Hier geboren in de week dat ik naar mijn nieuwe huisje verhuisde en lekker bij mama blijven wonen.
Je verwelkomde mijn klanten altijd enthousiast.
Sommige schrokken want ja hun hond was niet altijd even hond sociaal.
Maar dat ijs was altijd snel gebroken. Zelfs de meest asociale honden vielen voor de onderdanige liefde van het meisje.
Met een erf aan 2 kanten van de weg was echt m’n grootste angst dat ze ooit aangereden zou worden.
Afgelopen week kreeg ik daar vertrouwen in. Ik kwam zelf aanreden terwijl ze met haar moeder midden op straat speelde. Ze zag m’n auto op tijd. Stopte met spelen. Ging in de berm zitten en in m’n spiegel zag ik dat ze weer verder speelden.
Toch is een inwendige bloeding je fataal geworden. Niet van een aanrijding, nee dat ging echt prima. Maar wel van iets wat je geheel als echte labrador zonder na te denken opgegeten had wat niet eetbaar was.
Een perforatie, inwendige bloeding, een dagje een beetje “off” nog toegedekt want misschien was het de kou na een uurtje buiten spelen, de dierenarts is ook nog gekomen, maar het was te laat
Dag meisje….
7,5 maand. Veel en veel te jong
sterkte. Ik herken het plekje, heb jaren in dat dorp gewoond!
. Sterkte!
sterkte. Ik herken het plekje, heb jaren in dat dorp gewoond!
