Combinatie halsband+tuig aan voorkant vastmaken gaat heel goed! Dan loopt ze automatisch al netjes naast me. Maar goed volgende stap is ontspannen wandelen terwijl ze wel wat ruimte heeft. Dus weer gaan inzetten op durven snuffelen. Dat doet ze gelukkig weer steeds meer, ik geloof dat de verhuizing wat geland is.
Aan enge dingen zijn we hard aan het werken en dat gaat ook steeds beter. Ze durft al langs de werkmannen te lopen in de straat en schrikt niet meer van dingen met wieltjes!
Kinderen gaat ook beter met dank aan een 7-jarige dochter van clubgenoot.
Lange lijn met tuig aan de bovenkant als ze eens mag trekken bijvoorbeeld op een nieuwe wandeling, omdat ik dan het gevecht niet wil voeren. En de 2 meter lijn en halsband (halfcheck) als ze dat niet mag. En inderdaad zoals @blondie zei even kort naast me houden als het te gortig wordt.
Wat een wereld van verschil heeft gemaakt is dat ik met haar ben gaan fietsen. Dat durfde ik niet zo goed door het schrikkerige maar omdat het hier zo rustig is en goed gaat toch begonnen. Ze vindt het heerlijk! Eindelijk haar eigen tempo lopen en toch aangelijnd en zonder trekken. Ze kan wel heel hard dus dat is even wennen want ben Donner gewend die op zn dooie gemakje loopt maar goed. Haar frustratie is wel als Donner moe is en dus 5 meter achter ons loopt en we dus steeds moeten wachten.
Dus neem ze nu doordeweeks na werk ook wel eens apart mee (bijvoorbeeld met fietsen) zodat ze haar eigen tempo kan lopen en niet gefrustreerd is en ook gewoon aan haar beweging komt.Ze is veel blijer en ontspannender en ik dus ook!
PS ik had een filmpje maar dat ging weer eens niet. Maar ze zoekt dus ook weer meer oogcontact tijdens wandelen!
