Heb jij ook van die rassen? Die werkelijk te leuk zijn om over te praten maar dan wel graag alleen bij een ander?
Voor mij is dat de Bassethound.
Ik kan me het schompus om ze lachen. Die eigenwijzigheid. En altijd sociaal en gezellig.
Maar o dear…
Deze woont in de buurt en heet Sara. Als ze andere honden ziet gaat ze liggen en geen tractor die haar nog van haar plaats krijgt. Er moet EERST gesnuffeld worden. Verder kan iedereen doodvallen.
Haha, hier in de buurt woont een Labrador die ook niet meer van zijn ligplaats te verwijderen is als er een hond aan komt.
Baas doet ook geen poging (meer) om hem mee te nemen.
Ik neem Claire meer gewoon in volgpositie mee.
Er wordt niet gesnuffeld, want dat vind ik niet fijn als de honden aangelijnd zijn.
Zou het gewoon onzekerheid zijn van zo'n liggende hond?
ranetje schreef: ↑19 feb 2023, 14:51
Zou het gewoon onzekerheid zijn van zo'n liggende hond?
Niet van Sara want die bárst van het zelfvertrouwen
Het is gewoon een teken richting baas. WIJ LOPEN NU EVEN NIET VERDER. Eerst dienen er zaken afgehandeld te worden en wat jij als baas allemaal wilt, dat bepraten we een ander keertje wel.
Ja een boxer. Ik heb er een aantal gekend op de kc en allemaal grote lol broeken en veelal dezelfde trekken maar mèèènnn daar moet je toch ook engelengeduld voor hebben. Sta je daar met je goede gedrag en een hond die compleet feest staat te vieren en 4 middelvingers opsteekt. Erg leuk om te zien...bij een ander
Veel van de herders voor mij wel. Mechels vind ik heel leuk maar veel te fel voor mijzelf. Border Collies en Aussies vind ik fantastisch maar ik betwijfel of ik er snel een in huis zou halen. En iets heel anders: husky’s, ook mooi maar ik denk dat ik er niks mee zou kunnen. Wel allemaal prachtige honden, bij een ander.
Ja, akita's. Prachtige beesten, maar qua aard echt niets voor mij.
Maar een kruising met een wolf idem dito. Het ziet er mooi uit, maar dat gaan we toch echt niet doen.
Beagles.
Hartstikke lieve karakters maar ik vind ze niet mooi, vaak zijn ze te dik en zijn me te eigenwijs.
Wolfhonden, vroeger stond de Saarloos wolfhond hoog op m’n lijstje en ik vind ze prachtig maar de eigenschappen passen me totaal niet.
Staffords, ik vind ze mooi en denk dat ze qua karakter best goed aansluiten bij wat ik fijn vind in een hond maar ik zou het gewoon niet durven, ik wil geen angst hebben voor mijn eigen hond dat ik hem niet de baas kan.
Akita's en eigenlijk de oosterse windhonden.
Dat hele onafhankelijke is niets voor mij.
Border collies is weer tegenovergestelde.
Die enorme will to please is ook niets.
Ertussen is goed genoeg
Célie schreef: ↑20 feb 2023, 12:04
hele drukke honden of die de hele tijd keffen om niks daar zou ik gillend gek van worden, tis net of je Jochem Meijer in huis hebt wonen.
Ja maar het gaat nu over honden die je wel heel leuk vindt maar je niet wilt hebben.
Ik vind heel veel honden leuk en ben best flexibel qua wat ik kan bieden en verwachtingen. Dus als ik 300 jaar zou worden, zou ik nog wel allerlei rassen een keer willen hebben.
Maar geen enorm grote honden of heel kleine en kwetsbare honden. Ik vind bijvoorbeeld mastins en malamutes leuk, maar echt te groot, en teckels en Yorkshire terriers, maar die vind ik weer te klein en/of kwetsbaar (qua rug).
Ik kan heel erg lachen om honden die overal hun eigen feestje van maken en veel gevoel voor humor hebben, maar honden die alleen maar die modus hebben, zijn ook niks voor mij. Ik vind het toch wel fijn als een hond ook af en toe iets serieuzer is
Kwam gisteren een leuke Engelse staff tegen. Zo’n bollige reu die met een ENORME tak rondzeulde.
Dat was zijn taak.
