Dag Minou.

[alinelaila]

Wat vreselijk! Heel veel sterkte

[Célie]

Sterkte, wat verdrietig en zo ineens.

[Tamara/Bayko]

Oh wat erg, zo plotseling. Heel erg veel sterkte .

[BoJoA]

Heel veel sterkte

[Nanna]

jeetje, wat afschuwelijk thuiskomen...wat is er gebeurd denk je?

De dierenarts denkt een hart stilstand . Ze lag gewoon op haar eigen plekje in de gang en 'rustig'.

Dat zal het meest aannemelijke scenario wel zijn. Een an sich prachtige dood natuurlijk, gewoon floep weg uit het leven. Maar veel te jong.

[kayleigh*]

jeetje, wat afschuwelijk thuiskomen...wat is er gebeurd denk je?

De dierenarts denkt een hart stilstand . Ze lag gewoon op haar eigen plekje in de gang en 'rustig'.

Dat zal het meest aannemelijke scenario wel zijn. Een an sich prachtige dood natuurlijk, gewoon floep weg uit het leven. Maar veel te jong.

Ja, voor haar mooi. Maar het geen afscheid kunnen nemen en het er naar toe leven is echt ruk.
Vandaag is ze al gecremeerd en komt binnenkort naar huis.

[Rosanne]

Ik zag je berichtje op facebook al langs komen, maar het klikte nog niet in mijn hoofd dat het om jou Minou ging.

Wat verschrikkelijk om je meisje zo te moeten vinden. Echt een grote nachtmerrie. Heel veel sterkte met dit onwijs grote verlies.

[Sirene]

Wat vreselijk zo plotseling. Heel veel sterkte gewenst.

[thom]

Het is zo'n plotseling en onverwacht afscheid van je hond, niet te bevatten en dat zal vast nog wel een tijdje duren. Nogmaals sterkte.
Wij hadden het vorig jaar maart met Aar, van niks aan hand naar er niet meer zijn. Ineens weg.

[Gretha]

Wat een shock moet dat zijn, heel veel sterkte

[Fenneke]

Wat een verdriet. Heel veel sterkte met dit zo plotselinge verlies.

[ellen en de birmanen]

wat een schrik om zo thuis te moeten komen en je geliefde hond dood te vinden.
heel veel sterkte

[Snowflake]

Verschrikkelijk...
Heel veel sterkte met dit grote verlies

[kayleigh*]

Het is nu wel wat ingedaald, maar het is onwijs stil. Nala doet en wilt ook niks meer. Lige alleen maar hele dagen onder de tafel.

Bedankt allemaal.

[Sterre]

Het is nu wel wat ingedaald, maar het is onwijs stil. Nala doet en wilt ook niks meer. Lige alleen maar hele dagen onder de tafel.

Bedankt allemaal.

Wat triest ook voor Nala. Nala is nog heel jong toch? Nogmaals heel veel sterkte.

[kayleigh*]

Het is nu wel wat ingedaald, maar het is onwijs stil. Nala doet en wilt ook niks meer. Lige alleen maar hele dagen onder de tafel.

Bedankt allemaal.

Wat triest ook voor Nala. Nala is nog heel jong toch? Nogmaals heel veel sterkte.

Ja, word in november pas 3.

[EchoMira]

Het is nu wel wat ingedaald, maar het is onwijs stil. Nala doet en wilt ook niks meer. Lige alleen maar hele dagen onder de tafel.

Bedankt allemaal.

Goed dat je daar oog voor hebt.
Is Minou gecremeerd?

[EchoMira]

Ja, voor haar mooi. Maar het geen afscheid kunnen nemen en het er naar toe leven is echt ruk.

Ik heb 2 keer een hond plotseling verloren is inderdaad anders dan wanneer je je schrap kunt zetten.
Eva heeft een leven lang naast me gelopen en toen ik haar riep en ze niet kwam wist ik het eigenlijk al. Toch de hele nacht moeten zoeken tot ik haar toen het licht werd in de berm vond.

De andere keer ging Cleo alleen maar twee kiezen laten trekken en toen bleek dat haar halve bovenkaak verrot was door een of andere middellandse zeeziekte en toen wist ik meteen dat ze mocht blijven slapen. Ze was al jaren ziek en nu ook dementerig. Minder moeilijk al.

[blondie]

Bij Finn hoopte ik dat hij in de nacht zelf in zijn slaap zou gaan, zijn afscheid en euthanasie was dan op een bepaalde dag wel gepland omdat het tijd was.
Ik heb daar ander gevoel bij dan bij Bluf, die ik eigenlijk op advies van DA toen ik haar bracht direct had moeten laten inslapen. Die heb ik toch nog met specifieke medicatie 1 middag, avond en nacht mee naar huis genomen, puur omdat ze die wilskracht voor leven zo hevig nog liet zien en ik mijn vriend en bepaalde mensen afscheid wilde laten nemen. Volgende ochtend vroeg stond toen wel al de afspraak bij DA gepland tegen hoop en beter weten in.
Jol was ook van de ene op de andere dag ineens acuut geworden, maar had ik wel al onderbuikgevoel bij dat een afscheid naderend was, die was ook al op leeftijd.

