haar riemvasthouder beneden.
Ik zeg niet dat het bijzonder is maar voor haar was het dat natuurlijk wel en ze deed het meteen perfect.

[Nanna]

Er loopt hier een beer van een Akita/Malamute kruising rond. Je verschiet je kapot, hahahha.
Tóch is ie in mijn ogen keurig sociaal. Hij maakt netjes contact met mijn honden en kijkt of ze willen spelen. Hij is gecastreerd, dus het antwoord is nee.
Nou, dan stapt ie maar weer op. Geen dénken aan dat hij zich door mij laat bepotelen maar dat maakt me geen fuck uit. Hij gedraagt zich zeker voor zijn rasachtergrond heel netjes en dan ben ik al dik tevreden. En het is een pláátje om te zien maar dit geheel terzijde.

[Kells]

Onze honden zijn sociaal naar mensen en naar de meeste honden. Aislinn is een vreselijke slijmbal naar mensen. Kells en Fin hebben dat minder. Met vreemde mensen mee gaan zullen ze geen van drieën doen. Met de meeste honden kunnen ze ook prima overweg, maar er zijn uitzonderingen. Voorbeeld is de grote Leonberger die we af en toe tegen komen. Ze zijn er eigenlijk bang voor, maar samen lukt het misschien om hem weg te jagen.

[Dirkje]

Tegen bekende mensen en honden is Dirk sociaal en vriendelijk zolang ik erbij ben. Als ze het spannend vindt wil ze graag op schoot.
Vreemde honden gaat ze uit de weg. Vreemde mensen negeert ze behalve als ze een bal bij zich heeft. Dan legt ze (als een echte autistische border) contact via de bal met elke vreemde die ze tegenkomt. Of die persoon de bal maar even wil gooien. Maar dat is eigenbelang en heeft niets met sociaal gedrag te maken.
Het gebeurt niet vaak want ik vind het geen leuk gedrag.
Als ik bij vrienden ben en iemand anders wil haar meenemen om de paarden binnen te halen op de boerderij dan wil ze dat niet. Alleen als ik mee ga.

Maar ze kan wel mee naar hartje Amsterdam en daar twee uur rustig onder de tafel liggen in een druk restaurant. Als we weer buiten zijn schud ze zich even uit en gaat ze weer over tot de orde van de dag.
Verjaarsvisite bij de familie vind ze ook gezellig. Veel aandacht van allemaal mensen die haar lief vinden.

[Diana]

Dirk zou ook zo bij een ander kunnen wonen, of een ander dat leuk vind zou hem aan zijn reet roesten

Hahaha
Ik hou van Dirk

[Loraine]

Mahdu is een alles en iedereen vriendje; geef hem een beetje aandacht en je hoort bij zijn vriendengroep.
Ook naar dieren heeft hij deze instelling, zelfs de kleinste insectjes vindt hij maar al te prachtig.
Zet hem in een bejaardentehuis, bij kinderen of tussen mensen met een beperking en hij staat overal kusjes uit te delen, laat zich nog net niet in de knoop leggen en weet precies waar lekkers te halen valt.
Tegelijkertijd: als je hem een paar keer pijn doet waarschuwt hij de eerste keer/keren maar als je doorgaat kun je een hap krijgen.
Niet hard maar wel duidelijk genoeg en vnl kleine kinderen schrikken dan vaak zodanig dat het brullen geblazen is.
Naar mijn mening is Mahdu ontzettend sociaal en als je weet hoe je met hem moet omgaan of gewoon niets van hem verwacht is hij erg makkelijk.

Dívka kun je ook prima tussen mensen met een beperking zetten, ze is opgegroeid in een woonvorm voor begeleid en beschermd wonen tussen mensen met psychische diagnose, licht verstandelijke beperking en/of verslavingsproblematiek.
Kinderen vindt ze wat spannend maar ze zal weglopen/ontwijken etc.
Ze vindt dingen vlug spannend/eng maar zal niet bijten oid, wel hysterisch stuiteren en gilkeffen etc.
Andere honden zijn eng, kleine huisdieren moet ze bij begeleid worden in het begin omdat ze in een soort hysterische jachtmodus schiet, eenmaal 'eigen' is het ook helemaal goed en zijn ze veilig voor haar, ook als ze loslopen.
Ik vind haar niet zo sociaal als Mahdu maar met wat begeleiding en tijd kun je heel veel met haar doen.

[Tamara]

Ik ga nooit meer zo'n mensenvriend als Lanai krijgen; zij is echt de allergrootste fan van de homo sapiens ooit.
Ze heeft een keer een test gedaan voor een soort hulphondencertificaat en de examinatoren hadden nog nooit zulk gedrag gezien als dat van Lanai (op schoot springen bij de eerste de beste die in een rolstoel binnen kwam, situaties goed inschatten en daarna handelen).

Ze weigert pertinent om trekspelletjes met kinderen te doen en is heel voorzichtig en zacht in de bek als ze met kinderen aan het spelen is.
Ze wordt door vreemden op schoot genomen, achter de bar gezet, de keuken ingenomen van een restaurant, en ze vindt dit allemaal geweldig.

Feta is niet sociaal; ze moet weinig van vreemden hebben en is erg op mij gericht. Ze wil ook liever niet met iemand anders meelopen aan de lijn. Feta is selectief in wie ze leuk vindt of niet.

De tegenpolen die ze zijn maken Feta en Lanai een leuke combi. Fet is echt mijn hondje, en Lanai is de vrolijke flierefluiter die met iedereen contact maakt, soms tot ongenoegen van mij en Fet.

