Slanke honden betekent hongerige honden....

[Marc]

Ik merk dat mijn honden liever meer eten zouden krijgen. Maar ik wil dat ze slank blijven om heel veel redenen waaronder ook medische. Guus heeft een extreme radius curvus in een voorpoot. Zie je niet direct maar als hij zit staat een voervoet echt achterstevoren. En hij heeft van die ronde bovenarmjes. Echt met een enorme boog in het bot. De heupen van Bas heb ik wel eens geplaatst dus denk dat dat genoeg zegt en genoeg reden is dat ik slanke honden wil. Bovenop mijn smaak want ik merk dat ze naast actiever ook gewoon blijer zijn slank.

Maar ze hebben altijd honger. Dat vind ik dus wel vervelend en ook zielig. Ze eten alles wat ze kunnen vinden. Bijna alle oudere kleine hondjes zijn echt dik. Hangbuikjes, spekruggen en dikke voorfronjes. Wat is nu eerlijker. Je hondje geen honger laten lijden of je hondje kost wat kost gezond slank houden? Ik kies hoe dan ook voor het laatste maar ik vind het wel sneu dat mijn honden alles opeten en zelfs de kleinste eetbare kruimel opslokken en dikke hondjes van vrienden van ons hun neus ophalen waar mijn honden een moord voor doen. Lusten ze gewoon iets niet. Mijn honden lusten alles zolang het verteerbaar is.

Beetje sneu eigenlijke als ik erover nadenk maar mijn honden rennen en spelen wel. Dat doen die dikzakjes weer niet. Die hijgen en liggen vooral. Maar ze zijn wel tevreden en die van mij nooit. Die gaan ook buiten zoeken naar eetbare zaken waar andere honden hun neus voor ophalen.

Hoe zien jullie dat? Mijn keuze is al gemaakt maar niet zonder dat ik ook enorme nadelen zie en het ergens zielig vind.

[Loraine]

Ik hou Mahdu te dik als ik de dierenarts moet geloven (±7,4kg ipv nét boven de 7kg).
Probleem is echter dat als hij zogenaamd perfect op gewicht is hij een heel scherp ruggetje heeft (uitstekende ruggengraat) en zich met temperaturen van beneden de 15°c niet op temperatuur kan houden.
Ik kijk liever tegen een hond aan die lekker in zijn velletje zit, dan maar een klein spekrandje erop.
Overigens kun je de ribben met lichte druk gewoon voelen als hij 'te dik' staat en ik waak ervoor dat hij niet dikker wordt.

Het maakt voor hem trouwens niet uit of hij te mager of te dik is, als het aan hem ligt eet hij zo ongeveer 24/7.
Zijn bijnaam is niet voor niets Rupsje Nooitgenoeg.

[DomorVerbeuk]

Zolang er geen allergieën in het spel zijn, pak ik een brok met een lager caloriegehalte als ze erg hongerig blijven. Tot aan RC Satiety aan toe. Royal Canin Satiety geeft én een voller gevoel met dezelfde hoeveelheid brok én mag je 50% meer van voeren ten opzichte van een gemiddelde adult-brok (2600kcal i.p.v. 3900kcal/kg). Het enige is dat ze er veel op poepen (dankzij de vezels die een vol gevoel geven).

Anders geef ik er wat groente bij en ik zorg dat het eiwitgehalte in het voer hoog genoeg is.

Ik wil zowel geen dikke honden als geen hongerige honden. Dus daar pas ik de voeding op aan.

Overigens is Boris na een jeukperiode waar hij veel vocht vasthield (hij slonk toen het eindelijk lukte qua behandeling binnen een week 2kg, op een hondje van 10.5kg ideaalgewicht) nooit meer in model gekomen. Voor het oog heeft hij er sindsdien als een dikkig hondje uit gezien, terwijl je de ribben zeer goed kon voelen en bij kort scheren de achterste ook ruimschoots zien. Tegenwoordig is het lastiger door alle vetbulten die hij op zijn ribbenkast heeft (maar hij is bijna 15), toch is hij nog steeds slank, speels en actief, al is het nu, de afgelopen 2 jaar geleidelijk veranderd, wel echt op een oude-mannetjesmanier. Het helpt echter ook niet mee dat hij spondylose (2 haken richting zijn organen, tillen moet heel voorzichtig anders gilt hij het uit), heupartrose en zeer heftig hartruis heeft.

