Fayah: ze is er!

[Inge O]

oor een collie is Fayah namelijk best onbesuisd

[CatnDog]

...omdat ze inderdaad een soort beheersing heeft die de meeste collies van nature wel hebben (geen plaat voor de kop-types)

Als ik jouw beschrijving had gelezen van collies had ik voor een Schotse collie gekozen i.p.v. een Groenendaeler. Al zouden die volgens de rasbeschrijving ook erg 'gevoelig' moeten zijn.

[Diana]

...omdat ze inderdaad een soort beheersing heeft die de meeste collies van nature wel hebben (geen plaat voor de kop-types)

Als ik jouw beschrijving had gelezen van collies had ik voor een Schotse collie gekozen i.p.v. een Groenendaeler. Al zouden die volgens de rasbeschrijving ook erg 'gevoelig' moeten zijn.

Ja, dat zijn ze ook. Ik heb er twee, en hoewel ze veel gemeen hebben, want het zijn allebei collies, zijn ze ook heel verschillend. Ze zijn allebei gevoelig, maar bij Mila gaat dat gepaard met wat angsten, onzekerheid en nervositeit (en dat zie je bij veel collies tegenwoordig) en dat heeft Fayah helemaal niet.
Mila is in niets gematigd, alles is bij haar uitvergroot en kan van het ene op het andere moment compleet omslaan: zij kan van idioot uitgelaten vrolijk naar poepchagrijnig of doodsbang gaan binnen een seconde. Fayah is veel gelijkmatiger en heeft niet zulke ups en downs.
Ze hebben allebei veel will to please. Fayah is meer meegaand en wat laconieker, terwijl Mila overal zelf ook een duidelijke mening over heeft die ze niet onder stoelen of banken steekt, maar wel fanatieker, streberiger en pittiger is in het werk. Ze was ook drukker toen ze jong was en had mentaal die uitdaging veel harder nodig dan Fayah.
Maar dat zijn dus allemaal uitersten binnen het spectrum van het ras. Fayah is dus niet opeens een stoïcijnse berghond of Mila een hysterische terriër, maar voor het ras is Fayah dus erg stabiel en Mila behoorlijk pittig.

[CatnDog]

Ja, dat zijn ze ook. Ik heb er twee, en hoewel ze veel gemeen hebben, want het zijn allebei collies, zijn ze ook heel verschillend. Ze zijn allebei gevoelig, maar bij Mila gaat dat gepaard met wat angsten, onzekerheid en nervositeit (en dat zie je bij veel collies tegenwoordig) en dat heeft Fayah helemaal niet.
Mila is in niets gematigd, alles is bij haar uitvergroot en kan van het ene op het andere moment compleet omslaan: zij kan van idioot uitgelaten vrolijk naar poepchagrijnig of doodsbang gaan binnen een seconde. Fayah is veel gelijkmatiger en heeft niet zulke ups en downs.
Ze hebben allebei veel will to please. Fayah is meer meegaand en wat laconieker, terwijl Mila overal zelf ook een duidelijke mening over heeft die ze niet onder stoelen of banken steekt, maar wel fanatieker, streberiger en pittiger is in het werk. Ze was ook drukker toen ze jong was en had mentaal die uitdaging veel harder nodig dan Fayah.
Maar dat zijn dus allemaal uitersten binnen het spectrum van het ras. Fayah is dus niet opeens een stoïcijnse berghond of Mila een hysterische terriër, maar voor het ras is Fayah dus erg stabiel en Mila behoorlijk pittig.

Hoewel Mila en Fayah inderdaad heel verschillend zijn, lijken het me allebei geweldige honden.
Zeno is dus eerder van het type plaat-voor-z'n-kop, wat ik dus vrij merkwaardig vind. Juist bij veel Groenendaelers- en Tervuerense herdereigenaren zie ik ook gevoelige types. Al zal dat natuurlijk per individu veel verschillen. Dat plaat-voor-z'n-kopperige en overal op af denderen is precies wat ik niet zocht in een hond. Dat vind ik meer passen bij een labrador. Ik vind het fijn wanneer een hond wat meer de kat uit de boom kijkt en nadenkt voordat ze wat ondernemen. Of dat nu is vanuit onzekerheid en nervositeit of vanuit voorzichtigheid en overzicht-bewaren-verstandigheid. Het oogt wat volwassener in ieder geval.

Ik heb wel eens gelezen op het forum dat iemand zei (ik weet niet meer wie) dat zij het veel makkelijker vond om dappere overal op af denderende honden bij te sturen, dan om te gaan met meer onzekere types. Ik vind het juist heel lastig, omdat het me het gevoel geeft dat hij boven mijn macht uitstijgt. Ik ben zelf helemaal geen extravert type dat overal op af stapt en ik zou liever een eveneens voorzichtig type aanmoedigen ook al vangt een gevoelig type dan natuurlijk ook eerder mijn onzekerheid op. Ik heb er moeite mee om zo'n plaat-voor-z'n-kopper continue te moeten afremmen.

