) sommige dingen duidelijk heel stom vindt, maar dat hij er toch voor kiest om dat te 'ondergaan', omdat er blijkbaar iets tegenover staat dat leuk genoeg is.Een voorbeeld.
Zeno vindt de haarföhn heel erg stom. Waarom? Ik weet het niet. Hij heeft totaal geen problemen met bijvoorbeeld harde machines die toch wat meer geluid maken dan een föhn. Het is niet dat hij er bang van is, maar hij voelt zich er duidelijk ongemakkelijk bij. De signalen die hij dan vertoont liggen er te dik bovenop. Hij gaat smakken, slikken en hij gaat liggen als een steen met zijn ogen dicht alsof hij even niet bestaat. Ver-schrikkelijk is die föhn.
Maar hier komt het. Hij hoeft niet bij mij in de kamer te blijven met de föhn. Hij kan gewoon verderop gaan liggen en vanaf een afstandje lopen kijken totdat dat onding is opgeborgen. Dat doet hij niet. Hij wil per se erbij zijn. Ondanks de föhn.
Wat is dit? Wat is het leuke dat er tegenop weegt? Vindt hij het dan zo belangrijk om bij mij in de kamer te zijn? Is het de roedeldrift die dit gedrag verklaart? Hij krijgt geen beloning als ik uitgeföhnd ben, dus daar kan het niet aan liggen. Al zou 'daarna lekker slapen' een optie zijn.
Een ander voorbeeld dat ik kan bedenken is de fietskar. Hij vindt het duidelijk geen fantastisch idee, maar hij onder gaat het, omdat we dan samen weg gaan. Daar zou ik nog wel iets positiefs/beloningsachtigs bij kunnen bedenken. We gaan immers samen wat leuks doen. Er is licht aan het einde van de fietskartunnel.
Wat denken jullie hiervan en herkennen jullie dit ook?
maar ondergaat het. Na de " behandeling" volg namelijk een wilde knuffelsessie. Vind ie nog fijner dan lekkers.
