Over de beauceron

[Beauce-je]

Goedendag, ik heb me aangemeld op dit forum omdat ik wat vragen heb over mijn nu 1,5 jaar oude beauceron reu.

Ik heb aardig wat ervaring met honden, van gezelschaphondjes tot buitenlandse zwervers. Nooit eerder een beauceron gehad en omdat het ras toch niet erg bekend is kom ik er ook niet achter hoe het karakter in z'n algemeenheid is. Ik doorzocht dit forum zojuist en kom tegen dat ze makkelijk zijn op te voeden, heel zacht zijn, graag voor je werken, hooguit wat laat volwassen.

Via andere kanalen hoor ik dat ze de eerste twee tot drie jaar enorm moeilijk kunnen zijn, dat je heel sterk in je schoenen moet staan, zeer consequent moet zijn etc. Ik was hierop voorbereid, dus dan zou het alleen nog maar mee kunnen vallen.

Welnu, mijn beauceron is moeilijk kan ik wel zeggen. Dat begon zo rond de 12 maanden, tenminste toen werd het erger (uitvergroot). Hij wil niet leren, dan wordt hij kriegelig. Eigenlijk vanaf pup was ie al zo. Ik heb detectie geprobeerd, speuren, appèl, balans, hij doet het een paar keer en dan wil hij niet meer. Wordt vervelend, gaat tegen je aan schurken, op de grond rollen, noem maar op. Ook is hij erg koppig, wil een bepaalde kant niet op en wordt dan echt BOOS als hij niet zijn zin krijgt. Kan dan tegen je opspringen, happen. Wil de auto niet in als hij nog niet klaar is om terug naar huis te gaan, gaat dan in de ankers en laat zich nergens door verleiden.

Mensen met kennis van herders (maar dan net geen Franse) hebben hier dan algauw een mening over, de hond zou geen respect voor me hebben, ik moet consequenter zijn etc. Met andere woorden, het ligt aan mij. Terwijl het volgens mij gewoon een vreselijke puber is, die gewoon door de puberteit heen moet. Waarbij je enorm veel geduld moet hebben en maar beter begrip kunt opbrengen.

De enige reden dat ik dit post is dat benieuwd ben of dit bekend klinkt onder de beauceron-kenners of -eigenaren. Ik ben zeker niet wanhopig of zo, ik hou toch wel van hem en weet dat dit ooit overgaat en het dan een geweldige hond zal worden. Maar ik zou het ras nooit aan een beginner aanraden, nu ik het heb ervaren.

[Kells]

Hoi, welkom hier.

Ik heb het idee dat je teveel van zo'n jonge hond vraagt. Detectie, speuren, appèl en balans is nogal een opgaaf. De meeste jonge honden zijn daar nog niet aan toe. Ik heb geen ervaring met het ras, maar die mensen zijn er hier wel.

[Beauce-je]

Detectie voor jonge honden, beetje zoeken naar een geurbron. Speuren is een leuk spel, klein spoortje lopen halfuurtje per week (ook weer snel mee gestopt). Balans een paar keer gedaan op wat krukjes (weigert ie te doen). Appèl is gewoon zit-oefening, blijf etc.

Niks overvragen, eerder ver eronder want daar zorgt meneer zelf wel voor

Wat ik probeer aan te geven is dat mijn beauceron zich niet graag iets wil laten vertellen. Hij zoekt het graag zelf allemaal uit.

Ik ben benieuwd of de kenners hier iets in herkennen...

