Jachtinstinct & binnenkatten

[Persistence]

Bij m’n schoonouders hebben ze 2 kittens op het erf gevonden, de moederskant keek niet echt naar ze om en nu hebben ze ze in huis genomen. Ze zijn denk ik een week of 8 inmiddels, de 1 héél schichtig en de ander wat sneller op d’r gemak.
Waarschijnlijk gaan ze eentje houden of wellicht beide.

De honden gaan vaak mee als ik daarheen ga. Beide kunnen niet met katten omgaan maar Vic kan ik wel in het gareel houden.
Bella daarentegen… ze is opgegroeid met een kat maar als ze nu een kat ziet dan is ze heftig, krijsen, uitvallen, in de riem bijten en deze ‘doodschudden’. Een en al frustratie en op dat moment niet te bereiken.
Als ze binnen een kattengeur ruikt dan staat ze ‘aan’ en blijft onrustig en zoeken.

Zou ze kunnen wennen aan de kittens? Het zijn geen kittens die je in handen kunt houden om rustig aan te laten snuffelen.
Of kan ik dat idee maar beter laten varen en ze gewoon altijd gescheiden van elkaar houden of minstens Bella kort aan de riem houden daar.
Ik durf niet te zeggen of ze een dier meteen zou doodbijten als ze het te pakken krijgt. Muizen slaat ze met haar poot op totdat ze niet meer piepen…

En hoe kun je dat wennen dan het beste aanpakken? Ze is zo gefocust en gespannen dat frikandellen/kaas/balletje/pieper niet interessant zijn.

[Marc]

Sowieso allebei de kittens houden. Kittens moet je nooit alleen laten opgroeien. Voor wat betreft de honden, heel erg lastig. Want ze moeten wennen aan dieren op een moment zo nu en dan dus die horen nooit echt bij elkaar. De kittens krijg je trouwens makkelijk tam. Onze liefste katten waren blazende kittens in de boekenkast. Bijten, spugen en sissen als je alleen al naar ze keek. Binnen een week ontdooide ze en uiteindelijk werden het de grootste knuffelkatten ooit.

[Sekreetje]

Lastig. Zoals je het beschrijft zou ik er denk ik niet aan beginnen. Een beetje te speels opjagen heb ik geen problemen mee en dat heb je zo in goede banen geleid. Maar een hond die eigenlijk wel voor de kill wil gaan durf ik niet aan.

Deze kittens zijn waarschijnlijk ook geen honden gewend? Als je nou een kat had die gewoon relaxed bleef zitten dan is het verhaal weer iets anders.

[Diana]

Net als Zinodo zou ik haar zeker aan de riem houden en houd er ook rekening mee dat de kittens haar - als ze wat meer gewend/wat tammer zijn - misschien ook gaan opzoeken of uitdagen
Hier gaat het uitstekend tussen de katten en jachthonden die ik buiten niet met een vreemde kat zou vertrouwen, maar daar is wel tijd en training in gaan zitten, dat ging niet vanzelf. Zeker toen de katten hier ook naar buiten mochten. De hoofdregel is hier dat de honden nóóit de katten op mogen jagen en achter de katten aan mogen rennen, dat zou heel snel levensgevaarlijk kunnen worden. Daar heb ik in het begin echt wel de riem voor nodig gehad om ze dat duidelijk te maken, meestal gebruik ik dan de heupgordel. Daar kun je natuurlijk wel veel makkelijker een paar dagen intensief mee aan de slag als de katten in je eigen huis zijn, bij af en toe een bezoekje is dat wel een stuk lastiger, ook voor de katten. Je gaat natuurlijk ook niet op bezoek om vervolgens alleen maar oog te hebben voor Bella.

Ik werk dan met veel belonen met stem, voer of wat dan ook voor elk rustig gedrag in het bijzijn van de katten en correcties met stem bij overmatige opwinding of focus op de katten. Met veel belonen bedoel ik ook echt veel: in het begin echt álles belonen wat goed is, het kan dus zijn dat ik dan elke paar seconden een beloning geef (dat bouw ik uiteraard wel af, maar de eerste dag/dagen gaan er hele maaltijden aan beloningen doorheen). Daarnaast oefen ik aangelijnd het opvolgen van het commando 'hier' terwijl de katten in de buurt zijn en zeker als ze door de kamer lopen of rennen, zodat ik op die manier ook kan ingrijpen als de hond niet meer aan de riem hoeft. In het begin mogen ze helemaal niet naar de katten toe, want als de kat daarvan schrikt en gaat rennen, is er nog niet genoeg rust en controle om ervoor te zorgen dat de hond er dan niet achteraan zou gaan. Als ze echt aan elkaar gewend zijn en zowel hond als kat zich ontspannen gedragen, mogen de honden wel naar de katten toe, mits dat op een rustige manier gebeurt, eropaf stuiven mag dus niet.

Ik heb één keer een logé gehad die ik ondanks trainen niet 100% vertrouwde met de katten, met name als de katten gingen rennen bleef ik bij haar overmatige focus en spanning zien. Zolang ik een oogje in het zeil kon houden en haar met mijn stem kon corrigeren als het nodig was, ging het goed omdat ze heel gehoorzaam was, maar ik kon echt niet even naar het toilet of zo. Maar bij alle andere honden heeft het uiteindelijk uitstekend gewerkt, en daar zaten ook honden bij die in het begin totaal door het lint gingen vanwege de katten. Bij sommige duurde het een paar dagen, bij andere een paar weken.

[Marc]

Wij hebben het totaal anders aangepakt dan Diana. Die aanpak is denk ik ook prima en sowieso diervriendelijker en beter als ze echt samenleven in huis.
Het gaat in ons geval niet over katten maar kippen. Guus en Bas willen de kippen liefst doodbijten. Dat hebben ze een aantal keren ook geprobeerd en op die momenten heb ik ze enorm op hun lazer gegeven. Dus echt aangepakt. Gebruld, gegrepen en tegen de grond gedrukt. Dat doen we niet! Nog even nafoeteren en naar binnen sturen. En er zijn nog enkele halve pogingen geweest in de weken erna maar inmiddels kunnen ze super super goed met de kippen. Nooit meer toezicht en de kippen lopen zo op 10 cm langs de honden die dan niet eens opstaan of met de ogen knipperen.

