Kan jouw hond overal los?

[Marlett]

Nou, het zien van je hond die plezier heeft, ís ook heel leuk. Echt, die blije bek van Tosca als ze losloopt en op me af komt rennen. Dan is mijn dag al goed hoor.

Als ze heel goed zou zijn met andere honden, zou ik het ook al iets minder een probleem vinden als ze in losloopgebied op 98% betrouwbare recall zou zitten, maar ja.

[Persistence]

Victor plakt aan m’n been, die kan wel ff achter een kat aangaan maar is ook zo weer terug.

Maar Bella… de uitlaatservice zegt altijd dat ze zó goed luistert maar dat is bij mij weleens anders
Het is echt wel verbeterd vergeleken met een jaar geleden (morgen wordt ze 2 jaar) maar katten en wild blijft een ding. In wildrijk gebied gaat ze niet meer los, in een split second pakt ze een spoor op en weg is ze. Ik zíe het precies aan haar houding maar het gaat zo snel dat aanlijnen dan niet meer lukt. Ze komt wel terug maar ze is dan blind voor prikkeldraad, sloten en wegen, dus dat doen we maar niet.

Met paarden en hooglanders hebben we veel getraind en dat gaat best goed. Als we ze los tegenkomen rent ze soms nog eens naartoe, maar gaat even (zonder te blaffen) kijken en komt dan weer terug.

In schemer en donker is ze aangelijnd, haar jachtinstinct staat dan 200% aan.
Aangezien ze niet alleen op dieren reageert maar ook op mensen is het gewoon altijd opletten.

[Loraine]

Mahdu kan in het park, bos etc prima los, is niet 100% betrouwbaar qua terugroepen maar blijft wel in de buurt.
Hij scharrelt een beetje rond, snuffelt hier, markeert daar, vreet wat konijnenkeutels en als je het lief vraagt komt hij zich 9vd10x even melden nadat hij klaar is met wat hij deed.

Dívka is 1x los geweest bij mij in het park en dat was *klik* en *zoeffff*, direct onbereikbaar en blind achter de konijnen aan om na ruim een half uur met de tong over de grond weer terug te komen.
Dat was niet zo goed voor mijn hart dus sindsdien gaat ze enkel nog op het omheinde veld los.
Voor haar heb ik een tienmeterlijn en een twintigmeterlijn liggen zodat ze alsnog kan rennen als het veld bezet is en we lenen een flexlijn als we bij mijn moeder zijn en daar het bos in gaan.

[Alfilillo]

Nou, het zien van je hond die plezier heeft, ís ook heel leuk. Echt, die blije bek van Tosca als ze losloopt en op me af komt rennen. Dan is mijn dag al goed hoor.

Als ze heel goed zou zijn met andere honden, zou ik het ook al iets minder een probleem vinden als ze in losloopgebied op 98% betrouwbare recall zou zitten, maar ja.

Nou, het zien van je hond die plezier heeft, ís ook heel leuk. Echt, die blije bek van Tosca als ze losloopt en op me af komt rennen. Dan is mijn dag al goed hoor.

Als ze heel goed zou zijn met andere honden, zou ik het ook al iets minder een probleem vinden als ze in losloopgebied op 98% betrouwbare recall zou zitten, maar ja.

Dat vind ik wel een interessante. Als je hond heel goed is met andere honden, en daarmee bedoel ik ook afstand houden van honden die niet te vertrouwen zijn of bange honden, waarvoor wil je de bijna absolute recall? Vanwege wild najagen en een uur in het maïsveld verdwijnen?

[Rebble]

Nee, Char loopt nooit los. We zijn er wel heel erg mee bezig geweest maar vaak als ze dan maar iets ruimte kreeg om écht los te gaan (als een gek rondjes rennen, spelen met andere honden) dan rende ze weg en liep ze uiteindelijk op rustig draftempo compleet in haar eigen bubbel door zonder op of om te kijken. Ik was dus steeds bezig met haar rustig te houden, niet te ver van me af, niet achter me lopen want dan zie ik die kleine verandering voor de 'kolder in de kop' niet enz. Dat liep voor niemand ontspannen.
Char loopt dus altijd aangelijnd en ik vind dat echt verschrikkelijk saai.

