Onze Barrie! Long time no see - update pag. 26

[Borderbende]

Wat leuk zo de broertjes samen. Stelletje stoerlapjes... hihihihi. Zoet ook de foto`s met Chupa.

[Zamunda]

Oh wat een leuke wandeldate weer! Waren Meeko en Barrie vooral op elkaar gericht en lieten ze de andere honden vooral met rust?

Mooi dat Barrie voor Chupa ook af en toe de juiste energie weet te vinden.

[Lothian]

Freek krimpt! Wat gek!

[K@ren]

Wat een leuke serie foto's weer. En mooi dat Barrie langzamerhand steeds beter gaat met Chupa. Zo lief samen

[Yvette]

Oh wat een leuke wandeldate weer! Waren Meeko en Barrie vooral op elkaar gericht en lieten ze de andere honden vooral met rust?

Ja ze zijn vooral heel druk met elkaar.
Komt ook wel omdat Barrie andere honden nog steeds spannend vindt, de ene dag meer als de andere dag maar over het algemeen ontloopt hij het meeste liever. Dat blijft wel echt een ding, soms denk ik het gaat echt beter en dan ineens is het weer helemaal bal en loopt ie alleen schichtig om zich heen te kijken.
Toevallig de dag voor deze Meeko-meet na m'n werk in het bosje daar, hij was echt helemaal ongerust, vond alles eng en het duurde zeker 20 minuten voor hij een beetje ontspande. Ik liep met mijn collega en haar Norwich maar dat maakte voor hem geen enkel verschil. De dag dat ik met Nikki had afgesproken kwam ie eigenlijk al relaxed uit de auto en was het wel prima. Nog lang niet zoals ik het graag zou zien maar ik hoop dat dat met ouder worden vanzelf komt.

Mooi dat Barrie voor Chupa ook af en toe de juiste energie weet te vinden.

Wat een leuke serie foto's weer. En mooi dat Barrie langzamerhand steeds beter gaat met Chupa. Zo lief samen

Wat leuk zo de broertjes samen. Stelletje stoerlapjes... hihihihi. Zoet ook de foto`s met Chupa.

Chupa heeft het toch wel zwaar met hem hoor, Barrie blijft hem opzoeken zodra hij gaat lopen en wil dan steeds Chupa zijn snuit of onderkaak beethouden. Echt superirritant. Natuurlijk zeggen we er wat van maar het heeft dus nog geen blijvend effect. Soms liggen ze even lief ergens maar Chup wil gewoon verder geen contact, die gaat dus continu verliggen als hij vindt dat ie te weinig ruimte krijgt.


Ik heb geloof ik ff last van de puppyblues, aan de ene kant gaat het hartstikke goed en ie natuurlijk al veel geleerd maar aan de andere kant zijn er nog zoveel dingen waar aan gewerkt moet worden en wat voor mijn gevoel geen ene steek uithaalt, weet ook niet goed wat ik er mee aan moet dus wel lastig. (Ik had natuurlijk 2 volwassen herplaatsers en Freek die braaf geboren is en Tobias werd destijds positief opgevoed tot hij niet luisterde dan zwaaide er wat, zoals dat op de hondenschool werd verteld, dat is alleen niet de manier die ik nu wil hanteren geeft me alleen zo weinig bruikbare ervaringen om wél op terug te kunnen vallen)

Binnen in huis hebben we weinig te klagen, hij is echt lief en leuk en daar kan ik ook wel leuk met hem oefeningetjes doen en ook op de hondenschool gaat het goed zolang er actie in de oefening zit. Maar verder overal buitenshuis krijg ik superweinig aandacht van hem, hij is zo met alles bezig behalve met mij, echt ingewikkeld. Ik zie alle pups in de wijk netjes meelopen en oefeningetjes doen en de mijne doet alleen waar hij zelf zin in heeft. Hij is ontzettend met zijn omgeving bezig nog steeds, scant de hele tijd alles af en is dan ook snel ongerust als hij honden of mensen spot. Afleiden met voer lukt nagenoeg niet want daar heeft hij geen tijd voor, speeltje werkt soms, ligt ook aan de mate van ongerustheid. Ik baal daar zo van, ik heb zo'n hekel aan honden die aan de riem trekken en wil hem dat graag gewoon gezellig aanleren maar hij staat zo vaak helemaal niet open buiten om iets te leren Ach en zo zijn er nog wel een aantal dingen waarmee ik worstel en me eigenlijk weinig raad mee weet. Tuig aantrekken, is echt nog steeds een ramp, hij laat gewoon zijn plas er bij lopen halsband begon van de week hetzelfde verhaal te worden. Eenmaal aan gaat het goed en wil hij ook weer graag mee naar buiten
Ik voel me echt een kneus af en toe met die hond, baal er ook van, ik ben zo gek op hem en probeer alles goed te doen maar als ie dan uit angst zijn plas laat lopen als ie zijn riem om moet dan voel ik me echt een slecht baasje

Nou ja, zo naar bed, misschien zien we morgen het licht weer en heb ik spijt van deze post en de reacties die daar wellicht op komen.

