Het bloed kruipt...

[Kells]

Leuk! Leuk! Leuk!

[nevache]

"Het bloed kruipt " .... maar wel vlotjes
Wat zou het ontzettend fijn zijn als je zo snel al een hond vindt waar je blij van wordt.
Dat maakt je verdriet om Quin geen spat minder, maar de dagen wel veel aangenamer.

[Hewi]

Iemand zei me ooit dat je hart altijd ruimte heeft voor een nieuwe hond.
Ik vind het leuk ♡

[Smoushond]

Wat spannend en wat een schatje

[thom]

"Het bloed kruipt " .... maar wel vlotjes
Wat zou het ontzettend fijn zijn als je zo snel al een hond vindt waar je blij van wordt.
Dat maakt je verdriet om Quin geen spat minder, maar de dagen wel veel aangenamer.

Dit ging/gaat tot onze grote verbazing heel erg vlotjes. Tjonge zeg. Zit hier helemaal te stuiteren.

[ranetje]

Het gaat ineens allemaal zo snel, dat we dat nog niet eens weten. Denk gerust mee.

Ze heeft natuurlijk een baas gehad en zal al best gewend zijn aan haar naam. Je kunt het natuurlijk afkorten naar Roeska of zo.

Klinkt op zich best goed, ga er straks even een nachtje over slapen.

Je hebt zelfs nog een paar nachtjes
Roeska is een mooie naam. Farra klinkt ook wel goed.
Gemakkelijke namen om mee te roepen.

[EchoMira]

Ik vind het juist een eerbetoon dat je snel een nieuwe hond wil.

[hakunamatata]

Mijn doodzieke Flore kwam via die stichting. Hou er even rekening mee dat ze een waardeloze nazorg hebben, geen achtervang mocht het niet goed gaan en het misschien handig is om vlot langs de dierenarts te gaan voor een uitgebreide check voor de zekerheid.

Ik hoop dat jullie een erg positieve ervaring gaan hebben. Maar mijn ervaring was echt waardeloos.

[thom]

Ik vind het juist een eerbetoon dat je snel een nieuwe hond wil.

[thom]

Mijn doodzieke Flore kwam via die stichting. Hou er even rekening mee dat ze een waardeloze nazorg hebben, geen achtervang mocht het niet goed gaan en misschien handig is om vlot langs de dierenarts voor een uitgebreide check voor de zekerheid.

Ik hoop dat jullie een erg positieve ervaring gaan hebben. Maar mijn ervaring was echt waardeloos.

Dierenarts doen we zo snel mogelijk. Doen we altijd hoor.

[Marc]

Goed zo. Zo doe ik dat ook en dat is de beste manier om gaten op te vullen. De volgende hond is er zelf ook bij gebaat. Alleen ga je net als ik de eerste periode de verkeerde naam noemen. Hoe vaak ik Tom tegen Guus zei in het begin is niet te tellen. Maar dat geeft niks.

Dacht er nog aan het voor te stellen. Maar dacht dat moeten ze maar zelf weten.

Weet je nu wat hij had? Had hij niet gewoon een mediterrane ziekte net als mijn Tom? Die had leverfalen maar dat kwam door babesia. Waarvan ik niet wist dat hij het had. Ben benieuwd wat er nu echt met Quin is gebeurd. Gewoon om van te leren. Na Tom hertesten wij meteen op alles zodra we een hond nemen. Guus meteen binnen een week laten testen. Zodat je op tijd bent als er toch een ziekte is. Dus bloedprikken en testen op mediterrane ziekten. Kostte 175 euro maar als ik dat bij Tom had gedaan had hij nog geleefd en was ik 3500 euro minder kwijt geweest

[Marc]

Mijn doodzieke Flore kwam via die stichting. Hou er even rekening mee dat ze een waardeloze nazorg hebben, geen achtervang mocht het niet goed gaan en misschien handig is om vlot langs de dierenarts voor een uitgebreide check voor de zekerheid.

Ik hoop dat jullie een erg positieve ervaring gaan hebben. Maar mijn ervaring was echt waardeloos.

Dierenarts doen we zo snel mogelijk. Doen we altijd hoor.

Met de test op Zuid Europese ziekten? Want in de paspoorten staat altijd dat ze vrij zijn getest. Maar in de paspoorten van broodfokhondjes uit Oost Europa staat ook vanalles wat niet klopt. Inentingen die nooit gegeven zijn etc. Zelfs een dierenarts kan de oorzaak zijn. Bloed prikken, weggooien en dan alles op negatief zetten en 80 euro vangen. Tom had papieren dat hij geen hartworm en babesia had terwijl hij volwassen hartwormen had. En veel. De dierenarts zei dat die zeker positief hadden moeten testen daar. Babesia was eindstadium met leverfalen maar op Gran Canaria hebben ze gewoon gezegd Babesia negatief. Wie de schuld was weet ik niet maar het was in elk geval de reden dat dat leuke hondje in een paar maanden dood was met zijn 2 jaar.

