Een waarheid als 10 koeien

[Inge O]

[_Tiny_]

Helemaal mee eens! Ik probeer mijn pupkopers ook altijd uit te leggen om hun pup niet overal mee naartoe te slepen want je bent hem aan het traumatiseren ipv socialiseren. Je pup is niet slecht gesocialiseerd wanneer hij nog nooit een druk winkelcentrum heeft gezien of op een terras heeft gezeten. Het kost best wat overredingskracht om mensen daarvan te overtuigen want iedereen gelooft juist het tegenovergestelde.
Ik denk ook dat de lockdown een zegen was voor veel pups. Maar ook dat is een onpopulaire mening.

[Inge O]

Helemaal mee eens! Ik probeer mijn pupkopers ook altijd uit te leggen om hun pup niet overal mee naartoe te slepen want je bent hem aan het traumatiseren ipv socialiseren. Je pup is niet slecht gesocialiseerd wanneer hij nog nooit een druk winkelcentrum heeft gezien of op een terras heeft gezeten. Het kost best wat overredingskracht om mensen daarvan te overtuigen want iedereen gelooft juist het tegenovergestelde.
Ik denk ook dat de lockdown een zegen was voor veel pups. Maar ook dat is een onpopulaire mening.

Ik denk dat heel wat fokkers dat juist stimuleren, als pupje daarna toch gestrest blijft kunnen ze het altijd op een gebrek aan socialisatie schuiven ipv. op een foute genetica ( = dus hun eigen schuld).

[Lothian]

Heel goede boodschap.

Het gaat om veel verschillende types prikkels meemaken op een positieve of neutrale manier. En met "veel verschillende" bedoel ik níet allemaal tegelijk je hebt weken de tijd! Maar wel dat je denkt aan geluid, beweging, geuren, ondergronden, en er dus ook van bewust bent dat dat allemaal prikkels zijn. Een dag naar de kinderboerderij is een aanslag op de zintuigen voor een kleine pup. Éen konijn in een weitje langs het fietspad kan alweer genoeg zijn om een succesvolle ervaring op te doen, het hoeft niet allemaal zo heftig.

Toen ik puppy Taro had merkte ik pas echt hoe weinig je nodig hebt voor een groot deel van de socialisatie. Zeker in die eerste weken. Een wiebelende ondergrond en een nieuw bospad en dan had ik al meer dan genoeg gedaan voor die dag. We hebben een keer een tijdje naar auto's gekeken en toen was hij doodmoe.

[_Tiny_]

Helemaal mee eens! Ik probeer mijn pupkopers ook altijd uit te leggen om hun pup niet overal mee naartoe te slepen want je bent hem aan het traumatiseren ipv socialiseren. Je pup is niet slecht gesocialiseerd wanneer hij nog nooit een druk winkelcentrum heeft gezien of op een terras heeft gezeten. Het kost best wat overredingskracht om mensen daarvan te overtuigen want iedereen gelooft juist het tegenovergestelde.
Ik denk ook dat de lockdown een zegen was voor veel pups. Maar ook dat is een onpopulaire mening.

Ik denk dat heel wat fokkers dat juist stimuleren, als pupje daarna toch gestrest blijft kunnen ze het altijd op een gebrek aan socialisatie schuiven ipv. op een foute genetica ( = dus hun eigen schuld).

Fokkers maken er zelfs bijna een onderlinge wedstrijd van wie het meest nestpups heen en weer kan slepen
Tenminste bij de doodles wel. Ze moeten minstens met 6 weken naar het hondenzwembad zijn geweest

[Nanna]

Ik kreeg mijn eerste Deerhound met 12 weken, eerder mochten de pups niet weg van de fokker. ‘Anders wordt er maar mee gesleept naar opa en oma’.
Die zagen dus niks anders dan de fokkers , het terrein achter en het bezoek. Nooit zo’n stabiele hond gehad.