[Smoushond]

Je zegt dat hij niet wil leren maar wat moet hij leren dan op deze leeftijd?
Puber zijn kost veel energie. Wandelen en sociaal gedrag gedrag trainen lijkt me wel genoeg op deze leeftijd
Hij heeft een eigen willetje ,ik heb ook zo’n meneertje op dit moment

20 maanden en als hij niet mee wil gaat hij in de ankers

[Nanna]

Het karakter van de Beauceron is braaf, onverschrokken en fijngevoelig met een nadrukkelijke behoefte aan contact met zijn baas. Een heeft behoefte aan een baas die hij gehoorzaamt maar die zijn neiging zelfstandig te reageren op situaties waardeert en in goede banen kan leiden zonder dat initiatief te bestraffen. Een Beauceron opvoeden kan de eerste anderhalf tot twee jaar erg veel tijd en energie kosten. Benader een Beauceron zorgvuldig en consequent, met een zeer vaste maar nooit harde hand. Het is een “chien rustique”, een plattelandshond en hij heeft een grote hekel aan een onrustige baas die in hectische toestanden verzeild raakt. Bij gebrulde bevelen en bruut optreden van zijn eigenaar zal hij in de war raken, zenuwachtig worden en soms zelfs bang en/of agressief. Agressiviteit wordt in rasstandaard uitdrukkelijk als ongewenst beschreven, net als overdreven schuwheid. Helaas komen angst en agressie wel voor binnen het ras.

Ik zou de eerste twee jaar helemaal niks doen met die hond. Alleen wandelen en socialiseren.
Ze zijn heel laat volwassen en tegen die tijd heeft ie pas de rust in de kop om dingen op te pakken.

[EchoMira]

Met andere woorden, het ligt aan mij

Klopt. En gelukkig maar anders kon je er erg weinig aan veranderen.

Ik ken jou en je hond niet maar ik vind dat je al absurd veel hebt gedaan met een hond van anderhalf.
Teveel om een duidelijke opvoeding te hebben gehandhaafd want hoe prachtig het ook is om met je jonge hond op avontuur te gaan en het is ook goed voor zijn algehele vorming, vraagt de gehoorzaamheid om een totaal ander traject.

De crux is dat je zelf de verantwoordelijkheid neemt. Geen enkele hond is gehoorzaam voor een baas die niet in zichzelf gelooft.
Je hond kan de verandering prima aan. Dat is het voordeel van alles wat je al met hem hebt gedaan, hij is relatief ervaren.
Maar kun jij het? Radicaal breken met de verhouding waarin hij overal een mening mag hebben? Of ben je in staat om een tiran te zijn?

Zullen we eens kijken?
Ik wil graag zien dat je een etmaal voeren over slaat en dan eens oefeningetjes voor lekker gaat doen.
Fysieke straf gaan we ook inzetten. Hoeft niet vaak en ook helemaal niet hard maar ook niet nooit. Genoeg om te weten dat er zoiets als een sanctie voor ongehoorzaamheid bestaat. Hij moet je respecteren. Ook fysiek. Want een hond is een beest. Over en weer het recht van de sterkste inzetten kun je overslaan bij een poedelteefje maar niet bij een beauceronreu.

Wat vind je van het bovenstaande? Wat roept het op?

Je kunt gewoon een fijne, gehoorzame hond van hem maken. Dat is echt het punt niet. Het kantelpunt is of je zelf het baas-zijn op kunt brengen om je hond domweg niet de ruimte te geven niet te doen wat jij zegt. Iedreen vermenselijkt zijn hond maar een dreumes van anderhalf moet ook gewoon luisteren omdat jij het zegt. Waarom denkt hij dat hij van alles in de melk te brokkelen heeft? Afkappen en onder appèl zetten en waar dat niet lukt fysiek begrenzen want hij gaat gewoon niet zijn eigen gang, klaar.

[Josefien]

Ik heb geen ervaring met beaucerons, wel met die andere Franse herder, de briard. Twee van gehad. Fantastische honden met een bijzonder karakter, zelfstandig denkend. Ik denk echt dat je veel te veel met hem doet, waardoor hij koppig gedrag gaat vertonen. Zijn leeftijd in acht genomen, maar ook klinkt het of er weinig binding is tussen jullie. Gewoon lekker simpel met hem aan de wandel, samen dingen ontdekken is voor die Fransmannen in eerste instantie goed genoeg.. Het klinkt saai, maar rust, regelmaat en daardoor structuur en duidelijkheid (zonder discipline) aanbieden is bijzonder effectief. Hij leert op jou te bouwen en zo creëer je de mogelijkheid om een vertrouwensband te krijgen, cruciaal bij alle honden maar bij die fransozen in het bijzonder. Zo krijg je (ver)binding met hem, en als je dat hebt, krijg je er een wereldhond aan. Wat je tot dusverre allemaal onderneemt, is weinig helpend als je die basis nog niet hebt. Een Fransman ziet er van nature de nut en noodzaak niet van in, maar mocht je die band kunnen opbouwen, is hij zeker bereid tot samenwerking