Ik heb ze dus geleerd dat het niet mag punt. En eenmaal zover dat ze dat snapten wende ze super makkelijk aan elkaar. Het zijn geen vrienden maar ik vertrouw de honden nu alleen en zonder toezicht volledig met onze kippen. Ze zien elkaar als meubilair....

Je kan er dus voor kiezen het haar domweg te verbieden. Dat is vaak duidelijk voor een hond. En ze hoeven toch niet alleen in dezelfde kamer te blijven dus als ze met toezicht normaal kan doen ben je er al.

[Diana]

Wij hebben het totaal anders aangepakt dan Diana. Die aanpak is denk ik ook prima en sowieso diervriendelijker en beter als ze echt samenleven in huis.
Het gaat in ons geval niet over katten maar kippen. Guus en Bas willen de kippen liefst doodbijten. Dat hebben ze een aantal keren ook geprobeerd en op die momenten heb ik ze enorm op hun lazer gegeven. Dus echt aangepakt. Gebruld, gegrepen en tegen de grond gedrukt. Dat doen we niet! Nog even nafoeteren en naar binnen sturen. En er zijn nog enkele halve pogingen geweest in de weken erna maar inmiddels kunnen ze super super goed met de kippen. Nooit meer toezicht en de kippen lopen zo op 10 cm langs de honden die dan niet eens opstaan of met de ogen knipperen.

Ik heb ze dus geleerd dat het niet mag punt. En eenmaal zover dat ze dat snapten wende ze super makkelijk aan elkaar. Het zijn geen vrienden maar ik vertrouw de honden nu alleen en zonder toezicht volledig met onze kippen. Ze zien elkaar als meubilair....

Je kan er dus voor kiezen het haar domweg te verbieden. Dat is vaak duidelijk voor een hond. En ze hoeven toch niet alleen in dezelfde kamer te blijven dus als ze met toezicht normaal kan doen ben je er al.

Hoe vind jij corrigeren voor ongewenst gedrag en belonen voor gewenst gedrag (mijn aanpak) onduidelijk voor de hond?
Ik voorkom inderdaad dat ze écht de fout in gaan (dus een kat kunnen grijpen). Dat vind ik zelf niet zo diervriendelijk, want dat zou hier waarschijnlijk een dode of ernstig gewonde kat opleveren; mijn honden zijn killers. Dus ik corrigeer elk gedrag dat een aanloop daarnaartoe is. Daarmee zijn hier ook mijn killende jachthonden 100% betrouwbaar met de katten, hoef ik daar totaal geen toezicht meer op te houden en ze zitten ook gewoon samen als ik weg ben.

[Marc]

Wij hebben het totaal anders aangepakt dan Diana. Die aanpak is denk ik ook prima en sowieso diervriendelijker en beter als ze echt samenleven in huis.
Het gaat in ons geval niet over katten maar kippen. Guus en Bas willen de kippen liefst doodbijten. Dat hebben ze een aantal keren ook geprobeerd en op die momenten heb ik ze enorm op hun lazer gegeven. Dus echt aangepakt. Gebruld, gegrepen en tegen de grond gedrukt. Dat doen we niet! Nog even nafoeteren en naar binnen sturen. En er zijn nog enkele halve pogingen geweest in de weken erna maar inmiddels kunnen ze super super goed met de kippen. Nooit meer toezicht en de kippen lopen zo op 10 cm langs de honden die dan niet eens opstaan of met de ogen knipperen.

Ik heb ze dus geleerd dat het niet mag punt. En eenmaal zover dat ze dat snapten wende ze super makkelijk aan elkaar. Het zijn geen vrienden maar ik vertrouw de honden nu alleen en zonder toezicht volledig met onze kippen. Ze zien elkaar als meubilair....

Je kan er dus voor kiezen het haar domweg te verbieden. Dat is vaak duidelijk voor een hond. En ze hoeven toch niet alleen in dezelfde kamer te blijven dus als ze met toezicht normaal kan doen ben je er al.

Hoe vind jij corrigeren voor ongewenst gedrag en belonen voor gewenst gedrag (mijn aanpak) onduidelijk voor de hond?
Ik voorkom inderdaad dat ze écht de fout in gaan (dus een kat kunnen grijpen). Dat vind ik zelf niet zo diervriendelijk, want dat zou hier waarschijnlijk een dode of ernstig gewonde kat opleveren; mijn honden zijn killers. Dus ik corrigeer elk gedrag dat een aanloop daarnaartoe is. Daarmee zijn hier ook mijn killende jachthonden 100% betrouwbaar met de katten, hoef ik daar totaal geen toezicht meer op te houden en ze zitten ook gewoon samen als ik weg ben.

Ik vind je aanpak helemaal niet onduidelijk. Voor mijn honden was de absolute no go het meest duidelijk en ik ben ook een slechte trainer want ik beloon nauwelijks. Dus dit was voor mijn honden duidelijk. Dat schreef ik. Jouw aanpak is bij samenleven in huis en omdat jij het bent voor jouw honden beter. Mijne doen het goed op een absolute grens. Mede omdat ik niet subtiel ben met opvoeden en er geen tijd in steek anders dan mag niet en goed zo. Gelukkig luisteren ze perfect dus dat werkt ook. Ik hou niet van trainen gek genoeg. Nooit iets mee gehad. Dus vandaar deze aanpak.

Ik heb nooit willen zeggen dat jouw aanpak niet duidelijk was.

[Diana]

Wij hebben het totaal anders aangepakt dan Diana. Die aanpak is denk ik ook prima en sowieso diervriendelijker en beter als ze echt samenleven in huis.
Het gaat in ons geval niet over katten maar kippen. Guus en Bas willen de kippen liefst doodbijten. Dat hebben ze een aantal keren ook geprobeerd en op die momenten heb ik ze enorm op hun lazer gegeven. Dus echt aangepakt. Gebruld, gegrepen en tegen de grond gedrukt. Dat doen we niet! Nog even nafoeteren en naar binnen sturen. En er zijn nog enkele halve pogingen geweest in de weken erna maar inmiddels kunnen ze super super goed met de kippen. Nooit meer toezicht en de kippen lopen zo op 10 cm langs de honden die dan niet eens opstaan of met de ogen knipperen.

Ik heb ze dus geleerd dat het niet mag punt. En eenmaal zover dat ze dat snapten wende ze super makkelijk aan elkaar. Het zijn geen vrienden maar ik vertrouw de honden nu alleen en zonder toezicht volledig met onze kippen. Ze zien elkaar als meubilair....

