De brug

[Rosanne]

De brug waar wij al ruim 1,5 jaar gewoon overheen lopen is sinds twee dagen… eng aldus Brego. Nog nooit een probleem geweest. Er is ook niks gebeurd of veranderd. Hij schiet vol in zijn ankers en als hij dan erna mee loopt, is dat heel bescheten. Hij is nu bijna 20 maanden. Dacht dat hij zijn laatste angstfase al duidelijk gehad had rond zijn 17/18 maanden. Is dit nog nog een staartje angstfase?

Ik kan het zelf anders niet rijmen.

‘T kind was het wel snel alweer vergeten.

[Marc]

Er kan iets zijn geweest waar je niks van kan zien. Mijn honden zijn een paar keer helemaal over de rooie gegaan in de polder. Alsof er wolven waren geweest. Een keer zag ik bandensporen die de wei in gingen daar waar mijn honden totaal kruiperig werden. Ik heb de politie gebeld. Zag niks. Kon het niet verklaren maar ze waren helemaal overstuur. Staart tegen de buik. Schrikkerig en wilden geen pas meer zetten. Allebei.

Dus misschien zag, rook of hoorde hij dingen die jij niet kan zien of horen. En die hem dus angstig maken. Zal je zien. Morgen stort die brug in hahaha.

[K@ren]

. Zal je zien. Morgen stort die brug in hahaha.

[Rosanne]

Er kan iets zijn geweest waar je niks van kan zien. Mijn honden zijn een paar keer helemaal over de rooie gegaan in de polder. Alsof er wolven waren geweest. Een keer zag ik bandensporen die de wei in gingen daar waar mijn honden totaal kruiperig werden. Ik heb de politie gebeld. Zag niks. Kon het niet verklaren maar ze waren helemaal overstuur. Staart tegen de buik. Schrikkerig en wilden geen pas meer zetten. Allebei.

Dus misschien zag, rook of hoorde hij dingen die jij niet kan zien of horen. En die hem dus angstig maken. Zal je zien. Morgen stort die brug in hahaha.

Kan heel goed zijn inderdaad. Dat ik samen op liep met mijn moeder maakte hij er niks van, maar dan denkt hij ook maar aan 1 ding… spelen met haar hond.

Ik neem dan morgen maar mooi die andere brug die er vlak naast ligt.

Het ziet er trouwens niet uit, zo’n grote “stoere” hond die doet alsof hij op ijs staat.

[ellen en de birmanen]

De brug waar wij al ruim 1,5 jaar gewoon overheen lopen is sinds twee dagen… eng aldus Brego. Nog nooit een probleem geweest. Er is ook niks gebeurd of veranderd. Hij schiet vol in zijn ankers en als hij dan erna mee loopt, is dat heel bescheten. Hij is nu bijna 20 maanden. Dacht dat hij zijn laatste angstfase al duidelijk gehad had rond zijn 17/18 maanden. Is dit nog nog een staartje angstfase?

Ik kan het zelf anders niet rijmen.

‘T kind was het wel snel alweer vergeten.

je woont toevallig niet in zoetermeer?
https://www.ad.nl/zoetermeer/mandelabru ... ~ab572db4/

[Rosanne]

De brug waar wij al ruim 1,5 jaar gewoon overheen lopen is sinds twee dagen… eng aldus Brego. Nog nooit een probleem geweest. Er is ook niks gebeurd of veranderd. Hij schiet vol in zijn ankers en als hij dan erna mee loopt, is dat heel bescheten. Hij is nu bijna 20 maanden. Dacht dat hij zijn laatste angstfase al duidelijk gehad had rond zijn 17/18 maanden. Is dit nog nog een staartje angstfase?

Ik kan het zelf anders niet rijmen.

‘T kind was het wel snel alweer vergeten.

je woont toevallig niet in zoetermeer?
https://www.ad.nl/zoetermeer/mandelabru ... ~ab572db4/

Nee, maar over een glazenbrug zou ik zelf ook niet graag lopen.

