angstig adoptiehondje

[Sekreetje]

Ik vind het al heel wat dat ze zich een tuigje om laat doen!

[Wolpet]

Gezien haar verdere gedrag sta ik er ook iedere keer weer van te kijken dat dit lukt.

[Inge O]

Gezien haar verdere gedrag sta ik er ook iedere keer weer van te kijken dat dit lukt.

Niet alleen dat ze het contact met jou daarvoor accepteert, maar het geeft ook aan dat ze het naar buiten gaan niet alleen maar spannend maar toch ook wel leuk vindt .

[_Tiny_]

Ze houdt ons nauwlettend in de gaten zodat ze kan wegspringen zodra we te dicht in de buurt komen. Voor het uitlaten komt ze wel naar mij toe als ik met het veiligheidstuigje in mijn handen sta en ik haar met een hoge zachte stem roep. Niet dat ze meteen komt aanhollen maar ze loopt een stukje in mijn richting, blijft dan toch weer op afstand, loopt weer terug en doet dit een paar keer. Als ik denk dat het niet meer gaat lukken komt ze uiteindelijk meestal wel, ook als Sultan er niet bij is.

Dat wegspringen kan nog wel een stuk verminderen wanneer ze ervaart dat jullie nabijheid niet automatisch betekent dat jullie meteen van alles van haar willen. Gewoon door huis lopen alsof het niks bijzonders is want dat is het ook niet en geen aandacht aan haar vluchten besteden.

Dat ze bij je komt om aangelijnd te worden is een goed teken hoor. Daar zit een opening.

Misschien doe je het al, maar je zou ook met het tuigje op de grond kunnen gaan zitten. Dan ben je minder bedreigend dan wanneer je blijft staan.

[Zamunda]

Er zijn al veel zinnige dingen geschreven over hoe je met haar om moet gaan, daar heb ik niet veel op aan te vullen. Rust, regelmaat en voorspelbaarheid. Ze is nog maar kort bij jullie en kan zich nog veel ontwikkelen. Het is wel erg ongelukkig gepland dat jullie in september weg moeten, daar zou ik echt een andere oplossing voor zoeken.

Weet je of het hondje een Spaanse waterhond of kruising daarvan is? Ze lijkt er wel op. Dat ras is helaas bekend met angst. Ik mag toch hopen dat de stichting je daarover heeft geinformeerd.

Wat zou jij dan doen? Niet naar de bruiloft van je zoon gaan? Of bedoel je een ander soort opvang? Ik denk trouwens dat een opvang waar ze wel bij mensen is maar vooral tussen sociale honden en waar ze de ruimte heeft om de mensen te ontwijken geen schade aan zal richten. Moeten die mensen wel snappen hoe je met een angstige hond omgaat, dat wel.

[EchoMira]

Gezien haar verdere gedrag sta ik er ook iedere keer weer van te kijken dat dit lukt.

Zolang ze maar interesse toont. Dan kan verdere alles nog.

Overigens deed mijn zelfgefokte, verwende hondje op die leeftijd ook ongeveer zo toen ik met een tuig aan kwam kakken, hoor.
Die vind het ook leuk om er een heel tafereel van te maken. Meer bescheidenheid en weten dat ze er leuke aandacht mee krijgt dan iets anders.

Maakt niets uit, als je maar contact hebt. Dan heb je iets om te belonen en dan komt de rest vanzelf.

[Inge O]

Wat zou jij dan doen? Niet naar de bruiloft van je zoon gaan? Of bedoel je een ander soort opvang? Ik denk trouwens dat een opvang waar ze wel bij mensen is maar vooral tussen sociale honden en waar ze de ruimte heeft om de mensen te ontwijken geen schade aan zal richten. Moeten die mensen wel snappen hoe je met een angstige hond omgaat, dat wel.

Ik denk zelfs dat het ook zo zijn voordelen kan hebben. Dit hondje is nog niet verknocht aan haar mensen, en andere mensen en/of een andere omgeving kunnen weer ergens voor een 'déclic' zorgen die weer nieuwe ingangspoorten en handvaten geeft.

[Zamunda]

Wat zou jij dan doen? Niet naar de bruiloft van je zoon gaan? Of bedoel je een ander soort opvang? Ik denk trouwens dat een opvang waar ze wel bij mensen is maar vooral tussen sociale honden en waar ze de ruimte heeft om de mensen te ontwijken geen schade aan zal richten. Moeten die mensen wel snappen hoe je met een angstige hond omgaat, dat wel.