[Hakkene]

Ik zou het beestje gewoon een naam die je mooi vindt. Geen rekening houden met de naam die ze heeft. Die spreken ze daar wrs toch anders uit dan hier…. En ach, ze moet toch een hele nieuwe taal leren

Dus noem haar maar Moes, van mengelmoes

[thom]

Marc, je wil niet eten hoe vaak ik Quin wilde zeggen en er Aar of Ari uitkwam, dat is niet erg en daar wen je best wel aan, maar dat heeft even tijd nodig.
Zodra de nieuwe hond hier is, we noemen haar voor nu Farra, dat vinden we mooi klinken, maken we een afspraak met de dierenarts om alles nog eens te testen, want je wil gewoon al die ziektes niet.
Quin moesten we zo snel laten inslapen vanwege acuut nierfalen, bijzonder naar en enorm verdrietig, maar we stonden helaas met onze rug tegen de muur en konden niet anders. Het arme schoffie (die we nog zolang bij ons wilden hebben) was echt zo ontzettend ziek.

[EchoMira]

Ik wil en mag niet zeggen dat het wel mediterraanse pleuritis is maar ik weet wel dat ik nog nooit zoiets gehoord heb van mensen met honden die bewust en zorgvuldig gefokt zijn.
Wel andere dingen, hoor. Ik heb ook weer niet gehoord van epileptische spaanse asielhonden dus ik wil niets zwartmaken.
Maar ik wil het allebei niet. Geen middelandse zeehond met een geschiedenis van verwaarlozing en ook geen rashond met een stamboom die op een lantaarnpaal lijkt.

[Kells]

Nou ja, ik wil wel graag rashonden, maar ik hou het zoveel mogelijk bij mijn zelf gefokte honden.

[nevache]

"Het bloed kruipt " .... maar wel vlotjes
Wat zou het ontzettend fijn zijn als je zo snel al een hond vindt waar je blij van wordt.
Dat maakt je verdriet om Quin geen spat minder, maar de dagen wel veel aangenamer.

Dit ging/gaat tot onze grote verbazing heel erg vlotjes. Tjonge zeg. Zit hier helemaal te stuiteren.

Toen Finn hier vorig jaar dood ging, was ik verdrietiger dan ik van mezelf kende.
Maar een paar weken later kwamen Mojo, Sem en Chaiou. En het was goed zoals het was.

[thom]

"Het bloed kruipt " .... maar wel vlotjes
Wat zou het ontzettend fijn zijn als je zo snel al een hond vindt waar je blij van wordt.
Dat maakt je verdriet om Quin geen spat minder, maar de dagen wel veel aangenamer.

Dit ging/gaat tot onze grote verbazing heel erg vlotjes. Tjonge zeg. Zit hier helemaal te stuiteren.

Toen Finn hier vorig jaar dood ging, was ik verdrietiger dan ik van mezelf kende.
Maar een paar weken later kwamen Mojo, Sem en Chaiou. En het was goed zoals het was.

Het is zoals het is en het moet zijn. Tussen Aar en Quin zaten 7 maanden, dus dit is enorm snel, hadden we ook niet verwacht hoor.

[Marc]

Ik wil en mag niet zeggen dat het wel mediterraanse pleuritis is maar ik weet wel dat ik nog nooit zoiets gehoord heb van mensen met honden die bewust en zorgvuldig gefokt zijn.
Wel andere dingen, hoor. Ik heb ook weer niet gehoord van epileptische spaanse asielhonden dus ik wil niets zwartmaken.
Maar ik wil het allebei niet. Geen middelandse zeehond met een geschiedenis van verwaarlozing en ook geen rashond met een stamboom die op een lantaarnpaal lijkt.

Ik snap je helemaal maar ik haal er meer uit dan dat. Ik vind het een enorme toegevoegde waarde dat een hond een verleden heeft en daarna bij mij is.

Dan zorg ik er ook gemakkelijker en beter voor. Ben ik geduldiger en dankbaarder. Dus kwa ziekten snap ik je. Maar ik heb gewoon meer met Zuid Europese honden dan met andere honden. Ik voel iets bij hun blijheid na een verleden. Bij een gekochte jonge hond of rashond moet ik het doen. Dat is niks voor mij. Dus ik wil een hond die mij wil en dat is bij de meeste Zuid Europese honden wel echt het geval. Bas en Guus zijn zulke lieve geweldige en apart uitziende honden dat ik niks anders meer wil. Zoals een ander niks anders wil dan een setter of een teckel wil ik een Spaanse hond. Ongeacht het uiterlijk of de kans op ziek zijn. Ze zijn er al dus bij mij doodgaan is beter dan in het asiel.

