Vandaag was een perfecte dag om dat te vieren: volop zon, lekker warm, met lief bezoek. Dus eerst was er een feestje met lekkers voor iedereen!
En wat heeft ze genoten van alle aandacht!
Wie had dat gedacht, 9 jaar geleden toen ik haar voor het eerst zag, dat dat zieke, bange scharminkeltje zo'n sterke, levenslustige, actieve en atletische hond zou worden. Geliefd door al mijn andere honden en katten, maar vooral door mij. Want lief is ze, maar ze is natuurlijk veel meer dan dat: een heel pientere, moedige dame met een gouden hart, een perfectie combinatie van eigenzinnigheid, zelfredzaamheid en volgzaamheid, zacht maar taai, die voor ieder die haar lief is door het vuur zou gaan, de kleine zonaanbidster en levensgenieter die met haar vindingrijkheid steeds weer weet te verrassen, met zo veel veerkracht, energie en doorzettingsvermogen. Opgeven komt in haar woordenboek niet voor.
Het leven onder de Spaanse zon heeft haar veel goed gedaan. Hoe meer zonnestralen en warmte hoe beter, maar ook in de rustige, weidse natuur is ze als een vis in het water. Ze snapt het landschap, ze is net zo aards en vurig, ruig als de rotsen, kleurrijk als de wilde bloemen, wild als de golvende zee, warm als een zonsondergang op een zomeravond. Wat ouder en wat wijzer, met wat meer innerlijke rust, maar nog steeds bruisend en levendig, want het leven moet geleefd worden, aldus Amy. Een hondje uit duizenden
prachtig hoe je over haar schrijft.
Die feestmutsen 
En hij hoefde niet eens een feestmuts op!
Het leed van het poseren was meteen vergeten 