[Paxi]

Net als bovenstaande poster geen ervaring met beaucerons, wel met briards. Franse herders die zeer zelfstandig zijn en zeer laat volwassen worden. Heb me de eerste jaren vaak afgevraagd waarom ik zulke honden eigenlijk wilde. Heb jaren trouw wekelijkse gehoorzaamheidslessen gevolgd waar ik voornamelijk voor gek stond. Bij geen zin meer hebben, gingen ze zitten en waren dan niet meer van hun plaats te krijgen. De rest van het klasje moest zelfs om ons heen werken soms.
Straffen werkte volkomen averechts, dan gingen ze volledig in de ankers. Heb het eerste jaar eigenlijk alleen maar aan HIER komen gewerkt. Na 2 jaar deden ze eindelijk mee, meer om mij een plezier te doen had ik het idee en kon ik eindelijk het eerste cursusje afronden. Toen ging het ineens snel en heb zelfs gehoorzaamheidswedstrijden met ze gelopen. Dat was pas na 3 jaar. Wereldhonden gebleven tot hun dood.
Een vriendin heeft een beauceron (reu, nu 5 jaar) en die opvoeding is ongeveer hetzelfde gegaan. Ik herken veel van het karakter.

Mijn advies is hele kleine stapjes maken. Niet te veel willen de eerste paar jaar. Bij in de ankers gaan, niks willen en tegenwerken, bij grommen of happen, gewoon optillen en op de gewenste plek zetten, in mijn geval was dat bijvoorbeeld de auto. Of de gang
Ruzie met ze maken heeft geen zin, maakt ze alleen maar koppiger.
Het vergt een lange adem, maar als je eenmaal hun vertrouwen hebt, is het voor het leven en vinden ze het uiteindelijk zelfs leuk om iets voor je te doen

[Beauce-je]

Net als bovenstaande poster geen ervaring met beaucerons, wel met briards. Franse herders die zeer zelfstandig zijn en zeer laat volwassen worden. Heb me de eerste jaren vaak afgevraagd waarom ik zulke honden eigenlijk wilde. Heb jaren trouw wekelijkse gehoorzaamheidslessen gevolgd waar ik voornamelijk voor gek stond. Bij geen zin meer hebben, gingen ze zitten en waren dan niet meer van hun plaats te krijgen. De rest van het klasje moest zelfs om ons heen werken soms.
Straffen werkte volkomen averechts, dan gingen ze volledig in de ankers. Heb het eerste jaar eigenlijk alleen maar aan HIER komen gewerkt. Na 2 jaar deden ze eindelijk mee, meer om mij een plezier te doen had ik het idee en kon ik eindelijk het eerste cursusje afronden. Toen ging het ineens snel en heb zelfs gehoorzaamheidswedstrijden met ze gelopen. Dat was pas na 3 jaar. Wereldhonden gebleven tot hun dood.
Een vriendin heeft een beauceron (reu, nu 5 jaar) en die opvoeding is ongeveer hetzelfde gegaan. Ik herken veel van het karakter.

