Verbeterpunten in je opvoeding

[Marc]

Naar aanleiding van socialisatie omdat ik denk dat opvoeding een veel grotere rol speelt en socialisatie wel een grote maar geen bepalende rol speelt. Volgens mij moet je je hond breed leren denken. Dan kan je daarna alles aanleren binnen de grenzen van de hond.

Ik ben vergeten Guus in het dagelijks leven mee te laten draaien. Dus nooit op de stoep. Nooit in een stadje. Nooit geleerd om netjes aan de riem te lopen. Ik heb zelfs een tuigje gekocht omdat hij zich keelt in de halsband van enthousiasme als we een keer in de bebouwde kom zijn en hij vast moet. Bijvoorbeeld in Harlingen als we naar Terschelling gaan.

Hij is dan doldwaas en wil overal naartoe. De riem en het tuig zijn de enige reden dat hij niet alle kanten op vliegt en elke hond en mens gaat begroeten. Overal ruiken en hij schiet dus van links naar rechts en achter naar voren. Gewoon nooit geleerd. Ik vind het niet zo erg maar Bas kan dat dus allemaal wel. Guus is echt een hondje van de boerderij. Nergens bang voor maar geen enkele vorm van manieren of volgzaamheid.

Misschien toch slim om hem een beetje te leren normaal te doen op drukke plaatsen. Hij piest ook overal tegenaan. In de dierenwinkel. Kledingrekken noem het op. In huizen en bij bezoek is hij wel zindelijk trouwens wat al heel wat is hahaha.

Waar hebben jullie opvoeding technisch steken laten vallen?

[Kruimel]

Leren alleen blijven. Terwijl ik weet dat dat een punt is bij de IJzen. Samen gaat prima maar als ik 1 van de heren mee neem en de ander niet alleen thuis blijven is dat drama.

[Veertje]

Bij Finn ben ik best tevreden. Hij kan alles wat hij moet kunnen en bij andere punten heb ik me gewoon neergelegd dat dat niet wat voor Finn is, zoals loslopen.
Bij Tess had ik wel meer aandacht mogen schenken aan het (ontspannen) aangelijnd lopen. Ze kan netjes naast lopen als het het haar zeg, maar dat is niet ontspannen en dat is voor niemand leuk. Meestal trekt ze gewoon hard. De 5m flex gebruik ik al sinds het begin, maar nog steeds weet ze pas waar die 5m ophoudt als ze in het einde knalt.. Een beetje spanning op de lijn vind ik niet erg, maar soms wil ze zo graag vooruit dat het sleuren wordt. Slaat nergens op natuurlijk.
En het ergste, ik ben nog niet eens bezig er echt wat aan te doen

[Nanna]

Panni die tegen andere honden blaft. Niet uit vervelenderigheid maar uit angst.
Als ik haar aan de riem heb doet ze het niet maar ik heb helemaal geen zin om in het bos te lopen met een aangelijnde hond.

[Vicky]

Ja, hier ook trekken aan de riem. Ik leer ze allerlei achterlijke trucjes aan omdat ik dat leuk vind maar ik heb geen zin om ze fatsoenlijk aan de riem te leren lopen. Mable en Dolfje lopen prima aan de lijn. Maar Vicky kan best wel trekken en Abeltje is helemaal dramatisch (nu heb ik nog nooit een wocker gezien die niet trekt aan de riem maar dat zou de uitdaging moeten zijn). Ik erger me er wel aan.
En Abeltje rent als een gek, gillend de tuin in als we de achterdeur opendoen. Dat zijn we nu wel aan het afleren/goede manier aanleren.

[Nanna]

Die spaniel van mn zoon trok ook als een meloet aan de riem. Ja hoor eens, dat mot ik niet.
Na twee beste peuten met mn wandelstok begreep hij de bedoeling. Hij wil nog weleens aanzetten maar ik hoef die stok maar op te tillen om hem tot een vlotte inkeer te brengen.