[Sterre]

Haha de wanden zijn van glas. Het wegdek van beton. Of was het ironisch en snap ik het verkeerd

[Rosanne]

Haha de wanden zijn van glas. Het wegdek van beton. Of was het ironisch en snap ik het verkeerd

Ja

Vandaag dacht ik de brug ernaast te nemen. Ook die was eng.

[Mo-yi]

Die poedel van drie deuren verderop heeft hem dat ingefluisterd, bregoooo..bruggen zijn eng die donderen zo in elkaar

Hopelijk dan toch een tijdelijk iets.
Wel raar als hij er eerder wel overheen ging he

[BieneMaya]

Maya is nu bijna 3 en zij heeft dat ook. Ineens kan ze enorm schrikken van iets (en ik krijg niks mee van het hoe en waarom) en of ze gaat vol in de ankers of ze schiet vooruit. Ik probeer er zo min mogelijk aandacht aan te geven eigenlijk maar loop wel vaak verder van 'what the fudge was dát nou weer'??

[Rosanne]

Die poedel van drie deuren verderop heeft hem dat ingefluisterd, bregoooo..bruggen zijn eng die donderen zo in elkaar

Hopelijk dan toch een tijdelijk iets.
Wel raar als hij er eerder wel overheen ging he

Ja ik snap er echt niks van. Vandaag ging hij dan niet volledig in de ankers, maar wel met zo’n hoofd van… snel snel weg hier. En dan nu ook bij beide bruggen.

Maya is nu bijna 3 en zij heeft dat ook. Ineens kan ze enorm schrikken van iets (en ik krijg niks mee van het hoe en waarom) en of ze gaat vol in de ankers of ze schiet vooruit. Ik probeer er zo min mogelijk aandacht aan te geven eigenlijk maar loop wel vaak verder van 'what the fudge was dát nou weer'??

Ja ik probeer nu ook wel rustig hem door te laten en positief belonen wanneer hij mee gaat. Hopelijk is het gewoon van korte duur, want moeten er toch elke dag overheen als we lekker willen wandelen.

[blondie]

Wat voor brug is het eigenlijk. Alleen een loopbrug of gaat er ook verkeer overheen?

Glory had het bij ons een tijdje terug. Vanaf moment dat ze bij ons was hebben we die brug genomen (grote brede brug, met dus een fietspad en in het midden de rijbaan)
Bij mijn vriend ging ze plots van het ene op het andere moment in de ankers, toen hij alleen liep met de andere 2 erbij. Met mij erbij dag later idem, maar hielp toen ook niet dat er een paard en wagen in volle draf over het wegdek kwam denderen.. je voelde ook alles bewegen toen.
We zijn wel die brug blijven nemen, en in begin wat af proberen te leiden, maar ze durfde op een bepaald punt wel te lopen.. iets meer richting juist fietspad ipv op wandelgedeelte. Was er niet helemaal happy mee maar goed, ik liet haar dan maar daar lopen waar ze het zelf "veilig" vond.

Wel bleven we wel Aki zijn ding daar laten doen. Hij mag daar altijd kijken of de duifjes thuis zijn.. Dan staat hij dus tegen de balustrade om te kijken of de duiven onder de balustrade zitten. Inmiddels kijken ze weer met zijn 3'en en is het brugissue geen issue meer voor Glory.

Ik kan haar nu dus ook weer gewoon links laten lopen, ipv dicht op de tegemoetkomende fietsers op rechts.

[Jackira]

Shira heeft het ook bij bruggen. En bij trappen. Ze is nu ruim 7 jaar en het veranderd niet (en we lopen elke dag over de brug). Ze gaat er wel overheen en ook van de trap af, maar van de trap alleen met mij, en over de brug heel voorzichtig.

Ik denk dat het er bij haar om gaat dat ze tussen de planken door de diepte ziet. En bij de trap is het ook de diepte.