[Diana]

Ja, dat zijn ze ook. Ik heb er twee, en hoewel ze veel gemeen hebben, want het zijn allebei collies, zijn ze ook heel verschillend. Ze zijn allebei gevoelig, maar bij Mila gaat dat gepaard met wat angsten, onzekerheid en nervositeit (en dat zie je bij veel collies tegenwoordig) en dat heeft Fayah helemaal niet.
Mila is in niets gematigd, alles is bij haar uitvergroot en kan van het ene op het andere moment compleet omslaan: zij kan van idioot uitgelaten vrolijk naar poepchagrijnig of doodsbang gaan binnen een seconde. Fayah is veel gelijkmatiger en heeft niet zulke ups en downs.
Ze hebben allebei veel will to please. Fayah is meer meegaand en wat laconieker, terwijl Mila overal zelf ook een duidelijke mening over heeft die ze niet onder stoelen of banken steekt, maar wel fanatieker, streberiger en pittiger is in het werk. Ze was ook drukker toen ze jong was en had mentaal die uitdaging veel harder nodig dan Fayah.
Maar dat zijn dus allemaal uitersten binnen het spectrum van het ras. Fayah is dus niet opeens een stoïcijnse berghond of Mila een hysterische terriër, maar voor het ras is Fayah dus erg stabiel en Mila behoorlijk pittig.

Hoewel Mila en Fayah inderdaad heel verschillend zijn, lijken het me allebei geweldige honden.
Zeno is dus eerder van het type plaat-voor-z'n-kop, wat ik dus vrij merkwaardig vind. Juist bij veel Groenendaelers- en Tervuerense herdereigenaren zie ik ook gevoelige types. Al zal dat natuurlijk per individu veel verschillen. Dat plaat-voor-z'n-kopperige en overal op af denderen is precies wat ik niet zocht in een hond. Dat vind ik meer passen bij een labrador. Ik vind het fijn wanneer een hond wat meer de kat uit de boom kijkt en nadenkt voordat ze wat ondernemen. Of dat nu is vanuit onzekerheid en nervositeit of vanuit voorzichtigheid en overzicht-bewaren-verstandigheid. Het oogt wat volwassener in ieder geval.

Ik heb wel eens gelezen op het forum dat iemand zei (ik weet niet meer wie) dat zij het veel makkelijker vond om dappere overal op af denderende honden bij te sturen, dan om te gaan met meer onzekere types. Ik vind het juist heel lastig, omdat het me het gevoel geeft dat hij boven mijn macht uitstijgt. Ik ben zelf helemaal geen extravert type dat overal op af stapt en ik zou liever een eveneens voorzichtig type aanmoedigen ook al vangt een gevoelig type dan natuurlijk ook eerder mijn onzekerheid op. Ik heb er moeite mee om zo'n plaat-voor-z'n-kopper continue te moeten afremmen.

Ja, snap ik. Ik zou dat denk ik ook wel hebben, ik heb nog nooit een plaat-voor-de-kop type gehad, dus dat zou een heel nieuwe wereld zijn voor mij
Lang geleden heb ik ook een Groenendaeler gehad en dat was ook een gevoelige en ietwat nerveuze hond en geen plaat-voor-de-kop-type. Hij was wat reactiever door die gevoeligheid dan de collies en ook flink waaks/wantrouwend naar vreemde mensen, dus daar ging hij sowieso niet naartoe. Met andere honden was hij eigenlijk wel redelijk correct (maar kon niet met alle reuen), maar niet zo beleefd als Mila bijvoorbeeld is - die die beleefdheid overigens ook eist van andere honden Fayah loopt gewoon direct weg als een andere hond zich aan haar opdringt, daaraan zie je dat zij dat ook maar niets vindt en niet weet wat ze ermee moet. Dat is gewoon echt niet des collies

[CatnDog]

Ja, snap ik. Ik zou dat denk ik ook wel hebben, ik heb nog nooit een plaat-voor-de-kop type gehad, dus dat zou een heel nieuwe wereld zijn voor mij
Lang geleden heb ik ook een Groenendaeler gehad en dat was ook een gevoelige en ietwat nerveuze hond en geen plaat-voor-de-kop-type. Hij was wat reactiever door die gevoeligheid dan de collies en ook flink waaks/wantrouwend naar vreemde mensen, dus daar ging hij sowieso niet naartoe. Met andere honden was hij eigenlijk wel redelijk correct (maar kon niet met alle reuen), maar niet zo beleefd als Mila bijvoorbeeld is - die die beleefdheid overigens ook eist van andere honden Fayah loopt gewoon direct weg als een andere hond zich aan haar opdringt, daaraan zie je dat zij dat ook maar niets vindt en niet weet wat ze ermee moet. Dat is gewoon echt niet des collies

Het is niet allemaal kommer en kwel hoor haha. Al klinkt dat misschien zo. Hij is niet wantrouwend naar vreemden en altijd goed gemutst. Aan de lijn loopt hij ook perfect. Ik vind alleen het los laten lopen lastig. Ik voel me dan niet capabel genoeg om in te kunnen grijpen op momenten wanneer hij ergens op af zou kunnen stormen (en het is zeker niet zo dat hij alles en iedereen zou afstormen, maar ja soms wel). Ook is het met andere reuen niet makkelijk (hij is niet beleefd en vindt dat hij het recht heeft om op anderen af te stormen, maar andere honden mogen dat niet bij hem doen). Het lijkt me alleen zo'n verademing om daar niet op voorbereid te hoeven zijn.