[Dagmar]

Ik ga nooit meer zo'n mensenvriend als Lanai krijgen; zij is echt de allergrootste fan van de homo sapiens ooit.
Ze heeft een keer een test gedaan voor een soort hulphondencertificaat en de examinatoren hadden nog nooit zulk gedrag gezien als dat van Lanai (op schoot springen bij de eerste de beste die in een rolstoel binnen kwam, situaties goed inschatten en daarna handelen).

Ze weigert pertinent om trekspelletjes met kinderen te doen en is heel voorzichtig en zacht in de bek als ze met kinderen aan het spelen is.
Ze wordt door vreemden op schoot genomen, achter de bar gezet, de keuken ingenomen van een restaurant, en ze vindt dit allemaal geweldig.

Zus is haar zielsverwant op dat gebied denk ik. Dat hondje is zó goed. Met andere honden staat ze met haar mini formaat altijd als een huis, mensen spiegelt ze. Als pup al. Nam ik haar mee naar een eenzame oma waarvan op korte tijd de man en hond overleden waren. Die kon geen drukte meer aan en maakte zich daar vooraf een beetje ongerust over.
Dan was de drukke pup opeens verdwenen en thuis tevreden en moe van het inhouden.
Een klein pupje in het nauw zag haar direct als veilige haven. Die stond veilig onder haar terwijl zij voor bliksemafleider speelde met een grote, onbeholpen herder teef. De ruziënde mensen er omheen deerden haar niets. Dan ben ik zo trots. Groot, klein, reu, teef, onderdanig of dominant, vriendelijk of niet, ze is niet van haar stuk te brengen.
Laatst zaten er vijf uitgelaten mensen in hun tuin en mocht ze even komen buurten. Dan lacht en roept ze net zo vrolijk mee en had binnen een minuut bij alle vijf op schoot gezeten Het middelpunt van het feestje.
Ze heeft twee favoriete kinderen, een tweeling. Zulke lieve jongens. Als ze die heeft gezien, is haar dag gemaakt. Pas kwamen we er een tegen, die gooide meteen z'n fietsje aan de kant en maakte rustig contact. Daar gaat ze helemaal in op. Kalm met haar kopje in z'n handen gedrukt staan genieten, een pootje tegen z'n been om hem aan te sporen.
Toen ze verder wilde zei ik "zo, was het weer leuk?" tegen haar en het kind gaf stralend antwoord. "Ja!" Om op te vreten.
Thuis moest ze op de bank rollen omdat ze zo'n plezier had gehad.

De mannen zijn ook heel sociaal, maar voor het mooie naar mensen vaak wat te enthousiast. Ook geen punt, alleen moet ik daar wel sturen en Zus past zich zelf perfect aan.

[Loraine]

Mahdu is trouwens zó sociaal dat wanneer ik op straat omkiep, hij om me heen loopt en met de eerste die hem aandacht geeft mee naar huis gaat.
Dívka zou denk ik in paniek raken want mama doet raar maar als je haar lijn oppakt en haar rustig meeleidt zal ze uiteindelijk ook kalmeren, wel is de kans aanwezig dat haar vertrouwen een knauw oploopt hierbij.

[Marc]

@Tamara Bas en Guus zijn allebei als Lanai. Bas loopt liefst op iedereen af om er kwispelend voor te gaan staan. Guus springt liefst tegen mensen op voor een aai. Ze willen meteen bij iedereen op schoot en als wij vreemd bezoek krijgen is het alsof wij zelf thuis komen. Hoe meer zielen hoe meer vreugde.

Ik vind dat wel leuk bij ze. Ik ken de andere kant van de medaille in het extreem en voel me gezegend nu omdat ik ze dus zonder toezicht en na 1 minuut al bij iedereen kan laten. Ze waken wel. Guus zeker. Maar alles is liefde en dat waardeer ik ontzettend aan ze.

[_Tiny_]

Ik kan mijn honden niet aan andere mensen meegeven. Dat is niet omdat ze niet sociaal zouden zijn, maar omdat ik ze onbewust en onbedoeld veel te afhankelijk van mij heb gemaakt. Hun wereld draait om mij en mij alleen en ik zie nu ook wel in dat zoiets niet altijd even handig is.

[Cendy]

Toos is super makkelijk. We zijn op vakantie en liepen van de week een dorpje in, was er 1 of ander food truck festival. Super druk, maar die kan ik met 1 vinger aan de riem mee laten lopen, ze vindt het ook gewoon gezellig. Gaat dat staartje heen en weer.
Maar Toos is nogal een attractie op zich, alsof je met een beroemd iemand over straat loopt. Echt iedereen draait zich om naar haar. Veel mensen willen haar aaien of met haar op de foto. Dat laat ze ook allemaal gemoedelijk toe.
Of ze met een vreemd iemand mee zou lopen heb ik m’n twijfels over.

Ook met honden is ze super sociaal. Ze leest andere honden heel goed. Ik zie aan haar vaak al eerder of een andere hond goede of kwade bedoelingen heeft.

[Nanna]

De doodenkele keer dat een vriendin mijn honden voor me uitlaat, en dat is iets van eens per vijf jaar, dan mag ze ze niet loslaten. Want anders draaien ze om en gaan ze naar huis, en dat terwijl ze haar heel goed kennen. Maar ze willen het gewoon niet.
Als ze hier in huis komt om ze op te halen zijn ze gewoon blij. Aanlijnen is ok maar wel vreemd want waar is vrouwtje? Ze gaan dan ook wel mee en doen een plas maar er blijft argwanend gekeken worden.
Toen mijn moeder gecremeerd werd was Topsi daar een dagje. Op de bank, onder een deken en continu jammeren. Het was geen succes. Zo heb ik haar niet gemaakt, ze was gewoon zo. Toen we een midweek naar Portugal gingen, gingen ze met zijn vieren in een prima pension. Topsi heeft me daarna een week niet aangekeken, ze was witheet