Je kan er dus voor kiezen het haar domweg te verbieden. Dat is vaak duidelijk voor een hond. En ze hoeven toch niet alleen in dezelfde kamer te blijven dus als ze met toezicht normaal kan doen ben je er al.

Hoe vind jij corrigeren voor ongewenst gedrag en belonen voor gewenst gedrag (mijn aanpak) onduidelijk voor de hond?
Ik voorkom inderdaad dat ze écht de fout in gaan (dus een kat kunnen grijpen). Dat vind ik zelf niet zo diervriendelijk, want dat zou hier waarschijnlijk een dode of ernstig gewonde kat opleveren; mijn honden zijn killers. Dus ik corrigeer elk gedrag dat een aanloop daarnaartoe is. Daarmee zijn hier ook mijn killende jachthonden 100% betrouwbaar met de katten, hoef ik daar totaal geen toezicht meer op te houden en ze zitten ook gewoon samen als ik weg ben.

Ik vind je aanpak helemaal niet onduidelijk. Voor mijn honden was de absolute no go het meest duidelijk en ik ben ook een slechte trainer want ik beloon nauwelijks. Dus dit was voor mijn honden duidelijk. Dat schreef ik. Jouw aanpak is bij samenleven in huis en omdat jij het bent voor jouw honden beter. Mijne doen het goed op een absolute grens. Mede omdat ik niet subtiel ben met opvoeden en er geen tijd in steek anders dan mag niet en goed zo. Gelukkig luisteren ze perfect dus dat werkt ook. Ik hou niet van trainen gek genoeg. Nooit iets mee gehad. Dus vandaar deze aanpak.

Ik heb nooit willen zeggen dat jouw aanpak niet duidelijk was.

Ah, oké, sorry, dan had ik dat verkeerd gelezen

Zeker zijn er altijd meerdere wegen die naar Rome leiden en moet je ook kijken naar wat bij jou en de hond(en) past.
Bij een hond als Amy is ingrijpen op het moment dat het echt al fout aan het gaan is geen optie. Dan ben ik te laat en heb ik een dode kat, want zodra zij grijpt is haar 'prooi' meestal direct dood. Dat is millisecondenwerk. Dus hier is de sleutel altijd: ervoor zorgen dat zij die associatie niet heeft, dat de kat of welk ander dier dan ook een mogelijke prooi zou kunnen zijn.

[blondie]

Jouw situatie is anders Diana. Daar gaat het om je eigen katten en honden die langere tijd in jouw huis (gaan) verblijven.
Dat pakte ik ook op die manier aan.

Maar af en toe op visite gaan en laten wennen waarvan Persistence zelf al denkt dat ze uit haar plaat gaat en niet af te leiden is met koek o.i.d. , zal ik zelf een wat directere aanpak voor kiezen als ik écht de honden nog mee wil nemen naar die plek.
Dus ongeveer zoals Marc het duidelijk heeft gemaakt in omgang met de kippen.

Negeren is belonen, want ze hoeven geen vriendjes te worden. Andere optie zou omdat de kittens nog zo klein zijn deze in een bench te doen met speeltjes en kussentjes, en de honden aan de lijn maar niet bij de bench laten, dan kunnen ze wel de geuren vast oppakken van de nieuwe huisbewoners maar kunnen de kittens niets gebeuren.
Je kunt dan al de honden in de gaten houden op reactie, bij nieuwsgierigheid op afstand houden en laten kijken en indien mogelijk na paar seconden redelijk rustig zijn, dit belonen en verder uitbouwen.

Zou dat wel 1 voor 1 zodat de honden elkaar niet op kunnen fokken in hun gedrag.
Wel tricky want je moet wel zorgen dat de kittens niet het gevoel geven geen kant op te kunnen en dus zeker niet de opgefokte honden te dicht bij ze laten komen.

Met wennen aan Aki en de jonge kittens hier heb ik het zo kunnen doen. Maar Aak was dan geen gillend opgewonden monster. Met Chara hebben we het anders moeten doen, zij was in begin niet geheel te vertrouwen voor ons gevoel met de katten en explosief. Toen hebben we geen gebruik gemaakt van Bench voor kat of hond, dat had niet goed uitgepakt. Bij haar was aan de lijn houden beste optie, en bij opwinding tegenhouden en bij rustig blijven belonen. Dit hebben we iedere dag echter geoefend voor een korte periode per dag (10 tot 15 minuutjes) en dan alle dieren weer in aparte ruimten. Duurde ongeveer 1,5 week voor we het vertrouwen hadden dat ze de katten niets meer zou doen. En ook uitgebreid in de avonden, dan zat ze ook aan de lijn bij ons en konden de katten vrij rondlopen.

Maar dat is dus een hele andere "trainings" situatie dan als je af en toe ergens op bezoek gaat.

[blondie]

@Diana Ik was aan het tikken en zie nu dat er al meerdere reacties zijn ben even spuit elf

[Marc]

Haha. Bij ons hangen ze eerst in de staart van de kip die ze achterna gaan en dan kan ik ze door hun formaat er eenvoudig vanaf krijgen en berispen. Daarna doen ze het niet meer. Nu verdedigen ze de kippen. Zo grappig. Van prooi naar bezit en eigen.

[Diana]

Jouw situatie is anders Diana. Daar gaat het om je eigen katten en honden die langere tijd in jouw huis (gaan) verblijven.
Dat pakte ik ook op die manier aan.

Maar af en toe op visite gaan en laten wennen waarvan Persistence zelf al denkt dat ze uit haar plaat gaat en niet af te leiden is met koek o.i.d. , zal ik zelf een wat directere aanpak voor kiezen als ik écht de honden nog mee wil nemen naar die plek.
Dus ongeveer zoals Marc het duidelijk heeft gemaakt in omgang met de kippen.

Negeren is belonen, want ze hoeven geen vriendjes te worden. Andere optie zou omdat de kittens nog zo klein zijn deze in een bench te doen met speeltjes en kussentjes, en de honden aan de lijn maar niet bij de bench laten, dan kunnen ze wel de geuren vast oppakken van de nieuwe huisbewoners maar kunnen de kittens niets gebeuren.
Je kunt dan al de honden in de gaten houden op reactie, bij nieuwsgierigheid op afstand houden en laten kijken en indien mogelijk na paar seconden redelijk rustig zijn, dit belonen en verder uitbouwen.