[Inge O]

Komt ook wel omdat Barrie andere honden nog steeds spannend vindt, de ene dag meer als de andere dag maar over het algemeen ontloopt hij het meeste liever. Dat blijft wel echt een ding, soms denk ik het gaat echt beter en dan ineens is het weer helemaal bal en loopt ie alleen schichtig om zich heen te kijken.
Toevallig de dag voor deze Meeko-meet na m'n werk in het bosje daar, hij was echt helemaal ongerust, vond alles eng en het duurde zeker 20 minuten voor hij een beetje ontspande. Ik liep met mijn collega en haar Norwich maar dat maakte voor hem geen enkel verschil. De dag dat ik met Nikki had afgesproken kwam ie eigenlijk al relaxed uit de auto en was het wel prima.

Weet je zeker dat dit veroorzaakt wordt door de angst voor andere honden? Zou het ook kunnen dat dit op dit moment zijn basisemotie is, buiten, en dat hij misschien net daarom oa. ook honden zo wantrouwt?

[Inge O]

ik ben zo gek op hem en probeer alles goed te doen maar als ie dan uit angst zijn plas laat lopen als ie zijn riem om moet dan voel ik me echt een slecht baasje

Deemoed is geen angst, het is eerder een soort van zelf aangevraagde time out : het verzoek indienen om even niet mee te hoeven doen.
Zal je nog niet leuk vinden, maar is toch iets wezenlijk anders dan echte angst hoor .

[Manuma]

Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase

Zo ga ik mijn leven door momenteel

Voor die aandacht buiten, als je hem niet vocaal om aandacht vraagt maar gewoon eens onvoorspelbaar gaat lopen? Dus af en toe omdraaien, stilstaan, een rondje om de boom of even achteruit. Dan gaat hij vanzelf naar je kijken gok ik, en dat beloon je dan. Je wandelt even als buurtgek maar ik heb zo zelfs Manu wat aandachtiger gekregen. Ik vond het ook nog best wel leuk want ik voelde me veel minder ‘falen’ dan met het vocaal aandacht vragen waar ik geen reactie op kreeg.

Ik hoop dat je nacht slaap je iets geholpen heeft. Ik snap heel goed wat je voelt hoor, dat weet je al denk ik Ze zijn vreselijk leuk maar het is ook een uitdaging.
Ze worden nu ook wel wat meer getrokken door die leuke, wijde wereld denk ik. Meeko klom gisteren op een teef en begon te karren

[Mellow]

*knip* en Freek die braaf geboren is

*knip*

Maar verder overal buitenshuis krijg ik superweinig aandacht van hem, hij is zo met alles bezig behalve met mij, echt ingewikkeld.*knip*

Pak alleen dit er even uit.
Puck is dus ook braaf geboren en die 'verwachting' had ik dus ook bij Sem.
Omdat Sem dus grotendeels door Puck werd opgevoed hoefde ik weinig te doen.
Dus Sem is ook heel braaf.
Heeft soms wel even bananen in de oren maar omdat hij blind is is hij altijd wel dicht in de buurt en wegrennen doet ie niet.

Nikki daarintegen dat is dus net Barrie.
Alles is leuker dan luisteren/kijken/opletten naar de baas.
Vooral als ze los was.
Ik was lucht.
Nu blijft ze aangelijnd en ben ik ook 1 op 1 training met haar aan het doen.
Zij is nu dus al bijna 1,5 jaar en het gaat super goed.
Wanneer en of ze ooit overal weer los kan weet ik niet maar aan de lijn luistert ze zo goed nu
Nikki had dat 'pestgedrag' dus naar Sem toe, hem bij zijn hoofdhaar pakken en dan de kamer doorslepen
Daar ben ik toch wel een keer flink van geflipt en sindsdien doet ze het niet meer.

Betreft aanlijnen, misschien geen tuig meer doen en buiten jachtlijntje erom?
Zo min mogelijk gedoe en als hij dan plast kan je het makkelijker negeren. Even zijn deemoedsgedrag ombuigen met een spelletje?

[Inge O]

Even zijn deemoedsgedrag ombuigen met een spelletje?

Dat zou ik juist niet doen, veel kans dat hij straks ook de uitnodiging voor een spelletje beladen gaat vinden.

Gewoon vriendelijk toespreken en verder het gedrag op zich totaal negeren en zonder aarzelen verderdoen waar je mee bezig was.

En als het klaar is, is hij de beste .

[Mellow]

Even zijn deemoedsgedrag ombuigen met een spelletje?

Dat zou ik juist niet doen, veel kans dat hij straks ook de uitnodiging voor een spelletje beladen gaat vinden.

Gewoon vriendelijk toespreken en verder het gedrag op zich totaal negeren en zonder aarzelen verderdoen waar je mee bezig was.

En als het klaar is, is hij de beste .