[Veertje]

Bij Finn ben ik best tevreden. Hij kan alles wat hij moet kunnen en bij andere punten heb ik me gewoon neergelegd dat dat niet wat voor Finn is, zoals loslopen.
Bij Tess had ik wel meer aandacht mogen schenken aan het (ontspannen) aangelijnd lopen. Ze kan netjes naast lopen als het het haar zeg, maar dat is niet ontspannen en dat is voor niemand leuk. Meestal trekt ze gewoon hard. De 5m flex gebruik ik al sinds het begin, maar nog steeds weet ze pas waar die 5m ophoudt als ze in het einde knalt.. Een beetje spanning op de lijn vind ik niet erg, maar soms wil ze zo graag vooruit dat het sleuren wordt. Slaat nergens op natuurlijk.
En het ergste, ik ben nog niet eens bezig er echt wat aan te doen

Oh ja, dat ook! Sofi heb ik toen ik d'r net had op een lange wandeling meegenomen en koekjes gevoerd als ze naast me liep. Dat maakte zo'n indruk (VOERRRRR!!!11!!1!!11!!!!) dat ze nu bijna 6 jaar later nóg keurig naast loopt.
Duque doet dat niet. Die wil op het eind van de flexi voor ons uitlopen. Hij weet op de centimeter waar die eindigt, maar af en toe moet hij tóch nog even een ruk eraan geven. Hij weet dat dat niet mag want hij kijkt altijd even snel om als er spanning staat. Nog net geen opgetrokken schouders "Moest je maar niet zo ellendig traag zijn.". Maar dat wil ik er ook eigenlijk uit.

Met koekjes werk ik nu ook als het even moet, om een andere hond te passeren bijvoorbeeld. Dat helpt inderdaad wel, maar niet blijvend een volle aangelijnde wandeling. Dan is er geen ontspanning. Zonder koekjes en op bevel lukt ook wel, maar dat is dan wel heulll moeilijk. Dat gaat tussen de 2 en 10 stappen goed en dan houdt ze het niet meer en knalt alsnog vooruit als een gebarste bom.
Het liefst wil ik dat ze gewoon net als Finn 4,80m voor me uit loopt, haar eigen ding doet en 20cm speling houdt om mijn arm heen en weer te laten slingeren tijdens het lopen Een mens mag dromen..

[Vicky]

Die spaniel van mn zoon trok ook als een meloet aan de riem. Ja hoor eens, dat mot ik niet.
Na twee beste peuten met mn wandelstok begreep hij de bedoeling. Hij wil nog weleens aanzetten maar ik hoef die stok maar op te tillen om hem tot een vlotte inkeer te brengen.

Ik zal eens zien of ik aan een wandelstok kan geraken. 2 goede peuten is de moeite waard (en het besparen van een tenniselleboog).

[Frootje]

Leren dat geduld hebben soms ook gewoon even nodig is. Ik heb daar nooit zo bij stilgestaan, maar als we nu ergens stilstaan en even moeten wachten tot we verder lopen of zo, gaat ze lopen piepen. Of als ze even moet wachten als we ergens zijn. Ze wil eigenlijk gewoon dat de wereld om haar draait en als dat even niet zo is dan gaat ze drama lopen maken. Ze is trouwens niet heel luid hoor, ze piept alleen, blaft gelukkig niet. Maar als leermomentje neem ik mee dat dus niet alle honden van nature begrijpen dat wachten en even geen aandacht krijgen ook bij het leven hoort.

[Alfilillo]

Een poosje alleen in de auto blijven. Lijkt me heel handig voor soms een uurtje. Nooit als het te heet is uiteraard.

[Marc]

Guus heeft ook geen geduld. Deuren gaan volgens hem open door er tegenaan te springen. Gaan ze niet open dan denkt hij dat hij ze open moet blaffen helaas. En dan doe ik de deur open en heeft het ook nog gewerkt. Vaak zit de deur niet in het slot en dan werkt springen tegen de deur met een beuk ook.
Voor het eten wordt er gesprongen. Zodat hij elke twee seconden op de aanrecht kan kijken wat er te eten is. Dan wordt er geblaft als er langer dan 10 seconde tussen het zien en het geven zit. Bij het geven draait hij rondjes om zijn as.....dus geduld had ik echt iets mee moeten doen.

Hij kan ook buiten niet stilstaan. Dan gaat hij blaffen. Aanlijnen is ook een druk gebeuren inclusief vangen...