[Inge O]

Toen ik puppy Taro had merkte ik pas echt hoe weinig je nodig hebt voor een groot deel van de socialisatie. Zeker in die eerste weken. Een wiebelende ondergrond en een nieuw bospad en dan had ik al meer dan genoeg gedaan voor die dag. We hebben een keer een tijdje naar auto's gekeken en toen was hij doodmoe.

En niet alleen vermoeit het (dat op zich overleven ze nog wel) maar je komt héél snel in de zone waar pup het niét meer ervaart als 'ik kan de wereld aan' maar juist als 'ik vind het niet meer leuk, alles is enggg', en dan riskeer je dat dát hetgeen is wat hij eruit haalt : drie stappen achteruit ipv. één vooruit dus.

Wat een pup ziet of meemaakt maakt eigenlijk zo weinig uit, wel dat hij bij elke ervaring het gevoel krijgt de boel aan te kunnen, zelfs al liggen die ervaringen dagen (of langer) uit elkaar.

[Inge O]

Fokkers maken er zelfs bijna een onderlinge wedstrijd van wie het meest nestpups heen en weer kan slepen
Tenminste bij de doodles wel. Ze moeten minstens met 6 weken naar het hondenzwembad zijn geweest

Aaaarrgghh, breek me de bek open, en ook alle puppenspeeltuintjes moeten steeds maar harder opgeleukt worden : minstens 20 tunnels en ringen en schansen en bewegende schommels en en en en, en als je dat niet hebt als fokker ben je slecht bezig, en is het overduidelijk dat jouw puppen een slechte start hebben gekregen....

Ik houd me wat dat betreft strak aan de natuur : ik sleep puppen nergens heen vóór de leeftijd dat ze zo'n stappen in de natuur ook zouden nemen.

[_Tiny_]

Ik houd me wat dat betreft strak aan de natuur : ik sleep puppen nergens heen vóór de leeftijd dat ze zo'n stappen in de natuur ook zouden nemen.

Dat vind ik altijd het mooiste. Als ik zelf ergens een pup haal zoek ik ook altijd zo’n fokker.

[Mo-yi]

Mo-yi is mn eerste pupje, daarvoor asielhond gehad. Ik was ook best gebrand op alles goed doen en ook goed socialiseren. Wel eerste weken hier thuis wat laten wennen, korte wandelingetjes. Met 12 weken dacht ik er goed aan te doen om dr mee te nemen naar de markt. Niet dat ik daar ooit kom ( te druk, voor mij is het al snel te druk ). Dus we gingen, en ze deed enorm haar best maar de straatjes, verkeer, veel oma's met rollators..ze vond t echt vre-se-lijk ( me too ) , ik dacht om dan alleen naar de dierenwinkeltje te gaan, koekjes enzo, dan wordt t wel leuk. teveel mensen vonden een ohh en ahhh, teveel druk gewoon. En dierenwinkel meneer kwam gelijk koekjes brengen want ohhh zo'n mooi pupke..ze pakte het aan en tufte t uit, gewoon geen tijd ervoor. De radartjes draaide overuren.
En ik dacht; Ik begrijp jou volkomen!
Ik ben met haar verderop op een bankje gaan zitten, Mo ging tussen mn voeten zitten en toen was t goed, afstand, observeren, jaaa zo was t wel leuk!
En daar dacht ik; ohhh wat begrip ik jou!
Klinkt misschien heel suf dit, maar goed, het was een "klik"moment voor mij en haar en voor mij tegelijk een leermoment.
Al gaat dat bij veel pups weer van een leien dakje, er is niks mis met goed kijken en aanpassen, ze geven echt goed aan wat wel en wat niet of teveel is.

[Inge O]

Ik houd me wat dat betreft strak aan de natuur : ik sleep puppen nergens heen vóór de leeftijd dat ze zo'n stappen in de natuur ook zouden nemen.

Dat vind ik altijd het mooiste. Als ik zelf ergens een pup haal zoek ik ook altijd zo’n fokker.