Ik denk zelfs dat het ook zo zijn voordelen kan hebben. Dit hondje is nog niet verknocht aan haar mensen, en andere mensen en/of een andere omgeving kunnen weer ergens voor een 'déclic' zorgen die weer nieuwe ingangspoorten en handvaten geeft.

Mee eens.

[EchoMira]

Ik denk zelfs dat het ook zo zijn voordelen kan hebben.

Ben ik met je eens. Voor beide kanten.

Voor de hond is bang zijn/blokkeren heel vaak gewoon een gebrek aan ervaring/overzicht. Meer onder de indruk dan bang...zeg maar.
Voor socialiseren is ze net te oud maar daarom helpt meer informatie nog wel.
Hoe meer je haar kunt laten zien hoe meer ze leert.

Voor de baas maakt het meteen duidelijk dat langdurig met je hond bouwen niet betekent dat je er 24/7 aam vast zit en datmaakt dat weer leuker en makkelijker op te brengen.

Het moet alleen wel een goeie opvang zijn. Gewoon overzichtelijk en veilig. Tussen veel honden is ze waarschijnlijk wel thuis maar geen moeilijke dingen met mensen. Of wel maar dan wordt het weer heel specifiek.

Cleo was ook een beetje een sociale oen toen ze uit het spaanse asiel kwam.
Na twee jaar was een sluwe stadsteef. Ze moest gewoon meer weten.

[Johnny Jones]

Er zijn al veel zinnige dingen geschreven over hoe je met haar om moet gaan, daar heb ik niet veel op aan te vullen. Rust, regelmaat en voorspelbaarheid. Ze is nog maar kort bij jullie en kan zich nog veel ontwikkelen. Het is wel erg ongelukkig gepland dat jullie in september weg moeten, daar zou ik echt een andere oplossing voor zoeken.

Weet je of het hondje een Spaanse waterhond of kruising daarvan is? Ze lijkt er wel op. Dat ras is helaas bekend met angst. Ik mag toch hopen dat de stichting je daarover heeft geinformeerd.

Wat zou jij dan doen? Niet naar de bruiloft van je zoon gaan? Of bedoel je een ander soort opvang? Ik denk trouwens dat een opvang waar ze wel bij mensen is maar vooral tussen sociale honden en waar ze de ruimte heeft om de mensen te ontwijken geen schade aan zal richten. Moeten die mensen wel snappen hoe je met een angstige hond omgaat, dat wel.

Ik heb niet alle reacties gelezen, dus dat het om de bruiloft van hun zoon ging wist ik niet. Maar ik had geen hond uit het buitenland genomen als ik wist dat ik binnen een paar maanden een paar dagen weg zou moeten en geen oppas aan huis had.

[Célie]

Er zijn al veel zinnige dingen geschreven over hoe je met haar om moet gaan, daar heb ik niet veel op aan te vullen. Rust, regelmaat en voorspelbaarheid. Ze is nog maar kort bij jullie en kan zich nog veel ontwikkelen. Het is wel erg ongelukkig gepland dat jullie in september weg moeten, daar zou ik echt een andere oplossing voor zoeken.

Weet je of het hondje een Spaanse waterhond of kruising daarvan is? Ze lijkt er wel op. Dat ras is helaas bekend met angst. Ik mag toch hopen dat de stichting je daarover heeft geinformeerd.

Wat zou jij dan doen? Niet naar de bruiloft van je zoon gaan? Of bedoel je een ander soort opvang? Ik denk trouwens dat een opvang waar ze wel bij mensen is maar vooral tussen sociale honden en waar ze de ruimte heeft om de mensen te ontwijken geen schade aan zal richten. Moeten die mensen wel snappen hoe je met een angstige hond omgaat, dat wel.

Ik heb niet alle reacties gelezen, dus dat het om de bruiloft van hun zoon ging wist ik niet. Maar ik had geen hond uit het buitenland genomen als ik wist dat ik binnen een paar maanden een paar dagen weg zou moeten en geen oppas aan huis had.

Maar de stichting had aangegeven dat dat wel kon, daar ga je dan als onervaren opvanger van een buitenlands hondje dan op af

Dank weer voor de reacties. Ik had van tevoren bij de stichting aangegeven dat wij in september naar het buitenland gaan. Dit is niet vanwege een vakantie maar vanwege het feit dat mijn zoon in het buitenland gaat trouwen. Volgens de stichting zou dit geen probleem zijn voor Nyah, ze zou tegen die tijd al voldoende gewend zijn bij ons maar wellicht hebben zij niet geweten hoe angstig zij is.