[Diana]

Ja, snap ik. Ik zou dat denk ik ook wel hebben, ik heb nog nooit een plaat-voor-de-kop type gehad, dus dat zou een heel nieuwe wereld zijn voor mij
Lang geleden heb ik ook een Groenendaeler gehad en dat was ook een gevoelige en ietwat nerveuze hond en geen plaat-voor-de-kop-type. Hij was wat reactiever door die gevoeligheid dan de collies en ook flink waaks/wantrouwend naar vreemde mensen, dus daar ging hij sowieso niet naartoe. Met andere honden was hij eigenlijk wel redelijk correct (maar kon niet met alle reuen), maar niet zo beleefd als Mila bijvoorbeeld is - die die beleefdheid overigens ook eist van andere honden Fayah loopt gewoon direct weg als een andere hond zich aan haar opdringt, daaraan zie je dat zij dat ook maar niets vindt en niet weet wat ze ermee moet. Dat is gewoon echt niet des collies

Het is niet allemaal kommer en kwel hoor haha. Al klinkt dat misschien zo. Hij is niet wantrouwend naar vreemden en altijd goed gemutst. Aan de lijn loopt hij ook perfect. Ik vind alleen het los laten lopen lastig. Ik voel me dan niet capabel genoeg om in te kunnen grijpen op momenten wanneer hij ergens op af zou kunnen stormen (en het is zeker niet zo dat hij alles en iedereen zou afstormen, maar ja soms wel). Ook is het met andere reuen niet makkelijk (hij is niet beleefd en vindt dat hij het recht heeft om op anderen af te stormen, maar andere honden mogen dat niet bij hem doen). Het lijkt me alleen zo'n verademing om daar niet op voorbereid te hoeven zijn.

Het is ook wel deels een verschil reu versus teef natuurlijk. Maar je verwacht bij een herder inderdaad dat het makkelijk is om zonder al te veel moeite altijd belangrijker te zijn dan de rest van de wereld. Dat is wel hoe ik het ervaar bij mijn collies versus de windhonden.

Collies vind ik inderdaad ideale honden om mee te wandelen. Ze blijven van nature in de buurt, hebben over het algemeen niet zo veel interesse in vreemde mensen of honden (Fayah is nog een pup natuurlijk, ik verwacht dat zij net als Mila neutraler wordt ten aanzien van vreemden) maar een beleefde snuffel is ook prima, brengen zichzelf niet in problemen met andere honden, doen niet snel domme dingen omdat ze best verstandig zijn en niet roekeloos, luisteren makkelijk, jagen niet en blijven altijd goed bereikbaar. Ik wandel altijd compleet ontspannen met ze.

Dat is met bijvoorbeeld Amy wel anders, die jaagt en heeft veel moeite met vreemde honden die haar te direct benaderen. Dan ben ik veel meer steeds de omgeving aan het scannen en alert op wild en andere honden. Hoewel we die andere honden hier in Spanje zo goed als niet tegenkomen en veruit de meeste hier ook niet zo van de heel directe benadering zijn, waardoor Amy daarin wel een stuk makkelijker is geworden. Maar het is toch anders wandelen. Laatst trok ze me nog omver omdat ze een konijn spotte toen ik zelf even niet goed aan het opletten was Fayah luistert echt nog niet zo goed als Amy, maar bij Fayah hoef ik nooit moeite te doen voor haar aandacht of om haar bij me te laten komen, dat is bij Amy wel anders als ze een konijn ziet.

[CatnDog]

Het is ook wel deels een verschil reu versus teef natuurlijk. Maar je verwacht bij een herder inderdaad dat het makkelijk is om zonder al te veel moeite altijd belangrijker te zijn dan de rest van de wereld. Dat is wel hoe ik het ervaar bij mijn collies versus de windhonden.

Collies vind ik inderdaad ideale honden om mee te wandelen. Ze blijven van nature in de buurt, hebben over het algemeen niet zo veel interesse in vreemde mensen of honden (Fayah is nog een pup natuurlijk, ik verwacht dat zij net als Mila neutraler wordt ten aanzien van vreemden) maar een beleefde snuffel is ook prima, brengen zichzelf niet in problemen met andere honden, doen niet snel domme dingen omdat ze best verstandig zijn en niet roekeloos, luisteren makkelijk, jagen niet en blijven altijd goed bereikbaar. Ik wandel altijd compleet ontspannen met ze.