Maar ik hou zoveel van dat beest met al zijn gedoetjes dat ik er eigenlijk niks aan wil veranderen.

Enige dat me stoort is dat gesleur aan de riem in de bebouwde kom. Het stoort me omdat hij dan non stop staat te kolhalzen en gieren omdat hij zichzelf stikt. Maar niet denken dat hij dan minder in de riem gaat hangen. Elk mens, polletje, grasje en diertje moet onderzocht worden in de bebouwde kom. Hij wil ook naar elke deur. In elke tuin. Om alles heen. Hij is gewoon een kind in de snoepwinkel als ik hem meeneem tussen de mensen en huizen. In het bos is hij super aan de riem. En ik erger me soms aan het geblaf en gedram. Maargoed. Ik geniet ook enorm van zijn drive en regelgedrag dus denk dat ik dit allemaal aan mezelf te danken heb.

[Dirkje]

Dirkje heeft te weinig kleine kinderen gezien in haar leven. Ze vind ze niet leuk en snapt ernaar als ze in haar buurt zijn en hun handen bewegen.
Oja, en ze rent in de tuin -die aan de straat grenst- blaffend achter scootmobiels, fietsers en trekkers aan om ze weg te jagen. Ik heb er niet bovenop gezeten toen ze ermee begon.
Verder ben ik erg tevreden over haar gedrag in verschillende situaties. Het is een bescheiden hondje die ik overal mee naar toe kan nemen.

[Marc]

Oh ja. Ik merk dat ik van Guus duizend keer meer toesta dan van welke eerdere hond ook. De grote honden waren altijd super goed opgevoed. Guus zit te rijen op bezoek als ik niet oppas en die trek ik dan lachend weg en zeg tegen het bezoek dat ze hun benen niet moeten uitsteken....zo erg. Als hij een van de grote honden was geweest had hij een draai om zijn oren gehad. Ik bescherm hem zelfs tegen mijn partner als die hem wil berispen of opvoeden. Ik zeg dan laat die hond! En als bezoek op hem foetert omdat hij op hun arm gaat rijden of tegen ze op springt zeg ik ook dat dat niet mag. Hij mag alles en het is een enorm verwend kreng eigenlijk. Bas is daar heel bescheiden en volgzaam onder maar Guus helemaal niet. Die buit het uit en gedraagt zich erg slecht soms.

Bij Guus gebruik ik gewoon mijn kracht. Zonder berisping of opvoeding. Ik duw hem gewoon weg als hij zich misdraagt. Til hem gewoon op als ik zie dat iemand zich aan hem ergert. Wij hebben een vriend die hem echt niet moet. Doe zegt je moet die hond naar een hondentrainer doen. Hahaha. Dat nooit! Haha.

[Dirkje]

Guus heeft ook geen geduld. Deuren gaan volgens hem open door er tegenaan te springen. Gaan ze niet open dan denkt hij dat hij ze open moet blaffen helaas. En dan doe ik de deur open en heeft het ook nog gewerkt. Vaak zit de deur niet in het slot en dan werkt springen tegen de deur met een beuk ook.
Voor het eten wordt er gesprongen. Zodat hij elke twee seconden op de aanrecht kan kijken wat er te eten is. Dan wordt er geblaft als er langer dan 10 seconde tussen het zien en het geven zit. Bij het geven draait hij rondjes om zijn as.....dus geduld had ik echt iets mee moeten doen.

Hij kan ook buiten niet stilstaan. Dan gaat hij blaffen. Aanlijnen is ook een druk gebeuren inclusief vangen...

Maar ik hou zoveel van dat beest met al zijn gedoetjes dat ik er eigenlijk niks aan wil veranderen.

Enige dat me stoort is dat gesleur aan de riem in de bebouwde kom. Het stoort me omdat hij dan non stop staat te kolhalzen en gieren omdat hij zichzelf stikt. Maar niet denken dat hij dan minder in de riem gaat hangen. Elk mens, polletje, grasje en diertje moet onderzocht worden in de bebouwde kom. Hij wil ook naar elke deur. In elke tuin. Om alles heen. Hij is gewoon een kind in de snoepwinkel als ik hem meeneem tussen de mensen en huizen. In het bos is hij super aan de riem. En ik erger me soms aan het geblaf en gedram. Maargoed. Ik geniet ook enorm van zijn drive en regelgedrag dus denk dat ik dit allemaal aan mezelf te danken heb.

