Alles vreten

[DoraFlora]

Myla vreet echt van alles, ik wordt er echt gek van.

Afgelopen woensdag bij de dierenarts geweest om haar te laten kotsen omdat ze iets gevreten had wat niet goed was.

Als we haar uitlaten, eet ze ook van alles van de grond, ik kan er niet tegen roepen soms. Binnen ook, qls er maar iets van een plastic speelgoedje ligt van de kinderen wordt het kapot gemaakt en op gegeten. De kinderen laten gelukkig weinig slingeren maar het is echt snel gebeurd.
Heeft iemand tips hoe we haar dit kunnen afleren?
Voer ik misschien een foute brok? Ze krijgt Farmfood en weegt 21 kg (ze is niet zo heel groot) volgens de dierenarts perfect op gewicht.

[Alfilillo]

Vervelend. Met uitlaten een muilkorf?

[BieneMaya]

Er zal misschien een moment komen dat laten kotsen niet meer helpt dus idd een muilkorf.

[kloesje]

De hond kan toch niet de hele dag en muilkorf om?

Ik zou het deels zoeken in opvoeding, gezien spullen niet zijn om op te eten of te slopen.

Verveelt ze zich niet? Dat ze daarom eigen vertier zoekt?
Daarnaast zou je veendrenkstof kunnen proberen, bij sommige honden werkt het.

[BieneMaya]

Ik doel alleen op de korf buiten. Binnen is het makkelijker aan te pakken idd.

[GoldenGizmo]

Stap 1 is management: voorkomen dat ze succes heeft met dit gedrag. Dit betekent dat ze thuis op een plek is waar ze niks kan pakken om op te eten, dus een aparte ruimte of een ren (in de woonkamer bijv) waar ze niks kan vinden wat ze niet mag hebben, op momenten dat je niet je volle aandacht bij haar kunt hebben. Buitenshuis een muilkorf. Als ze die nog niet kent, vind je HIER een goede uitleg om deze aan te leren. Let erop dat dit een korf is, en geen snuitje, want je wil dat je hond nog gewoon kan hijgen en drinken met de korf aan.

Stap 2 is training: ik zou zelf kijken naar impulscontrole. Bijvoorbeeld de "It's yer choice" game van Susan Garrett. Ik denk dat je HIER daar iets over kunt vinden. (Wel in het Engels)

[Sirene]

Verbied je haar ook buiten alles te eten van de grond? En haal je ook alles uit haar bek?
Het klinkt misschien raar maar alle retrievers die ik ken(de) die alles vreten van de grond zijn van mensen die alles de hele tijd uit die bekken halen en verbieden vanaf pup.
Ik laat juist, ook labradors en goldens gewoon alles pakken en laat ze er zelf mee klooien. Alle pups spugen dan na een tijdje weer de dingen uit waar ze op aan het kauwen zijn. Dingen van plantaardig materiaal, papier en karton enzo vreten ze maar lekker op. Dat komt er wel weer uit.

Bij een golden die alle kleine dingen (kattenspeeltjes, handschoentjes ed) opvrat die hij tegenkwam hielp het om de hele kamer vol te gooien met papieren zakdoekjes. De eerste twee vrat hij op en ik zat er zo naar te kijken. De rest pakte hij even en liet ze daarna liggen.
Daarna deed ik het met karton. Daar vrat hij even van en was het klaar.
Toen de rubber handschoentjes (die vrat hij eerder dus ook), hij liet ze gewoon liggen. Daarna was het over.
Juist omdat de eigenaresse het iedere keer verbood of uit zijn mond trok ging hij het zo snel mogelijk inslikken als hij zag dat zij het zag.

Misschien heb je hier iets aan.
Ik zou de hond in ieder geval standaard psylliumvezels geven en als ze weer eens iets raars op heeft een berg psylliumvezels geven.

[Marc]

Een hond leert slikken als manier om te voorkomen dat het afgepakt kan worden. Klinkt raar maar ook mijn honden slikken dingen door als ze weten dat ik ze af wil pakken. Ik pak dus nooit iets af. Zelfs niet als ik weet dat ze er ziek van worden zoals brood. Maar uiteraard laat ik ze geen gif of gekke dingen eten. Wel laat ik ze eetbare zaken gewoon opeten.

