kind geboren, hond moet weg

[Mo-yi]

Hier kan ik zo pissig van worden he..
Ze hadden sowieso al negen maanden om hiermee aan de slag tegaan..dan nog durven zeggen dat na twee dagen nu de kraamverzorgster er is, echt ALLES uit de kast getrokken te hebben maar helaas, dan de hond maar weg
Beter ook maar, met zulke lapzwanzen heeft zo'n hond toch niks te zoeken

"Beste Malamute liefhebbers,
Helaas zijn we (met spoed) opzoek naar een nieuw baasje voor onze E....
E... is 5jaar oud (10-2016) en gesteriliseerd.
Ze is hartstikke lief maar moet je wel eerst leren kennen. Ze kan niet goed met onbekende.
Ze kan niet met katten, en met andere honden.. ja de ene wel en de andere niet.
Wij wonen op een boerderij en heeft hier alle ruimte loopt meestal los rond. S ’nachts gaat ze in een buitenkennel.
Nu zijn we 2 dagen geleden trotse ouders van onze eerste dochter geworden. Maar omdat ze dus niet goed met onbekende kan is dit heel lastig en we hebben al heel veel dingen geprobeerd maar helaas lijkt er niks te werken.
En nu is ze in een schrikreactie uitgevallen naar de kraamverzorgster. En zijn we het vertrouwen in haar kwijt.
Dus nu zijn we (met spoed) opzoek naar iemand die hier mee om kan gaan. En voldoende plek thuis heeft.
Mocht je meer foto's en of informatie willen, neem dan even contact op."

[Nanna]

Een onbetrouwbare Malamute….ja, die heeft een gedroomde kans op een nieuwe baas….

[Mo-yi]

Een onbetrouwbare Malamute….ja, die heeft een gedroomde kans op een nieuwe baas….

Dat is dan nog de vraag in hoeverre onbetrouwbaar hoor.
Het verhaal, geschreven door meneer zelf, druipt ervan dat ze gewoon geen zin meer hebben.
Als het ergste is dat ie nu 1x uit schrikreactie heeft gereageerd..komaan
Nou, succes met je kind dan, als je al zo snel opgeeft.
En dan, ze wonen al op een boerderij, ruimte zat.

[Loraine]

Ik zie het vaker en niet alleen met honden.
Ooit een spoedoproep van een oude schoolvriendin gezien dat de kat met spoed weg moest want kon niet met kinderen en ze was nog geen maand later uitgerekend.
6-6,5 maand gewoon geen kut gedaan want 'ach komt wel goed, is een kwestie van wennen' en ineens was het een probleem en moest poekie per direct opzouten.
En toen ik daar wat over zei werd ik na een paar scheldberichten direct geblokkeerd want ik was niet lief/meelevend/had geen begrip voor de situatie.
Dat zij al voordat ze gepland zwanger werd wist dat poekie niet met kinderen kon vergat ze voor het gemak maar even.

[Nanna]

Een onbetrouwbare Malamute….ja, die heeft een gedroomde kans op een nieuwe baas….

Dat is dan nog de vraag in hoeverre onbetrouwbaar hoor.
Het verhaal, geschreven door meneer zelf, druipt ervan dat ze gewoon geen zin meer hebben.
Als het ergste is dat ie nu 1x uit schrikreactie heeft gereageerd..komaan
Nou, succes met je kind dan, als je al zo snel opgeeft.
En dan, ze wonen al op een boerderij, ruimte zat.

Nou ja, evengoed kan die hond beter ergens zitten waar ie wel gewenst is. Wat moet je nou met een boerderijhond die hooguit gedoogd wordt?

[Mo-yi]

Ik zie het vaker en niet alleen met honden.
Ooit een spoedoproep van een oude schoolvriendin gezien dat de kat met spoed weg moest want kon niet met kinderen en ze was nog geen maand later uitgerekend.
6-6,5 maand gewoon geen kut gedaan want 'ach komt wel goed, is een kwestie van wennen' en ineens was het een probleem en moest poekie per direct opzouten.
En toen ik daar wat over zei werd ik na een paar scheldberichten direct geblokkeerd want ik was niet lief/meelevend/had geen begrip voor de situatie.
Dat zij al voordat ze gepland zwanger werd wist dat poekie niet met kinderen kon vergat ze voor het gemak maar even.

Ergens ben ik laaiend, andere kant hoop ik dan dat de beestjes iemand treffen die ze ook verdienen, want met zulk gelul verdien je geen hond/kat.
Ben benieuwd hoe hun kinderen er over 10 jaar bijlopen, of dat dan van die terrortjes zijn omdat pap en mam blijkbaar snel opgeven, succes daarmee dan denk ik.

Even daar gelaten van de dieren die er echt serieus moeite mee hebben en de mensen die er wel alles aan gedaan hebben. Ik ken er ook 1 die deed toch zo zn best en gaf gewoon niet op maar zag ergens ook in dat het beestje er echt niet gelukkiger op werd, na een klein jaar is die door vrienden overgenomen en alles leeft weer in pais en vree, maar goed, dan kijk je door de ogen van de hond en niet voor je eigen gemak.

