Ik was op het hondenforum voornamelijk een stille meelezer. En hier lees ik ook zo af en toe mee, maar nu zit ik ergens mee en werd het tijd om me aan te melden.
Wij hebben bijna een maand geleden onze Pyrenese Berghond Noah vrij plotseling in moeten laten slapen. Hij was pas 5 jaar oud
Naast de ziekte van Addison, werd er kort voor zijn dood DCM geconstateerd en had hij een torenhoog ontstekingsbeeld in zijn bloed.
Antibiotica leek even aan te slaan, maar hij ging in 2 dagen tijd zo hard achteruit dat inslapen de enige optie was die overbleef.
En dan is het plotseling heel leeg en stil in huis....
Uiteindelijk willen we wel weer een andere hond, maar waar kies je dan voor? Een berghond durven we niet meer aan. Noah is 5 geworden. Onze vorige hond, een Portugese Berghond, werd 6, zij had ook DCM. Dat moeten we dus niet meer willen. Maar ja wat moeten we dan?
Als we kijken naar alle erfelijke problemen en torenhoge COI's durven we geen rashond meer te nemen. Maar pik je dan de eerste de beste kruising van markplaats of uit het buitenland? En blijkbaar hebben we niet zo'n gelukkig hand in het uitzoeken van een hond, dus hoe snel moeten we daar dan weer afscheid van nemen?
Een kruising uit geteste honden lijkt ons op dit moment de beste optie, maar waar vind je die? En als je dol bent op berghonden, wat is dan een leuk alternatief?
Om een lang verhaal kort te maken, wij zijn een beetje de weg kwijt.
En omdat het zo'n fantastische hond was, ook even een foto van Noah
Groeten,
Astrid
Sterkte met het verlies van jullie maatje. Wat naar dat hij nog zo jong was. 
, dat ze gewoon lekker hun eigen ding doen en niet de hele dag verwachtingsvol naar je kijken om ze bezig te houden. Dat ze zo zacht zijn in hun omgang met alles wat kwetsbaar is, dat ze feilloos weten wie te vertrouwen is en wie niet, dat je zo'n enorme band met ze hebt 
En ik vind ze echt prachtig om te zien