En als ze er dan écht aan toe zijn is het voor iedereen genieten

[Lothian]

En niet alleen vermoeit het (dat op zich overleven ze nog wel) maar je komt héél snel in de zone waar pup het niét meer ervaart als 'ik kan de wereld aan' maar juist als 'ik vind het niet meer leuk, alles is enggg', en dan riskeer je dat dát hetgeen is wat hij eruit haalt : drie stappen achteruit ipv. één vooruit dus.

Wat een pup ziet of meemaakt maakt eigenlijk zo weinig uit, wel dat hij bij elke ervaring het gevoel krijgt de boel aan te kunnen, zelfs al liggen die ervaringen dagen (of langer) uit elkaar.

Ik denk dat dit heel belangrijk is en momenteel inderdaad ondergesneeuwd raakt.
Bij de puppycursus doen we altijd socialisatieonderdelen maar daarbij vind ik het benoemen van de lichaamstaal altijd 1000x belangrijker dan dat ze een trommel hebben gehoord of op een kussen hebben gestaan. Hoe reageert je pup, wat kan of moet je dan doen, en welk effect heeft dat? Het belang van socialisatie uitleggen is eigenlijk niet meer nodig maar wel benadrukken dat ze dan dus niet van a tot z over het parcoursje hoeven te lopen, maar een goede ervaring moeten opdoen.

[Inge O]

ze geven echt goed aan wat wel en wat niet of teveel is.

Ik vrees dat je veel baasjes daarmee teveel krediet geeft, vaak is een gestreste pup juist een reden om er dus nog hárder mee bezig te gaan.

[Mo-yi]

Ik houd me wat dat betreft strak aan de natuur : ik sleep puppen nergens heen vóór de leeftijd dat ze zo'n stappen in de natuur ook zouden nemen.

Dat vind ik altijd het mooiste. Als ik zelf ergens een pup haal zoek ik ook altijd zo’n fokker.

En als ze er dan écht aan toe zijn is het voor iedereen genieten

[pioenroos]

ze geven echt goed aan wat wel en wat niet of teveel is.

Ik vrees dat je veel baasjes daarmee teveel krediet geeft, vaak is een gestreste pup juist een reden om er dus nog hárder mee bezig te gaan.

Yep. Bij ons op de puppy cursus wordt altijd benadrukt dat te veel en te langdurige indrukken juist socialiseren is zoals je het niet wil: puppen leren dat drukte, terrasje of bezoek níet leuk is want het is te overweldigend en niet te behappen. Maar wat ik zo terughoor in vragen en opmerkingen zijn er een hoop eigenaren waar die boodschap niet echt aankomt

[EchoMira]

Toen ik puppy Taro had merkte ik pas echt hoe weinig je nodig hebt voor een groot deel van de socialisatie. Zeker in die eerste weken. Een wiebelende ondergrond en een nieuw bospad en dan had ik al meer dan genoeg gedaan voor die dag. We hebben een keer een tijdje naar auto's gekeken en toen was hij doodmoe.

En dan is het nog een zomerpup die volgens de puppy culture methode echt wel zijn prikkels heeft gehad.
Lekker in de tuin en naar mijn werk.

Pups kunnen gewoon niet veel aan. Of niet veel is niet de juiste term want eigenlijk groeien ze heel erg snel/bijna meteen in wat ze aankunnen maar je kunt ze ook heel makkelijk overweldigen en dat breekt ze dan alleen maar af.

Socialiseren vind ik veel meer gaan over verbaasd zijn en weer herstellen dan het exacte onderwerp.
En natuurlijk het oefenen in de wetenschap dat je baas je nooit meer geeft dan je aankunt.
Doorzwoegen met een vol emmertje leidt nergens toe.
Sterker nog, daar leg je de basis voor verzet wat weer verder vertakt naar agressie of weglopen.

[_Tiny_]

Ik geef die opvoedingsboekjes en socialiseringsschema 's die de indruk wekken dat je pup pas gesocialiseerd is als je alle hokjes kunt afvinken de schuld Mensen nemen dat veel te letterlijk.