Bij Nikki werkte het wel.
Die dook elke keer weg van haar halsband (of tuig) en ging met de staart tussen de poten op haar mat liggen.
Bij mij komen wilde ze niet meer.
Ik pakte de halsband en riem en nam ook gelijk de flostouw of bal mee en ging dan een spelletje met haar doen.
Zo was ze super vrolijk en als ze dan helemaal blij bij mij zat dan knuffelde ik haar en klik, zo de halsband om.
Daarna nog even doorspelen en op zelfde manier de riem eraan en rest aanlijnen en weg.
Nu staat ze als eerste helemaal blij in de gang als ik de riemen/halsbanden pak.

[Inge O]

Even zijn deemoedsgedrag ombuigen met een spelletje?

Dat zou ik juist niet doen, veel kans dat hij straks ook de uitnodiging voor een spelletje beladen gaat vinden.

Gewoon vriendelijk toespreken en verder het gedrag op zich totaal negeren en zonder aarzelen verderdoen waar je mee bezig was.

En als het klaar is, is hij de beste .

Bij Nikki werkte het wel.
Die dook elke keer weg van haar halsband (of tuig) en ging met de staart tussen de poten op haar mat liggen.
Bij mij komen wilde ze niet meer.
Ik pakte de halsband en riem en nam ook gelijk de flostouw of bal mee en ging dan een spelletje met haar doen.
Zo was ze super vrolijk en als ze dan helemaal blij bij mij zat dan knuffelde ik haar en klik, zo de halsband om.
Daarna nog even doorspelen en op zelfde manier de riem eraan en rest aanlijnen en weg.
Nu staat ze als eerste helemaal blij in de gang als ik de riemen/halsbanden pak.

Prima dat het zo uitpakte, ik heb er hier een paar waarbij dat zeker niet zo zou zijn dus vandaar mijn reserve.

[Alfilillo]

Het is allemaal al gezegd: ´het is een fase´. Je hebt kinderen, dus je weet hoe het werkt. Kan het zijn dat hij nu een angstfase doormaakt dus wat terughoudender is met alles?

Wat betreft de deemoedplasjes: Lily deed dat ook veel lange tijd. Als we thuis kwamen, liet ze elke keer een plasje lopen. Ook bij het ontmoeten van andere honden ging ze op haar zij of rug liggen en deed ze een plasje. Maar het was niet echt angst hoor. Gewoon een blijk van onderdanigheid. Bij het volwassen worden stopte het. Net als Inge O zegt, gaf ik er eigenlijk geen aandacht aan.

En nu je het zegt, halsband omdoen vond ze ook niet zo fijn. Om over een tuig maar niet te spreken, dat heb ik één keer geprobeerd, nooit meer. Bij haar ging/gaat het vooral om het overhangen wat ze niet fijn vindt. Om naar buiten te gaan, moeten we een trap af, en ze bleef dan zelf al een paar treden hoger staan en ik helemaal beneden, zodat ik de halsband van onderaf om moest doen en dat vond ze prettiger. Ik moet zeggen dat ze er nu niks meer om geeft de om de band om te krijgen, maar overhangen is nog steeds niet haar ding.

Komt goed allemaal. Het hoeft niet allemaal perfect.

[jenn90]

Ik herken ook veel in de puppy tijd van Dakar, daar heb ik in het begin alleen maar halsband/riem gedaan en daar ook commando aan gekoppeld van neus zodat hij zelf zijn neus erin moet steken, tuig was ook stom (vind hij eigenlijk nog steeds ) maar doordat ik er een commando aan gekoppeld heb is het vooruit dan maar en daarna toch een koekje. Dakar vond andere honden en omgeving ook spannend en daar heb ik toen wat stapjes terug gedaan en alleen op pad en korte stukjes en veel laten kijken en erover nadenken, wat bij hem werkte is geen ontbijt en dan ontbijt met wandelen (oefeningetjes) hij ging juist ‘teveel’ aan rally optrekken en vergat dan mij helemaal dus daarom ook veel alleen op pad. Ze zullen zeker niet allen hetzelfde zijn hoor maar misschien heb je wat aan de tips ik zat soms ook met mijn handen in het haar gezien Rally eigenlijk super ‘braaf’ was en bijna alles vanzelf ging ik met Dakar echt heb moet leren kijken naar hem en voor mijn gevoel ‘baby’ stapjes heb ik er nu een heerlijke goed luisterende hond aan

[Yvette]

Bedankt voor al jullie reacties en support, superfijn eigenlijk wel

En zoals dat gaat met jonge wezens ging het vandaag weer goed, allebei uitgeslapen zeker?

Komt ook wel omdat Barrie andere honden nog steeds spannend vindt, de ene dag meer als de andere dag maar over het algemeen ontloopt hij het meeste liever. Dat blijft wel echt een ding, soms denk ik het gaat echt beter en dan ineens is het weer helemaal bal en loopt ie alleen schichtig om zich heen te kijken.
Toevallig de dag voor deze Meeko-meet na m'n werk in het bosje daar, hij was echt helemaal ongerust, vond alles eng en het duurde zeker 20 minuten voor hij een beetje ontspande. Ik liep met mijn collega en haar Norwich maar dat maakte voor hem geen enkel verschil. De dag dat ik met Nikki had afgesproken kwam ie eigenlijk al relaxed uit de auto en was het wel prima.