Ik zou eens gaan trainen. Dus echt met hem aan de gang gaan. Iets neerleggen, gaan kijken waar je mee kan werken en hem goed leren wat de bedoeling is. Bv brengen en dan een dikke plak leverworst. Iets. Want zodra je er op af gaat gaan ze inslikken. Denk dat die gewoonte ook zo ontstaat. Ik zie het zelfs aan mijn reu waar ik nooit iets van afpak. Op hem aflopen maakt soms al dat hij zijn kluif inslikt. Als hij kluift loop ik dus totaal negerend een tweetal meters om hem heen. Ik denk dat zijn eerste baasje afpakneigingen had. Hij heeft ook een lichte voernijd. Hij verstijft en ik zie oogwit als hij eet en ik kom te dichtbij. Dat terwijl ik zoals omschreef nog nooit iets van hem heb afgepakt.

[Marc]

Bedoel dus daarmee probeer hem eens te leren dat hij als hij iets heeft nog iets veel beters kan krijgen als hij het ruilt bij je met in scène gezette dingen. Iets wat hij lust maar niet super graag. Laten oppakken zonder veel aandacht en dan gaan zwaaien met kaas of worst en roepen. Als je het krijgt door de worst voor de neus te houden worst erin en de hemel in prijzen. Wie weet kan je hem zo knagend op een speelgoed ding ook leren brengen en ruilen. Probeer afpakken te voorkomen want dat werkt inslikken echt in de hand.

[Sirene]

Bedoel dus daarmee probeer hem eens te leren dat hij als hij iets heeft nog iets veel beters kan krijgen als hij het ruilt bij je met in scène gezette dingen. Iets wat hij lust maar niet super graag. Laten oppakken zonder veel aandacht en dan gaan zwaaien met kaas of worst en roepen. Als je het krijgt door de worst voor de neus te houden worst erin en de hemel in prijzen. Wie weet kan je hem zo knagend op een speelgoed ding ook leren brengen en ruilen. Probeer afpakken te voorkomen want dat werkt inslikken echt in de hand.

Mee eens.
En zorg met leren ruilen en loslaten ook dat ze altijd een stukje naar je toe komen en jij niet naar haar.
Ik zou ook een verschil maken tussen ruilen en loslaten. Loslaten oefen ik ook met dat soort honden maar ik pak dan niet af. Ik vraag "los" ze laten het los, ik beloon en laat het weer pakken. Zo komt er ook niet in hun hoofd dat ik alles afpak, want dat is dus bij alle honden die ik heb gekend die vreemde oneetbare dingen aten het probleem. Ze denken dat alles afgepakt wordt. Ga oefenen met vertrouwen geven dat je niet alles afpakt. Als het dan eens nodig is kun je het wel afpakken.

[Marc]

Bedoel dus daarmee probeer hem eens te leren dat hij als hij iets heeft nog iets veel beters kan krijgen als hij het ruilt bij je met in scène gezette dingen. Iets wat hij lust maar niet super graag. Laten oppakken zonder veel aandacht en dan gaan zwaaien met kaas of worst en roepen. Als je het krijgt door de worst voor de neus te houden worst erin en de hemel in prijzen. Wie weet kan je hem zo knagend op een speelgoed ding ook leren brengen en ruilen. Probeer afpakken te voorkomen want dat werkt inslikken echt in de hand.

Mee eens.
En zorg met leren ruilen en loslaten ook dat ze altijd een stukje naar je toe komen en jij niet naar haar.
Ik zou ook een verschil maken tussen ruilen en loslaten. Loslaten oefen ik ook met dat soort honden maar ik pak dan niet af. Ik vraag "los" ze laten het los, ik beloon en laat het weer pakken. Zo komt er ook niet in hun hoofd dat ik alles afpak, want dat is dus bij alle honden die ik heb gekend die vreemde oneetbare dingen aten het probleem. Ze denken dat alles afgepakt wordt. Ga oefenen met vertrouwen geven dat je niet alles afpakt. Als het dan eens nodig is kun je het wel afpakken.