[Hewi]

Nope, kodi gaat er weleens vandoor al komt hij altijd terug maar dat mag dus alleen op veilig terrein waar geen wegen in de buurt zijn

Leo kan los die loopt niet weg maar is onbetrouwbaar met andere honden .

Kortom lang leve het enorme omheinde losloop veld om de hoek .

[Marlett]

Nou, het zien van je hond die plezier heeft, ís ook heel leuk. Echt, die blije bek van Tosca als ze losloopt en op me af komt rennen. Dan is mijn dag al goed hoor.

Als ze heel goed zou zijn met andere honden, zou ik het ook al iets minder een probleem vinden als ze in losloopgebied op 98% betrouwbare recall zou zitten, maar ja.

Nou, het zien van je hond die plezier heeft, ís ook heel leuk. Echt, die blije bek van Tosca als ze losloopt en op me af komt rennen. Dan is mijn dag al goed hoor.

Als ze heel goed zou zijn met andere honden, zou ik het ook al iets minder een probleem vinden als ze in losloopgebied op 98% betrouwbare recall zou zitten, maar ja.

Dat vind ik wel een interessante. Als je hond heel goed is met andere honden, en daarmee bedoel ik ook afstand houden van honden die niet te vertrouwen zijn of bange honden, waarvoor wil je de bijna absolute recall? Vanwege wild najagen en een uur in het maïsveld verdwijnen?

Tosca gaat graag vér en wil dan haar eigen route bepalen, dus die absolute recall is ook voor haar veiligheid. Het liefst zou ik die in combinatie hebben met een hond die in een straal van 40 meter loopt.

[Marlett]

Het is voor mij wel echt een opluchting om te lezen dat er veel meer honden niet los kunnen. In mijn beleving liepen al jullie honden los. Overal. Altijd. Oké, Bronco niet, maar die heeft weer superschattige filmpjes met Tux.

Het is wel mijn ideaal, dus we gaan stug door met trainen en opbouwen, maar dat het misschien niet gaat lukken is ook een scenario.

[malinois]

Ja in principe wel gelukkig want ik heb een vreselijke hekel aan aangelijnd lopen. Niet dat ik t dan ook overal maar doe hoor, in Oostenrijk mag de hond afgeschoten worden als hij los in t bos loopt, waar t ook stikt van de herten. Dan doen we t ook maar niet en lopen we een stuk verder door waar t officieel ook niet mag maar geen vrijbrief om te schieten geldt en minder wild zit en gaan ze daar lekker los.

Hier thuis lopen ze in principe alle wandelingen los, ook de laatste om 2200 uur; lampjes mee en lopen maar.

Ik doe ze als pup dan ook wel gelijk los als ze hier zijn met 7,5 a 8 weken. Individueel en samen met de andere honden. Hier komen is altijd een moetje. Dus daar probeer ik echt aan te werken.

[HillieS]

Jamie gaat jagen als hij los is, op andere honden of op wild. Dus die zit eigenlijk altijd los.

lekker handig

ik heb 't meteen even aangepast
Hij zit dus altijd vast. Al was gisteren z'n lijn even losgekomen, en kwam hij heel braaf direct naar me toe om weer vast te gaan. Knapperd

[Frootje]

Nou, het zien van je hond die plezier heeft, ís ook heel leuk. Echt, die blije bek van Tosca als ze losloopt en op me af komt rennen. Dan is mijn dag al goed hoor.