Ze loopt altijd heel voorzichtig over de brug, en het laatste stukje ineens een sprint. Dus daar moet ik zelf heel erg op bedacht zijn dat ik niet gelanceerd word . Een dichte brug loopt ze makkelijk overheen.

[CatnDog]

Toen Zeno nog jong was, heb ik van een mevrouw een keer het advies gehad om vooral bruggen en steigers en water op te zoeken op jonge leeftijd, zodat hij later niet angstig zou zijn voor bruggen. Dat valt vermoedelijk onder de overkoepelende term 'socialiseren'.

Maar aangezien ik er vanuit ga dat Brego vaak genoeg over dezelfde brug heeft gelopen en dat hij nu ineens schrikkerig is, gaat dat ook gewoon niet op. Positieve bruggenervaring als pup is geen garantie voor de toekomst, zeg maar.

Ik zou zelf dus hup de brug weer opgaan. Net doen alsof de brug mij niet klein kan krijgen. Maar daar heb je wel een klein probleem: je wil Brego niet voort gaan slepen en dat moet je dus ook niet gaan doen. Dus ik zou het dan op een rustiger tempo proberen. Aanmoedigend, of gewoon met m'n rug naar de hond, kijkend in de richting waarin je op wil. Want je gaat. Hoe dan ook. Niet opgeven, ook al doe je er 20 minuten over. We - gaan - die - brug - over.
De volgende keer zal het nog niet helemaal vlekkeloos gaan. Maar het gaat daarna vermoedelijk wel weer sneller en soepeler en dan is deze episode wel voorbij. Althans, daar zou ik op vertrouwen.

[Rosanne]

Wat voor brug is het eigenlijk. Alleen een loopbrug of gaat er ook verkeer overheen?

Glory had het bij ons een tijdje terug. Vanaf moment dat ze bij ons was hebben we die brug genomen (grote brede brug, met dus een fietspad en in het midden de rijbaan)
Bij mijn vriend ging ze plots van het ene op het andere moment in de ankers, toen hij alleen liep met de andere 2 erbij. Met mij erbij dag later idem, maar hielp toen ook niet dat er een paard en wagen in volle draf over het wegdek kwam denderen.. je voelde ook alles bewegen toen.
We zijn wel die brug blijven nemen, en in begin wat af proberen te leiden, maar ze durfde op een bepaald punt wel te lopen.. iets meer richting juist fietspad ipv op wandelgedeelte. Was er niet helemaal happy mee maar goed, ik liet haar dan maar daar lopen waar ze het zelf "veilig" vond.

Wel bleven we wel Aki zijn ding daar laten doen. Hij mag daar altijd kijken of de duifjes thuis zijn.. Dan staat hij dus tegen de balustrade om te kijken of de duiven onder de balustrade zitten. Inmiddels kijken ze weer met zijn 3'en en is het brugissue geen issue meer voor Glory.

Ik kan haar nu dus ook weer gewoon links laten lopen, ipv dicht op de tegemoetkomende fietsers op rechts.

De ene brug is er 1 waar auto’s overheen mogen. Wij lopen er alleen over als er geen auto’s zijn. Maar zelfs als ze er wel zijn boeide het hem nooit. Andere brug is voor voetgangers en fietsers, ook daar in de ankers. Ook als er niemand anders over gaat. En 1,5 jaar was het geen probleem. En ligt dus niet aan de ene alleen. Het kleine bruggetje die van onze wijk richting de andere gaat dat is dan weer geen probleem.

[Rosanne]

Toen Zeno nog jong was, heb ik van een mevrouw een keer het advies gehad om vooral bruggen en steigers en water op te zoeken op jonge leeftijd, zodat hij later niet angstig zou zijn voor bruggen. Dat valt vermoedelijk onder de overkoepelende term 'socialiseren'.

Maar aangezien ik er vanuit ga dat Brego vaak genoeg over dezelfde brug heeft gelopen en dat hij nu ineens schrikkerig is, gaat dat ook gewoon niet op. Positieve bruggenervaring als pup is geen garantie voor de toekomst, zeg maar.