Helemaal mee eens. Daarom schreef ik ook roepen. Nooit zelf naar de hond bewegen want dan gaat het al mis. Echt zelf laten komen door jubelend of gek te doen net voor ze gaan inslikken maar wel nadat ze het opgepakt hebben. Zelfde voor baknijd trouwens. Volgens mij krijgen honden dat juist als je erop gaat oefenen. Ik zet voer neer en loop weg. De keuken uit of ik ga koken en iets doen. Ik kijk niet naar ze en doe zelfs de keukenkastjes achter ze niet open. Soms denk ik shit....had eerst een pan moeten pakken hahaha.

Ik merk gewoon dat ze reageren op mijn aanwezigheid. Bas veel minder dan Guus maar die hebben we al bijna 10 jaar. Guus is nog wat verser en dus net wat meer in zijn verleden.

Bak is voor de hond. Wat ze vinden is voor de hond tenzij echt eng. Bv iets blauws of met plastic. Maar mijn honden zijn nu zo kalm rondom iets vinden dat ze ook zelf heel rustig bepalen of het eetbaar is. Opslokken doen ze absoluut niet tenzij ik roep los los los en op ze af ga lopen. Dan slikken ze het zeker in.

[EchoMira]

Het is een rastic.
Luister. Het is altijd prettig om je hond gewoon even ergens weg te kunnen zetten.
Heb je geen halletje waar een mand kan? Geef je je hond daar een kauwding.
Of anders een zelfgebouwd hok.

En dan ga je van daaruit twee keer per dag echt wandelen en savonds nog samen op de bank. Dan hoeft je hond toch verder niet los in huis?

[DoraFlora]

Bedoel dus daarmee probeer hem eens te leren dat hij als hij iets heeft nog iets veel beters kan krijgen als hij het ruilt bij je met in scène gezette dingen. Iets wat hij lust maar niet super graag. Laten oppakken zonder veel aandacht en dan gaan zwaaien met kaas of worst en roepen. Als je het krijgt door de worst voor de neus te houden worst erin en de hemel in prijzen. Wie weet kan je hem zo knagend op een speelgoed ding ook leren brengen en ruilen. Probeer afpakken te voorkomen want dat werkt inslikken echt in de hand.

Mee eens.
En zorg met leren ruilen en loslaten ook dat ze altijd een stukje naar je toe komen en jij niet naar haar.
Ik zou ook een verschil maken tussen ruilen en loslaten. Loslaten oefen ik ook met dat soort honden maar ik pak dan niet af. Ik vraag "los" ze laten het los, ik beloon en laat het weer pakken. Zo komt er ook niet in hun hoofd dat ik alles afpak, want dat is dus bij alle honden die ik heb gekend die vreemde oneetbare dingen aten het probleem. Ze denken dat alles afgepakt wordt. Ga oefenen met vertrouwen geven dat je niet alles afpakt. Als het dan eens nodig is kun je het wel afpakken.

Helemaal mee eens. Daarom schreef ik ook roepen. Nooit zelf naar de hond bewegen want dan gaat het al mis. Echt zelf laten komen door jubelend of gek te doen net voor ze gaan inslikken maar wel nadat ze het opgepakt hebben. Zelfde voor baknijd trouwens. Volgens mij krijgen honden dat juist als je erop gaat oefenen. Ik zet voer neer en loop weg. De keuken uit of ik ga koken en iets doen. Ik kijk niet naar ze en doe zelfs de keukenkastjes achter ze niet open. Soms denk ik shit....had eerst een pan moeten pakken hahaha.

Ik merk gewoon dat ze reageren op mijn aanwezigheid. Bas veel minder dan Guus maar die hebben we al bijna 10 jaar. Guus is nog wat verser en dus net wat meer in zijn verleden.

Bak is voor de hond. Wat ze vinden is voor de hond tenzij echt eng. Bv iets blauws of met plastic. Maar mijn honden zijn nu zo kalm rondom iets vinden dat ze ook zelf heel rustig bepalen of het eetbaar is. Opslokken doen ze absoluut niet tenzij ik roep los los los en op ze af ga lopen. Dan slikken ze het zeker in.