[Mellow]

Zijn stukje over "if the dog has a 'problem' dat mensen alleen nog maar dat probleem zien en alleen maar bezig zijn om dat op te lossen.
Alles valt en staat ermee.

Ik doe dat met Nikki dus niet.
Soms ben ik ermee bezig en soms niet.
Niet alles staat in teken van haar 'losloop probleem'.

[Mo-yi]

ze geven echt goed aan wat wel en wat niet of teveel is.

Ik vrees dat je veel baasjes daarmee teveel krediet geeft, vaak is een gestreste pup juist een reden om er dus nog hárder mee bezig te gaan.

ja dat bedoel ik eigenlijk. ik dacht er ook goed aan te doen, ik dacht ook even; nu moeten we wel doorpakken volgens mij. Maar in plaats daarvan voelde ik zoveel herkenbaarheid in wat ze aangaf, emmertje vol. Ik besloot afstand te nemen en zo alsnog even rustig worden, observeren en we gingen beide met een goed gevoel weg ( of nou ja, zo denk ik dan toch, iig niet in volle stress doorgeduwd en toch een goede oplossing gevonden )
De pups/honden geven eigenlijk prima aan wat ze wel of niet aan kunnen, en juist daarop inspelen is het beste denk ik.

[BieneMaya]

Zo kwamen mijn zus en ik eens een stel tegen met een mechels herder pupje van zo,n 10 weken. Pupje draait zich bij wijze van om en er staan ineens 5 honden vlakbij.
Pupje blaft en gromt wat van schrik en eigenaar wilde toen perse ,kennis, komen maken. Voor de sosialisaaasie
Tot mijn zus hem aan het verstand kon peuteren dat op 2 meter afstand door de hurken gaan, pup tussen je benen nemen, en gewoon kijken al kennis maken genoeg was.
Toen pupje gekalmeerd was zijn we doorgelopen.

[Mellow]

Vergeet het Cesar Milan tikje niet, wat het kleine hummeltje kreeg toen ie begon te grommen.

[BieneMaya]

Vergeet het Cesar Milan tikje niet, wat het kleine hummeltje kreeg toen ie begon te grommen.

Oja!! Jezus wat een dombo,s! Gelukkig begrepen ze onze 'uitbarsting' daarop wel

[Doyaquba]

Ik kreeg Donner pas met 15 weken natuurlijk en toen had hij weinig anders gezien dan een handvol andere honden, het bos achter bij de fokker (altijd los mee wandelen half uurtje) en de dierenartsenpraktijk. Nooit als pup met andere honden laten spelen behalve mijn eigen en waarvan ik het zeker wist. Is mijn makkelijkste hond eigenlijk, terwijl ik het gevoel had dat hij veel te weinig socialisatie had gehad. Maar hij kan overal mee naartoe zonder problemen want als hij het niet weet kijkt ie even naar mij en is het ook goed. Deels karakter ook denk ik, maar heb het hele pup-overal-heen-slepen ook nooit goed begrepen. Één nieuw iets op een dag is vaak al voldoende voor een moeie pup. Met heel veel prikkels leren ze niets meer

[Budkes]

Heh heh, wat een verademing. Ik heb serieus het idee dat mensen geen gezond verstand meer bezitten.

Imo heeft een pup maar één ding echt nodig en dat is het vertrouwen hebben dathetj altijd op zijn baas terug kan vallen.
Als het dan op 1-jarige leeftijd voor het eerst een trein ziet stapt het gewoon achter je aan de trein in.

[EchoMira]

Als het dan op 1-jarige leeftijd voor het eerst een trein ziet stapt het gewoon achter je aan de trein in.

Omdat je hond je vertrouwt hem niet in de problemen te brengen. Want dat doe je niet. En als je het wel doet dat gaat je hond wel degelijk in verzet.

Overigens vind ik de eerste keer met een jaar ook wel nog wat extra aandacht waard maar de basis is vertrouwen. Als je dat niet hebt kun je niks.

Edit: oh je zegt het zelf ook al.