Weet je zeker dat dit veroorzaakt wordt door de angst voor andere honden? Zou het ook kunnen dat dit op dit moment zijn basisemotie is, buiten, en dat hij misschien net daarom oa. ook honden zo wantrouwt?

Ik denk inderdaad dat het gewoon een fase in zijn ontwikkeling is inderdaad. Ik denk niet dat ie zenuwachtig door het bos loopt omdat er honden kunnen komen. In de trimsalon bijvoorbeeld toont hij totaal geen angst naar welke hond dan ook. Zelfs als hij daar wel een keer zijn neus stoot (van de week toevallig een teckel die hem in zijn neus snepte na eerst 3 waarschuwingen te hebben gegeven) dan herstelt hij daar heel snel en goed van, kwestie van seconden. Buiten is hij veel minder zeker en nog duidelijk zoekende naar de juiste manier van ontmoeten. Dat is ook prima natuurlijk.

ik ben zo gek op hem en probeer alles goed te doen maar als ie dan uit angst zijn plas laat lopen als ie zijn riem om moet dan voel ik me echt een slecht baasje

Deemoed is geen angst, het is eerder een soort van zelf aangevraagde time out : het verzoek indienen om even niet mee te hoeven doen.
Zal je nog niet leuk vinden, maar is toch iets wezenlijk anders dan echte angst hoor .

Denk je echt alleen maar deemoed? Hij springt blij op als ik hem roep om mee te gaan, tot hij ziet dat ik riem of tuig ga pakken. Riem maakt twijfel, de ene keer komt hij dan wel in de gang waarna ik de deur dicht kan doen, andere keer niet en blijft hij uit mijn buurt. Bij het pakken van zijn tuig, of de verdenking ervan, gaat hij zich proberen te verstoppen in de kamer of in zijn bench en komt daar echt niet uit. Dan doe ik zijn riem daar dus om anders komen we nergens.

Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase
Het is een fase

Zo ga ik mijn leven door momenteel

Voor die aandacht buiten, als je hem niet vocaal om aandacht vraagt maar gewoon eens onvoorspelbaar gaat lopen? Dus af en toe omdraaien, stilstaan, een rondje om de boom of even achteruit. Dan gaat hij vanzelf naar je kijken gok ik, en dat beloon je dan. Je wandelt even als buurtgek maar ik heb zo zelfs Manu wat aandachtiger gekregen. Ik vond het ook nog best wel leuk want ik voelde me veel minder ‘falen’ dan met het vocaal aandacht vragen waar ik geen reactie op kreeg.

Ja het is een faaaaase en zoals altijd heeft ie meegelezen en was hij vandaag heel braaf. Wat je hierboven schrijft doe ik eigenlijk al vaak, hij let ook wel op mij, loopt bijvoorbeeld altijd aan de goede kant van een paaltje mee en zo niet weet ie niet hoe gauw hij terug moet om wel de goede kant te kiezen en als ik daar een spelletje van maak vindt hij dat ook leuk. Ik zie ook zijn oor draaien als ik wat zeg. Hij wacht als ik dat vraag. Maar even naar me kijken en echt contact maken om samen iets te doen zodat we buiten wat kunnen oefenen dat lukt me dus niet

Ik hoop dat je nacht slaap je iets geholpen heeft. Ik snap heel goed wat je voelt hoor, dat weet je al denk ik Ze zijn vreselijk leuk maar het is ook een uitdaging.
Ze worden nu ook wel wat meer getrokken door die leuke, wijde wereld denk ik. Meeko klom gisteren op een teef en begon te karren

Ja komende maanden zullen wel hard werken worden Kom ik hier nog wel even klagen af en toe, dat helpt Ik voel me er al weer beter over dan gister.
Soms bedenk ik wat, bereid het helemaal voor en dan lukt er niks Gister waren we met z'n allen naar een groot stuk, de mannen gingen naar de speeltuin met de auto's racen en spelen, 100 meter verderop ofzo, hij kon hun niet zien of horen. Ik bleef met Barrie op het eerste grote veld om te spelen en kijken of we wat samen konden doen. Geen strakke saaie appèl of statische oefeningen, eigenlijk was alles wel goed. Maar ik kon dus ondanks m'n voorbereidingen van speeltjes en snackjes helemaal geen contact krijgen en dan word ik echt een beetje moedeloos. Beetje vermoeidheid er bij en toen was de emmer ff vol

*knip* en Freek die braaf geboren is

*knip*

Maar verder overal buitenshuis krijg ik superweinig aandacht van hem, hij is zo met alles bezig behalve met mij, echt ingewikkeld.*knip*

Pak alleen dit er even uit.
Puck is dus ook braaf geboren en die 'verwachting' had ik dus ook bij Sem.
Omdat Sem dus grotendeels door Puck werd opgevoed hoefde ik weinig te doen.
Dus Sem is ook heel braaf.
Heeft soms wel even bananen in de oren maar omdat hij blind is is hij altijd wel dicht in de buurt en wegrennen doet ie niet.