Goede tips,
Ik ga hier mee aan de slag kijken of dat lukt. Los ben ik aan het aanleren voor het apporteren.
Dat kan ik hier mooi bij gebruiken.

[Sirene]

Ik geloof echt niet dat het vreten van oneetbare dingen een rastic is. Retrievers pakken gemiddeld meer met hun bek dan andere rassen. Dat vreten komt pas als wij ons er mee gaan bemoeien. Echt waar, ik laat die pups op alles kauwen. Ze kauwen,ze lopen er een stuk mee en ze spugen het uit.

[EchoMira]

Precies. Duizend coladoppen en mayonaisetubes verder heeft echo er nog niet een ingeslikt. Nog geen kruimel.

[Marc]

Precies. Duizend coladoppen en mayonaisetubes verder heeft echo er nog niet een ingeslikt. Nog geen kruimel.

Weet je nog dat Dapper altijd zo leuk was om de hele vuilniszak mee te nemen naar het bed om daar tussen de koffiefilters en het plastic en troep de eetbare zaken eruit te vissen? Dat was erg! Een bed vol rotzooi maar nooit een zieke hond. Mijn honden eten ook echt niks dat ze niet kunnen verteren

[EchoMira]

Nee, dat heb ik verdrongen. Vooral die koffiefilters.

[Marc]

Nee, dat heb ik verdrongen. Vooral die koffiefilters.

Hahaha. Ik niet. En al die sliertjes plastic van het verscheuren van de zakjes. Pffff. En alles maar dan ook alles onder de al dan niet nattige koffiedrab

[CatnDog]

Zou ze niet een aandoening kunnen hebben die pica heet?

[Sirene]

Zou ze niet een aandoening kunnen hebben die pica heet?

Ja, zo wordt het altijd genoemd als een mens of dier oneetbare voorwerpen inslikt. Maar dat wil niet zeggen dat er geen oplossing hoeft te zijn.

[Diana]

Bedoel dus daarmee probeer hem eens te leren dat hij als hij iets heeft nog iets veel beters kan krijgen als hij het ruilt bij je met in scène gezette dingen. Iets wat hij lust maar niet super graag. Laten oppakken zonder veel aandacht en dan gaan zwaaien met kaas of worst en roepen. Als je het krijgt door de worst voor de neus te houden worst erin en de hemel in prijzen. Wie weet kan je hem zo knagend op een speelgoed ding ook leren brengen en ruilen. Probeer afpakken te voorkomen want dat werkt inslikken echt in de hand.

Mee eens.
En zorg met leren ruilen en loslaten ook dat ze altijd een stukje naar je toe komen en jij niet naar haar.
Ik zou ook een verschil maken tussen ruilen en loslaten. Loslaten oefen ik ook met dat soort honden maar ik pak dan niet af. Ik vraag "los" ze laten het los, ik beloon en laat het weer pakken. Zo komt er ook niet in hun hoofd dat ik alles afpak, want dat is dus bij alle honden die ik heb gekend die vreemde oneetbare dingen aten het probleem. Ze denken dat alles afgepakt wordt. Ga oefenen met vertrouwen geven dat je niet alles afpakt. Als het dan eens nodig is kun je het wel afpakken.

Ik vind dit ook de beste manier. Mila had als pup ook voernijd en vrat dingen snel op, meteen al toen ik haar kreeg. Gelukkig is ze verzot op apporteren, dus ik heb haar geleerd om alles bij mij te brengen, te ruilen en dan gaf ik het in 99% van de gevallen terug (alleen niet als het iets gevaarlijks was) of we speelden er even samen mee en daarna legde ik het weg. En verder schonk ik er totaal geen aandacht aan als ze iets pakte wat geen kwaad kon. Nu brengt ze nog steeds alles wat ze vindt naar mij toe. Ook als de katten 's nachts iets eetbaars van het aanrecht gooien, komt ze het in mijn bed leggen Ze apporteert liever dan dat ze het opeet. Ook als ik een restje kluif o.i.d. wil hebben, dan laat ik haar dat brengen, en dat doet ze dan echt met liefde, terwijl ze het echt niet prettig vindt als je iets zomaar bij haar wegpakt. Maar zelf brengen is voor haar iets heel anders.
Daarnaast heb ik de leave it en los aangeleerd, maar dat werkte in eerste instantie alleen voordat ze het pakte. Nu laat ze inmiddels alles makkelijk uit haar bek vallen op commando, maar dat was pas nadat die drang om het te willen houden of snel door te willen slikken helemaal weg was.