[Kells]

Mijn honden zijn slank. Kells en Aislinn zouden wel wat meer lusten. Die twee zijn ook altijd in de keuken te vinden als ik aan het wokken ben, want wie weet valt er iets op de vloer. Fin is niet zo'n vreetzak. Hij lust wel een lekker hapje, maar is er minder fel op dan de dames. Eerder ging hij in hongerstaking als de dames loops waren en bliefde hij alleen liflafjes. Nu ik een ander merk brokken voer, eet hij die wel zonder mokken. Zelfs nu Aislinn loops is. Het voer wat ze krijgen weeg ik af en dat pas ik aan als ze wat dik dreigen te worden. De snackjes krijgen ze ook gewoon, maar dan iets kleiner. Ze kunnen immers toch niet meten!

Hongerig zou ik de dames niet willen noemen. Ze hebben gewoon lekkere trek.

[annnie]

Ik loop daar zelf nu ook tegenaan met Nelson. Hij was altijd slank, maar nu op z'n ouwe dag wordt'ie wat vadsig. Ik geef hem steeds minder. Maar snackjes en eten in het algemeen is hij ook steeds meer op gericht. Toch een van de hoogtepunten van zn dag en ik wil hem niet te veel lolletjes ontzeggen, maar hij moet slank blijven met z'n artrose. Misschien moet ik me toch maar eens in calorie arme brokken verdiepen,.ook al vond ik dat altijd een stomme marketingstruc.

Annie is een echte straatrat. Zij zou ook ieder kruimeltje blijven zoeken als ze zo dik was dat d'r pootjes niet meer bij de grond kwamen. Bij haar vind ik het dan weer niet zielig. Hup op rantsoen jij.

En Ronja kan ik voeren wat ik/zij wil. Dat blijft een mager beest.

[EchoMira]

Maar ze hebben altijd honger. Dat vind ik dus wel vervelend en ook zielig. Ze eten alles wat ze kunnen vinden.

Dagelijks een handje puppybrokjes in de voliere en dat ze het dan mogen zoeken.
Dat geeft al heel veel volume aan het thema honger en eten.
Het lost niets op maar het helpt.

Ik vind dat Bas er voor een oude gecastreerde teef fantastisch uitziet. Daar zou ik niet teveel aan veranderen. Hooguit een lekkere uitlebbermat als je naar bed gaat ofzo.

Ik zou die honger sturend maken en ze er nog meer prikkels mee geven,
Dan blijven ze actief waardoor ze blijven branden en etetn ze ook minder omdat het langer duurt.

Maak mayonaise van een gezonde olie en je eigen eieren en smeer dat in een kong.

[runninggirl]

Jura was altijd de gene die ons er op wees dat het etenstijd was. Dan kwam ze gewoon de voerbak voor je voeten neergooien.
Toen ze in april is overleden hebben we echt heel vaak de andere twee vergeten te voeren. Het was op den duur niet grappig meer hoe vaak het dan al middag was en ze nog niks hadden gegeten. Nu kregen ze niet stipt om een bepaald tijdstip eten hoor. Maar toch.
Ik denk dat ze het eigenlijk wel prima zouden vinden om 1x per dag te eten. Ze schooien wel tijdens onze avondmaaltijd maar dat vind ik toch niet hetzelfde als hongerig zijn. Ze zijn overigens altijd mooi slank op gewicht, ook eerder toen Jura het voor het zeggen had. Ik vind er voor mijn honden dus niks zieligs aan.

[Kipo]

Zolang er geen allergieën in het spel zijn, pak ik een brok met een lager caloriegehalte als ze erg hongerig blijven. Tot aan RC Satiety aan toe.