Zo enorm plotse dood hakt er dan ook wel in ja.

Wat rot dat Nala ook zo van pad af lijkt te zijn.
Bluf na de dood van Finn leek ok, maar die vertoonde na ca. 2 weken ook ineens die lusteloosheid. Ondanks dat we juist heel veel ondernamen en ik haar overal ineens mee op sleeptouw nam.
Aki vond het ook zichtbaar lastig om geen andere hond meer om zich heen te hebben na de dood van Jol.

Bij Bluf kwam vrij rap Jol én mijn vriend in huis, en ze bloeide toen weer op en het maakte haar niet eens uit dat Jol haar destijds helemaal niet leuk vond.
Bij Aki heeft het wat maanden geduurd voor er een 2de hond kwam, met name mijn vriend had moeite om aan een andere hond te denken omdat hij teveel verdriet nog had van verlies van Jol.

Nogmaals sterkte want zo'n plots verlies hakt er in. En als je dan ook nog merkt dat de andere hond rouwt, maakt het het nog heftiger, althans dat vond ik destijds bij Bluf en Aki..

[Jay]

Sterkte,

[mosquito1980]

8 Jaar is nog veel te jong, veel sterkte

[blacky]

wat verschrikkelijk. heel veel sterkte

[Bronsveen]

Jeetje …zo plotseling …

Sterkte met het verlies van je mooie hond

[kayleigh*]

Ja, voor haar mooi. Maar het geen afscheid kunnen nemen en het er naar toe leven is echt ruk.

Ik heb 2 keer een hond plotseling verloren is inderdaad anders dan wanneer je je schrap kunt zetten.
Eva heeft een leven lang naast me gelopen en toen ik haar riep en ze niet kwam wist ik het eigenlijk al. Toch de hele nacht moeten zoeken tot ik haar toen het licht werd in de berm vond.

De andere keer ging Cleo alleen maar twee kiezen laten trekken en toen bleek dat haar halve bovenkaak verrot was door een of andere middellandse zeeziekte en toen wist ik meteen dat ze mocht blijven slapen. Ze was al jaren ziek en nu ook dementerig. Minder moeilijk al.

Dat van Eva lijkt mij helemaal erg.

Het is nu wel wat ingedaald, maar het is onwijs stil. Nala doet en wilt ook niks meer. Lige alleen maar hele dagen onder de tafel.

Bedankt allemaal.

Goed dat je daar oog voor hebt.
Is Minou gecremeerd?

Ja, Minou is gecremeerd en weer thuis.

[kayleigh*]

Bij Finn hoopte ik dat hij in de nacht zelf in zijn slaap zou gaan, zijn afscheid en euthanasie was dan op een bepaalde dag wel gepland omdat het tijd was.
Ik heb daar ander gevoel bij dan bij Bluf, die ik eigenlijk op advies van DA toen ik haar bracht direct had moeten laten inslapen. Die heb ik toch nog met specifieke medicatie 1 middag, avond en nacht mee naar huis genomen, puur omdat ze die wilskracht voor leven zo hevig nog liet zien en ik mijn vriend en bepaalde mensen afscheid wilde laten nemen. Volgende ochtend vroeg stond toen wel al de afspraak bij DA gepland tegen hoop en beter weten in.
Jol was ook van de ene op de andere dag ineens acuut geworden, maar had ik wel al onderbuikgevoel bij dat een afscheid naderend was, die was ook al op leeftijd.

Zo enorm plotse dood hakt er dan ook wel in ja.

Wat rot dat Nala ook zo van pad af lijkt te zijn.
Bluf na de dood van Finn leek ok, maar die vertoonde na ca. 2 weken ook ineens die lusteloosheid. Ondanks dat we juist heel veel ondernamen en ik haar overal ineens mee op sleeptouw nam.
Aki vond het ook zichtbaar lastig om geen andere hond meer om zich heen te hebben na de dood van Jol.

Bij Bluf kwam vrij rap Jol én mijn vriend in huis, en ze bloeide toen weer op en het maakte haar niet eens uit dat Jol haar destijds helemaal niet leuk vond.
Bij Aki heeft het wat maanden geduurd voor er een 2de hond kwam, met name mijn vriend had moeite om aan een andere hond te denken omdat hij teveel verdriet nog had van verlies van Jol.

Nogmaals sterkte want zo'n plots verlies hakt er in. En als je dan ook nog merkt dat de andere hond rouwt, maakt het het nog heftiger, althans dat vond ik destijds bij Bluf en Aki..

Ja, ik sta nu alweer op de lijst bij een fokker die ergens in de herfst een nestje verwacht. Deze week gaan wij kennis maken en dan ook even kijken hoe wij er beide in staan.

Nala lijkt het ergste nu wel gehad te hebben en bloeit weer wat op. Spreken gewoon veel met andere mensen af met honden.