[Loraine]

Nee idd, werk je je de ballen uit je broek om het werkend te maken maar lukt het niet dan sta ik er ook anders tegenover.
Maar gewoon niks doen en dan een spoedoproep doen want de tijd dringt kan ik niet zo goed tegen, als je dan toch niets wenst te doen wees dan ook zo eerlijk naar het dier toe om direct na je positieve test de herplaatsing in gang te zetten.

[Dagmar]

Hoe, aan de slag? Dat is toch zo simpel als die hond in die kennel flikkeren voor er een kraamverzorgende of ander bezoek komt?

[thom]

Hoe, aan de slag? Dat is toch zo simpel als die hond in die kennel flikkeren voor er een kraamverzorgende of ander bezoek komt?

Precies ! Hoe simpel kan het zijn zeg ?

[Mo-yi]

Hoe, aan de slag? Dat is toch zo simpel als die hond in die kennel flikkeren voor er een kraamverzorgende of ander bezoek komt?

ruimte genoeg om te vermijden lijkt me ja.
Maar het lijkt, geen idee hoor, maar dat ze het raar vinden en liever zien dat de hond normaal op vreemden reageert, vandaar "aan de slag "

[Cendy]

Kwam er voor dat kind er was dan nooit iemand over de vloer

[EchoMira]

Kwam er voor dat kind er was dan nooit iemand over de vloer

Jawel maar toen was moeder de vrouw nog niet de baas.
Nu wel.

Ik vind dat je een hond waar je niet blij mee bent altijd weg moet doen. Hopelijk vinden ze een goede plek. Kijken of ze daar ook alles voor proberen.

[Manuma]

Je ziet het wel veel bij nieuwe ouders. Mega bezorgd, overal gevaar in zien, kijken of je kind nog ademt als het rustig slaapt.
Manu en Uma moesten ook erg wennen aan de baby. Ik ook trouwens. Die honden waren zo onzeker als wat, heel erg zoekende bij ons wat ze ermee aan moesten. Niet gek dat een hond zich anders kan gedragen of van alle spanning uitvalt. Je moet het wel begeleiden. Ik had er ook niet altijd zin in hoor, dan deed ik de honden even apart met een lekkere kluif. Even rust voor iedereen.
En mijn honden waren echt heel erg stabiel en kalm. Moet je nagaan hoe dat kan veranderen als je al een zenuwpees hebt of een onzekere hond.

Ik denk dat als je dat niet begrijpt ze de hond beter weg kunnen doen. Beter dat dan weer half proberen terwijl je het eigenlijk een onbetrouwbare kuthond vindt. Krijg je weer bijtincidenten van of verwaarlozing. Het lijkt me heel naar in je eigen huis in de weg te lopen, altijd. Ik kan er dus niet meer zo boos om worden als iemand z’n hond weg doet als er een kind komt. Ik kies zelf anders, ik vind mijn honden echt een verrijking en zeker als je een kind hebt. Soms is het lekker even verplicht weg te moeten uit je hectische moederrol (ik ben er niet zo goed in geloof ik, ik heb vaak chaos ). En kinderverjaardagen kun je weer zo makkelijk ontwijken want de hond kan echt niet alleen blijven nu hoor, sorryyyy - veel plezier op je krijsparty.

[Nanna]

Kwam er voor dat kind er was dan nooit iemand over de vloer

Jawel maar toen was moeder de vrouw nog niet de baas.
Nu wel.

? Wie was dan de baas eerder?

[EchoMira]

Kwam er voor dat kind er was dan nooit iemand over de vloer

Jawel maar toen was moeder de vrouw nog niet de baas.
Nu wel.

? Wie was dan de baas eerder?

Degene die de hond wel wilde.

Ik zie dat altijd met vrienden die een baby krijgen. Dan staat het hele huis en alles er in voortaan onder de regie van moeders.
Overigens niets mis mee, hoor. Het is natuurlijk een enorme omslag en dat moet aangestuurd.
Maar het gebeurt dus wel.

[Nanna]

Jawel maar toen was moeder de vrouw nog niet de baas.
Nu wel.

? Wie was dan de baas eerder?

Degene die de hond wel wilde.

Misschien was zij dat wel
Ik had zelf trouwens met kinderwens en al niet eens aan zo’n dominant bewerkelijk ras begonnen.
Tis zonde dat ik het zeg maar ik vind het inderdaad vaak kuthonden.
Maar goed, mosterd na de maaltijd. Hopelijk staat er een liefhebbert op.

[nomo]

Nou ja, als ik kijk hoe vaak ik de vraag heb gekregen wanneer ik de honden weg ging doen dan verbaas ik me nergens meer over. Blijkbaar is het voor veel mensen nog heel normaal dat de honden weg moeten als er kinderen komen.