Dat is met bijvoorbeeld Amy wel anders, die jaagt en heeft veel moeite met vreemde honden die haar te direct benaderen. Dan ben ik veel meer steeds de omgeving aan het scannen en alert op wild en andere honden. Hoewel we die andere honden hier in Spanje zo goed als niet tegenkomen en veruit de meeste hier ook niet zo van de heel directe benadering zijn, waardoor Amy daarin wel een stuk makkelijker is geworden. Maar het is toch anders wandelen. Laatst trok ze me nog omver omdat ze een konijn spotte toen ik zelf even niet goed aan het opletten was Fayah luistert echt nog niet zo goed als Amy, maar bij Fayah hoef ik nooit moeite te doen voor haar aandacht of om haar bij me te laten komen, dat is bij Amy wel anders als ze een konijn ziet.

Mijn hond heeft niet zoveel will-to-please nee, eerder een will-to-please himself

Een Schotse collie staat boven op mijn lijst als volgende/tweede hond. Alleen is mijn angst dat ik dan weer zo'n uitzondering-op-het-ras zou treffen.

Jouw twee non-collies lijken me ook geweldige honden. Arlo is voor een reu zo'n zacht ei? Amy lijkt me ook een lieverd, maar jachtinstinct zou ik wel een dingetje vinden. Zeno heeft dat gelukkig niet zo. Ik kan hem heel makkelijk terug roepen bij vogels die zijn aandacht trekken bijvoorbeeld. Zelfs als hij al rent.
Ik vind het ook heel belangrijk dat een hond bij katten zou kunnen. Amy is met 'eigen katten' wel ok, toch? Of blijft het buiten alsnog opletten?

[Diana]

Het is ook wel deels een verschil reu versus teef natuurlijk. Maar je verwacht bij een herder inderdaad dat het makkelijk is om zonder al te veel moeite altijd belangrijker te zijn dan de rest van de wereld. Dat is wel hoe ik het ervaar bij mijn collies versus de windhonden.

Collies vind ik inderdaad ideale honden om mee te wandelen. Ze blijven van nature in de buurt, hebben over het algemeen niet zo veel interesse in vreemde mensen of honden (Fayah is nog een pup natuurlijk, ik verwacht dat zij net als Mila neutraler wordt ten aanzien van vreemden) maar een beleefde snuffel is ook prima, brengen zichzelf niet in problemen met andere honden, doen niet snel domme dingen omdat ze best verstandig zijn en niet roekeloos, luisteren makkelijk, jagen niet en blijven altijd goed bereikbaar. Ik wandel altijd compleet ontspannen met ze.

Dat is met bijvoorbeeld Amy wel anders, die jaagt en heeft veel moeite met vreemde honden die haar te direct benaderen. Dan ben ik veel meer steeds de omgeving aan het scannen en alert op wild en andere honden. Hoewel we die andere honden hier in Spanje zo goed als niet tegenkomen en veruit de meeste hier ook niet zo van de heel directe benadering zijn, waardoor Amy daarin wel een stuk makkelijker is geworden. Maar het is toch anders wandelen. Laatst trok ze me nog omver omdat ze een konijn spotte toen ik zelf even niet goed aan het opletten was Fayah luistert echt nog niet zo goed als Amy, maar bij Fayah hoef ik nooit moeite te doen voor haar aandacht of om haar bij me te laten komen, dat is bij Amy wel anders als ze een konijn ziet.

Mijn hond heeft niet zoveel will-to-please nee, eerder een will-to-please himself

Een Schotse collie staat boven op mijn lijst als volgende/tweede hond. Alleen is mijn angst dat ik dan weer zo'n uitzondering-op-het-ras zou treffen.

Jouw twee non-collies lijken me ook geweldige honden. Arlo is voor een reu zo'n zacht ei? Amy lijkt me ook een lieverd, maar jachtinstinct zou ik wel een dingetje vinden. Zeno heeft dat gelukkig niet zo. Ik kan hem heel makkelijk terug roepen bij vogels die zijn aandacht trekken bijvoorbeeld. Zelfs als hij al rent.
Ik vind het ook heel belangrijk dat een hond bij katten zou kunnen. Amy is met 'eigen katten' wel ok, toch? Of blijft het buiten alsnog opletten?