Mijn advies is hele kleine stapjes maken. Niet te veel willen de eerste paar jaar. Bij in de ankers gaan, niks willen en tegenwerken, bij grommen of happen, gewoon optillen en op de gewenste plek zetten, in mijn geval was dat bijvoorbeeld de auto. Of de gang
Ruzie met ze maken heeft geen zin, maakt ze alleen maar koppiger.
Het vergt een lange adem, maar als je eenmaal hun vertrouwen hebt, is het voor het leven en vinden ze het uiteindelijk zelfs leuk om iets voor je te doen

Hier heb ik wat aan . Veel dank voor je verhaal. Waarbij ik moet zeggen dat ik jou bewonder dat je nog zo lang bent doorgegaan met de cursus. Ik ben eerlijk gezegd na twee lessen puppycursus afgehaakt, het was werkelijk zinloos. En ik wéét dat het goed gaat komen, dat alles méér dan goed wordt gemaakt, alle inspanningen beloond, maar wilde even van een ander horen dat ik niet de enige ben met zo'n moeilijk exemplaar

Optillen is in mijn geval niet te doen, bonk van een hond (70 cm, 40 kilo), dus in de auto zetten als meneer nog niet aan toe is om terug te gaan naar huis blijft een uitdaging (ga zo maar eens kaas kopen om te proberen, Bifi werkt al niet meer ). Verder herken ik het helemaal, niet boos worden, rustig blijven, afleiden etc.

[Beauce-je]

Ik heb geen ervaring met beaucerons, wel met die andere Franse herder, de briard. Twee van gehad. Fantastische honden met een bijzonder karakter, zelfstandig denkend. Ik denk echt dat je veel te veel met hem doet, waardoor hij koppig gedrag gaat vertonen. Zijn leeftijd in acht genomen, maar ook klinkt het of er weinig binding is tussen jullie. Gewoon lekker simpel met hem aan de wandel, samen dingen ontdekken is voor die Fransmannen in eerste instantie goed genoeg.. Het klinkt saai, maar rust, regelmaat en daardoor structuur en duidelijkheid (zonder discipline) aanbieden is bijzonder effectief. Hij leert op jou te bouwen en zo creëer je de mogelijkheid om een vertrouwensband te krijgen, cruciaal bij alle honden maar bij die fransozen in het bijzonder. Zo krijg je (ver)binding met hem, en als je dat hebt, krijg je er een wereldhond aan. Wat je tot dusverre allemaal onderneemt, is weinig helpend als je die basis nog niet hebt. Een Fransman ziet er van nature de nut en noodzaak niet van in, maar mocht je die band kunnen opbouwen, is hij zeker bereid tot samenwerking

Dankjewel, ook helder en van toepassing. Het is een beetje een kip-of-het-ei verhaal. Is hij koppig omdat er dingen van hem worden verwacht? Of is hij al koppig en komt dat dan naar boven . Ik denk het laatste, het is een koppig karakter. En ik besefte al dat ik hem geen plezier doe met sport en spel e.d. maar juist doordat dit mijn eerste beauce is, moest ik daar zelf achter komen.

De adviezen die ik krijg zijn zeer uiteenlopend. Van mensen met mechelaars hoor ik dat hij zeker wel weer werken maar dat ik door moet zetten, geduldig zijn en consequent (geloof ik niets van, dat het daaraan ligt). Van de mensen van de hondensportschool hoor ik dat ze daar meerdere beauces hebben lopen, alle leeftijden ook jong en puber, die het goed doen en braaf zijn. Met andere woorden: het ligt aan mij.

Maar ben al superblij met de laatste reacties hier, die slaan de spijker op de kop en geeft mij helderheid en inzicht (plus een opsteker voor mezelf dat het waar is wat ik vermoedde, idd geen druk en laten gaan, ongeacht wat anderen zeggen).

[Beauce-je]

Met andere woorden, het ligt aan mij

Klopt. En gelukkig maar anders kon je er erg weinig aan veranderen.

Ik ken jou en je hond niet maar ik vind dat je al absurd veel hebt gedaan met een hond van anderhalf.
Teveel om een duidelijke opvoeding te hebben gehandhaafd want hoe prachtig het ook is om met je jonge hond op avontuur te gaan en het is ook goed voor zijn algehele vorming, vraagt de gehoorzaamheid om een totaal ander traject.