Ik zou zelf dus hup de brug weer opgaan. Net doen alsof de brug mij niet klein kan krijgen. Maar daar heb je wel een klein probleem: je wil Brego niet voort gaan slepen en dat moet je dus ook niet gaan doen. Dus ik zou het dan op een rustiger tempo proberen. Aanmoedigend, of gewoon met m'n rug naar de hond, kijkend in de richting waarin je op wil. Want je gaat. Hoe dan ook. Niet opgeven, ook al doe je er 20 minuten over. We - gaan - die - brug - over.
De volgende keer zal het nog niet helemaal vlekkeloos gaan. Maar het gaat daarna vermoedelijk wel weer sneller en soepeler en dan is deze episode wel voorbij. Althans, daar zou ik op vertrouwen.

Ja hij loopt er al ruim 1,5 jaar zonder problemen overheen. Soms zelfs meerdere keren per dag. Maar inderdaad hoe jij het zou doen doe ik het ook inderdaad. Hij loopt aan de binnenkant bij mij en tussendoor met stem en voertje belonen als hij stappen maakt. Wij ontkomen er ook niet aan om de bruggen over te moeten. Hopelijk is het gewoon een staartje angstfase voor hem nog. Zou het anders echt niet kunnen verklaren.

[Rosanne]

Shira heeft het ook bij bruggen. En bij trappen. Ze is nu ruim 7 jaar en het veranderd niet (en we lopen elke dag over de brug). Ze gaat er wel overheen en ook van de trap af, maar van de trap alleen met mij, en over de brug heel voorzichtig.

Ik denk dat het er bij haar om gaat dat ze tussen de planken door de diepte ziet. En bij de trap is het ook de diepte.

Ze loopt altijd heel voorzichtig over de brug, en het laatste stukje ineens een sprint. Dus daar moet ik zelf heel erg op bedacht zijn dat ik niet gelanceerd word . Een dichte brug loopt ze makkelijk overheen.

Ja het scheelt zelfs nog dat dit betonnen bruggen zijn, dus hij kan het water verder ook niet zien. Hier blijft hij gelukkig wel naast mij lopen. En dan blijf ik hem vrolijk belonen.

[CatnDog]

Ja hij loopt er al ruim 1,5 jaar zonder problemen overheen. Soms zelfs meerdere keren per dag. Maar inderdaad hoe jij het zou doen doe ik het ook inderdaad. Hij loopt aan de binnenkant bij mij en tussendoor met stem en voertje belonen als hij stappen maakt. Wij ontkomen er ook niet aan om de bruggen over te moeten. Hopelijk is het gewoon een staartje angstfase voor hem nog. Zou het anders echt niet kunnen verklaren.

Ik vermoed dat Brego gewoon een gevoelig type is. Dat heeft veel voordelen, maar ook wat nadelen, zoals sneller van iets onder de indruk zijn en daar ook een tijdje in kunnen blijven hangen.
Ik zou er persoonlijk geen voerbeloningen bij gebruiken. Het wandelen zelf is de beloning, het wandelen zelf is leuk. Zodra hij aan de overkant is... he het is hier leuk.
Van honden die met snoepjes leren wandelen, heb ik vaak gehoord dat ze de baas te slim af zijn en weigeren verder te wandelen zonder hun beloning. Gewoon met de stem. Yes, yes. Wat ben JIJ een knappe, dappere hond.

[EchoMira]

Ik heb hiervoor altijd de arbeidsdraf.
Blind naast lopen met het kopje omhoog en dan niet nadenken over wat er om je heen gebeurt. "kijk maar naar het balletje".

Het is niet voor niets de basis van elke gehoorzaamheidscursus.

Angstfases zijn er wel maar die verschillen per hond en baas. Je kunt het constateren dat het inderdaad een angstfase is maar daar heb je weinig aan.
Angstfases komen steevast na/door een periode van snel leren en groei. Herken je dat?