Als ik lees wat je schrijft, denk ik dat een collie wel zou passen ja. Zoals bij alle rashonden is het natuurlijk belangrijk goed naar de lijnen en de ouders te kijken en zit er best nog behoorlijk wat verschil in qua types. Ik heb nog nooit een plaat voor de kop-collie ontmoet, dus die kans is echt wel heel klein

Arlo is een superzacht ei ja Hij kan met alle honden, hij wil met iedereen spelen en vrienden worden. Ook jaagt hij niet echt serieus (al laat ik hem nooit samen met Amy los, dan zou dat wel eens aangewakkerd kunnen worden ). Hij jaagt sowieso eigenlijk alleen op zicht en is dan best makkelijk terug te roepen. Hij luistert heel goed en vindt het ook echt leuk om dingen te leren, is heel makkelijk te motiveren. Dat is ook niet echt heel typisch voor galgo's, maar wel erg leuk. Hij is ook gek op apporteren

Amy kan met alle katten in huis, ook met vreemde katten bij anderen thuis. Zij is zelfs de favoriet van al mijn katten om bij te gaan liggen en mee te kroelen Maar als zij in de natuur losloopt en er zou ineens een kat wegrennen, zou ik haar daar niet mee vertrouwen. Een kat die stil zou zitten, zou ze denk ik niets doen. Als ze aangelijnd is en we zien een kat, reageert ze ook niet heel heftig. Niet te vergelijken met hoe ze op wild reageert in ieder geval. Ik heb ook wel echt een weg moeten vinden met dat jagen, want ik was helemaal geen jagende honden gewend. Nu hebben we een grote tuin waarin ze de hele dag naar hartenlust kan spelen en rennen (en jagen op vogels, hagedissen, slangen en insecten ), dus loopt ze op de wandeling meestal aan een lange lijn. Dat vindt ze prima, en geeft mij wel veel meer rust. Als ze losloopt, moet ik constant heel alert zijn en dat wandelt toch een stuk minder ontspannen.

[CatnDog]

Als ik lees wat je schrijft, denk ik dat een collie wel zou passen ja. Zoals bij alle rashonden is het natuurlijk belangrijk goed naar de lijnen en de ouders te kijken en zit er best nog behoorlijk wat verschil in qua types. Ik heb nog nooit een plaat voor de kop-collie ontmoet, dus die kans is echt wel heel klein

Arlo is een superzacht ei ja Hij kan met alle honden, hij wil met iedereen spelen en vrienden worden. Ook jaagt hij niet echt serieus (al laat ik hem nooit samen met Amy los, dan zou dat wel eens aangewakkerd kunnen worden ). Hij jaagt sowieso eigenlijk alleen op zicht en is dan best makkelijk terug te roepen. Hij luistert heel goed en vindt het ook echt leuk om dingen te leren, is heel makkelijk te motiveren. Dat is ook niet echt heel typisch voor galgo's, maar wel erg leuk. Hij is ook gek op apporteren

Amy kan met alle katten in huis, ook met vreemde katten bij anderen thuis. Zij is zelfs de favoriet van al mijn katten om bij te gaan liggen en mee te kroelen Maar als zij in de natuur losloopt en er zou ineens een kat wegrennen, zou ik haar daar niet mee vertrouwen. Een kat die stil zou zitten, zou ze denk ik niets doen. Als ze aangelijnd is en we zien een kat, reageert ze ook niet heel heftig. Niet te vergelijken met hoe ze op wild reageert in ieder geval. Ik heb ook wel echt een weg moeten vinden met dat jagen, want ik was helemaal geen jagende honden gewend. Nu hebben we een grote tuin waarin ze de hele dag naar hartenlust kan spelen en rennen (en jagen op vogels, hagedissen, slangen en insecten ), dus loopt ze op de wandeling meestal aan een lange lijn. Dat vindt ze prima, en geeft mij wel veel meer rust. Als ze losloopt, moet ik constant heel alert zijn en dat wandelt toch een stuk minder ontspannen.

Een roedel honden is ook natuurlijk heel anders dan een hond alleen. Dan krijg je ook de dynamiek tussen de honden en zie je interactie en verschillen erin. Daar zou ik denk alleen al uren naar kunnen kijken. Maar... dan lijkt het me wel moeilijk als je een hond erbij krijgt, zoals Fayah dus, maar dat het een heel andere pup zou zijn geweest die de balans in je roedel volledig zou verstoren. Stel dat je het niet had getroffen? Hoe zou je daar dan mee om gaan?

Ik denk trouwens dat Zeno prima met andere honden zou kunnen samenleven in groepsverband, maar niet met zomaar iedereen. Hij zou niet vader overste zijn, want daar is hij niet verstandig en serieus genoeg voor. Ik vermoed wel dat hij met bepaalde types zou kunnen botsen omdat hij best wel een pittig karakter heeft (op straat werd hij in de puberteit door 20% van alle honden ronduit gehaat, al trok hij zich daar gelukkig vrij weinig van aan - hij is nogal blij met zichzelf).
En honden versterken elkaar inderdaad in bepaald gedrag. Dus hij zou niet met een hond samen moeten die ook al gek is als een deur. Een betere match zou een teef zijn die haar grenzen aangeeft, maar zijn gevoel voor humor ook wel kan waarderen (niet een die dan super kribbig wordt en ook niet een die over zich heen laat lopen en zich opzij laat drukken, want die zou ik dan continue in bescherming moeten nemen en dat is ook niet chill).