Nikki daarintegen dat is dus net Barrie.
Alles is leuker dan luisteren/kijken/opletten naar de baas.
Vooral als ze los was.
Ik was lucht.
Nu blijft ze aangelijnd en ben ik ook 1 op 1 training met haar aan het doen.
Zij is nu dus al bijna 1,5 jaar en het gaat super goed.
Wanneer en of ze ooit overal weer los kan weet ik niet maar aan de lijn luistert ze zo goed nu
Nikki had dat 'pestgedrag' dus naar Sem toe, hem bij zijn hoofdhaar pakken en dan de kamer doorslepen
Daar ben ik toch wel een keer flink van geflipt en sindsdien doet ze het niet meer.

Betreft aanlijnen, misschien geen tuig meer doen en buiten jachtlijntje erom?
Zo min mogelijk gedoe en als hij dan plast kan je het makkelijker negeren. Even zijn deemoedsgedrag ombuigen met een spelletje?

Wat fijn dat het nu goed gaat, je moet elkaar ook op alle vlakken leren kennen natuurlijk.
Ik kan Barrie wel heel goed loslaten, het gaat me echt niet lukken om hem kwijt te raken want hij houdt mij dus wel heel goed in de gaten, dat is superfijn. Als hij losloopt dan luistert hij ook goed voor zijn leeftijd vind ik. Bij me roepen en aanlijnen is ook geen probleem. Daarmee prijs ik mezelf wel weer gelukkig.
Jachtlijn vindt hij inderdaad een fijn ding, die gebruik ik dus ook wel maar meestal alleen voor even plassen voor de deur.

Het is allemaal al gezegd: ´het is een fase´. Je hebt kinderen, dus je weet hoe het werkt. Kan het zijn dat hij nu een angstfase doormaakt dus wat terughoudender is met alles?

Wat betreft de deemoedplasjes: Lily deed dat ook veel lange tijd. Als we thuis kwamen, liet ze elke keer een plasje lopen. Ook bij het ontmoeten van andere honden ging ze op haar zij of rug liggen en deed ze een plasje. Maar het was niet echt angst hoor. Gewoon een blijk van onderdanigheid. Bij het volwassen worden stopte het. Net als Inge O zegt, gaf ik er eigenlijk geen aandacht aan.

En nu je het zegt, halsband omdoen vond ze ook niet zo fijn. Om over een tuig maar niet te spreken, dat heb ik één keer geprobeerd, nooit meer. Bij haar ging/gaat het vooral om het overhangen wat ze niet fijn vindt. Om naar buiten te gaan, moeten we een trap af, en ze bleef dan zelf al een paar treden hoger staan en ik helemaal beneden, zodat ik de halsband van onderaf om moest doen en dat vond ze prettiger. Ik moet zeggen dat ze er nu niks meer om geeft de om de band om te krijgen, maar overhangen is nog steeds niet haar ding.

Komt goed allemaal. Het hoeft niet allemaal perfect.

Dank je Ja een fase... Hou maar op over de kinderen, daar kan ik helemaal een topic of drie over volschrijven Hun gemoedstoestand is helemaal een rollercoaster, vergeleken daarbij is mijn hond een engeltje

Ik herken ook veel in de puppy tijd van Dakar, daar heb ik in het begin alleen maar halsband/riem gedaan en daar ook commando aan gekoppeld van neus zodat hij zelf zijn neus erin moet steken, tuig was ook stom (vind hij eigenlijk nog steeds ) maar doordat ik er een commando aan gekoppeld heb is het vooruit dan maar en daarna toch een koekje. Dakar vond andere honden en omgeving ook spannend en daar heb ik toen wat stapjes terug gedaan en alleen op pad en korte stukjes en veel laten kijken en erover nadenken, wat bij hem werkte is geen ontbijt en dan ontbijt met wandelen (oefeningetjes) hij ging juist ‘teveel’ aan rally optrekken en vergat dan mij helemaal dus daarom ook veel alleen op pad. Ze zullen zeker niet allen hetzelfde zijn hoor maar misschien heb je wat aan de tips ik zat soms ook met mijn handen in het haar gezien Rally eigenlijk super ‘braaf’ was en bijna alles vanzelf ging ik met Dakar echt heb moet leren kijken naar hem en voor mijn gevoel ‘baby’ stapjes heb ik er nu een heerlijke goed luisterende hond aan

Fijn om te lezen dat je dingen herkent. Ik kreeg nog meer berichten dat ik niet de enige ben die het momenteel zo ervaart dus dat scheelt toch, ik ben niet alleen.

