Maar ook twee hele waardevolle jaren samen. We hebben een super sterke band gesmeed, ik heb heel veel over mezelf geleerd en behalve met haar dagelijkse taken, heeft Aloy me ook geholpen een beter hondenbaasje te worden. Eentje met veel meer innerlijke rust en grip op haar emoties, en daardoor meer geduld, meer begrip en meer zelfvertrouwen. En ik zie Aloy ook groeien, meer zelfvertrouwen, nog meer plezier in haar werk, meer innerlijke rust in een hoeveelheid situaties, en ook in haar vrije tijd maakt ze enorme sprongen. We hebben samen zoveel mogen groeien en we gaan samen nog verder groeien. Daar word ik blij van. 
Dit filmpje was vandaag bij de Jumbo. Wij doen normaal altijd boodschappen bij de Appie. Sorry Aloy... Want Aloy vindt de Jumbo veel leuker, het hoogtepunt van haar bezoekje is dat het bonnetje er op haar ooghoogte uit komt. En dat ze dat dan kan pakken.
Nog wat foto's van de afgelopen tijd.
Ik vind haar zo mooi!
Ze is ook altijd de clown in huis. Als pup moest ze niks van deze bench hebben en heb ik hem op dag twee alweer ingeklapt boven moeten zetten. Nu had ik hem als ziekenboeg voor Froo neergezet en wie lag er binnen een kwartier in te slapen? Niet Froo...
Dat was het weer. Wij gaan op naar nog vele mooie jaren samen.
Niet Aloys schuld, ik vind jonge honden in die eerste paar jaar gewoon best moeilijk geloof ik. Hulpeloze puppy, angstfases, random reactiviteit, vreemd pubergedrag... Best schattig maar ik vind het aanpoten. 
Maar ik heb super hard gewerkt (en Aloy ook) en de puzzelstukjes beginnen nu echt op hun plek te vallen. 