Zou dat wel 1 voor 1 zodat de honden elkaar niet op kunnen fokken in hun gedrag.
Wel tricky want je moet wel zorgen dat de kittens niet het gevoel geven geen kant op te kunnen en dus zeker niet de opgefokte honden te dicht bij ze laten komen.

Met wennen aan Aki en de jonge kittens hier heb ik het zo kunnen doen. Maar Aak was dan geen gillend opgewonden monster. Met Chara hebben we het anders moeten doen, zij was in begin niet geheel te vertrouwen voor ons gevoel met de katten en explosief. Toen hebben we geen gebruik gemaakt van Bench voor kat of hond, dat had niet goed uitgepakt. Bij haar was aan de lijn houden beste optie, en bij opwinding tegenhouden en bij rustig blijven belonen. Dit hebben we iedere dag echter geoefend voor een korte periode per dag (10 tot 15 minuutjes) en dan alle dieren weer in aparte ruimten. Duurde ongeveer 1,5 week voor we het vertrouwen hadden dat ze de katten niets meer zou doen. En ook uitgebreid in de avonden, dan zat ze ook aan de lijn bij ons en konden de katten vrij rondlopen.

Maar dat is dus een hele andere "trainings" situatie dan als je af en toe ergens op bezoek gaat.

Ja, ik werk ook altijd in eerste instantie met een bench (die hoog staat), maar die bench zijn de katten dan ook gewend en zien ze als hun veilige plekje. Je hebt immers niet alleen te maken met honden die je onder controle moet houden (ofwel door riem, ofwel met stemcommando's), maar ook met katten die anders misschien wel door het huis rennen, op de honden af rennen of er bovenop springen, etc. Dat is voor mijn honden in eerste instantie echt nog te veel gevraagd.
En inderdaad, ik gaf zelf ook al aan dat mijn werkwijze waarschijnlijk niet zo haalbaar is als je maar af en toe op bezoek gaat. De kans lijkt me dan ook veel kleiner dat de katten relaxt op de honden gaan reageren, wat net zo goed een factor van belang is. Mijn katten weten hierdoor dat ze niets te vrezen hebben van de honden, dus rennen ook nooit voor ze weg bijvoorbeeld.

[Diana]

Haha. Bij ons hangen ze eerst in de staart van de kip die ze achterna gaan en dan kan ik ze door hun formaat er eenvoudig vanaf krijgen en berispen. Daarna doen ze het niet meer. Nu verdedigen ze de kippen. Zo grappig. Van prooi naar bezit en eigen.

Ja, en dan kun je je dus ook een andere manier permitteren Maar mocht Bella echt voor de kill gaan - en een klein kitten is dan ook een eenhapscracker - dan zou ik dat te risicovol vinden.

[Loraine]

Dívka kan bij voor haar vreemde kleine dieren ontzettend hysterisch in de jachtmodus schieten; fixeren erop, gillen en krijsen wanneer ze bewegen, ze echt willen pakken.
Mijn oplossing hierbij is:
Zorgen dat ze er niet aan kan komen
Het dier claimen: 'afblijven, van mij!'
Corrigeren zodra ze maar neigt naar een haartje krenken
Wegsturen bij de minste opwinding/fixatie
Wegsluiten in een aparte ruimte (en later bench) wanneer het diertje gehanteerd wordt

Maar ook toestaan dat ze er vanuit rust naartoe gaat en snuffelt en in een later stadium erbij laten wanneer het verblijf open gaat/je het dier hanteert.
Inmiddels kan ik de cavia's bij wijze van spreken los door het huis laten lopen zonder dat ze ze wil grijpen oid, maar kleine dieren buiten (konijnen of egels oid) blijft tricky.

Overigens heeft ze hier gelogeerd voor ik wist van haar hysterische jachtinstinct en heeft ze gelijk heilig respect voor katten gekregen.
Ik had een zeer pittige kat die bij binnenkomst kennis kwam maken en haar met een blik duidelijk maakte geen ongein te tolereren.
Dat werd spelen en toen Dívka iets te enthousiast werd was een tikje (zonder nagels) op haar neus voldoende om in te dimmen.

Dit is wel de situatie van bij elkaar wonen/logeren/veel samen zijn etc.

[Persistence]

Toen ik je titel las dacht ik dat zijn twee hele verschillende dingen die niks met elkaar hoeven gemeen te hebben, maar toen las ik je tekst
Ja, weet je, veiligheid voor alles. Ik zou haar aan de lijn houden tot ze echt laat zien dat ze anders kan. Dat onbereikbare is geen gewenste gedrag en klaar. Dus tot ze beslist bereikbaar te zijn en aandacht voor wat anders dan de kittengeur of kittens te hebben zeker niet van de lijn laten.

Bedenk wel dat het voor de kittens ook behoorlijk stressvol gaat zijn om een hysterisch gefocusde terrorterrier over de vloer te hebben.

Erbij loslaten is ook zeker geen optie, tenzij ze van de kittens af willen de woonkamer graag verbouwd zien

Was er het weekend, 1 kitten konden ze pakken en in de garage zetten maar de andere is nog te schichtig en zat met grote ogen onder de bank te blazen. Wil idd ook niet dat die beesten elke keer een hartzakking krijgen als ik er ben.

Sowieso allebei de kittens houden. Kittens moet je nooit alleen laten opgroeien. Voor wat betreft de honden, heel erg lastig. Want ze moeten wennen aan dieren op een moment zo nu en dan dus die horen nooit echt bij elkaar. De kittens krijg je trouwens makkelijk tam. Onze liefste katten waren blazende kittens in de boekenkast. Bijten, spugen en sissen als je alleen al naar ze keek. Binnen een week ontdooide ze en uiteindelijk werden het de grootste knuffelkatten ooit.

Ik ga ze niet zelf houden hoor Heb niet zoveel verstand van katten maar de moeder was waarschijnlijk een verwilderde kat of boerderijkat. Ze hebben ze nu een week of 2-3. Het ene kat is al heel schichtig bij eten, als je in de buurt komt dan schiet ze weg. Die zoekt zelf ook geen contact. Ze zijn dus eigenlijk niks gewend want gevonden op het erf.

Lastig. Zoals je het beschrijft zou ik er denk ik niet aan beginnen. Een beetje te speels opjagen heb ik geen problemen mee en dat heb je zo in goede banen geleid. Maar een hond die eigenlijk wel voor de kill wil gaan durf ik niet aan.

Deze kittens zijn waarschijnlijk ook geen honden gewend? Als je nou een kat had die gewoon relaxed bleef zitten dan is het verhaal weer iets anders.