Dat gebeurt hier dus echt niet. Froo doet alleen aan rennen als ze op het omheinde veld is. Die plek kent ze heel goed en ze gaat daar zonder problemen honderden meters bij me vandaan. Maar bij het wandelen zit ze echt aan een onzichtbare lijn van 15 meter en verder gaat ze ook echt niet. Rennen doet ze absoluut niet. Hier en daar snuffelen wel. Ze heeft wel plezier als ze losloopt maar niet meer plezier dan wanneer ze aan de lijn zit volgens mij. Saar was precies hetzelfde daarin, ook zo’n serieuze tante die enorm op de baas lette en bijna geen afstand nam (sterker nog, ik vermoed dat zij daarin erger was dan Froo, misschien dat haar ras daarin een rol speelde). Volgende keer zou ik wel een hondje willen dat iets verder weg gaat en inderdaad eens lekker een rondje rent.

[Inge O]

Ja, in principe wel, en er zijn ook eigenlijk amper plekken waar ze aangelijnd zijn. Aangelijnd wandelen doe ik al helemaal nooit, daar heb ik geen plezier in - ik wil hen zien spelen, rennen, snuffelen, hun eigen tempo laten bepalen enz.
Ik heb sinds ik hier woon, en ik vaak in een natuurgebiedje ga wandelen, zelfs ontdekt dat ik hen ook als ze met z'n vijven in volle achtervolging van een haas zijn, ik hen midden in hun spurt kan terugroepen. Dat mogen ze overigens alleen maar op die ene plek (een weiland), want voor de rest moeten ze verplicht overal op de paden blijven.

Toch herken ik wat je vertelt van Tosca wel, zo was mijn allereerste hond die ik kreeg toen ik 13 was. Ze was 5 maand toen ze kwam, had kennelsyndroom, haar hele puppytijd had ze zo goed als alleen door de Pyreneeën gezworven dus haar motivatie om bij me te blijven op wandeling was tegen nul.
En toch is dat met bloed, zweet en tranen helemaal goedgekomen. Het voordeel dat ik toen had was dat het nog normaal werd gevonden dat honden losliepen en hun eigen ding deden, dus ik kon haar als het ware verzadigen met 'je doet maar', tot ze het finaal leuker en leuker begon te vinden om wél bij me in de buurt te blijven, en tegelijkertijd ging ze ook steeds beter luisteren en kreeg ik er stilaan meer en meer vat op.
Ik kan me zelfs nu nog levendig het eurekamoment herinneren toen ik haar tijdens een wandeling voor het eerst bij me kon roepen, en dan bedoel ik het allersimpelste van het simpelste : gewoon het feit dat ze op mijn vraag contact met me kwam maken.

Heb je dus geen kans met Tosca? Ik denk het wel, maar het vraagt misschien meer inspanning en geduld dan je kan opbrengen, want het is een werk van lange adem, en niet zomaar 'een appèldingetje'.

[Alfilillo]

Ja, dat snap ik. Mijn honden blijven over het algemeen wel binnen die 40m en meestal zie of hoor ik ze. Daarbinnen hebben ze echter geen geweldige recall. Ze komen uiteindelijk wel, maar als ze iets interessants in de smiezen hebben wordt dat eerst onderzocht. Lily kan af en toe wel echt helemaal uit beeld zijn. Echt prettig vind ik dat ook niet hoor. Meestal loop ik langzaam door en als het té lang duurt ga ik zitten wachten. Na een paar minuten komt ze er dan als een gek aangesjeest. In onbekend gebied doet ze dat overigens nooit.

In augustus waren we een weekje ik Nederland en daar paste ik op een hond, kruising border collie met heidewachtel van 12. We kenden elkaar nog niet, maar wat luisterde die hond goed. Ze was niet meer de jongste, maar superactief. Rende heen en weer, snuffelen. En elke minuut zelf even stilstaan met opgeheven kopje of ze me nog zag. Ik hoefde maar te roepen en ze kwam Direct vrolijk naar me toe. Dat was erg prettig wandelen.
Wat me wel is opgevallen, en nu gooi ik de knuppel even in het hoenderhok, was dat de mensen in Nederland die ik tegenkwam tijdens het wandelen zoveel krampachtiger waren met hun hond dan hier. Dat was meestal meteen aanlijnen, een militar 'volg!', strakke riem. Absoluut geen contact met 'mijn' hond. Een aparte gewaarwording.

[dre]

Nope.