En een plus voor mij is dat ik uit een enorme hoeveelheid kruisingen de leukste liefste en mooiste kan uitzoeken. Dat zie ik wel echt als een kind in de snoepwinkel voor mezelf. Wil je een hond? Ja. Kies maar uit deze 1000.... Als ik hier een hond wil is een hond naar mijn smaak vinden veel lastiger.

Klinkt als een hoop gelul maar beter kan ik dit niet uitleggen.

[EchoMira]

Tussen Aar en Quin zaten 7 maanden, dus dit is enorm snel

Ik krijg er een koude rilling van nu je het zo zegt.

[EchoMira]

Ik wil en mag niet zeggen dat het wel mediterraanse pleuritis is maar ik weet wel dat ik nog nooit zoiets gehoord heb van mensen met honden die bewust en zorgvuldig gefokt zijn.
Wel andere dingen, hoor. Ik heb ook weer niet gehoord van epileptische spaanse asielhonden dus ik wil niets zwartmaken.
Maar ik wil het allebei niet. Geen middelandse zeehond met een geschiedenis van verwaarlozing en ook geen rashond met een stamboom die op een lantaarnpaal lijkt.

Ik snap je helemaal maar ik haal er meer uit dan dat. Ik vind het een enorme toegevoegde waarde dat een hond een verleden heeft en daarna mij is.

Dan zorg ik er ook gemakkelijker en beter voor. Ben ik geduldiger en dankbaarder. Dus kwa ziekten snap ik je. Maar ik heb gewoon meer met Zuid Europese honden dan met andere honden. Ik voel iets bij hun blijheid na een verleden. Bij een gekochte jonge hond of rashond moet ik het doen. Dat is niks voor mij. Dus ik wil een hond die mij wil en dat is bij de meeste Zuid Europese honden wel echt het geval. Bas en Guus zijn zulke lieve geweldige en apart uitziende honden dat ik niks anders meer wil. Zoals een ander niks anders wil dan een setter of een teckel wil ik een Spaanse hond. Ongeacht het uiterlijk of de kans op ziek zijn. Ze zijn er al dus bij mij doodgaan is beter dan in het asiel.

Klinkt als een hoop gelul maar beter kan ik dit niet uitleggen.

Ik snap jou ook. Ik heb dat met Dapper en Cleo en ook met Hein zo gevoeld.
Het feit dat je ook voor je hond een toevluchtsoord bent zoals dat andersom ook zo is.

Maar eigenlijk vind ik dat honden gewoon niet gered moeten hoeven worden en ik wil ook gewoon mijn liefde niet stoppen in iets dat al stuk was voor ik me kwam bemoeien. Redden is leuk maar het moet geen smartlap worden. Het moet een happy end zijn en dat waren Quinn en Tom niet. Cleo ook niet.
En dat heb ik het nog niet eens over liegende wolventruien en wat ik daarbij voel.

Mijn oplossing zou zijn om daarheen te gaan en een zeer jonge pup op te halen. Echt uit het nest om ze de toekomst te besparen maar wel een gezonde hond te krijgen

[thom]

Tussen Aar en Quin zaten 7 maanden, dus dit is enorm snel

Ik krijg er een koude rilling van nu je het zo zegt.

Ria wilde toen eigenlijk geen hond meer en ik juist wel. Daar moet je toch echt samen uitkomen.

[EchoMira]

Tussen Aar en Quin zaten 7 maanden, dus dit is enorm snel

Ik krijg er een koude rilling van nu je het zo zegt.

Ria wilde toen eigenlijk geen hond meer en ik juist wel. Daar moet je toch echt samen uitkomen.

Ik wil gewoon op zijn minst een hond. Dat is wie ik ben.
In mijn geval is 2 handiger. Of 3.

Nul honden is gewoon niet aan de hand. Iedereen heeft zijn grenzen.
Het mag best een ouwe tekkel zijn die alleen maar wil slapen. Dat maakt me minder uit. Maar gewoon geen hond? Onbespreekbaar.
Ik weet niet hoe ik naar bed moet zonder eerst een rondje te lopen.