Deze kittens zijn niks gewend, ze zijn gevonden op het erf. Het gaat wel verder dan speels opjagen, ze wilt ze echt te pakken krijgen.

[Persistence]

Net als Zinodo zou ik haar zeker aan de riem houden en houd er ook rekening mee dat de kittens haar - als ze wat meer gewend/wat tammer zijn - misschien ook gaan opzoeken of uitdagen
Hier gaat het uitstekend tussen de katten en jachthonden die ik buiten niet met een vreemde kat zou vertrouwen, maar daar is wel tijd en training in gaan zitten, dat ging niet vanzelf. Zeker toen de katten hier ook naar buiten mochten. De hoofdregel is hier dat de honden nóóit de katten op mogen jagen en achter de katten aan mogen rennen, dat zou heel snel levensgevaarlijk kunnen worden. Daar heb ik in het begin echt wel de riem voor nodig gehad om ze dat duidelijk te maken, meestal gebruik ik dan de heupgordel. Daar kun je natuurlijk wel veel makkelijker een paar dagen intensief mee aan de slag als de katten in je eigen huis zijn, bij af en toe een bezoekje is dat wel een stuk lastiger, ook voor de katten. Je gaat natuurlijk ook niet op bezoek om vervolgens alleen maar oog te hebben voor Bella.

Ik werk dan met veel belonen met stem, voer of wat dan ook voor elk rustig gedrag in het bijzijn van de katten en correcties met stem bij overmatige opwinding of focus op de katten. Met veel belonen bedoel ik ook echt veel: in het begin echt álles belonen wat goed is, het kan dus zijn dat ik dan elke paar seconden een beloning geef (dat bouw ik uiteraard wel af, maar de eerste dag/dagen gaan er hele maaltijden aan beloningen doorheen). Daarnaast oefen ik aangelijnd het opvolgen van het commando 'hier' terwijl de katten in de buurt zijn en zeker als ze door de kamer lopen of rennen, zodat ik op die manier ook kan ingrijpen als de hond niet meer aan de riem hoeft. In het begin mogen ze helemaal niet naar de katten toe, want als de kat daarvan schrikt en gaat rennen, is er nog niet genoeg rust en controle om ervoor te zorgen dat de hond er dan niet achteraan zou gaan. Als ze echt aan elkaar gewend zijn en zowel hond als kat zich ontspannen gedragen, mogen de honden wel naar de katten toe, mits dat op een rustige manier gebeurt, eropaf stuiven mag dus niet.

Ik heb één keer een logé gehad die ik ondanks trainen niet 100% vertrouwde met de katten, met name als de katten gingen rennen bleef ik bij haar overmatige focus en spanning zien. Zolang ik een oogje in het zeil kon houden en haar met mijn stem kon corrigeren als het nodig was, ging het goed omdat ze heel gehoorzaam was, maar ik kon echt niet even naar het toilet of zo. Maar bij alle andere honden heeft het uiteindelijk uitstekend gewerkt, en daar zaten ook honden bij die in het begin totaal door het lint gingen vanwege de katten. Bij sommige duurde het een paar dagen, bij andere een paar weken.

Dit vind ik handige tips en goed om te weten dat er dan gerust veel beloning tegenover mag staan in het begin voor alle kleine stapjes. Het is lastig dat ik niet dagelijks kan oefenen inderdaad.
Tijdje geleden was ik bij een vrienden en haar katten zaten in de achtertuin en wij binnen, maar ze kon ze zien en werd helemaal gek daarvan. Toen kon ik haar, na een uur ofzo, uiteindelijk wel belonen voor alleen kijken en focus terug op mij brengen.
Met paarden is dat zo ook gelukt en uiteindelijk met vuurwerk ook, al is dat laatste een andere emotie natuurlijk(angst).
Egels kan ze inmiddels ook rustig aan snuffelen.
Jij zit veel aan de preventieve kant met trainen en zorgt dat ze niet de fout in kunnen gaan, zo'n goede trainer ben ik nog lang niet

Wij hebben het totaal anders aangepakt dan Diana. Die aanpak is denk ik ook prima en sowieso diervriendelijker en beter als ze echt samenleven in huis.
Het gaat in ons geval niet over katten maar kippen. Guus en Bas willen de kippen liefst doodbijten. Dat hebben ze een aantal keren ook geprobeerd en op die momenten heb ik ze enorm op hun lazer gegeven. Dus echt aangepakt. Gebruld, gegrepen en tegen de grond gedrukt. Dat doen we niet! Nog even nafoeteren en naar binnen sturen. En er zijn nog enkele halve pogingen geweest in de weken erna maar inmiddels kunnen ze super super goed met de kippen. Nooit meer toezicht en de kippen lopen zo op 10 cm langs de honden die dan niet eens opstaan of met de ogen knipperen.

Ik heb ze dus geleerd dat het niet mag punt. En eenmaal zover dat ze dat snapten wende ze super makkelijk aan elkaar. Het zijn geen vrienden maar ik vertrouw de honden nu alleen en zonder toezicht volledig met onze kippen. Ze zien elkaar als meubilair....

Je kan er dus voor kiezen het haar domweg te verbieden. Dat is vaak duidelijk voor een hond. En ze hoeven toch niet alleen in dezelfde kamer te blijven dus als ze met toezicht normaal kan doen ben je er al.

Ik snap je helemaal Marc. Enerzijds werkt belonen erg goed maar anderzijds moeten grenzen ook duidelijk aangegeven worden. Vic is zo'n sul waarbij je maar een brul hoeft te geven en hij bij wijze van spreken al op zijn rug ligt. Bella heeft, net als jouw terriermixen denk ik, een veel harder karakter. Die is niet snel onder de indruk. Op zo'n flip moment bijt ze ook uit redirectie. Als ik de riem heel kort en strak hou dan hangt ze in m'n been als ze een kat ziet, daarom laat ik haar dan maar in de riem bijten om haar frustraties op te botvieren.

[Persistence]

Negeren is belonen, want ze hoeven geen vriendjes te worden. Andere optie zou omdat de kittens nog zo klein zijn deze in een bench te doen met speeltjes en kussentjes, en de honden aan de lijn maar niet bij de bench laten, dan kunnen ze wel de geuren vast oppakken van de nieuwe huisbewoners maar kunnen de kittens niets gebeuren.
Je kunt dan al de honden in de gaten houden op reactie, bij nieuwsgierigheid op afstand houden en laten kijken en indien mogelijk na paar seconden redelijk rustig zijn, dit belonen en verder uitbouwen.