De crux is dat je zelf de verantwoordelijkheid neemt. Geen enkele hond is gehoorzaam voor een baas die niet in zichzelf gelooft.
Je hond kan de verandering prima aan. Dat is het voordeel van alles wat je al met hem hebt gedaan, hij is relatief ervaren.
Maar kun jij het? Radicaal breken met de verhouding waarin hij overal een mening mag hebben? Of ben je in staat om een tioran te zijn?

Zullen we eens kijken?
Ik wil graag zien dat je een etmaal voeren over slaat en dan eens oefeningetjes voor lekker gaat doen.
Fysieke straf gaan we ook inzetten. Hoeft niet vaak en ook helemaal niet hard maar ook niet nooit. Genoeg om te weten dat er zoiets als een sanctie voor ongehoorzaamheid bestaat. Hij moet je respecteren. Ook fysiek. Want een hond is een beest. Over en weer het recht van de sterkste inzetten kun je overslaan bij een poedelteefje maar niet bij een beauceronreu.

Wat vind je van het bovenstaande? Wat roept het op?

Je kunt gewoon een fijne, gehoorzame hond van hem maken. Dat is echt het punt niet. Het kantelpunt is of je zelf het baas-zijn op kunt brengen om je hond domweg niet de ruimte te geven niet te doen wat jij zegt. Iedreen vermenselijkt zijn hond maar een dreumes van anderhalf moet ook gewoon luisteren omdat jij het zegt. Waarom denkt hij dat hij van alles in de melk te brokkelen heeft? Afkappen en onder appèl zetten en waar dat niet lukt fysiek begrenzen want hij gaat gewoon niet zijn eigen gang, klaar.

Dank voor je verhaal. Ik begrijp het niet zo goed, jij zegt dat ik streng moet zijn en hem geen ruimte moet geven? Dus weer heel anders dan wat de laatste twee zeggen, niets van hem verwachten? Dat maakt het dus zo lastig. Ik geef hem veel ruimte, snap zijn eigenzinnige karakter en de dingen die ik met hem deed waren puur voor de lol zonder succesdoel. Dus alle maar heel kort doen, dan weer wat anders, om hem ook geestelijk bezig te houden. Want dat heeft hij ook nodig, anders wil hij alleen maar ballen jagen (waar ik mee ben gestopt).

Deze hond is echt zo anders dan alle andere honden die ik ken en heb gehad, dat het een enorme uitdaging is het juiste te doen. Maar ik neem alle kritiek mee en verwerk het als ik denk dat het goed voor hem is.

[Budkes]

Ik weet niet of @bas rouge hier nog mee leest maar dat is een zeer ervaren beaceron eigenaar en fokster. Ze beoefent ook diverse sporten met haar beacerons. Zij zou jeecht van goede tips en raad kunnen voorzien denk ik.

[kloesje]

Als je facebook hebt, kun je ook contact opnemen met Jorien Jorien, zij heeft meerdere beauceron opgevoegd en ik denk zeker bereid mee te denken. Zij doet schapen drijven met haar honden (onder andere) en dit is een fijne uitlaatklep voor haar honden.

[Fenneke]

@Gretha hier op het forum heeft ook een puberbeau . Ook zij heeft hondenkennis.

[Gretha]

Ik heb inderdaad een jonge reu van (bijna) 9 maanden en tot nu toe is het geen moeilijke hond. Maar ik heb dan
ook 2 echt pittige honden gehad.
Cash vindt het wel geweldig om te leren gelukkig, maar altijd kort. Kwartiertje hooguit. Hij luisterde perfect, maar begint nu ook een beetje dwars te worden vooral met hier komen. Dat hoort erbij, zeker op deze leeftijd.

Het is wel zo dat er verschillende lijnen zijn binnen de Beauceron qua karakter. Er zijn ook scherpere lijnen.
Ik heb meerdere mensen gesproken die de eerste 2 a 3 jaar ook met hun handen in hun haar zaten en dachten dat het nooit goed zou komen. Dat bleek gelukkig wel het geval.