Dit doe ik ook. Linda was veel te dik toen ze bij ons kwam en die is heel mooi afgevallen op dieetbrok. Eenmaal op gewicht ben ik die brok blijven voeren, maar dan met wat lekkere extra's erbij.
Aura is mooi op gewicht en lijkt niet hongerig, alleen Piko heeft de neiging om op strooptocht te gaan en aan zijn omvang te zien, is dat de laatste tijd niet onsuccesvol.... Piko gaat dus ook op brok met minder calorieën.

Verstuurd vanaf mijn SM-A536B met Tapatalk

[Gudrun]

Poppy is niet dik te krijgen en eet als ik meer geef gewoon niet meer alles op. Enige wat helpt is kcal rijker voer, zeker niet meer voer want dan is het staken.
Nanook en de shelties willen best (veel) meer eten en snoep en hapjes en... maar neen, ik kies ook voor slank, ik denk echt niet dat die maat houden.
Maya is eerder te dun en eet als ik meer geef net nog minder.

Ik zou dus niet willen veralgemenen met slank = hongerig, hangt echt van de hond en de hoeveelheid (spontane) beweging af.
Chi Richaar is chronisch net iets te dik maar een lui bankloggertje met grote honger (en kleine porties) terwijl chi's Maya en Bella veel minder goed eten, slank zijn en bij elk geluidje moeten gaan melden dat er iets is en dus veel van op de bank naar de poort rennen en terug.

[Nanna]

Mijn drie castraten zijn mooi slank en dat blijft ook zo. Hongerig zijn ze eigenlijk nooit. Ze eten plichtsgetrouw. Zeuren ook nooit om snoep.

Ik denk dat Bas en Guus van het type Onverzadigbaar zijn Dus hoeveel je ook geeft. Er kan altijd meer bij. Van die nooitgenoegrupsen.
Misschien is die tip van de laagcaloriebrok wel een goeie. Of sperziebonen erbij. Zonde om ze dikker te voeren.

[Sanne]

Misschien kun je ze een meer voldaan gevoel geven door wat meer moeite te laten doen voor het eten?
Likmatten, slow feeders, voerspelletjes of BARF met het echte kauw en kraakwerk?

[Ipanema]

Vanwege de moeilijkheid om hier in de VS aan goede (en betaalbare) KVV te komen heb ik op een gegeven moment beslist zelf voor ze te gaan koken. Vlees (kip, rund, kalkoen), met groente (boontjes, spinazie, wortel) en nog een “opvuller” (rijst, (zoete) aardappel). Hiervan kregen ze een goede portie, maar bleven allebei mooi slank. Ze aten het ook met heel veel smaak. Vanwege het reizen ben ik weer even overgestapt op brokken, en nu twee weken later zitten er bij Georges alweer volop vetjes op zijn ribben: 80: Terwijl hij nu dus een afgemeten en (in mijn ogen) miezerige portie krijgt.

Brokken zijn gemaakt om zo efficiënt mogelijk te voeden, maar eigenlijk zijn dat geen logische porties voor een hond. Toen ik ze beiden vers gekookte voeding gaf bedelde Georges niet meer en was hij duidelijk voldaan. (Billie krijgt heeft naast haar twee dagelijkse porties een permanent potje brokken staan, want die regelt zelf het beste hoeveel ze eet)

Ik geloof het zeker wel, dat je honden nog honger kunnen hebben na hun maaltijd. Ik mis het in je bericht, wat voer je momenteel? Misschien kan een extra portie boontjes helpen? Bijna geen calorieën en vult goed. Indien je KVV heeft zou je kunnen overwegen op een gemengde maaltijd over te stappen: groenten hebben minder calorieën, dus zou je wat grotere maaltijden kunnen geven.

[Marc]

Misschien kun je ze een meer voldaan gevoel geven door wat meer moeite te laten doen voor het eten?
Likmatten, slow feeders, voerspelletjes of BARF met het echte kauw en kraakwerk?

