Uit eten met Fikkie in Rome

[Marlett]

De overtreffende trap van 'met de pot mee-eten'.

Uit eten met Fikkie in Rome: courgette en groene appel op een bedje van verkruimelde hondenkoekjes
Wie aan Italië denkt, denkt aan de vermaarde eetcultuur. In Rome is een restaurant geopend dat gericht is op hondenbezitters en waar ook speciaal voor de viervoeter wordt gekookt.

Trouw, Pauline Valkenet, 8 december 2023

Ezio krijgt zijn maaltijd geserveerd en begint onmiddellijk te schrokken. In een paar tellen werkt hij de kip met erwtjes in courgettesaus, bestrooid met geraspte Parmezaanse kaas, weg en likt de witte schaal schoon.
In elke andere Italiaanse eetgelegenheid zouden Ezio’s tafelmanieren slecht vallen, maar hier zijn ze volstrekt acceptabel. Want Ezio dineert vanavond in Fiuto (‘reukzin’ in het Italiaans), het restaurant voor honden in Rome.
Ezio, een jackrussellterriër, is hier net zo welkom als zijn baasje Alessia Guidetti en haar vriend Chamath Weerapperuma.
Het jonge stel kijkt tevreden toe hoe Ezio zich verzadigd in het pluizige mandje van de zaak nestelt. “Wat is dit leuk”, zegt Guidetti opgetogen. “Eindelijk een restaurant waar je hond naar binnen mag. En dan krijgt hij ook nog eens gezond eten. Zo genieten we echt met z’n drieën van een avondje uit.”

Nieuwe formule
Restauranteigenaar Marco Turano (33), in een zwart poloshirt met daarop de gele afdruk van een hondenpoot, heeft Fiuto eind oktober geopend. “Mijn vriendin en ik waren een keer ergens uit eten waar de verjaardag van een hond werd gevierd. Ze zei tegen me: ‘Waarom begin jij geen restaurant voor honden?’ Ik heb het besproken met twee zakenpartners, die er meteen voor in waren. Volgens ons bestond deze formule nog nergens.”
De kleine keuken voor het hondeneten – voor het menseneten is er een aparte, grotere keuken – is het domein van chef Luca Grammatico (42). Hij is een dessert voor Ezio aan het maken: cheesecake van ricotta, courgette en groene appel op een bedje van verkruimelde hondenkoekjes.

Geen vechtende honden
Daarna moet de chef aan de slag met het avondmaal van teckel Wendy die net is binnen getrippeld. “Wendy is een kleine hond, dus krijgt ze geen grote portie. Ze kan kip, rood vlees of vis in combinatie met rijst en groenten als wortel, pompoen en courgette krijgen. Zonder zout of peper natuurlijk, want dat is niet goed voor honden.”

Er komen meer mensen met hun honden binnen. Bij het reserveren hebben ze het geslacht en ras van de viervoeters vermeld. Turano: “Op basis daarvan zetten we de grotere en kleinere manden klaar en verdelen we de vrouwtjes en mannetjes zodanig dat ze allemaal rustig blijven.” Tussen de tafels staan lage schotten zodat de aangelijnde honden elkaar tijdens het eten niet zien. Bovendien zou de inrichting – in goud, groen en zwart, met gedempt licht – een kalmerende werking op de dieren hebben. “Natuurlijk wordt er wel eens geblaft, maar er zijn geen vechtpartijen geweest”, vertelt Turano.

Silvia Atzori en Giovanni Dolfini zijn hier voor het eerst. Hun teckel Wendy krijgt de visschotel met rijst en wortel, en eet alles razendsnel op. “Ze is veeleisend, dus het moet wel lekker zijn”, zegt Atzori goedkeurend. Het stel heeft er geen moeite mee om hier vanavond een kleine twintig euro aan eten voor hun hond uit te geven. Dolfini: “Een cadeau op z’n tijd maakt het leven mooi. Hier verwennen we onszelf, waarom dan niet ook Wendy trakteren?”

Iedere avond vol
Het restaurant, met plek voor achttien honden en achtenveertig mensen, zit bijna iedere avond vol, zegt Turano. “Voor veel Italianen is hun hond als een kind, een volwaardig gezinslid. Behandel je dat gezinslid goed, dan is het baasje blij”, verklaart hij het succes. Vindt hij zijn zaak in een wereld vol honger niet misplaatst? “Die vraag krijg ik vaker. Maar iedereen mag z’n geld toch uitgeven zoals-ie wil? En het is niet zo dat kinderen in Afrika opeens voldoende voedsel hebben als we hier geen honden meer laten eten.”

Aan het tafeltje bij de ingang zijn Giovanni Mannina en Luisa De Miccoli ondanks de hartelijke ontvangst van hun Franse buldog Neptunus – hij kreeg direct na binnenkomst een bak Toscaans mineraalwater – een tikje teleurgesteld. Want de hond heeft geen hap van zijn eten genomen. “Tja, hij heeft thuis al gegeten”, zegt zijn eigenaresse. Chef Grammatico vindt het geen probleem. “Als Neptunus zijn maaltijd vanavond niet opeet, krijgt hij ’m gewoon in een doggybag mee naar huis.”

[Frootje]

Oh, Froo ziet zichzelf al helemaal gaan!

[ranetje]

[Nanna]

Nog effe

[Kells]

Ach ja, waarom niet!