Heb je al contact met de fokker opgenomen, die kan je misschien ook verder helpen.
En stuur eens een privé bericht naar @bas rouge zij heeft inderdaad erg veel ervaring. Het kan even duren voordat je reactie krijgt, ze is maar af en toe op het forum.

Ga hem alsjeblieft niet fysiek aanpakken! Ik ben daar echt geen tegenstander van als het echt nodig is, maar niet bij dit ras. Ze hebben een rotsvast vertrouwen in hun baas (ook al lijkt dat soms niet zo) en dat vertrouwen raak je op die manier kwijt. Dan ben je verder van huis.
Het is gewoon af en toe chaos in hun hoofd als ze jong zijn. Ik merk dat bij Cash ook. Als ik iets van hem vraag wat hij niet snapt raakt hij gefrustreerd en in Cash zijn geval wordt hij onzeker. De blik die ik dan krijg is echt sneu. Dan doe we snel iets simpels wat hij wel snapt, al is het maar gewoon "zit". Prijs ik hem de hemel in, is hij weer blij en stoppen we.
Die van jou reageert op een andere manier. Ik denk tenminste niet dat hij boos is, maar gefrustreerd.

Wat ik lees in je verhaal is inderdaad een echte puber die helemaal geen zin heeft in opdrachten en door de druk, ook al is het maar minimaal, tegendraads wordt.
Dat happen is een herder dingetje. Cash heeft dat ook wel gedaan. Maar daar heb ik wel een stokje voor gestoken. Een knie omhoog met een streng "ben je bedonderd" is meestal voldoende. Je moet het wel menen, dat is het lastige. Ze zijn niet gek.

Hoe is je band met hem gewoon door de dag heen? Hoe gedraagt hij zich in huis als er niks van hem gevraagd wordt?
Is hij altijd bij je, volgt hij je overal?

Ik zou de komende tijd vooral werken aan je connectie met hem. Geen training. Veel wandelen, los en aan de lijn. Dagelijks erop uit trekken. Lekkers in je zak en als hij contact maakt of niet aan de lijn trekt een snoepje erin. Meer niet.
Begeleiden van het gedrag wat hij nu vertoont, trainen komt later wel als hij stabieler wordt.

Het zijn enorm zelfstandige honden en toch ook weer helemaal niet. Heel dubbel

[Nanna]

De Beauceron is een hond die oorspronkelijk bij de kudde werkt. Maar niet als drijver. Als bewaker.
En daar zit dus een enorm verschil.
Daar waar de kuddedrijvers veel will to please hebben hebben de wakers (ik kijk nu ook even naar alle berghonden) dat niet. O, ze willen gerust hun aanbeden baas een plezier doen maar op hun tijd en wijze.
Niet gaan lopen afdwingen, dan gaan de poten strak in het zand.
En neem in godsnaam niks aan van Mechelse herdermensen. Dat is een totáál ander type hond met een heel andere aanpak.
Wat hierboven al gezegd werd, ga werken aan een band met je hond. Die kunstenmakerij en getrain komt later wel. Daar is ie nog veel te jong voor in zijn hoofd.

[Maart]

Och, ik ging net mijn ervaringen delen met beaucerons (zelf 2 in training, op het werk zijn er 2 (fokken ze) en collega fokt er ook al jarenlang (die is momenteel wel met een hersenschudding thuis, ze stond gisteren op een ladder te snoeien toen 1 van haar beaucerons de ladder omver liep )
Maar ik heb zelf natuurlijk Mechelse Herders dus dan geldt er zwijgplicht

[Nanna]

Je weet best wat ik bedoel

[EchoMira]

Maar ik neem alle kritiek mee en verwerk het als ik denk dat het goed voor hem is.

Joe. succes.

