We lopen altijd een route waar alle honden hun losse race momenten kunnen hebben.
Ik doe ze zelden alle 4 tegelijk los en zo kan ik ze goed in de gaten houden.
We hebben een prachtig stuk waar ze veilig los kunnen, er zitten van die vijverachtige delen en grote stukken grasland maar ook een soort van riviertjes met bruggen erover.
We waren bij een groot stuk gras en gingen richting de 2 bruggen waar je dan 4 kanten op kan.
Ik had de poedels los zodat ze konden rennen en Semmy ook maar even los gedaan om te snuffelen.
Ik roep altijd ruim voor de bruggen de honden terug omdat ik bang ben dat Semmy van zo'n brug afklettert.
Het is een en al dik overhangend riet daar met super steile oevers dus kans op verdrinken is voor zo'n blind mormeltje heel groot.
Dus ik roep de poedels en Puck, de brave ziel, komt er direct aansjezen.
Normaal (
) komt Daisy ook gelijk en Semmy volgt dan op de voet.Sem lijn ik dan altijd even aan, we gaan de brug over en een eind verderop mag hij weer los.
Ditmaal besloot Daisy alvast richting de brug te racen, met Semmy achter aan haar aan.
Ik bulderde dat ze terug moest komen maar madam schoot in haar vaart de brug op.
Semmy erachter aan en ik wist direct 'dit gaat fout'.
Daisy vloog naar mij terug, Semmy maakte een u-turn en ging te ver naar de rand en floep, weg was hij.
We schrokken ons rot want hij was, uiteraard, de kant met de meeste riet en rommel afgevallen.
Binnen een paar seconden waren we bij de brug.
Ik had de lijn van Nikki aan mijn zus gegeven en ben langs de brug, tussen de brandnetels en distels, de oever af gegaan maar ik kreeg met mijn handen het overhangende riet niet weg.
En toen riep mijn zus, 'Hij ligt onder water!!'
Hij kwam dus niet meer met zijn hoofd boven water door al dat riet
Dus ik werd paniekerig, bleef maar rukken aan dat riet maar kon niet bij hem komen.
Heb mijn telefoon in het gras gegooid en was net van plan het riet en water in te springen.
Maar mijn zus riep ineens 'hij is daar! aan de overkant!'
Dus ze hielp mij met een lijn de enorm steile oever weer op te komen en ik graaide middenin de brandnetels.
Snel naar de overkant gerend, weer een enorm steile oever af en de lijn gebruikt als lasso.
Hij ging elke keer kopje onder dus snel de lasso erom en ik rukte hem zo de oever op.
Samen, weer met hulp, naar boven geklauterd en Semmy gecontroleerd.
Hij mankeerde niets, nog geen hoestje, en wilde gelijk spelen.
Geluk is met de dommen??
Thuis heb ik hem in bad gedaan en hij ligt nu te slapen.
Ik houd hem goed in de gaten, mocht hij toch water hebben binnen gekregen maar tot nu toe gedraagt hij zich alsof er nooit iets gebeurd is.
En mijn zus en ik zijn volgens mij nog grijzer en voelen ons 20 jaar ouder.
Godzijdank is het goed gekomen zeg! Nu tijd voor een borrel of 4!
23-05-24