Zou dat wel 1 voor 1 zodat de honden elkaar niet op kunnen fokken in hun gedrag.
Wel tricky want je moet wel zorgen dat de kittens niet het gevoel geven geen kant op te kunnen en dus zeker niet de opgefokte honden te dicht bij ze laten komen.

Heb even wat gesnoeid in je quote Blondie.
Ze hoeven zeker geen vriendjes te worden, veiligheid is het hoofddoel, dat ze samen in een ruimte zouden kunnen verblijven, aangelijnd en onder toezicht, is het doel.

Ze fokken elkaar inderdaad snel op in dit gedrag inderdaad. Nu ik dit lees van de kittens in een bench denk ik eerder dat ik een bench voor Bella mee kan nemen. Ze hoeven de kittens niet op te sluiten, die 'wonen' daar en ik kom op bezoek.

[Persistence]

Haha. Bij ons hangen ze eerst in de staart van de kip die ze achterna gaan en dan kan ik ze door hun formaat er eenvoudig vanaf krijgen en berispen. Daarna doen ze het niet meer. Nu verdedigen ze de kippen. Zo grappig. Van prooi naar bezit en eigen.

Ja, en dan kun je je dus ook een andere manier permitteren Maar mocht Bella echt voor de kill gaan - en een klein kitten is dan ook een eenhapscracker - dan zou ik dat te risicovol vinden.

En dat weet ik dus niet en ik ga het ook niet uitproberen. Wellicht gaat ze niet voor de kill maar grijpt ze zo onhandig dat die alsnog sneuvelt. Dat wil ik niet op mijn geweten hebben.

Dívka kan bij voor haar vreemde kleine dieren ontzettend hysterisch in de jachtmodus schieten; fixeren erop, gillen en krijsen wanneer ze bewegen, ze echt willen pakken.
Mijn oplossing hierbij is:
Zorgen dat ze er niet aan kan komen
Het dier claimen: 'afblijven, van mij!'
Corrigeren zodra ze maar neigt naar een haartje krenken
Wegsturen bij de minste opwinding/fixatie
Wegsluiten in een aparte ruimte (en later bench) wanneer het diertje gehanteerd wordt

Maar ook toestaan dat ze er vanuit rust naartoe gaat en snuffelt en in een later stadium erbij laten wanneer het verblijf open gaat/je het dier hanteert.
Inmiddels kan ik de cavia's bij wijze van spreken los door het huis laten lopen zonder dat ze ze wil grijpen oid, maar kleine dieren buiten (konijnen of egels oid) blijft tricky.

Overigens heeft ze hier gelogeerd voor ik wist van haar hysterische jachtinstinct en heeft ze gelijk heilig respect voor katten gekregen.
Ik had een zeer pittige kat die bij binnenkomst kennis kwam maken en haar met een blik duidelijk maakte geen ongein te tolereren.
Dat werd spelen en toen Dívka iets te enthousiast werd was een tikje (zonder nagels) op haar neus voldoende om in te dimmen.

Dit is wel de situatie van bij elkaar wonen/logeren/veel samen zijn etc.

Divka klinkt als Bella in haar hysterie
Eigenlijk zou ze gewoon eens een goede tik van een kat moeten krijgen en dat ze er dan hopelijk wat respect voor krijgt.

[Loraine]

Bella klinkt wat vasthoudender, afgaande op dit topic.
Scheelt hier ook enorm dat Dívka heel graag wil dat het vrouwtje tevreden is en daardoor al vlot stopt met ongewenst gedrag bij een lichte stemcorrectie.

Voor mijn eigen katten heb ik toen Mahdu hier kwam wonen traphekjes in deurposten geklemd, zo konden zij altijd een rustige plek opzoeken zonder dat (toen nog) überpuber irritante Mahdu ze kon plagen.
Plus de kenau uit mijn vorige post die hem geweldig vond en hem bijstuurde, die waren bijna een Siamese tweeling zo hecht met elkaar.

Ik denk dat je Bella idd beter in een bench of aangelijnd kunt houden tot de katten relaxter zijn en groter.
En dan afwegen of het goed zou komen met strikte begeleiding of dat het beter is haar aangelijnd of in de bench te houden.

[Diana]

Divka klinkt als Bella in haar hysterie
Eigenlijk zou ze gewoon eens een goede tik van een kat moeten krijgen en dat ze er dan hopelijk wat respect voor krijgt.

Ja, dat wordt best vaak gezegd, maar dat werkt ook niet voor elke hond. Mila kan op zich gewoon met katten (is er geen fan van, zoals mijn andere honden), maar als katten lelijk tegen haar doen, gaat ze wel in de tegenaanval. Ze kan dus niet met katten die lelijk doen. Katten die haar negeren en gewoon hun gang gaan, dat gaat wel prima, daar kijkt ze verder niet naar om.

[Diana]

Ik snap je helemaal Marc. Enerzijds werkt belonen erg goed maar anderzijds moeten grenzen ook duidelijk aangegeven worden. Vic is zo'n sul waarbij je maar een brul hoeft te geven en hij bij wijze van spreken al op zijn rug ligt. Bella heeft, net als jouw terriermixen denk ik, een veel harder karakter. Die is niet snel onder de indruk. Op zo'n flip moment bijt ze ook uit redirectie. Als ik de riem heel kort en strak hou dan hangt ze in m'n been als ze een kat ziet, daarom laat ik haar dan maar in de riem bijten om haar frustraties op te botvieren.

Even voor de duidelijkheid: ik corrigeer dus ook, ik zou het echt niet met alleen belonen voor elkaar krijgen, in ieder geval niet bij Amy en Arlo. Ik hoef bij mijn honden inderdaad niet te brullen of fysiek te corrigeren, dat is wel een verschil, en ze kennen de 'nee' allemaal héél goed Maar opwinding/jachtfocus richting de katten wordt wel degelijk direct streng en duidelijk gecorrigeerd, ze weten heel snel waar de grens ligt in wat niet toegestaan is en wat wel. Ik heb die correcties dan ook echt wel nodig om aan te geven wat niet toegestaan is.