[Maart]

Ik vind het heel erg leuke honden, die ontzettend veel met en voor je willen doen, maar inderdaad, wel met wederzijds respect. Ik heb al vaak met een teef gewerkt, die wordt 2 dit jaar en inderdaad nog een heerlijke speelse hond.
Ze is op eigen terrein ontzettend fel, keft de oren van je hoofd als ze een andere hond ziet, reageert zich af op de andere honden als er haar iets niet zint... maar o wee als je haar ineens apart neemt en op onbekend terrein zet Timide, verlegen, het braafste meisje van de klas Ik heb haar een tijd wekelijks meegenomen naar huis (voorbereiden voor crufts) om mee te fitnessen en ze deed echt ontzettend haar best. Maar ik kon ze niet zomaar gewoon iets laten doen. Alles tonen, haar op het gemak laten bekijken en met kleine stapjes haar laten zien dat het leuk en ok is, dan was het in orde en groot feest om het nóg te doen. In huis was het een voorbeeldige hond, maar ze was dan ook wel een beetje onder de indruk van mijn honden Maar op vlak van hondentaal dan wel enorm stabiel en niets uitlokken of dergelijk.

Haar moeder is een fantastische hond, zo stabiel en sociaal, kan met alles en iedereen, zoekt nooit problemen op, laat alles over zich heen komen, is gek op bikejören/voor de step lopen.

Dan is er nog een grote reu (halfbroer van teef, zoon van diezelfde moeder), dat is een gigantische hond, waar zijn eigenaren énorm mee hebben afgezien, hij is in co-own met de fokkers (mijn baas). Het was wel hun 1ste hond en die mensen lieten zich ook alles door iedereen vertellen. Nu, er zit geen greintje kwaad in die hond, hij doet gewoon zijn eigen zin. Ze trainen er ook super veel mee en heel veel verschillende dingen en ik geloof ook dat dat gewoon te veel is. Soms 2 verschillende sporten per dag. Hij is nu ruim 3 en begint wel te stabiliseren, maar echt rust kent hij niet (maar of dat dan aan de hond of aan de baasjes ligt, is natuurlijk maar de vraag)
Het is eveneens een hond die graag voor je wil werken, maar soms heeft hij geen zin in een oefening, ook al kent hij die bijvoorbeeld perfect, dwingen leidt ook nergens toe uiteraard, behalve dat hij een volgende keer nog minder zin zal hebben.

Ik vind het zeker enorm leuke honden, het is dat ze zo groot zijn en ik kleiner wil in de toekomst, maar zeg nooit nooit natuurlijk. Om ze te nemen om overal vol enthousiasme sporten mee te beoefenen, bwa nee, tenzij je natuurlijk geen hoge verwachtingen hebt. Qua karakter naar andere honden toe vind ik ze helemaal te gek, deze die ik ken beheersen zo ontzettend goed de lichaamstaal, helemaal geweldig.

[lucie]

Ik heb mijn Beauceron Mara sinds ze net 3 was. Maar bij haar vorige baas heeft ze nooit een hondenschool gezien of aan wat voor sport dan ook gedaan.
Zelf heb ik hiervoor verschillende (soorten) herders gehad, en wat hierboven ook al staat, het zijn heel andere type honden. Waar mijn mechel altijd serieus aan het werk was, en leefde voor het mogen uitvoeren van opdrachtjes en commando's, daar ook altijd direct gevolg aan gaf, is de Beauceron eerder een vrolijke flierefluiter die het allemaal niet zo nauw neemt met die opdrachtjes . De mechel werkt voor je, de Beauce mèt je.
Samenwerking, plezier en een flinke dosis humor zijn nodig om de Beauce mee te laten werken aan jouw plan. Ze zien niet per sé het nut van opdrachten uitvoeren in, maar willen uiteindelijk niets lievers dan samen bezig zijn. Je moet dus van jouw idee, zijn idee zien te maken.

Gretha omschrijft het ook mooi: werk aan de connectie. Gezien het zelfstandige karakter van de Beauceron, kun je zijn medewerking niet afdwingen, hij moet er zelf voor gaan kiezen. Eens ze hebben bedacht dat het met jou leuk is, heb je er een absolute wereldhond aan . Mijn Mara is overal voor in, volgt mij waar ik ga en ik kan overal met haar naartoe.

