Inge O schreef: ↑18 nov 2021, 20:59
Maart schreef: ↑18 nov 2021, 20:53
Ja idd. Ze hebben gewoon nog nooit een reden gehad om mensen te wantrouwen, dus waarom zouden ze er lelijk tegen doen. Iedereen is altijd aardig tegen ze.
Dat vind ik toch wel erg naïef geformuleerd hoor, alsof alle honden die (erg) waaks zijn eerst negatieve ervaringen met mensen zouden moeten hebben?
Nou idd. Ik heb nu verschillende werklijnherders gehad.
Cento, de Duitser een heerlijk stabiele hond, de kinderen konden er alles mee. Maar als er vriendjes over de vloer kwamen en men ging lopen rennen en gillen dan moest ik hem wel echt wegsluiten.
Daarna kwam de Hollander Arrow, ik kon er niets mee, vreselijk onstabiele hond paste totaal niet bij mij en liet me op straat in de steek, is naar een collega gegaan en heeft die geleider en zijn vrouw in totaal 3x gebeten.
Toen kwam MIkey, stamboom achtergrond, Perle de Toubiere. Trok nog een kind uit de kinderwagen als deze geluid maakte, woonde 6 jaar bij ons voordat ik hem bij de kinderen kon laten die inmiddels boven mij uit gegroeid waren. is in de armen van ons alle 3 ingeslapen, inmiddels alle 3 volwassen en door hem geaccepteerd als vrienden. Dit heeft echter echt jaren geduurd.
Boedddha, stamboom werklijn mechel, brak mijn knie. Is bij een topafrichtster opgegroeid, getraind met de clicker en een superlieve meid voor haar honden. Was echter wel een hond die altijd op het randje van beheersbaarheid balanceerde, en veel prikkels dreven hem over de rand.
Marco de allerliefste diensthond die ik ooit heb gehad. vreselijk stabiel, stapelgek met alle kinderen. Ik heb serieus nog nooit een hond meegemaakt die zo voorzichtig is met kinderen. Ik woon naast een school voor moeilijk opvoedbare kinderen. Als de kinderen speelkwartier hebben als ik langsloop rent hij naar het hek, gaat er overheen hangen en laat zich plat knuffelen door de hele gillende schoolklas.
Louitje zijn zoon kan ik daar alleen maar aangelijnd langs leiden, hij wilde maar één ding, al die gillende kinderen opvreten. Hij is nu 4 jaar en wordt rustiger, hij is nu in staat ze te negeren. Louitje is hier als pup gekomen, positief getraind en draait vanaf pup mee in het huishouden, ligt as we speak heerlijk op de bank naast me te pitten. Heeft geen reden om mensen te wantrouwen, maar viel met 3 maand vol overtuiging een volwassen vent aan die aan zijn spullen zat, tenminste waarvan hij vond dat het zijn spullen waren. En nadat hij zich los had geworsteld, achtervolgde hij hem tot in de kantine om hem alsnog te pakken te nemen. Dat zat er in gebakken en nu nog steeds. Lijkt totaal niet op zijn vader maar sprekend op zijn moeder, enorm felle teef. Ik moet er werkelijk niet aan denken dat ik 2 kleine kinderen zou hebben bij puppy Louitje. Ik heb nu een kleinzoon van 1 jaar oud, geen haar op mijn hoofd die ook maar overweegt om die 2 samen te brengen. Marco geen enkel probleem, die is al uitgebreid geknuffeld.
Tuurlijk kan een herder opgroeien met kleine kinderen. Cento en Marco vertrouw(de) ik tot op het bot, geen enkel probleem. De rest die ik hier heb gehad geen van allen, en die hadden echt niet allemaal een reden om mensen te wantrouwen. Sterker nog, Marco eigenlijk wel, die heeft wel t 1 en ander meegemaakt voordat hij bij mij kwam. En dat is nog steeds de liefste mechelaar die ik ken. Herders zijn geen monsters, zeker niet, maar werklijnherders als gezinshond en kleine kinderen in huis, ik zou het echt niemand aanraden.
Maar ze kunnen wel met de conciërge een piesrondje doen.
) doen we wel eens wegsluiten (we hebben hiervoor een aanbouw met een grote loungeset enzo) zodat zoontje gewoon rond kan rennen, gek kan doen en de honden niet kan slaan (dat begrijpt hij nog niet altijd even goed als ie druk is... is anderhalf, dus komt menschen 
)
)