Hele lieve tip maar Bas heeft de tanden van een York. Dus ze mist een aantal elementen nadat die moesten worden getrokken. Beter gezegd haar gebit rammelt aan alle kanten en kauwen is verre van haar hobby en ze probeert alles dus maar heel door te slikken. Ik durf haar tegenwoordig geen kauwzaken meer te geven want dat is hap slik weg of het doet haar pijn. Ze kan nauwelijks een brokje doorbijten

[Marc]

Groentes erbij spreekt me wel aan. Ik voer nu kvv inderdaad. En dat blijft ook zo.

[Sirene]

Echt scheurende honger moet natuurlijk niet maar ik vind het om eerlijk te zijn heel normaal als een hond altijd trek heeft. Honden die staan te trutten bij hun eten of hun neus op trekken met snacks vind ik eerder abnormaal. Een hond hoort gewoon graag te eten. Altijd.

Ik ken trouwens legio te dikke en zelfs moddervette honden die nog steeds alles vreten hoor,
dus slank = hongerig is net zo niet waar als dik = niet hongerig.

[Mellow]

Ik voer brok en kvv.
Brok strooi ik vaak door de tuin, door het 'foerageren' lijken ze minder hongerig.
Nikki is altijd schraal en neemt wat ze nodig is, meer wil ze niet.
Puck heeft altijd wel trek, lust ook alles maar zoekt niet buiten naar eten.
Semmy is een moeilijke eter, behalve poep..dat lust en wil hij altijd wel
Hij is altijd schralig.
Daisy lust graag kvv, brok wat minder en als ik niet oplet wordt ze vadsig.
Pebbles is te dik, dus die staat op rantsoen en dat vindt ze maar niets.
Die is wel hongerig

Ik meet snacks af aan hoeveel ze eten overdag.
Alleen Puck en Nikki vinden het echte kauwspul lekker, Daisy liefst alleen de gedroogde kipfilet maar soms is een pensstaaf ook goed.
Semmy wil alleen niet té hard kauwspul en alles in kleine delen.
Pebbles kan het niet weg krijgen, die heeft amper tanden meer.

[Marlett]

Misschien kun je ze een meer voldaan gevoel geven door wat meer moeite te laten doen voor het eten?
Likmatten, slow feeders, voerspelletjes of BARF met het echte kauw en kraakwerk?

Hele lieve tip maar Bas heeft de tanden van een York. Dus ze mist een aantal elementen nadat die moesten worden getrokken. Beter gezegd haar gebit rammelt aan alle kanten en kauwen is verre van haar hobby en ze probeert alles dus maar heel door te slikken. Ik durf haar tegenwoordig geen kauwzaken meer te geven want dat is hap slik weg of het doet haar pijn. Ze kan nauwelijks een brokje doorbijten

En KVV, olvarit of geweekte brokjes op een likmat? Dat ding vinden ze hier fantastisch.

[Soof]

Mijn honden zijn allebei ook van het type onverzadigbaar, maar worden gelukkig niet dik. Wat ik hier wel doe is ze inderdaad groenten geven. Helpt ook dat ze daar allebei nogal van houden. De sperziebonen zijn natuurlijk 'klassiek', maar hier zijn ze eigenlijk gek op allerlei groenten en krijgen ze gewoon wat wij over houden. Vooral broccoli en komkommer scoor ik punten mee.

[Nanna]

Echt scheurende honger moet natuurlijk niet maar ik vind het om eerlijk te zijn heel normaal als een hond altijd trek heeft. Honden die staan te trutten bij hun eten of hun neus op trekken met snacks vind ik eerder abnormaal. Een hond hoort gewoon graag te eten. Altijd.

De mijne zijn geen vreters. Ik heb dus ook nooit een hond met enorme hongerogen en kwijlslierten naast me zitten. Of van die figuren die al overeind vliegen als je naar de keuken loopt.
Niet dat het tegenovergestelde wat is hoor; van die pitsers die overal hun neus voor optrekken en die je maar met moeite op gewicht houdt.
Deze tussenvorm bevalt me prima. Ze eten netjes op wat ze krijgen en als het meezit likken ze ook hun bak nog uit Rozi niet, die laat altijd wat fiezeltjes liggen ‘pour l’honneur du plat’.
Maar er is nooit gezeur met eten, niet linskom en ook niet rechtsom.