Mijn katten vinden Zeno in de kern te druk. Ze zoeken hem eigenlijk niet op, maar ze zijn ook niet bang voor hem. Meer van wij doen ons ding en jij doet het jouwe.
Dat zou ik in de toekomst liever anders zien: dat ook de katten en de honden echt wel een klik hebben met elkaar.

[Diana]

Als ik lees wat je schrijft, denk ik dat een collie wel zou passen ja. Zoals bij alle rashonden is het natuurlijk belangrijk goed naar de lijnen en de ouders te kijken en zit er best nog behoorlijk wat verschil in qua types. Ik heb nog nooit een plaat voor de kop-collie ontmoet, dus die kans is echt wel heel klein

Arlo is een superzacht ei ja Hij kan met alle honden, hij wil met iedereen spelen en vrienden worden. Ook jaagt hij niet echt serieus (al laat ik hem nooit samen met Amy los, dan zou dat wel eens aangewakkerd kunnen worden ). Hij jaagt sowieso eigenlijk alleen op zicht en is dan best makkelijk terug te roepen. Hij luistert heel goed en vindt het ook echt leuk om dingen te leren, is heel makkelijk te motiveren. Dat is ook niet echt heel typisch voor galgo's, maar wel erg leuk. Hij is ook gek op apporteren

Amy kan met alle katten in huis, ook met vreemde katten bij anderen thuis. Zij is zelfs de favoriet van al mijn katten om bij te gaan liggen en mee te kroelen Maar als zij in de natuur losloopt en er zou ineens een kat wegrennen, zou ik haar daar niet mee vertrouwen. Een kat die stil zou zitten, zou ze denk ik niets doen. Als ze aangelijnd is en we zien een kat, reageert ze ook niet heel heftig. Niet te vergelijken met hoe ze op wild reageert in ieder geval. Ik heb ook wel echt een weg moeten vinden met dat jagen, want ik was helemaal geen jagende honden gewend. Nu hebben we een grote tuin waarin ze de hele dag naar hartenlust kan spelen en rennen (en jagen op vogels, hagedissen, slangen en insecten ), dus loopt ze op de wandeling meestal aan een lange lijn. Dat vindt ze prima, en geeft mij wel veel meer rust. Als ze losloopt, moet ik constant heel alert zijn en dat wandelt toch een stuk minder ontspannen.

Een roedel honden is ook natuurlijk heel anders dan een hond alleen. Dan krijg je ook de dynamiek tussen de honden en zie je interactie en verschillen erin. Daar zou ik denk alleen al uren naar kunnen kijken. Maar... dan lijkt het me wel moeilijk als je een hond erbij krijgt, zoals Fayah dus, maar dat het een heel andere pup zou zijn geweest die de balans in je roedel volledig zou verstoren. Stel dat je het niet had getroffen? Hoe zou je daar dan mee om gaan?

Dat is altijd een risico met een nieuwe hond erbij. Ik heb veel opvangers gehad en nieuwe honden aan de roedel toegevoegd en honden verloren, waardoor ik ondertussen wel een aardig idee heb van wat er wel of niet goed bij past en wat belangrijk is voor de balans en de harmonie. Amy en Arlo zijn echte roedelhonden en heel makkelijk, heel sociaal en conflictvermijdend, Mila is kieskeuriger en daar kan ik niet zomaar elke hond bij zetten, zij gaat het conflict ook niet uit de weg. Ik heb dus wel echt naar een pup met specifieke eigenschappen gezocht om de kans op een match met mijn andere honden en een passende aanvulling voor de roedel zo groot mogelijk te maken. Maar ik vond het ook wel lastig hoor, met een (jong)volwassen hond kan ik het veel beter inschatten dan bij een pup.
Nu is Fayah een schot in de roos en alles wat ik dacht te zien en wat de fokker over haar vertelde, maar natuurlijk is ze nog erg jong en gaat ze zich nog heel erg ontwikkelen. Mochten er toch spanningen of wrijvingen ontstaan, dan zal ik daar dus wat meer bovenop moeten gaat zitten om dat in goede banen te leiden.

Ik denk trouwens dat Zeno prima met andere honden zou kunnen samenleven in groepsverband, maar niet met zomaar iedereen. Hij zou niet vader overste zijn, want daar is hij niet verstandig en serieus genoeg voor. Ik vermoed wel dat hij met bepaalde types zou kunnen botsen omdat hij best wel een pittig karakter heeft (op straat werd hij in de puberteit door 20% van alle honden ronduit gehaat, al trok hij zich daar gelukkig vrij weinig van aan - hij is nogal blij met zichzelf).
En honden versterken elkaar inderdaad in bepaald gedrag. Dus hij zou niet met een hond samen moeten die ook al gek is als een deur. Een betere match zou een teef zijn die haar grenzen aangeeft, maar zijn gevoel voor humor ook wel kan waarderen (niet een die dan super kribbig wordt en ook niet een die over zich heen laat lopen en zich opzij laat drukken, want die zou ik dan continue in bescherming moeten nemen en dat is ook niet chill).