[Marc]

Ik wil en mag niet zeggen dat het wel mediterraanse pleuritis is maar ik weet wel dat ik nog nooit zoiets gehoord heb van mensen met honden die bewust en zorgvuldig gefokt zijn.
Wel andere dingen, hoor. Ik heb ook weer niet gehoord van epileptische spaanse asielhonden dus ik wil niets zwartmaken.
Maar ik wil het allebei niet. Geen middelandse zeehond met een geschiedenis van verwaarlozing en ook geen rashond met een stamboom die op een lantaarnpaal lijkt.

Ik snap je helemaal maar ik haal er meer uit dan dat. Ik vind het een enorme toegevoegde waarde dat een hond een verleden heeft en daarna mij is.

Dan zorg ik er ook gemakkelijker en beter voor. Ben ik geduldiger en dankbaarder. Dus kwa ziekten snap ik je. Maar ik heb gewoon meer met Zuid Europese honden dan met andere honden. Ik voel iets bij hun blijheid na een verleden. Bij een gekochte jonge hond of rashond moet ik het doen. Dat is niks voor mij. Dus ik wil een hond die mij wil en dat is bij de meeste Zuid Europese honden wel echt het geval. Bas en Guus zijn zulke lieve geweldige en apart uitziende honden dat ik niks anders meer wil. Zoals een ander niks anders wil dan een setter of een teckel wil ik een Spaanse hond. Ongeacht het uiterlijk of de kans op ziek zijn. Ze zijn er al dus bij mij doodgaan is beter dan in het asiel.

Klinkt als een hoop gelul maar beter kan ik dit niet uitleggen.

Ik snap jou ook. Ik heb dat met Dapper en Cleo en ook met Hein zo gevoeld.
Het feit dat je ook voor je hond een toevluchtsoord bent zoals dat andersom ook zo is.

Maar eigenlijk vind ik dat honden gewoon niet gered moeten hoeven worden en ik wil ook gewoon mijn liefde niet stoppen in iets dat al stuk was voor ik me kwam bemoeien. Redden is leuk maar het moet geen smartlap worden. Het moet een happy end zijn en dat waren Quinn en Tom niet. Cleo ook niet.
En dat heb ik het nog niet eens over liegende wolventruien en wat ik daarbij voel.

Mijn oplossing zou zijn om daarheen te gaan en een zeer jonge pup op te halen. Echt uit het nest om ze de toekomst te besparen maar wel een gezonde hond te krijgen

Ik snap ook dit weer helemaal maar ik vind het niet erg als het geen succesverhaal wordt. Dus ik vind het niet erg dat Bas een extreem succes is en gewoon kerngezond zonder issues zo al 15 is nu. Guus heeft wat dingetjes maar is een geweldig hondje wat ik hier echt niet zo had kunnen vinden. En Tom ging snel dood. Triest. Verdrietig maar toen kwam Guus. Dus ik zit daar zelf niet zo mee. Ik vind het niet erg om verdrietig te zijn als een hond dood gaat. Dan is er plek voor een nieuwe en een nieuw avontuur.

Je kent wel een buitenlandse hond met epilepsie Maar dat heeft Guus door of een allergie voor voer want op kip heeft hij het nooit. Of door een kopabces operatie en die hoge koorts want sindsdien heeft hij het soms even een minuutje zonder verdere gevolgen.

[Marc]

Ik krijg er een koude rilling van nu je het zo zegt.

Ria wilde toen eigenlijk geen hond meer en ik juist wel. Daar moet je toch echt samen uitkomen.

Ik wil gewoon op zijn minst een hond. Dat is wie ik ben.
In mijn geval is 2 handiger. Of 3.

Nul honden is gewoon niet aan de hand. Iedereen heeft zijn grenzen.
Het mag best een ouwe tekkel zijn die alleen maar wil slapen. Dat maakt me minder uit. Maar gewoon geen hond? Onbespreekbaar.
Ik weet niet hoe ik naar bed moet zonder eerst een rondje te lopen.

Hier ook. Ik kwam er achter toen ik Bas nog niet had. En ik wil er ook wel echt perse twee. Ik zag ze vandaag ineens super enthousiast met elkaar doen. Zo leuk. Ik was op de wc en dat wisten ze niet. Ze liepen wat en kwamen elkaar tegen in de gang. Super druk kwispelend en snuffelende aan elkaar en beetje spelbuiginkjes maken. Ze wisten niet dat ik ze zag. Zoooo schattig want normaal leven ze gewoon synchroon zonder veel interactie maar wel met volledige acceptatie en stressloos. Nu ineens zag ik echt waardering naar elkaar. Ze likten elkaar ook. Dat had ik echt nog nooit van ze gezien. Maar als ik nu weg moet stelt me dat wel gerust. Ze hebben echt elkaar.