Ik hoop met dat verrekte tuig vooral voor hemzelf dat het nog betert, buiten heeft hij er totaal geen last meer van dus dan is het zo zonde om er zoveel negatieve gevoelens bij te hebben vooraf. Met het oog op de toekomst is het gewoon handig om een tuig aan te kunnen hebben.
Ik had van Sonja filmpjes gekregen over stapjes qua aanleren tuig zelf aan trekken maar ik kom niet zo ver, ik moet hem blijven lokken anders gaat hij echt zijn neus er niet doorheen doen. Dat is ook mijn eigen trainingsvalkuil moet ik zeggen hoor, ik ben nogal van het lokken dus daar valt ongetwijfeld wat in te verbeteren.
Maaltijd mee naar buiten doe ik soms, maar met vlees is dat echt wel een ding natuurlijk en voor brokken moet ie eerst een dag hongeren (bij wijze van spreken) wil ik hetzelfde effect krijgen, ik twijfel ook of hij niet juist een beetje narrig wordt van minder eten en dan buiten de rest kunnen verdienen. Dat gevoel ik heb wel een beetje namelijk, was dat bij Dakar niet zo?
Alleen uitlaten doe ik eigenlijk al in 90% van de gevallen, ik neem nu juist expres af en toe een van de anderen mee als ik het idee heb dat hij daar baat bij heeft.

[Inge O]

Ik denk inderdaad dat het gewoon een fase in zijn ontwikkeling is inderdaad. Ik denk niet dat ie zenuwachtig door het bos loopt omdat er honden kunnen komen. In de trimsalon bijvoorbeeld toont hij totaal geen angst naar welke hond dan ook.

Oké, dacht ik al, en dat wil ook zeggen dat je helemaal niet moet focussen op zijn wantrouwen naar andere honden : hij is op zo'n moment gewoon gespannen, en alles wat hem in die spanning bevestigt (naar zijn gevoel) daar reageert hij op. En nee, op zo'n momenten van spanning zal hij heel moeilijk echt contact met je kunnen maken, maar ik lees ook ergens iets over het afpakken van een handschoen van iemand, dus zó gespannen en zó wantrouwend is hij gelukkig ook niet .

Denk je echt alleen maar deemoed? Hij springt blij op als ik hem roep om mee te gaan, tot hij ziet dat ik riem of tuig ga pakken.

Ja, dat is deemoed, op dat moment hè. Ik bedoel dus niet dat hij 'een onderdanige, teneergeslagen hond' zou zijn, wél dat hij op dat moment probeert om zich te onttrekken aan wat jij met hem van plan bent, en dat doet hij door zich deemoedig te tonen want dat is honds om te zeggen 'nee, nee, nee, niet doen, kijk dan hoe braaf ik ben, ik speel even niet mee, niet doen, niet doen!'

Gister waren we met z'n allen naar een groot stuk, de mannen gingen naar de speeltuin met de auto's racen en spelen, 100 meter verderop ofzo, hij kon hun niet zien of horen. Ik bleef met Barrie op het eerste grote veld om te spelen en kijken of we wat samen konden doen. Geen strakke saaie appèl of statische oefeningen, eigenlijk was alles wel goed. Maar ik kon dus ondanks m'n voorbereidingen van speeltjes en snackjes helemaal geen contact krijgen

Ik denk dat dit echt nog te hoog gegrepen is nu : als je met z'n allen gaat, laat hem dan, dat is voor zijn herderse genen nog niet het moment op zich op iets anders te kunnen focussen .

[Manuma]

Inge, wil je alsjeblieft nooit meer weggaan? Zo blij dat je weer mee schrijft

[Inge O]

Inge, wil je alsjeblieft nooit meer weggaan? Zo blij dat je weer mee schrijft

[Marlett]

Inge, wil je alsjeblieft nooit meer weggaan? Zo blij dat je weer mee schrijft

Haha, ik dacht hetzelfde. Goede inzichten, zet me ook aan het denken.

Ik zat al te zoeken naar een fan-knop ja. Het tegenovergestelde van de negeerknop.

[Mellow]

Inge, wil je alsjeblieft nooit meer weggaan? Zo blij dat je weer mee schrijft

Haha, ik dacht hetzelfde. Goede inzichten, zet me ook aan het denken.

Ik zat al te zoeken naar een fan-knop ja. Het tegenovergestelde van de negeerknop.

Dan klik ik die ook gelijk aan

[Inge O]

[Smoushond]

Als Bertus los loopt luistert hij perfect ( tot nu toe) maar aan de lijn veel minder.
Los is hij echt op mij gericht waarschijnlijk omdat hij bezig is me in de gaten te houden en aan de riem is hij meer met de omgeving bezig want ik loop toch niet weg ik zit tenslotte vast aan die riem

Dat trekken vind ik ook vreselijk,zat al te zoeken naar anti trektuig
Ik loop soms met een huppend konijn
Ben nu begonnen met stilstaan en of omdraaien maar weet niet of ik dat vol kan houden hoor

[Yvette]

Ik denk inderdaad dat het gewoon een fase in zijn ontwikkeling is inderdaad. Ik denk niet dat ie zenuwachtig door het bos loopt omdat er honden kunnen komen. In de trimsalon bijvoorbeeld toont hij totaal geen angst naar welke hond dan ook.

Oké, dacht ik al, en dat wil ook zeggen dat je helemaal niet moet focussen op zijn wantrouwen naar andere honden : hij is op zo'n moment gewoon gespannen, en alles wat hem in die spanning bevestigt (naar zijn gevoel) daar reageert hij op. En nee, op zo'n momenten van spanning zal hij heel moeilijk echt contact met je kunnen maken, maar ik lees ook ergens iets over het afpakken van een handschoen van iemand, dus zó gespannen en zó wantrouwend is hij gelukkig ook niet .