Kenzi is de enige die dat wel kan, maar daar heb ik van pup af aan bovenop gezeten, 2 honden die niet los kunnen is mij zat.

Juno jaagt, neus, oren, zicht maakt haar niet uit. Ze heeft los gelopen en als het te erg werd ging ik weer harder aan het werk.
Uiteindelijk had ik daar geen zin meer in, continue scannen, hond observeren, nee hoor, ga maar lekker vast.

Shelly is iets minder actief in jagen, maar als die gaat sluit ze van alles af en is ze volledig in eigen wereld.Dat is mij 1x gebeurd en dus nooit weer

Die 2 grote mogen los in de tuin en de Reeuwijkse plassen, dat gaat goed. Verder zitten ze vast.

[KarinW]

Levi kan wel makkelijk los, maar niet met fietspaden of wegen dicht in de buurt, want hij blijft nou niet echt lekker aan de kant lopen.. gaat dan precies midden op als er een fiets aan komt

[Alex]

Nee, beslist niet Nou hebben we haar natuurlijk vanaf toen ze een jaartje of 10 was dus dat is nogal een achterstand om in te halen op heel veel vlakken. Ze is niet gesteld op andere honden, ze zal er niet actief op af gaan maar een losloopgebied doen we haar al geen lol mee en daar wil ik ook niet gaan lopen met een aangelijnde chagerijn als ik genoeg andere opties heb, dus meestal lopen we sowieso in aanlijngebieden aan een 20 meter lijn of extra lange flex.
Ze heeft ondertussen wat reu vriendjes hier waar het erg leuk mee gaat en dan kunnen ze samen los in de lokale bosjes. Dan luistert ze eigenlijk heel goed, ze is erg goed te paaien met snoep dus ze komt heel rap.

Ik mis het soms wel omdat Thorran het -- voor ie nogal dement werd dan -- wel kon en er zitten hier een aantal heel mooie losloopgebieden. We hebben dan ook weer lol door samen iets uit te graven, of we lopen een spoortje en ze gaat nog wel mee hardlopen (vooruit, joggen, ben niet zo vlot). Ondertussen is ze ook wel op een leeftijd dat ze vooral de krant wil lezen onderweg.

[Budkes]