[blondie]

Negeren is belonen, want ze hoeven geen vriendjes te worden. Andere optie zou omdat de kittens nog zo klein zijn deze in een bench te doen met speeltjes en kussentjes, en de honden aan de lijn maar niet bij de bench laten, dan kunnen ze wel de geuren vast oppakken van de nieuwe huisbewoners maar kunnen de kittens niets gebeuren.
Je kunt dan al de honden in de gaten houden op reactie, bij nieuwsgierigheid op afstand houden en laten kijken en indien mogelijk na paar seconden redelijk rustig zijn, dit belonen en verder uitbouwen.

Zou dat wel 1 voor 1 zodat de honden elkaar niet op kunnen fokken in hun gedrag.
Wel tricky want je moet wel zorgen dat de kittens niet het gevoel geven geen kant op te kunnen en dus zeker niet de opgefokte honden te dicht bij ze laten komen.

Heb even wat gesnoeid in je quote Blondie.
Ze hoeven zeker geen vriendjes te worden, veiligheid is het hoofddoel, dat ze samen in een ruimte zouden kunnen verblijven, aangelijnd en onder toezicht, is het doel.

Ze fokken elkaar inderdaad snel op in dit gedrag inderdaad. Nu ik dit lees van de kittens in een bench denk ik eerder dat ik een bench voor Bella mee kan nemen. Ze hoeven de kittens niet op te sluiten, die 'wonen' daar en ik kom op bezoek.

Als Bella dat kan, dan zou ik het ook zo doen. Heb ik niet eens benoemd besef ik me. Maar ook Aak heeft in begin even in bench gezeten en kittens los, erbij. Maar wederom, Aak en de kittens toen vonden die bench niet zo'n ding, en hij viel ook niet uit. Of hij nu zelf in de bench zat of de kittens erin zaten voor die combi werkte het prima om ze op die manier aan elkaar te laten wennen.

Bij Chara ging dat al niet op die manier omdat zij niet in de bench kon, en de katten al dusdanig ouder waren dat ze niet meer opgesloten wilden worden

[ranetje]

Ik snap je helemaal Marc. Enerzijds werkt belonen erg goed maar anderzijds moeten grenzen ook duidelijk aangegeven worden. Vic is zo'n sul waarbij je maar een brul hoeft te geven en hij bij wijze van spreken al op zijn rug ligt. Bella heeft, net als jouw terriermixen denk ik, een veel harder karakter. Die is niet snel onder de indruk. Op zo'n flip moment bijt ze ook uit redirectie. Als ik de riem heel kort en strak hou dan hangt ze in m'n been als ze een kat ziet, daarom laat ik haar dan maar in de riem bijten om haar frustraties op te botvieren.

Ik heb even wat dik gemaakt uit je berichtje omdat me dat opviel.
Herkenbaar bij mijn huidige hond.
Ik ben er alleen zeker van dat ze niet harder is van karakter en ook niet minder snel onder de indruk is.
Alleen haar adrenaline niveau vliegt zo heftig omhoog dat ze niet meer kan voelen of onder de indruk kan zijn, want dat neemt ze niet meer waar.
Er is nog maar één focus.

Bij Bella helpt het om op de riem af te reageren.
Dat is een hulpmiddel dat je misschien kan gebruiken als je haar wil helpen om katten op afstand te aanvaarden?
Als ze door in de riem te bijten wat kan kalmeren heb je daarna misschien de mogelijkheid tot contact maken met haar?
Van daar uit kan je dan verder werken aan rust en aanvaarding.
Als die katten tenminste niet de kans krijgen om erg bewegelijk te worden in haar zicht, want dat maakt het weer extreem moeilijk om rust te bewaren.
Later kan dat misschien wel, maar dat ben je al wel een tijd verder.

[CatnDog]

Ik denk dat je het idee beter kan laten varen. Het gedrag van Bella klinkt echt veel te intens.
Als je zou oefenen met Bella vrees ik dat je die kittens serieus in gevaar brengt. Zeker ook omdat het niet je eigen huis is en je eigen kittens zijn, vind ik niet dat je dat kan maken.

[Marc]

Net als Zinodo zou ik haar zeker aan de riem houden en houd er ook rekening mee dat de kittens haar - als ze wat meer gewend/wat tammer zijn - misschien ook gaan opzoeken of uitdagen
Hier gaat het uitstekend tussen de katten en jachthonden die ik buiten niet met een vreemde kat zou vertrouwen, maar daar is wel tijd en training in gaan zitten, dat ging niet vanzelf. Zeker toen de katten hier ook naar buiten mochten. De hoofdregel is hier dat de honden nóóit de katten op mogen jagen en achter de katten aan mogen rennen, dat zou heel snel levensgevaarlijk kunnen worden. Daar heb ik in het begin echt wel de riem voor nodig gehad om ze dat duidelijk te maken, meestal gebruik ik dan de heupgordel. Daar kun je natuurlijk wel veel makkelijker een paar dagen intensief mee aan de slag als de katten in je eigen huis zijn, bij af en toe een bezoekje is dat wel een stuk lastiger, ook voor de katten. Je gaat natuurlijk ook niet op bezoek om vervolgens alleen maar oog te hebben voor Bella.

Ik werk dan met veel belonen met stem, voer of wat dan ook voor elk rustig gedrag in het bijzijn van de katten en correcties met stem bij overmatige opwinding of focus op de katten. Met veel belonen bedoel ik ook echt veel: in het begin echt álles belonen wat goed is, het kan dus zijn dat ik dan elke paar seconden een beloning geef (dat bouw ik uiteraard wel af, maar de eerste dag/dagen gaan er hele maaltijden aan beloningen doorheen). Daarnaast oefen ik aangelijnd het opvolgen van het commando 'hier' terwijl de katten in de buurt zijn en zeker als ze door de kamer lopen of rennen, zodat ik op die manier ook kan ingrijpen als de hond niet meer aan de riem hoeft. In het begin mogen ze helemaal niet naar de katten toe, want als de kat daarvan schrikt en gaat rennen, is er nog niet genoeg rust en controle om ervoor te zorgen dat de hond er dan niet achteraan zou gaan. Als ze echt aan elkaar gewend zijn en zowel hond als kat zich ontspannen gedragen, mogen de honden wel naar de katten toe, mits dat op een rustige manier gebeurt, eropaf stuiven mag dus niet.