Denk je echt alleen maar deemoed? Hij springt blij op als ik hem roep om mee te gaan, tot hij ziet dat ik riem of tuig ga pakken.

Ja, dat is deemoed, op dat moment hè. Ik bedoel dus niet dat hij 'een onderdanige, teneergeslagen hond' zou zijn, wél dat hij op dat moment probeert om zich te onttrekken aan wat jij met hem van plan bent, en dat doet hij door zich deemoedig te tonen want dat is honds om te zeggen 'nee, nee, nee, niet doen, kijk dan hoe braaf ik ben, ik speel even niet mee, niet doen, niet doen!'

Bedankt dat je steeds weer de moeite neemt om alles te lezen en te reageren, dat wordt echt gewaardeerd En door de rest ook zie ik

Gister waren we met z'n allen naar een groot stuk, de mannen gingen naar de speeltuin met de auto's racen en spelen, 100 meter verderop ofzo, hij kon hun niet zien of horen. Ik bleef met Barrie op het eerste grote veld om te spelen en kijken of we wat samen konden doen. Geen strakke saaie appèl of statische oefeningen, eigenlijk was alles wel goed. Maar ik kon dus ondanks m'n voorbereidingen van speeltjes en snackjes helemaal geen contact krijgen

Ik denk dat dit echt nog te hoog gegrepen is nu : als je met z'n allen gaat, laat hem dan, dat is voor zijn herderse genen nog niet het moment op zich op iets anders te kunnen focussen .

Ja je hebt gelijk, zo had ik dat helemaal niet bekeken Eerlijkheid gebied me ook te zeggen dat ik eerder op de middag ook al thuis met hem had geclickerd. Bolletje zat gewoon vol denk ik nu.

Wat ik ook wel grappig vind, de vorige keer dat ik uiteindelijk toch maar besloot om mijn frustratie hier te delen omdat ik met mijn handen in het haar zat, was hij de dag daarna weer hartstikke lief. En nu dus weer Ik denk dat hij ineens weer een ontwikkelingssprong gemaakt heeft, hij was maandag en gister weer een toppertje, binnen zijn eigen kunnen natuurlijk.
Gisteravond laat op het laatste rondje kwamen we vlakbij huis 3 honden tegen, 2 boze keffers van links en 1 hyperdepieper van rechtvoor en mijn huis lag in het midden, shit dacht ik, hoe los ik dit goed op. Ik koos dus voor een omweggetje over de stoep helemaal rechts en met wat overredingskracht kon hij best normaal met mij meelopen en een stuk verderop zelfs met mij spelen en gewoon naar binnen terwijl die andere 3 dus 50 meter verderop uit hun pannetje stonden te gaan tegen elkaar terwijl de baasjes probeerden even een leuk gesprekje te voeren Ik was echt supertrots op mijn kleine aap!

[Zamunda]

Soms bedenk ik wat, bereid het helemaal voor en dan lukt er niks Gister waren we met z'n allen naar een groot stuk, de mannen gingen naar de speeltuin met de auto's racen en spelen, 100 meter verderop ofzo, hij kon hun niet zien of horen. Ik bleef met Barrie op het eerste grote veld om te spelen en kijken of we wat samen konden doen. Geen strakke saaie appèl of statische oefeningen, eigenlijk was alles wel goed. Maar ik kon dus ondanks m'n voorbereidingen van speeltjes en snackjes helemaal geen contact krijgen en dan word ik echt een beetje moedeloos. Beetje vermoeidheid er bij en toen was de emmer ff vol

Dat snap ik wel, dat is ook wel heel erg moeilijk want hij weet dat de rest *daar* is en hij wil niet gescheiden van ze, dus daar is hij dan druk mee bezig. Ga dan maar lekker genieten van hoe gaaf hij samen met de kinderen is .

Ik herken ook veel in de puppy tijd van Dakar, daar heb ik in het begin alleen maar halsband/riem gedaan en daar ook commando aan gekoppeld van neus zodat hij zelf zijn neus erin moet steken, tuig was ook stom (vind hij eigenlijk nog steeds ) maar doordat ik er een commando aan gekoppeld heb is het vooruit dan maar en daarna toch een koekje. Dakar vond andere honden en omgeving ook spannend en daar heb ik toen wat stapjes terug gedaan en alleen op pad en korte stukjes en veel laten kijken en erover nadenken, wat bij hem werkte is geen ontbijt en dan ontbijt met wandelen (oefeningetjes) hij ging juist ‘teveel’ aan rally optrekken en vergat dan mij helemaal dus daarom ook veel alleen op pad. Ze zullen zeker niet allen hetzelfde zijn hoor maar misschien heb je wat aan de tips ik zat soms ook met mijn handen in het haar gezien Rally eigenlijk super ‘braaf’ was en bijna alles vanzelf ging ik met Dakar echt heb moet leren kijken naar hem en voor mijn gevoel ‘baby’ stapjes heb ik er nu een heerlijke goed luisterende hond aan

Ik denk inderdaad dat dit wel een sleutel is in die oefeningen buiten willen doen.