Ik ben het er ook mee eens dat je niet fysiek moet straffen. Daar schaadt je hun vertrouwen enorm mee. Wel streng en consequent zijn, maar ook kunnen meebuigen en het niet allemaal te serieus nemen. Als Mara bromt omdat ze het ergens niet mee eens is, ga ik niet hard optreden maar lach er hartelijk om. Het haalt de spanning weg en we gaan weer vrolijk samen verder. Zo ontstaat er geen conflict maar juist meer respect

[Caat]

Geen ervaring met beaucejes maar wel met de andere Fransman de Picard en wat er al geschreven is door mensen met ervaring met de beauceron komt zo erg overeen met wat mijn ervaringen zijn met de Picard dat ik echt denk dat je met hun adviezen een heel eind komt. Te strak houden uit zich snel in frustratie.

[Persistence]

Ik heb aardig wat ervaring met honden, van gezelschaphondjes tot buitenlandse zwervers. Nooit eerder een beauceron gehad en omdat het ras toch niet erg bekend is kom ik er ook niet achter hoe het karakter in z'n algemeenheid is.

Dan ben ik wel nieuwsgierig waarom je voor een beauceron gekozen hebt, wat was je verwachting/wens bij dit ras?

[Diana]

Ik heb helemaal geen ervaring met Beaucerons of andere vergelijkbare rassen/types, maar dit vind ik wel een heel goede tip:

Ik zou de komende tijd vooral werken aan je connectie met hem. Geen training. Veel wandelen, los en aan de lijn. Dagelijks erop uit trekken. Lekkers in je zak en als hij contact maakt of niet aan de lijn trekt een snoepje erin. Meer niet.
Begeleiden van het gedrag wat hij nu vertoont, trainen komt later wel als hij stabieler wordt.

Dit heb ik ook toegepast bij mijn kruising husky herplaatser die opgegroeid was in een Spaans asiel en daar zes jaar had gezeten. Ook een type/ras dat bekend staat om zelfstandigheid en in dit geval ook een hond die nog helemaal niet toe was aan training en geen enkele druk aankon, op welke manier dan ook.
Gewoon heel veel belonen voor gedrag dat hij uit zichzelf aanbood en dat om wat voor reden dan ook mijn goedkeuring wegdroeg: contact maken, bij me komen, naar me kijken tijdens de wandeling, dezelfde kant op lopen als ik, ergens rustig naar kijken wat misschien spannend of gek was, noem maar op. Veel samen wandelen zonder plichten of druk, maar wel met veel positieve interacties en veel beloningen.
Als ik de ervaringen met dit ras en vergelijkbare typen honden zo lees, denk ik dat je hier echt verder mee kunt komen om een goede band op te bouwen en vooral samen plezier te hebben, waardoor hij denk ik ook meer geneigd zal zijn die samenwerking te zoeken en eens iets te doen waar hij wat minder zin in heeft. Geef hem ook de tijd als hij iets liever niet doet, om het uiteindelijk tóch te doen, en dan volgt daarop natuurlijk een enorme jackpotbeloning (een hele hand snoepjes, een biefstuk, echt de creme de la creme).

[EchoMira]

Hij wil niet leren, dan wordt hij kriegelig. Eigenlijk vanaf pup was ie al zo. Ik heb detectie geprobeerd, speuren, appèl, balans, hij doet het een paar keer en dan wil hij niet meer. Wordt vervelend, gaat tegen je aan schurken, op de grond rollen, noem maar op. Ook is hij erg koppig, wil een bepaalde kant niet op en wordt dan echt BOOS als hij niet zijn zin krijgt. Kan dan tegen je opspringen, happen. Wil de auto niet in als hij nog niet klaar is om terug naar huis te gaan, gaat dan in de ankers en laat zich nergens door verleiden.

Dus dit gedrag gaan we aanpakken met "Geen druk, laat hem zijn gang maar gaan"? Want "Een beauceron is een zelfstandige hond dus daar mag je nooit iets van verwachten omdat jij gewoon de baas bent".

Ik vind dit een heel raar topic.