[Inge O]

Hongerig zou ik de dames niet willen noemen. Ze hebben gewoon lekkere trek.

Ja, zo is het hier ook. Relax is wel degene met het meeste honger, maar ook zij loopt tijdens wandelingen nooit naar eetbare dingen te zoeken, behalve aan de vloedlijn, omdat daar vaak krabbenskeletjes liggen.

Wat ze hier wel doen (en waar ik dus blij om ben) is elke dag (meestal op vaste tijdstippen) paardendrollen eten, en hongerige Relax eet er de meeste. Ze schranzen er nooit van maar zoeken zorgvuldig de lekkerste drolletjes eruit, dus het is ook nog eens een leuke tijdsbesteding.

Dus ofwel je tweetal de schapenwei insturen, of een shetje erbij nemen als groenvoerproducent voor je honden .

[Mo-yi]

Mo-yi is gelukkig altijd een goede eter geweest. Elk voorjaar zijn er wel 1 of twee dagen dat ze het gewoon eens laat staan, voor de rest gaat alles op wat in de bak komt. Hongerig is ze niet, en er wordt ook niks geschooid of gekwijld. Heeeel soms komt er weleens een vragend oogje om de hoek, en als ik dan terugkijk gaat ze ergens met een zucht liggen, jammer, nice try. Ze krijgt hier eigenlijk nooit zomaar koekjes tussendoor, shame on me! Kluiven liggen er altijd en die zijn in het begin heel leuk en lekker en daarna zijn het niet meer dan trofeeën.
Wel sinds een paar maanden geef ik haar koekjes na de avondronde. Dat begon eens dat ze na de ronde naar dat keukenkastje stond te kijken, en naar mij, en naar dat kastje..ik liep naar dat kastje, zij bedeesd kwispelen, en ging uit dr plaatje toen ik de koekjes aanwees. Meer dat ik het zo briljant vond hoe ze me dat vertelde en ook hoe lief ze het probeerde, en ach..leeftijd die ze heeft mag ze inmiddels best wat extra's. Zodoende is het nu een leuk ritueel, Na de ronde loopt ze naar dr matras, en zeg ik; wilde jij nog koekies? en dan zegt ze oewoewoehhh en staat ze op dr matras te wachten

[Inge O]

Na de ronde loopt ze naar dr matras, en zeg ik; wilde jij nog koekies? en dan zegt ze oewoewoehhh en staat ze op dr matras te wachten

[Nanna]

Dat is hier de enige keer dat ze om toch een koekje krijgen. Na de laatste avondwandeling. Zo’n mergpijpje. Meteen ook om ‘s nachts wat in die maag te hebben.
Overdag krijgen ze alleen een snoepje als ze geposeerd hebben voor een foto. Als in netjes blijven zitten als ik dat vraag, het welbekende prikkeren. Als ik zomaar een foto maak krijgen ze niks.

[Mo-yi]

Het eerste jaar/anderhalf jaar veel met koekjes gewerkt als we dingen aan het trainen waren, en dan dacht ik hoe sneu als ze eraan gewend raakt, maar dat viel echt reuze mee.
Als ik buurtjes tegenkom dan zeggen er nog best veel standaard; owwww he nu heb ik geen koekjes bij.
Ja, en? een knuffel vind ze net zo leuk
Gelukkig vragen mensen het hier nog, "mag ze een koekje?"en dan zeg ik; nee, doe maar een knuffel. vinden ze raar, nu zijn ze er aan gewend.

[Nanna]

De mijne pakken van vreemden een snoepje aan uit beleefdheid. Met getuite lipjes. En daarna laten ze het vallen of het ricinegif is.
Dus als mensen vragen of ze een snoepje mogen zeg ik rustig ja. Ze vreten het toch niet op. Dat zeg ik er ook bij maar iedereen weet zeker dat ie onweerstaanbare snoepjes heeft. Prima.