Mijn katten vinden Zeno in de kern te druk. Ze zoeken hem eigenlijk niet op, maar ze zijn ook niet bang voor hem. Meer van wij doen ons ding en jij doet het jouwe.
Dat zou ik in de toekomst liever anders zien: dat ook de katten en de honden echt wel een klik hebben met elkaar.

Het klinkt alsof jij en Zeno een Fayah nodig hebben, die zou goed aan je wensen voldoen Ze is totaal niet kribbig (in tegenstelling tot Mila), maar laat ook niet over zich heen lopen, ze is altijd in voor spel en activiteit, maar houdt haar koppie erbij.
Mila vindt de katten jammer genoeg helemaal niet leuk Terwijl zij er wel mee is opgegroeid (in tegenstelling tot Amy en Arlo). Ze toleren elkaar, maar daar is dan ook wel alles mee gezegd. Amy, Arlo en Fayah hebben veel meer een vriendschappelijke relatie met de katten, ze liggen samen, wassen elkaar, etc. Vooral Amy en Nena zijn echt dikke vriendinnen:

[CatnDog]

Het klinkt alsof jij en Zeno een Fayah nodig hebben, die zou goed aan je wensen voldoen Ze is totaal niet kribbig (in tegenstelling tot Mila), maar laat ook niet over zich heen lopen, ze is altijd in voor spel en activiteit, maar houdt haar koppie erbij.
Mila vindt de katten jammer genoeg helemaal niet leuk Terwijl zij er wel mee is opgegroeid (in tegenstelling tot Amy en Arlo). Ze toleren elkaar, maar daar is dan ook wel alles mee gezegd. Amy, Arlo en Fayah hebben veel meer een vriendschappelijke relatie met de katten, ze liggen samen, wassen elkaar, etc. Vooral Amy en Nena zijn echt dikke vriendinnen:

Dat is echt te lief! Die lange contact-kopjes en Amy poetst Nena ook. Hier zit een sporadisch neusje-neusje of een 'ik zie je aan voor een tafelpoot'-kopje er nog wel in, maar meer dan dat ook niet.
Ik vermoed dat Fayah met heel veel honden om kan gaan. Ze doet me denken aan een vriendin van mij (een mens dan he ), die kan ook met alles en iedereen, past zich aan en doet niet zo moeilijk. Het is eigenlijk onmogelijk om ruzie te krijgen met haar.

[Diana]

Inmiddels is de dame (nou ja... ) alweer een kleine 7 maanden. Alles gaat nog steeds heel soepel en voorspoedig. Ze heeft een paar weken vakantie gehad, we hebben dus weinig gedaan qua training. Deze maand mogen we weer aan de bak op de hondenschool en gaan we wat serieuzer aan de slag met de commando's die ze tot nu toe vooral spelenderwijs heeft geleerd.

Ik had een balletje voor haar gekocht. Ik had het laten zien toen ik thuiskwam, maar nog even terug in de tas gedaan met de andere boodschappen. Jammer genoeg voor Fayah zit er een belletje in, dus toen ze het stiekem uit de tas pakte terwijl ik zat te werken, hoorde ik dat Ze wist wel dat het waarschijnlijk niet de bedoeling was, aangezien ze probeert zo onzichtbaar en onopvallend mogelijk te zijn - precies hoe Mila doet als ze iets uitspookt wat eigenlijk niet mag
Dit is het vervolg:

Het ging blijkbaar helemaal niet om het balletje, maar om het kartonnen kaartje dat eraan zit (zat)

[Inge O]

[Zamunda]

Ah, haha, wat leuk
Fayah vindt wandelen in de natuur ook leuk hoor, maar inderdaad gewoontjes Maar als we naar het dorp rijden en ik stop op de parkeerplaats, is ze al helemaal door het dolle heen Echt heel grappig, mijn andere honden vinden er niet veel aan, maar Fayah vindt het zo leuk

Mafketel . Ze kijkt echt haar ogen uit en wil echt overal naartoe. Dat eigenwijze oor staat haar goed.

Ik vind Murf met zijn 1 jaar op veel vlakken ook nog best een kleuter .

[runninggirl]

Wat lijkt ze al groot!

[ranetje]

Nou ja, dat kaartje moet er wel af voor je met dat balletje kan spelen
Dus of het nou echt alleen om dat kaartje ging?

Ze vond het belletje zelf geloof ik ook wat lawaaiig in de gegeven omstandigheden

[Diana]

Nou ja, dat kaartje moet er wel af voor je met dat balletje kan spelen
Dus of het nou echt alleen om dat kaartje ging?