Perry kan overal los, in de stad, buiten de stad, langs wegen, in het bos, bekend of onbekend terrein. Hij loopt altijd vooruit, wacht bij kruisingen, gaat niet naar mensen toe, ook niet naar honden. Hij haat alleen Border Collies dus dan moet ik even iets nadrukkelijker zeggen "Nee Perry, er OMheen", bij alle andere honden doet ie dat uit zichzelf.
Hij loopt altijd een meter of 10 tot 30 voor me, en laat zich ook niet lokken. In de stad ben ik wel eens BOA's tegen gekomen die dan om zich heen gingen staan kijken van wie die hond was en dan deed ik net of ik gek was, haha, gaven ze het vanzelf op. Door de manier waarop hij loopt, zelfverzekerd, totale rust is er nog nooit iemand geweest die dacht dat hij verdwaald was. Perry is ook echt een ongelukkig hondje aan de riem. Op plekken waar het echt moet is het echt zuchten en steunen en verwijtend kijken.
Al mijn andere honden kunnen ook los, op veel plekken maar niet overal. Marco zou in principe overal los kunnen maar is zo gek op kinderen dat hij daar naar toe moet, puur om te knuffelen en uiterst voorzichtig, maar ja het gemiddelde kind en de ouders ook schrikken zich de rambam van een Mechelse Herder van 36 kilo die je peuter van 3 wil knuffelen en dat snap ik helemaal. De meeste honden negeert hij ook, maar sommige vindt hij dan toch interessant en dan moet hij die even besnuffelen, ook als ik zeg van niet.
Louitje kan buiten de bebouwde kom los. Hij luisterd goed, beter dan Marco en Perry, maar dat moet ook omdat hij niet betrouwbaar is. Dus loop ik lekker in de natuur en kom ik af en toe mensen tegen dan mag hij lekker los, roep hem op tijd bij me, laat hem even zitten, snoepje erin en weer door. Op plekken waar het te druk is gaat hij aan de Flex voor mijn eigen gemoedsrust.
Frank kan goed los, ze luisterd goed en blijft in de buurt. Het enige is dat ze angstig kan zijn voor grote honden en als ze dan niet bij me kan komen slaat ze op de vlucht, wel naar huis maar ja vanuit het buitengebied is dat wel 2 drukke wegen oversteken. 1x gebeurd door een klootzak van een vent die zijn Labrador blaffend Frankie liet opjagen en weigerde om te stoppen om zijn hond bij zich te roepen. Mijnheer was namelijk aan het hardlopen. Het treurige van het verhaal was dat zijn hond niet langs mijn herders durfde, dus ik ging met de groten in de bosjes staan zodat zijn hond verder durfde waarna hij nadat hij gepasseerd was Frank in het vizier kreeg en op ging jagen. Frank kon niet meer bij mij komen, raakte in paniek en sloeg op de vlucht. En die eikel verdomde het dus om te stoppen.
TerrorHerbert kan al best goed los. Hij luistert goed naar hier, maar ik moet wel op tijd zijn en hij moet niet al een uitdaging op het oog hebben. Hij gaat dus alleen los op veilige overzichtelijke plekken. Maar hij moet ook nog een jaar worden. Ik heb alle vertrouwen in hem dat het goed komt. Geen van allen zijn weglopers gelukkig. En dat scheelt echt in je vertrouwen.
Alle honden gaan als pup bij mij direct los vanaf de eerste dag dat ik ze heb. Ook in de stad, dan zijn ze nog echt zwaan Kleef aan. De ene gaat eerder vast dan de ander, afhankelijk van hun karakter, maar vanaf een maand of 4 gaan ze allemaal vast in onveilig gebied.
Het verstoppen werkt overigens niet bij alle honden of pups. Mijn Mastiff Bill heeft zijn hele leven los gelopen, zelfs in hartje Utrecht op Koninginnedag, maar die interesseerde het echt geen bal als je je verstopte. Hij liep gewoon door en wachtte alleen als er een kruisend pad of weg was. Wachtte gewoon stoïcijns tot je weer in beeld kwam

[Simone]

Ik woon aan de rand van de stad, dus moet altijd eerst een stukje lopen (woonwijk en auto’s) voor ik ergens kom waar ze los kan. Maar als het kan gaat ze los.
Momenteel ben ik op Terschelling en daar zijn de mogelijkheden van loslopen groot, en daar profiteren we dan ook van.

[Habibi]

Habibi kon superbetrouwbaar los, en ook eigenlijk echt overal.
Inclusief langs drukke wegen of in onbekende steden.
Maar zelf werd ik daar toch vaak wat onrustig van, zon lijntje geeft mijzelf dan gewoon toch ook rust.
Voor foto's ofzo kon de lijn er prima af, en langs de provinciale weg dichtbij huis liep ze ook meestal los.
Aanlijnen en aflijnen was ook heel simpel. Riem uit broekzak halen, halsband open op haar neushoogte houden.
En dan stak ze zelf haar hoofd erdoor.


Percy kan dat, uiteraard, nog niet. Hij is nu 11,5 week, en ik ben wél vanaf de tweede dag dat ik hem heb losloop en recall oefeningetjes aan het doen.
En dat vindt hij op dit moment superleuk, en doet hij voor zijn leeftijd echt erg fijn, dus ik heb goede hoop dat ook hij wat loslopen betreft heel makkelijk wordt.

