Inmiddels zijn we wat weekjes verder en zijn ze vandaag precies 6 weken, 6 weken geleden mijn ongeluk en 6 weken geleden dat Fealan overleed. Iets wat nog steeds een heel groot gat in mijn hart is, alsof ik hem toen in de steek heb gelaten . Ondanks dat dit verdriet er dagelijks is (de ene dag meer dan de ander) kijk ik wel onwijs uit naar ons nieuwe geluk op pootjes. 10 november is de puppytest van de RV uit en hoewel dat natuurlijk een moment opname is en echt niet alles zegt maak ik wel daarna pas mijn keus definitief. Ik heb een hele grote voorkeur voor een bepaald pupje en ik hoop dus wel dat hij met de test ook leuke dingen laat zien maar zoals ik hem afgelopen weekend heb gezien verwacht ik geen grote verschillen.
Floris: zo ontzettend gewenst na Fealan en op 1 of andere manier ook veel spannender dan al mijn andere pups
Fijn dat je toch ook weer uit kunt kijken naar Floris.
Dat het spannender is snap ik.
Ik hoop dat je een mooie - en toch ontspannen - puppytijd met hem krijgt (en nog heel veel jaren daarna).
Hoe is het nu met jouzelf?
Gaat het herstel een beetje naar wens?
ranetje schreef: ↑01 nov 2022, 14:38
Fijn dat je toch ook weer uit kunt kijken naar Floris.
Dat het spannender is snap ik.
Ik hoop dat je een mooie - en toch ontspannen - puppytijd met hem krijgt (en nog heel veel jaren daarna).
Hoe is het nu met jouzelf?
Gaat het herstel een beetje naar wens?
Ja sinds deze week ga ik echt wel vooruit maar als ik een drukke dag heb gehad merk ik het achteraf wel; concentratie vermogen wordt dan minder en ik heb dan wat moeite met zinnen en woorden, een gesprek voeren is dan echt lastig.
ranetje schreef: ↑01 nov 2022, 14:38
Fijn dat je toch ook weer uit kunt kijken naar Floris.
Dat het spannender is snap ik.
Ik hoop dat je een mooie - en toch ontspannen - puppytijd met hem krijgt (en nog heel veel jaren daarna).
Hoe is het nu met jouzelf?
Gaat het herstel een beetje naar wens?
Ja sinds deze week ga ik echt wel vooruit maar als ik een drukke dag heb gehad merk ik het achteraf wel; concentratie vermogen wordt dan minder en ik heb dan wat moeite met zinnen en woorden, een gesprek voeren is dan echt lastig.
Het mannetje is inmiddels thuis en de eerste nacht is heel erg goed gegaan. Denk voornamelijk door alle indrukken waardoor hij gisteravond rond bedtijd geen boe of bah meer kon zeggen. Lekker door kunnen slapen tot vanmorgen kwart over 6. Het valt mij wel op dat hij vreselijk veel piept, een klaag piep die nu al eigenlijk de hele ochtend aan staat. Het is niet een heel erg dapper kind, hij wilt wel op onderzoek uit maar samen met mij en dat is natuurlijk helemaal prima maar zodra iets spannend is of hij wilt iets of iets niet dan kreunt en piept hij waarbij zijn houding verder wel vrij neutraal is. Ik ken dit gedrag zelf niet echt van vorige pups dus ik heb even geen idee... Naja met het verstrijken van de dagen zal het piepen waarschijnlijk ook wel minder worden (flatcoateds kunnen nogal piep dozen zijn)
Fabienne schreef: ↑17 nov 2022, 11:12
Het mannetje is inmiddels thuis en de eerste nacht is heel erg goed gegaan. Denk voornamelijk door alle indrukken waardoor hij gisteravond rond bedtijd geen boe of bah meer kon zeggen. Lekker door kunnen slapen tot vanmorgen kwart over 6. Het valt mij wel op dat hij vreselijk veel piept, een klaag piep die nu al eigenlijk de hele ochtend aan staat. Het is niet een heel erg dapper kind, hij wilt wel op onderzoek uit maar samen met mij en dat is natuurlijk helemaal prima maar zodra iets spannend is of hij wilt iets of iets niet dan kreunt en piept hij waarbij zijn houding verder wel vrij neutraal is. Ik ken dit gedrag zelf niet echt van vorige pups dus ik heb even geen idee... Naja met het verstrijken van de dagen zal het piepen waarschijnlijk ook wel minder worden (flatcoateds kunnen nogal piep dozen zijn)
Misschien wat moeite met het niet aanwezig zijn van de broertjes en zusjes?
Vraag anders eens aan de fokker of deze herkent wat Floris doet.
Ik denk dat hij zich nog heel erg alleen voelt. Alles wat hij kende is weg en zijn roedel is verdwenen. Dat is niet niks en ik zou om minder pieperig worden. Gewoon negeren denk ik en leuk en lief met hem zijn zodat hij snel snapt dat jij er voor hem bent en hij bij jou mag horen.
Ja ik denk dat het echt met de overgang te maken heeft en dat is ook compleet logisch, ik zou ook een hele dag huilen. De fokker kent dit ook niet echt van hem, wel als hij geen goed plekje kon vinden om te slapen maar verder niet. Komt allemaal wel goed als hij hier meer vertrouwelijk raakt en de rituelen kent. Het is verder echt een heerlijk ventje!
. Ondanks dat dit verdriet er dagelijks is (de ene dag meer dan de ander) kijk ik wel onwijs uit naar ons nieuwe geluk op pootjes. 10 november is de puppytest van de RV uit en hoewel dat natuurlijk een moment opname is en echt niet alles zegt maak ik wel daarna pas mijn keus definitief. Ik heb een hele grote voorkeur voor een bepaald pupje en ik hoop dus wel dat hij met de test ook leuke dingen laat zien maar zoals ik hem afgelopen weekend heb gezien verwacht ik geen grote verschillen. 