Ze vond het belletje zelf geloof ik ook wat lawaaiig in de gegeven omstandigheden

Haha, ja echt hè, het lijkt wel alsof ze snapt dat dat belletje haar verraadt en dat ze zo voorzichtig mogelijk moet doen om niet te veel lawaai te maken

[Diana]

Het gaat nog steeds allemaal hartstikke goed met ons kleine Faaytje Gisteren was ze precies 9 maanden oud en is ze loops geworden (nu al!).
Mila en Amy vinden het superinteressant, Arlo reageert er totaal niet op

We hebben veel plezier bij de pre-agility, dat vindt ze erg leuk en ze doet het vrij moeiteloos goed allemaal. Het lukt haar ook steeds beter om de concentratie de hele les goed vast te houden. Het zijn leuke lessen, in kleine groepjes van vier en ze trainen alle niveaus door elkaar. Wij oefenen vooral met sturen, lijnen, eenvoudige wissels, tunnels, starten op afstand, etc. en dan komt er daarna iemand die in de c loopt Fayah vindt het ook heel interessant om naar haar klasgenootjes te kijken als die bezig zijn, misschien leert ze er nog iets van

Ze heeft onlangs ook voor het eerst een kudde geiten en schapen gezien (waardoor we werden achtervolgd) en dat vond ze maar heel raar:

Maar ook al is ze echt een dorpshondje dat tijdens onze normale wandelingen niet zo veel bijzonders tegenkomt, ik kan haar probleemloos overal mee naartoe nemen. Ze vindt alles eigenlijk meteen wel prima en nieuwe dingen eerder interessant dan spannend.
Dus nog steeds een heerlijk makkelijk, ongecompliceerd, ondernemend en vooral ook heel lief en vrolijk hondje

[Persistence]

Wat een heerlijke hond. Vind haar echt een goede ambassadrice voor het ras, relaxed en fijn gezelschap maar absoluut geen vloerkleedje wat ik langharige collies soms nog wel eens vind. Mag ik vragen bij welke fokker je haar vandaan hebt? Mag ook in PB uiteraard.
Met 9 maanden is ze er op tijd bij met haar loopsheid. Geloof trouwens zeker dat ze kunnen leren van andere honden door te kijken. Alhoewel, ik zei altijd: 'goed opletten' maar dat was aan dovemansoren gericht

Wil je pups met haar?

[Diana]

Wat een heerlijke hond. Vind haar echt een goede ambassadrice voor het ras, relaxed en fijn gezelschap maar absoluut geen vloerkleedje wat ik langharige collies soms nog wel eens vind. Mag ik vragen bij welke fokker je haar vandaan hebt? Mag ook in PB uiteraard.
Met 9 maanden is ze er op tijd bij met haar loopsheid. Geloof trouwens zeker dat ze kunnen leren van andere honden door te kijken. Alhoewel, ik zei altijd: 'goed opletten' maar dat was aan dovemansoren gericht

Wil je pups met haar?

Ja, ze is echt helemaal de hond die ik wenste. Ze past zo goed bij de rest, met haar ongecompliceerde, gezellige en stabiele karakter, is lekker speels, actief en ondernemend zonder nervositeit of dwingelandij, is eigenlijk overal wel voor in, luistert graag en is heel sociaal met alles en iedereen.
9 maanden is inderdaad best vroeg voor een eerste loopsheid, Mila was iets meer dan 12 maanden. Ze is de eerste teef uit het nest die loops is.
Dit is de fokker: https://brizantinos.com/
En nee, ik heb geen fokplannen, maar de fokker heeft wel fokplannen voor de nabije toekomst.

Ik denk niet serieus dat ze iets van agility leert door te kijken naar andere honden hoor Maar wel grappig dat ze het zo bestudeert de hele tijd. Ze ligt dan kalm en helemaal gefascineerd te kijken.

[Inge O]

Dit is de fokker: https://brizantinos.com/

Wie is haar moeder? En woont de vader daar ook?

[Diana]

Dit is de fokker: https://brizantinos.com/

Wie is haar moeder? En woont de vader daar ook?

Ja, dit is de moeder https://brizantinos.com/ficha-roja/ en dit de vader: https://brizantinos.com/ficha-bosco/.
Ik heb dus beide ouders ontmoet toen ik daar was.

[Inge O]

Dit is de fokker: https://brizantinos.com/

Wie is haar moeder? En woont de vader daar ook?

Ja, dit is de moeder https://brizantinos.com/ficha-roja/ en dit de vader: https://brizantinos.com/ficha-bosco/.
Ik heb dus beide ouders ontmoet toen ik daar was.

Mooie vader .

Die teef zie ik niet op zijn site onder 'teven' ?

[Diana]

Wie is haar moeder? En woont de vader daar ook?

Ja, dit is de moeder https://brizantinos.com/ficha-roja/ en dit de vader: https://brizantinos.com/ficha-bosco/.
Ik heb dus beide ouders ontmoet toen ik daar was.

Mooie vader .

Die teef zie ik niet op zijn site onder 'teven' ?

De eerste teef op de pagina teven (https://brizantinos.com/hembras/): Nobleza (roepnaam Roja).