Klinkt als een heerlijk ventje.

[Marc]

Guus heeft ook geen geduld. Deuren gaan volgens hem open door er tegenaan te springen. Gaan ze niet open dan denkt hij dat hij ze open moet blaffen helaas. En dan doe ik de deur open en heeft het ook nog gewerkt. Vaak zit de deur niet in het slot en dan werkt springen tegen de deur met een beuk ook.
Voor het eten wordt er gesprongen. Zodat hij elke twee seconden op de aanrecht kan kijken wat er te eten is. Dan wordt er geblaft als er langer dan 10 seconde tussen het zien en het geven zit. Bij het geven draait hij rondjes om zijn as.....dus geduld had ik echt iets mee moeten doen.

Hij kan ook buiten niet stilstaan. Dan gaat hij blaffen. Aanlijnen is ook een druk gebeuren inclusief vangen...

Maar ik hou zoveel van dat beest met al zijn gedoetjes dat ik er eigenlijk niks aan wil veranderen.

Enige dat me stoort is dat gesleur aan de riem in de bebouwde kom. Het stoort me omdat hij dan non stop staat te kolhalzen en gieren omdat hij zichzelf stikt. Maar niet denken dat hij dan minder in de riem gaat hangen. Elk mens, polletje, grasje en diertje moet onderzocht worden in de bebouwde kom. Hij wil ook naar elke deur. In elke tuin. Om alles heen. Hij is gewoon een kind in de snoepwinkel als ik hem meeneem tussen de mensen en huizen. In het bos is hij super aan de riem. En ik erger me soms aan het geblaf en gedram. Maargoed. Ik geniet ook enorm van zijn drive en regelgedrag dus denk dat ik dit allemaal aan mezelf te danken heb.

Klinkt als een heerlijk ventje.

Ben je sarcastisch of snap je mij? Want ik vind het allemaal leuk. Hij is gewoon mijn ongemanierd schoffie en omdat hij 7 kilo weegt is er ook weinig aan de hand. En hij is super super lief. Anders pikte ik het ook niet. Net een pup zo lief. Tegen alles en iedereen en elke hond. Dus dan wil ik er ook niks aan veranderen.

[Nanna]

Hier logeert weleens een klein dwergteckeltje. Die mag van mij ook alles en ik lach er om.
Maar de spaniel van mijn zoon heeft die privileges niet. Daar is ie gewoon te groot voor. Zo groot als een Drent.
Dus niet rennen door het huis en niet trekken aan de riem.

[Marc]

Hier logeert weleens een klein dwergteckeltje. Die mag van mij ook alles en ik lach er om.
Maar de spaniel van mijn zoon heeft die privileges niet. Daar is ie gewoon te groot voor. Zo groot als een Drent.
Dus niet rennen door het huis en niet trekken aan de riem.

Het klopt dus gewoon dat kleine hondjes niet opgevoed worden. Gek genoeg luisteren mijn honden wel heel goed. Blijkbaar heb ik dat wel goed gedaan. Ze kunnen prima overal los en luisteren echt heel betrouwbaar.

[Nanna]

Hier logeert weleens een klein dwergteckeltje. Die mag van mij ook alles en ik lach er om.
Maar de spaniel van mijn zoon heeft die privileges niet. Daar is ie gewoon te groot voor. Zo groot als een Drent.
Dus niet rennen door het huis en niet trekken aan de riem.

Het klopt dus gewoon dat kleine hondjes niet opgevoed worden. Gek genoeg luisteren mijn honden wel heel goed. Blijkbaar heb ik dat wel goed gedaan. Ze kunnen prima overal los en luisteren echt heel betrouwbaar.

Nou, uitvallen of blaffen naar andere honden mag ze niet hoor. En ook de voernijd die ze richting mijn honden had heb ik haar uit haar hoofd gepraat Maar op de rugleuning van de bank liggen of 24/7 op schoot dat kan allemaal wel.