[Dagmar]

Jaap niet overal. Het is een zichtjager en hij heeft een behoorlijke afstandbediening.
Zolang je niet over de dieren struikelt en er geen grote wegen direct naast liggen, kan die goed los. Hij trekt hooguit een sprintje en daarvoor vraagt hij me om hem terug te roepen Hij blijft even staan en maakt om en om oogcontact/kijkt naar de plaats waar hij heen zou willen. "Hou me tegah!". Sukkeltje
Zus gaat echt op zoek, dat is een ander verhaal. Los is weg en ze heeft al expres de flex doorgebeten om weg te kunnen rennen. Er zit nu een snelbinder tussen haar en de flex zodat ik de tijd heb haar verbaal te corrigeren. Die gaat dus aan de 20 meter lijn.
Helaas is hier gewoon niks. Alle losloopgebieden zijn aanlijn geworden, en in het enige gebied van een andere eigenaar wordt paardgereden.
On the bright side kan ik er zonder vervelende projectielen nu wel doorheen fietsen met Jaap, dat vindt ie toch belangrijker.
Na de loopsheid hebben ze daar een aangelijnde afspraak met hun moeder, ben benieuwd

En Sjaak is natuurlijk de allerbraafste.

[EchoMira]

Ik begin altijd los en het blijft los. Dat heeft niets te maken met of je wel of niet dient te luustren.
Ik heb ze alleen aan de riem voor de veiligheid en voor andermans plezier als ze vanuit de auto naar binnen gaan en dergelijke.
En op de uitlaatstrook bij mijn werk omdat er dan verkeer langs rijdt.

Ze luisteren niet perfect ofzo maar wel ruimschoots goed genoeg om niet aan te hoeven lijnen. Gelukkig maar want aangelijnde wandelingen zijn stom.

[Inge O]

Ik heb in de eerste jaren wel intensief met haar getraind en dat ging ook behoorlijk goed, ze 'lijnde' zichzelf zelfs aan als de wildgeur te sterk werd (dan kwam ze bij me lopen). Maar er zit zóveel wild dat het wandelen een continue afwisseling was van terugroepen en dat zij zichzelf aanlijnde dat ik er op die manier geen zak aanvond. Dus ik ben overgegaan op de 10m-flex en heb het opgegeven. Nu rent ze lekker heen een weer en hebben we allebei plezier.

Kan ik me voorstellen dat er zo ook niks aan was, zou een beetje hetzelfde zijn als dat ik op echt drukke momenten met alle 5 aan het strand ga lopen en ze dan om de halve minuut een minuut rond me moeten blijven als we te dicht bij een andere hond komen (waar ze persé niét op af mogen, nooit). Dat doe ik dus ook niet om die reden, daar vinden we geen zak aan.

Het verstoppen werkt overigens niet bij alle honden of pups. Mijn Mastiff Bill heeft zijn hele leven los gelopen, zelfs in hartje Utrecht op Koninginnedag, maar die interesseerde het echt geen bal als je je verstopte. Hij liep gewoon door en wachtte alleen als er een kruisend pad of weg was. Wachtte gewoon stoïcijns tot je weer in beeld kwam

Klopt, dat wordt zo vaak gezegd maar is een truukje dat hier ook maar 2 keer werkt, daarna denken ze 'oh, leuk, baasje heeft zich weer eens verstopt, zoeken geblazen', maar ongerust, laat staan paniek is er nul - ze leren daar dus niks uit.

Wat me wel is opgevallen, en nu gooi ik de knuppel even in het hoenderhok, was dat de mensen in Nederland die ik tegenkwam tijdens het wandelen zoveel krampachtiger waren met hun hond dan hier. Dat was meestal meteen aanlijnen, een militar 'volg!', strakke riem. Absoluut geen contact met 'mijn' hond. Een aparte gewaarwording.

Ik ben ook één van die 'krampachtigerds', alleen is het niet aangelijnd en niet militair, maar zelf contact maken mogen ze absoluut niet. Reden is dat ik vaak met alle vijf loop en dat ze niet vriendelijk zijn naar andere honden, dus zou hen dat niet strikt zijn aangeleerd dan staan mensen daar met hun ene hond waar er vijf op afvliegen, nee, dat moeten we absoluut niet hebben, daar zit niemand op te wachten. Samen met betrouwbaar 'hierkomen' is dat dus de tweede strikte eis waar ze veel vrijheid voor in ruil krijgen.