Ik had van Sonja filmpjes gekregen over stapjes qua aanleren tuig zelf aan trekken maar ik kom niet zo ver, ik moet hem blijven lokken anders gaat hij echt zijn neus er niet doorheen doen. Dat is ook mijn eigen trainingsvalkuil moet ik zeggen hoor, ik ben nogal van het lokken dus daar valt ongetwijfeld wat in te verbeteren.

Dat lokken legt hem druk op bij iets waar hij al een torenhoge druk bij voelt dus dat ga je vanaf nu echt niet meer doen bij tuig/halsband . Leg dat ding op de grond en beloon voor elke blik en elk stapje die richting in. Ik zou dat wel met een ander tuig en halsband doen, niet dat je het ene moment aan het oefenen bent en het andere moment datzelfde ding toch tegen zijn zin om moet doen.

Het zal niet voor iedere hond werken en het is dus goed kijken naar hoe je hond erop reageert maar bij dit soort dingen zou ik zelf actie/spelen/lekkers combineren. Ik zou de oefenhalsband neerleggen en dan met heel lekker voer gaan strooien. Zeg op drie meter van dat ding af (in elk geval een afstand waarbij hij geen meer spanning voelt, daar moet jij ook zitten, jij moet namelijk niet bij het vervelende ding in de buurt zijn) en dan maar strooien (eerst van de halsband af, dan parallel eraan), één voor één en dat hij er achteraan/naartoe moet rennen (naar het voertje hè, niet de halsband). En dan steeds dichter in de buurt van die band en eroverheen, omheen etc. Eigenlijk een soort counter conditioning op de halsband. Dat ding moet neutraal worden en uiteindelijk zelfs een positieve associatie krijgen. Maar neem vooral de tijd, ga niet te snel.
Volgende stap voor mij zou zijn om dat ding zelf aan te raken tijdens deze oefeningen (heel kort en uitbouwen), vervolgens op te pakken en later weggooien of slingeren of weet ik wat, in elk geval iets waarbij hij enthousiast wordt (alles gecombineerd met lekker voer of spel, dus halsband weggooien en voer er half in de richting erachteraan zodat hij zelf naar die halsband gaat willen). Maak er een touwtje aan vast en sleep het ding over de grond als hij dat leuk vindt. Gooi het op de bank en laat hem erachteraan vliegen, alles wat hij maar leuk vindt. Laat hem er vrij mee worden.
Ondertussen zou ik met speeltjes héél spelenderwijs en dus echt met superlage druk hele kleine handelingen doen die te maken hebben met halsband omdoen. Dus heel even die nek aanraken met je hand of even het speeltje over z'n rug laten gaan en later over z'n nek, om z'n nek. Echt in heel kleine stapjes en heel kort, altijd zó dat hij er geen last van heeft maar het echt spelend blijft. Datzelfde zou ik uiteindelijk ook met de halsband doen.
Kan zijn dat hij er niet goed op reageert, dan moeten ofwel de stapjes kleiner en korter, ofwel het is niet geschikt voor jullie. Zolang je goed naar Barrie blijft kijken weet je of het wat is of niet..

Het moet ook echt bij jezelf passen en het kan prima zijn dat hij dit soort dingen helemaal niet nodig heeft, maar zolang je heel scherp in de gaten houdt dat hij het leuk blijft vinden (en absoluut niet lokt uiteraard) kan het mijns inziens in elk geval geen kwaad. Zelf vind ik dit soort dingen erg leuk om te doen, als je het goed doet/het bij jullie past is het gewoon een soort spel, lekker samen bezig zijn zonder enige druk en met veel lekkers, beweging, knuffels, stoeien en ondertussen zie je die hond groeien .

Maaltijd mee naar buiten doe ik soms, maar met vlees is dat echt wel een ding natuurlijk en voor brokken moet ie eerst een dag hongeren (bij wijze van spreken) wil ik hetzelfde effect krijgen

Je kunt ook (tijdelijk) zijn ochtendmaaltijd vervangen door worst.

ik twijfel ook of hij niet juist een beetje narrig wordt van minder eten en dan buiten de rest kunnen verdienen. Dat gevoel ik heb wel een beetje namelijk, was dat bij Dakar niet zo?

Het zou goed kunnen dat hij er gewoon te ongerust voor is nu, dat hij door de afleiding van het vlees de situatie nog onveiliger vindt omdat je hem over zijn grenzen heen dwingt om de omgeving minder in de gaten te houden. Dus dan zou ik zoals ik hierboven schreef tegen het huis aan beginnen, laat hem daar maar rustig en nog veilig genoeg zijn eten verdienen, niet op plekken waar hij het helemaal niet vertrouwt.

[mijke]

Qua ochtendmaal mee naar buiten: je hebt ook van die kvv worsten, van rodi geloof ik? Die is gedroogd, dus die kun je makkelijk in blokjes snijden.