[Dirkje]

Guus heeft ook geen geduld. Deuren gaan volgens hem open door er tegenaan te springen. Gaan ze niet open dan denkt hij dat hij ze open moet blaffen helaas. En dan doe ik de deur open en heeft het ook nog gewerkt. Vaak zit de deur niet in het slot en dan werkt springen tegen de deur met een beuk ook.
Voor het eten wordt er gesprongen. Zodat hij elke twee seconden op de aanrecht kan kijken wat er te eten is. Dan wordt er geblaft als er langer dan 10 seconde tussen het zien en het geven zit. Bij het geven draait hij rondjes om zijn as.....dus geduld had ik echt iets mee moeten doen.

Hij kan ook buiten niet stilstaan. Dan gaat hij blaffen. Aanlijnen is ook een druk gebeuren inclusief vangen...

Maar ik hou zoveel van dat beest met al zijn gedoetjes dat ik er eigenlijk niks aan wil veranderen.

Enige dat me stoort is dat gesleur aan de riem in de bebouwde kom. Het stoort me omdat hij dan non stop staat te kolhalzen en gieren omdat hij zichzelf stikt. Maar niet denken dat hij dan minder in de riem gaat hangen. Elk mens, polletje, grasje en diertje moet onderzocht worden in de bebouwde kom. Hij wil ook naar elke deur. In elke tuin. Om alles heen. Hij is gewoon een kind in de snoepwinkel als ik hem meeneem tussen de mensen en huizen. In het bos is hij super aan de riem. En ik erger me soms aan het geblaf en gedram. Maargoed. Ik geniet ook enorm van zijn drive en regelgedrag dus denk dat ik dit allemaal aan mezelf te danken heb.

Klinkt als een heerlijk ventje.

Ben je sarcastisch of snap je mij? Want ik vind het allemaal leuk. Hij is gewoon mijn ongemanierd schoffie en omdat hij 7 kilo weegt is er ook weinig aan de hand. En hij is super super lief. Anders pikte ik het ook niet. Net een pup zo lief. Tegen alles en iedereen en elke hond. Dus dan wil ik er ook niks aan veranderen.

Ja, ik meen het. Heb in het verleden ook zo’n mannetje gehad uit het asiel. Muis. Je verhaal hierboven over Guus doet me aan hem denken. Ik was dól op hem.
Kijk, dit is hem. Zie je zijn oogopslag?

[Marc]

Klinkt als een heerlijk ventje.

Ben je sarcastisch of snap je mij? Want ik vind het allemaal leuk. Hij is gewoon mijn ongemanierd schoffie en omdat hij 7 kilo weegt is er ook weinig aan de hand. En hij is super super lief. Anders pikte ik het ook niet. Net een pup zo lief. Tegen alles en iedereen en elke hond. Dus dan wil ik er ook niks aan veranderen.

Ja, ik meen het. Heb in het verleden ook zo’n mannetje gehad uit het asiel. Muis. Je verhaal hierboven over Guus doet me aan hem denken. Ik was dól op hem.
Kijk, dit is hem. Zie je zijn oogopslag?

Die kan je ook hier zo afgeven. Wat een dotje. Lijkt wel een kruising tussen mijn hondjes onderling.

Bedoel kruis deze twee en je hebt jouw Muis

[Marc]

Hier logeert weleens een klein dwergteckeltje. Die mag van mij ook alles en ik lach er om.
Maar de spaniel van mijn zoon heeft die privileges niet. Daar is ie gewoon te groot voor. Zo groot als een Drent.
Dus niet rennen door het huis en niet trekken aan de riem.

Het klopt dus gewoon dat kleine hondjes niet opgevoed worden. Gek genoeg luisteren mijn honden wel heel goed. Blijkbaar heb ik dat wel goed gedaan. Ze kunnen prima overal los en luisteren echt heel betrouwbaar.

Nou, uitvallen of blaffen naar andere honden mag ze niet hoor. En ook de voernijd die ze richting mijn honden had heb ik haar uit haar hoofd gepraat Maar op de rugleuning van de bank liggen of 24/7 op schoot dat kan allemaal wel.

Uitvallen mag hier ook niet en dat doen ze ook absoluut niet. Gelukkig.