[GoldenGizmo]

Ik geloof echt niet dat het vreten van oneetbare dingen een rastic is. Retrievers pakken gemiddeld meer met hun bek dan andere rassen. Dat vreten komt pas als wij ons er mee gaan bemoeien. Echt waar, ik laat die pups op alles kauwen. Ze kauwen,ze lopen er een stuk mee en ze spugen het uit.

Nee daar geloof ik ook niet in. Mijn hond wil ook het liefst alles wat hij op straat tegenkomt en volgens hem eetbaar is, opeten. Met 'volgens hem eetbaar' bedoel ik dat hij ook bepaalde soorten stront als lekker hapje ziet, naast klokhuizen en weggegooide halve boterhammen of de inhoud van een geopende zak chips of snoep. Als hij iets vindt dat in een zakje zit, dan probeert hij dat eruit te halen, hij heeft nooit geprobeerd iets met plastic en al op te vreten. Na flink veel trainen kan hij het met een 'leave it' laten liggen, of met een 'geef' bij mij ruilen voor iets anders.

Gizmo had trouwens ook een fascinatie voor takken. Het liefst wilde hij die helemaal opknagen. Een toenmalige trainer bij ons op de club adviseerde mij om de takken steeds te ruilen voor iets lekkers, maar daardoor ging hij nog veel meer naar takken zoeken. Ik ben dat toen gaan negeren, en het werd al heel snel weer minder. Hij is ook veel eerder geneigd om iets weer te laten vallen als ik het negeer (tenzij het dus eetbaar is). Maar dat negeren is alleen een optie wanneer het op zich geen kwaad kan dat hij het meeneemt.

[CatnDog]

Zou ze niet een aandoening kunnen hebben die pica heet?

Ja, zo wordt het altijd genoemd als een mens of dier oneetbare voorwerpen inslikt. Maar dat wil niet zeggen dat er geen oplossing hoeft te zijn.

Dat ben ik met je eens. Ik zou wel een bezoekje aan de dierenarts wagen, om te zien of een medisch aanwijsbare oorzaak (genetisch of een tekort in de voeding) is die ik zou kunnen uitsluiten voordat je aan een aangeleerd probleem gaat werken.

[Budkes]

Zou ze niet een aandoening kunnen hebben die pica heet?

Ja, zo wordt het altijd genoemd als een mens of dier oneetbare voorwerpen inslikt. Maar dat wil niet zeggen dat er geen oplossing hoeft te zijn.

Dat ben ik met je eens. Ik zou wel een bezoekje aan de dierenarts wagen, om te zien of een medisch aanwijsbare oorzaak (genetisch of een tekort in de voeding) is die ik zou kunnen uitsluiten voordat je aan een aangeleerd probleem gaat werken.

Die genetische oorzaak is alvast bekend; het is een labrador.
Er worden hier al gele goede tips gegeven om het te voorkomen dan wel af te leren. Succes.

[Mellow]

Bedoel dus daarmee probeer hem eens te leren dat hij als hij iets heeft nog iets veel beters kan krijgen als hij het ruilt bij je met in scène gezette dingen. Iets wat hij lust maar niet super graag. Laten oppakken zonder veel aandacht en dan gaan zwaaien met kaas of worst en roepen. Als je het krijgt door de worst voor de neus te houden worst erin en de hemel in prijzen. Wie weet kan je hem zo knagend op een speelgoed ding ook leren brengen en ruilen. Probeer afpakken te voorkomen want dat werkt inslikken echt in de hand.

Zo heb ik dat met Nikki aangeleerd.
Die vrat ook van alles.
Met leverworst zitten zwaaien en nu knaagt ze nog wel eens maar als ik het zie dan spuugt ze het uit en komt een aai (en even spelen) halen.
Heb dat laatste met interval aangeleerd.