[Tiny]

Akira kon bijna, behalve als er druk verkeer, ergens vee zat, of tijden het broedseizoen overal los. Luisterde best goed voor een Husky
Ze mocht ook best uit het zicht als ze maar af en toe eens een neustaanraking gaf tijdens het langs rennen.

[Jackira]

Het is echt heel onrustig inderdaad om zo te moeten lopen, ik heb daar met Jack ook ervaring mee.

Shira en Nola zouden overal los kunnen wat gehoorzaamheid en volgzaamheid betreft. Alleen hebben ze beide in onze woonomgeving last van "vijanden". Honden die zij zelf dus tot vijand hebben gepromoveerd.

Dus bijvoorbeeld de rottweiler van de bovenbuurman, de zes keffertjes die al vijf jaar lang elke dag helemaal uit hun plaat gaan als ze Shira zien. Vijf jaar heeft ze daar niet op gereageerd maar 1 keer was ze het zat en rukte zich los (want voor mij totaal onverwacht) en maakte een warboel van de aangelijnde keffertjes. Ze mankeerden gelukkig niks.

En omdat zij onverwacht om een hoek kunnen lopen lijn ik ze in de buurt altijd aan. In het bos of park of strand lopen ze altijd los.

Jack (husky) loopt alleen in het park en op het strand los. Met hem gaat het tijden goed, maar dan ineens is hij toch verdwenen. Hij komt dan wel binnen 5 minuten terug maar de omgeving hier is niet geschikt om 5 minuten uit beeld te zijn. Veel te druk. Shira wil er dan wel achter aan om hem terug te halen, maar meestal zie ik het aankomen en het eerste wat ik dan doe is haar aanlijnen. Daarna concentreer ik me op Jack. Het is ongeveer 4 a 5 keer gebeurd in ruim 4 jaar. Maar hij heeft dus wel eens midden op een drukke rijbaan gestaan En bij zijn witte herder vriend in het portiek van de flat waar hij woont. En ik heb hem uit een restaurant moeten ophalen en bij het vogelasiel

Daarom loop ik met hem nooit ontspannen als hij losloopt. Ik zoek ook een zo veilig mogelijke plek uiteraard.

Laila is de eerste hond waarbij ik het loslopen heb opgegeven. Drie jaar werkelijk alles geprobeerd, en de dag dat ik zelf de sloot in moest omdat zij naar een weiland vol schapen liep is de dag dat ik besloten heb dat ze nooit meer los gaat. Want bij de omheinde veldjes die ik heb geprobeerd (ook de gehuurde) daar sprong ze heel makkelijk over het vrij hoge hek. (naast een kinderboerderij ) Zij mag nu zelf haar route bepalen en soms wil ze een uur aangelijnd lopen en soms maar 5 minuten. Wanneer ze naar buiten wil geeft ze ook zelf aan.

[Veertje]

Tess kan goed loslopen, maar dat laat ik haar lang niet overal doen. Als de wandeling qua afstand niet zo lang is laat ik haar vaker los. Gaan we voor de km's dan krijgt ze haar beweging toch wel en vind ik het soms wel rustig om haar aangelijnd te houden. Als dat in onbekend gebied is weet ik toch nooit zo goed wat ik kan verwachten aan andere mensen, wild, verkeer etc. Dan loopt ze aan een flex van 7m aan m'n heupgordel.

Finn kan los, hij zal niet zomaar weglopen zonder reden. Maar als die reden er wel is, dan is hij ook echt weg. Het is bij hem continu opletten, zorgen dat hij niet verder gaat dan een paar meter bij me vandaan. En er mag echt geen wild zitten. Hij komt hier eigenlijk nooit meer van de lijn, de kans op een konijn of haas is te groot. Gelukkig is het ook helemaal geen hond die veel rent of ruimte nodig heeft. Met een flex gaat het prima. Als ik maar bewust stukjes heb waar hij op zijn tempo mag snuffelen. En hij mag af en toe op de renbaan rennen, zo heeft hij toch ook een beetje een uitlaatklep.