Mijn dames bekeek hij niet eens. Hij paradeerde deftig met zijn baas mee. Los.
Het kan dus best. Maar ja.
Persistence schreef: ↑20 feb 2023, 19:53
Off topic maar is karakter van groot belang bij Stafford fokkers? Dat ze bijv wel de socialere exemplaren gebruiken?
Amstaffs moeten een MAG test ondergaan geloof ik. Maar ja, dat is een wassen neus en prima op te trainen.
Persistence schreef: ↑20 feb 2023, 19:53
Off topic maar is karakter van groot belang bij Stafford fokkers? Dat ze bijv wel de socialere exemplaren gebruiken?
Amstaffs moeten een MAG test ondergaan geloof ik. Maar ja, dat is een wassen neus en prima op te trainen.
Dat is bijzonder, bij de rottweiler en Mastino wordt geen enkel bijtgedrag getolereerd maar bij een Stafford wel 1x in hond-hond confrontatie. Waarom?
“Per 1 juli 2003 is er een wijziging in de normering van de Mag-test.
De normering is nu als volgt:
Er was één keer bijtgedrag toegestaan in de onderdelen 1,8,9 en 11 t/m 16. Dit is nu alleen nog maar toegestaan in onderdeel 8 (hond-hond confrontatie).
Célie schreef: ↑20 feb 2023, 12:04
hele drukke honden of die de hele tijd keffen om niks daar zou ik gillend gek van worden, tis net of je Jochem Meijer in huis hebt wonen.
Ja maar het gaat nu over honden die je wel heel leuk vindt maar je niet wilt hebben.
Corgi Pembroke of Cardigan, ik vind ze allebei geweldig leuk. Een herder in klein formaat en dat grappige voorkomen. Maar juist door die korte kromme poten wil ik het echt niet.
Verder staan er heel veel rassen op mijn verlanglijst die ik nu niet zou nemen, maar wellicht ooit wel. Nu niet geschikt omdat ik een klein kind heb bijvoorbeeld. Of omdat ik nu nog graag sport met mijn honden. Rhodesian Ridgeback lijkt me ook fantastisch, maar te waaks voor nu. Als we straks in het nieuwe huis wonen en Manu valt ooit weg wil ik wel graag een waakse hond. Ze mogen van mij tegen het hek of het kozijn aanvliegen als iemand even stil besluit te staan voor het huis. Wegwezen Nu vind ik dat niet zo handig met een 2-jarige die straks ook vriendschappen wil sluiten enzo. Ik heb daar niet zoveel zin in maar vooruit.
Ik ken een jonge springer en dat vind ik een ontzettend leuk beestje. Alleen zit er geen uitknop op en een hond die 0,0 aandacht heeft voor mij hoef ik dus niet.
Hartelijke groet, Astrid en een lebber van Aislinn, Finbar en Clancy.
Kells schreef: ↑21 feb 2023, 12:17
Ik ken een jonge springer en dat vind ik een ontzettend leuk beestje. Alleen zit er geen uitknop op en een hond die 0,0 aandacht heeft voor mij hoef ik dus niet.
Ik vind Springer Django van zoon dus een enorm leuk beest. Met wel aandacht voor je want je raakt hem in het bos niet kwijt al had je het graag.
Accordeert met alle honden die je tegenkomt. Vermaakt zich prima zelf.
Maar nee. Die heeft een voor mij VEUL te hoog energielevel. Zelfs zoon met zijn nog jonge benen heeft moeite om hem afgemat te krijgen.
Ik heb dat met poedels, ik vind ze echt super leuk. Ze hebben vaak geweldige leergierige karakters, mogen graag voor je werken en hebben een gezonde dosis humor. Daarnaast lijkt het me heerlijk om ze in allerlei modelletjes te hebben rondlopen, ja het lijken met echt heerlijke honden.
Vriendin heeft er meerdere, allemaal leuke honden, kan echt van ze genieten.
Maar om er nu zelf 1 te nemen, nee ik zie mezelf nog niet met een poedel, ondanks het echt leuke werkhonden zijn.
Ik ben denk ik toch van het iets meer stoere uiterlijk zoals de kelpie/herder/terriër.
Nu vind ik dat niet zo handig met een 2-jarige die straks ook vriendschappen wil sluiten enzo. Ik heb daar niet zoveel zin in maar vooruit.