Ik heb één keer een logé gehad die ik ondanks trainen niet 100% vertrouwde met de katten, met name als de katten gingen rennen bleef ik bij haar overmatige focus en spanning zien. Zolang ik een oogje in het zeil kon houden en haar met mijn stem kon corrigeren als het nodig was, ging het goed omdat ze heel gehoorzaam was, maar ik kon echt niet even naar het toilet of zo. Maar bij alle andere honden heeft het uiteindelijk uitstekend gewerkt, en daar zaten ook honden bij die in het begin totaal door het lint gingen vanwege de katten. Bij sommige duurde het een paar dagen, bij andere een paar weken.

Dit vind ik handige tips en goed om te weten dat er dan gerust veel beloning tegenover mag staan in het begin voor alle kleine stapjes. Het is lastig dat ik niet dagelijks kan oefenen inderdaad.
Tijdje geleden was ik bij een vrienden en haar katten zaten in de achtertuin en wij binnen, maar ze kon ze zien en werd helemaal gek daarvan. Toen kon ik haar, na een uur ofzo, uiteindelijk wel belonen voor alleen kijken en focus terug op mij brengen.
Met paarden is dat zo ook gelukt en uiteindelijk met vuurwerk ook, al is dat laatste een andere emotie natuurlijk(angst).
Egels kan ze inmiddels ook rustig aan snuffelen.
Jij zit veel aan de preventieve kant met trainen en zorgt dat ze niet de fout in kunnen gaan, zo'n goede trainer ben ik nog lang niet

Wij hebben het totaal anders aangepakt dan Diana. Die aanpak is denk ik ook prima en sowieso diervriendelijker en beter als ze echt samenleven in huis.
Het gaat in ons geval niet over katten maar kippen. Guus en Bas willen de kippen liefst doodbijten. Dat hebben ze een aantal keren ook geprobeerd en op die momenten heb ik ze enorm op hun lazer gegeven. Dus echt aangepakt. Gebruld, gegrepen en tegen de grond gedrukt. Dat doen we niet! Nog even nafoeteren en naar binnen sturen. En er zijn nog enkele halve pogingen geweest in de weken erna maar inmiddels kunnen ze super super goed met de kippen. Nooit meer toezicht en de kippen lopen zo op 10 cm langs de honden die dan niet eens opstaan of met de ogen knipperen.

Ik heb ze dus geleerd dat het niet mag punt. En eenmaal zover dat ze dat snapten wende ze super makkelijk aan elkaar. Het zijn geen vrienden maar ik vertrouw de honden nu alleen en zonder toezicht volledig met onze kippen. Ze zien elkaar als meubilair....

Je kan er dus voor kiezen het haar domweg te verbieden. Dat is vaak duidelijk voor een hond. En ze hoeven toch niet alleen in dezelfde kamer te blijven dus als ze met toezicht normaal kan doen ben je er al.

Ik snap je helemaal Marc. Enerzijds werkt belonen erg goed maar anderzijds moeten grenzen ook duidelijk aangegeven worden. Vic is zo'n sul waarbij je maar een brul hoeft te geven en hij bij wijze van spreken al op zijn rug ligt. Bella heeft, net als jouw terriermixen denk ik, een veel harder karakter. Die is niet snel onder de indruk. Op zo'n flip moment bijt ze ook uit redirectie. Als ik de riem heel kort en strak hou dan hangt ze in m'n been als ze een kat ziet, daarom laat ik haar dan maar in de riem bijten om haar frustraties op te botvieren.

Wat jij zegt over goede trainer tegen Diana heb ik dus ook. Ik lees de uitleg en vind het geweldig. Ik denk ook oprecht dat dat in veel gevallen de beste manier is. Doordacht trainen en weten wat te corrigeren en wat te belonen. Ik ben enorm lui met de honden maar heb wel een grote plus. Ik zie alles en mijn intentie is om ze gelukkig te maken. Ik zie het meteen als mijn honden ongemakkelijk zijn, bang of juist jagerig of bv een beetje agressief zijn. En daar reageer ik altijd op. Ik zie aan de kleinste dingen aan Bas dat ze iets of iemand even onprettig vindt en dan grijp ik al in. Ik zie aan een blik van Guus al dat hij iets gaat doen. Bv wegrennen of jagen. Dus ze zijn super goed opgevoed want ze leunen echt enorm op mij. Omdat ze weten dat ik ze nooit in oncomfortabele positie breng of laat komen. Ik zeg meteen tegen bezoek doe maar even niet. Ik haal ze meteen uit situaties waarin ze zouden kunnen stressen. Niet uit simpele situaties waar ze mee kunnen dealen maar wel als ze kunnen knappen. Dus zichzelf verliezen in afweer, agressie, angst of andere onprettige emoties.

Maar trainen en geduld heb ik niet. Ik ben van ja of nee. En verder altijd gezellig met ze. Trainen is een ware kunst. Ik bewonder daarin Diana bv. Ik weet dat dat wat zij zegt eigenlijk het beste is. Klinkt allemaal heel slijmerig maar dat bedoel ik zo niet. Mijn kunstje is hondje lezen en super alert zijn. Maar trainen....liefst leer ik ze in 1 minuut iets af of aan. Daarom dat ik van de nee of ja methode ben. Gelukkig zijn mijn honden super klef op me en werkt het ook. Ze willen graag nee of ja. Bas is te gevoelig voor trainen door mij en Guus juist veel te druk. Ik kan met beide emoties niet dealen in training. Dus subtiel. Guus ergert me door niet mee te werken en Bas ergert me door overal een slijm en gevoelskwestie van te maken. Iets teveel druk en ze valt op haar rug. Iets te weinig druk en ze gaat je piepelen. Een ander zou het wel kunnen. Ik als niet getalenteerde trainer kan er niks mee. Omdat ik een slechte trainer ben gaat Guus alles saboteren door keihard tegen me te blaffen of gewoon helemaal niet mee te werken. Hij kan enorm dwars zijn. Wel heb ik ze aan me kunnen binden als een magneet en dus werkt mijn ja of nee super goed door de band die we hebben en hun wil dat het soepel loopt en ik blij ben. Ze werken gewoon mee. Als iemand anders met ze loopt gaan ze vaak enorm uitvallen. Ook bij Hans mijn partner die enorm zijn best doet. Ik zeg gewoon jongens! Lief zijn! Geen gelul nu en doorlopen. En bij mij doen ze dat ook. Of ik zeg AUTO! En meteen lopen ze in de berm. Heel gek. Ze lijken het goed te doen op mijn gebrek aan trainen. Hans doet veel meer zijn best. Leert ze volg aan. Laat ze zitten voor aanlijnen etc maar toch luisteren ze beter naar mij.