[Marc]

Normaal aangelijnd meelopen. Ik heb er één die het de moeite niet waard vindt om te trekken en twee die dat wél vinden. Ze bieden dan ook nog eens tegen elkaar op, dus het is al godverend naar het parkje en verder los waar mogelijk. In hun eentje doen ze het trouwens stukken minder.

Denk dat ze met elkaar bezig zijn. Cleo trok altijd als ze met Eva liep en dan trok Eva ook. Allebei moesten ze voorop maar dat had met elkaar te maken. Apart deden ze poeslief en waren ze heel volgzaam.

[Dirkje]

Ben je sarcastisch of snap je mij? Want ik vind het allemaal leuk. Hij is gewoon mijn ongemanierd schoffie en omdat hij 7 kilo weegt is er ook weinig aan de hand. En hij is super super lief. Anders pikte ik het ook niet. Net een pup zo lief. Tegen alles en iedereen en elke hond. Dus dan wil ik er ook niks aan veranderen.

Ja, ik meen het. Heb in het verleden ook zo’n mannetje gehad uit het asiel. Muis. Je verhaal hierboven over Guus doet me aan hem denken. Ik was dól op hem.
Kijk, dit is hem. Zie je zijn oogopslag?

Die kan je ook hier zo afgeven. Wat een dotje. Lijkt wel een kruising tussen mijn hondjes onderling.

Bedoel kruis deze twee en je hebt jouw Muis

O ja, dat is een droomkruising. Ik wil volgend jaar een tweede hond omdat Ben vorig jaar dood is gegaan. Het verstandigst is een border voor het werk bij de kudde maar een kruising met het karakter van Muis en Guus vind ik ook heel aantrekkelijk. Het tegenovergestelde van mijn brave border.
Van Muis kon ik smelten van verliefdheid maar ik kon ook woest worden van zijn eeuwige herrie. Of als ik me weer eens bijna doodschrok omdat ie vanuit het niets keihard begon te blaffen tegen een denkbeeldige inbreker.

[Doyaquba]

Wachten tot een deur opengaat. Donner knalt zo een glazen schuifdeur in of springt met gemak op een deurkruk om de deur te openen, welke kant die ook op staat en gaat. Dat vind ik wel het meest vervelende. Hij kan wel op commando wachten achter een deur maar alleen voor een paar minuten en dat staat hij ook echt te wachten nog steeds voor die rotdeur tot ik terug ben.
Als ik naar werk ga heeft hij dat trouwens niet, dat routinetje zit er wel in.

Bij Cato is het nog een eeuwig drama met trekken aan de riem. Dan gaat het een hele tijd goed en dan ziet ze ineens iets leuks of iets engs en is het drama. Maar goed ze kon eerst ook niet loslopen zonder de poten te nemen en inmiddels wel dus dat laatste komt ook nog.

Het enige wat ik niet train en eigenlijk best irritant is is aanslaan op de deurbel en beschaafd! bezoek ontvangen. Maar goed zoveel bezoek komt er ook weer niet en de mensen die komen weten t ook wel

[EchoMira]

Nee, ik ben niets vergeten.
Mijn honden gaan wel altijd mee en dan zit je gewoon in een stramien.
Ik wil gewoon niet dat ze zich op kantoor met het bezoek bemoeien.
Ze mogen zelfs even op schoot aan het bureau zitten maar als ik naar de bench wijs moet het klaar zijn. Ik hoef niet eens iets te zeggen want papa is streng.

Ze liggen gewoon in de mand thuis. Ze mogen er best even uit om te drinken of even lekker te bewegen als je dat wil maar we zitten hier niet op de kermis. Twee keer per dag mogen ze rennen en doen en rondkijken. Ik fiets met ze . Ik laat ze elke dag in de uiterwaarden rennen dus tijdens de andere uren van de dag wens ik gewoon orde.

Of ik gooi ze met een kong in de auto als ik het even allemaal niet meer wil.

Ze zijn niet stout omdat de ruimte tot experimenteren niet echt bestaat.
Maar het is ook dat ik ze van pup af aan al heb. Dat werkt gewoon anders.

Ik vind dat ik het goed doe. Mijn lurchers kunnen wel los.