[CatnDog]

Of met een bal ja. Hup, er is hier (op de brug) helemaal niets aan de hand.
Maar nooit met een strakke lijn, ontspannen lijntje, anders creeer je weerstand.

[EchoMira]

Ja, maar niet op de brug beginnen. Er een gewoonte van maken om soms gewoon even te marcheren. Winkels zijn ook een goede plek om te oefenen. Of rondom de kinderboerderij of een winkelstraat.
Het gaat er om dat hij echt even alleen maar geconcentreerd draaft zonder na te denken.

[CatnDog]

Een ander tempo wil misschien ook nog wel helpen. Stukje joggen. Dan gaan ze in de volgstand en denken ze ook minder na.
Maar het is inderdaad wel handig om dat even te oefenen. Dat je hem in die modus krijgt.

[BieneMaya]

Ik heb hiervoor altijd de arbeidsdraf.
Blind naast lopen met het kopje omhoog en dan niet nadenken over wat er om je heen gebeurt. "kijk maar naar het balletje".

Het is niet voor niets de basis van elke gehoorzaamheidscursus.

Angstfases zijn er wel maar die verschillen per hond en baas. Je kunt het constateren dat het inderdaad een angstfase is maar daar heb je weinig aan.
Angstfases komen steevast na/door een periode van snel leren en groei. Herken je dat?

Hmz ik wel. Mooi, iets om over na te denken.

[BieneMaya]

Ja hij loopt er al ruim 1,5 jaar zonder problemen overheen. Soms zelfs meerdere keren per dag. Maar inderdaad hoe jij het zou doen doe ik het ook inderdaad. Hij loopt aan de binnenkant bij mij en tussendoor met stem en voertje belonen als hij stappen maakt. Wij ontkomen er ook niet aan om de bruggen over te moeten. Hopelijk is het gewoon een staartje angstfase voor hem nog. Zou het anders echt niet kunnen verklaren.

Ik vermoed dat Brego gewoon een gevoelig type is. Dat heeft veel voordelen, maar ook wat nadelen, zoals sneller van iets onder de indruk zijn en daar ook een tijdje in kunnen blijven hangen.
Ik zou er persoonlijk geen voerbeloningen bij gebruiken. Het wandelen zelf is de beloning, het wandelen zelf is leuk. Zodra hij aan de overkant is... he het is hier leuk.
Van honden die met snoepjes leren wandelen, heb ik vaak gehoord dat ze de baas te slim af zijn en weigeren verder te wandelen zonder hun beloning. Gewoon met de stem. Yes, yes. Wat ben JIJ een knappe, dappere hond.

Dit doe ik ook. Ik maak de ervaring iets leuk(er) en een feestje als we er (over of langs) zijn.
Mede eigenlijk omdat ik de voertjes altijd vergeet en ze het ook voor een blije baas moet doen.

Met een herder zou dat wat 'makkelijker' moeten zijn als de will to please er een beetje inzit.

[EchoMira]

Angstfases komen steevast na/door een periode van snel leren en groei. Herken je dat?

Hmz ik wel. Mooi, iets om over na te denken.
[/quote]

Nou, daar hoef je niet over na te denken, hoor. Het is een feit dat we allemaal soms dingen leren en er dan niet van weten wat we er mee moeten.

Neem een hond van 6 maanden. Dan is het nu ineens heel koud aan het worden terwijl hij nog geen seizoenen kent. Straks een pak sneeuw.
Dat kunnen ze gewoon allemaal aan maar het vraagt wel iets van je hond. En als ze dat soort dingen dan eenmaal echt geleerd hebben ontstaat er het gevoel van nieuwe risico´s. En dan wordt een hond soms geïnteresseerd in de mogelijkheden die bang zijn biedt. De brug. Het is hoog en het klinkt raar. En dat is ook zo.
En toch moet je als hond soms dingen doen die je zelf niet wil.

Verantwoorde dwang is prima. Als het maar helpt.