[GoldenGizmo]

Nou ja, als ik kijk hoe vaak ik de vraag heb gekregen wanneer ik de honden weg ging doen dan verbaas ik me nergens meer over. Blijkbaar is het voor veel mensen nog heel normaal dat de honden weg moeten als er kinderen komen.

Ik heb inderdaad ook al eens een opmerking gekregen over dat wanneer we kinderen zouden krijgen, we de hond wel weg zouden/konden doen. Wat een bullshit zeg. Was ook nog eens iemand die ons en Gizmo verder helemaal niet kent, en niet eens weet of we wel kinderen willen of kunnen krijgen.

[Anne]

Heb dezelfde soort situatie in mijn omgeving ook ergens gezien, ging om een bijterig yorkje dat ook binnenshuis plaste af en toe.

Zag de bui al hangen in tegenstelling tot bij Nomo en GoldenGizmo was vriend de hond al jaren zat en dit was natuurlijk een goed excuus.

Heb een keer zoiets gezegd en toen was ik natuurlijk helemaal de kwaaddoener, hoe kan je dat nou zeggen, zouden wij nooit doen. Een paar maanden nadat de baby is geboren woonde hij definitief bij de ouders van de vrouw. Hij veranderde, bloeide op, heeft nooit meer gebeten en plast ook nooit meer binnen. Blij dat hij goed terecht is gekomen.

Het is nu een paar jaar later en die vriend die de vader van de baby is is uit beeld. Maar het hondje blijft bij de mensen waar hij nu is, heeft het daar prima.

[AngelSterre]

Tja als mensen er zo over denken is de hond denk ik ergens anders wel beter af.
Ik heb zelf ook wel wat af getwijfeld na de geboorte van m'n zoontje. Was Sterre nog wel zo gelukkig met een baby en alle drukte die erbij kwam kijken? Het eerste jaar heeft ze ook echt veel moeten inleveren omdat ik gewoon niet de energie had om dr fatsoenlijk uit te laten. Verder dan een rondje om het blok en de achtertuin kwam ze door de weeks niet, hooguit een lange losloopronde in het weekend. En dan kan ik wel beweren dat ze zich erin schikte maar dat is gewoon niet zo, ze werd blafferig, druk en af en toe echt vervelend omdat ze dr energie niet kwijt kon. Heb me vaak afgevraagd of het niet eerlijker naar haar toe was om een ander huisje voor dr te zoeken. Op het moment dat zoontje ging kruipen/lopen werd het voor haar ook echt niet leuker, vaak moeten scheidden omdat ze wel durfde te happen en eten werd uit de handjes getrokken en dan lette ze echt niet op of er vingers tussen zaten. Nu zoontje 4,5 is gaat het steeds beter, al houd ze nog steeds niet van graaihandjes, de herrie en de drukte die zoontje veroorzaakt. En bij spelende vriendjes houd ik dr apart, neem geen risico ook al is Sterre maar een klein wit pluizig monstertje.
Toch ben ik blij dat ik heb doorgezet.
Sinds zoontje naar school gaat krijgt ze weer alle aandacht en wandelingen en zoals nu in de vakantie elke dag lekker samen met zoontje en Sterre een of twee lange wandelingen maken waarbij ze voor 90% lekker kan loslopen. En dan zie ik m'n zoontje voorop lopen/fietsen/steppen en Sterre ernaast gewoon in harmonie, af en toe komt ze dan even naast me lopen met zo'n blije bek en genietende oogjes. Of die enkele keer dat ze lekker samen zitten te knuffelen op de bank (nog steeds zeldzaam) Tja dan geniet ik extra en ben ik extra blij dat ik heb doorgezet.
Ik ben zelf ook opgegroeid met honden en vind dat zoveel meerwaarde hebben.

Heb wel nog een dikke discussie gehad met de dierenartsassistente. Ongeveer half jaar na de geboorte van zoontje, bleek mn bejaarde dove kattin(14) echt op te zijn. Had al schildklier medicatie, beginnende dementie waardoor ze de hele dag liep te miauwen(schreeuwen want doof )en stopte toen ook nog met eten. Er was niks meer van over alleen nog een hoopje huid met botten die alleen nog maar sliep. Toen ik ontdekte dat ze ook nog incontinent was in dr slaap was het voor mij wel genoeg geweest. Moest ik toch een partij moeite doen om een afspraak voor inslapen te krijgen. Die assistente ging ervan uit dat ik gewoon geen zin meer had ik de verzorging van poes nu we een baby hadden. Gelukkig snapte de dierenarts het wel en was inslapen dus geen probleem. Ze zei zelfs dat ze het had begrepen als ik nog voor de geboorte van zoontje poes had laten inslapen met alle klachten die ze al had.. Nou daar had ik zelfs nog geen seconde over nagedacht maar blijkbaar gebeurd dat best vaak.