Loopse furie: goed genezen van sterilisatie

[Dirkje]

Ik vraag me ook af of het verstandig is om haar in de toekomst te laten dekken. Sowieso vraagt haar enorme werkdrift om bloedserieuze pupkopers die meer willen doen dan af en toe een uurtje bij de schapen.
Hoeveel mensen zijn er die dit kunnen bieden? En hoeveel borders uit werklijnen worden er per jaar geboren?
Wil je het risico lopen dat al honden weer bij je terugkomen als het niet blijkt te werken bij de eigenaren?
De meeste mensen onderschatten het hebben van honden met dit energielevel toch hoor.
Zelfs voor borders uit werklijnen klinkt dit extreem.

Daarbij heb ik ook van je gelezen dat ze tegen je andere honden niet altijd erg aangenaam is.
Het is in een hoop opzichten geen makkelijke hond.
De kans dat haar karakter vererft is natuurlijk groot. Vind je dat een goed idee?

Ik snap ook dat je haar fantastisch vindt hoor maar 1 zo’n portret lijkt me al bewerkelijk genoeg.

[Lothian]

Ben het wel met de meesten hier eens. En ik denk dat je je ook moet afvragen of goed zijn in een mensenhobby rechtvaardigt dat je honden fokt die mentaal niet altijd stabiel of gelukkig zijn (of die dat alleen onder héél specifieke omstandigheden zijn) en waarvan er een grote kans is dat een deel van het nest daardoor vroeg of laat in de problemen komt.

Ik vind overigens precies hetzelfde van gefok met hysterische werkherders. Leuk dat ze heel goed zijn in jouw hobby maar denk je ook aan het belang van de hond zelf? (In het algemeen, niet tegen jou.)

[Gudrun]

Ja... ik heb een vriendin die nu en dan die online veilingen van werkhonden in Engeland volgt (en een kennis die er al 2 keer een hond kocht).. ze stuurde me een foto door, kijk, die lijkt op Kika. Blijkt het een halfbroertje te zijn. Gekocht, getraind en te koop gezet. Geveild voor meer dan 6000 pond.
Zo iets zou ik nooit willen voor mijn pups.
Werkend of niet, in mijn ogen moet een hond in huis leven en naast werk ook wandelen en spelen.

Afgezien daar van castreer ik alleen als het moet. Dus van de huidige 7 teven alleen Poppy omdat die hermafrodiet was. Maar soms heb ik wel genoeg van het loopse gedoe, de 2 chi's zijn dan ook best lastige krengetjes.
Maar misschien moet dit nu wel. Als ik bedenk hoe makkelijk en gelijkmatig Poppy is. Maar Pippa ook, loops of niet, nooit iets aan de hand.
Is bij deze dame duidelijk anders. Never a dull moment.

[Crutz]

Kiara is ook zo’n bitch
Pas schreef ik al dat ze bij het zwemmen met Perle vooraf erg dwars was. Wat ik eerst dacht door privé stress die ik had, maar een kleine week later bleek ze loops.
Ik weet waar het vandaan komt.
De hele teven lijn over Umi is zo. Hard, lastig en conflict zoekend tijdens de loopsheid.
Maar als ik dan doorpak in appel en duidelijkheid, dan is het ook zo over.
En verder staat het allang vast dat geen van Kiara haar pups naar onervaren mensen gaan.

[ellen en de birmanen]

met zo'n hond zal ik never nooit een nestje fokken.
1 keer een nestje gefokt met een teefje welke tijdens de loopsheid altijd niet te genieten was en daar heb ik spijt van gehad. 8 weken stress in huis. uitvallen naar de honden (hebben uiteindelijk de andere honden uit huis gedaan), heeft zelfs een hond gepakt die langs liep op straat terwijl ik haar uit wilde laten, katten mochten niet in de huiskamer komen want die viel ze aan. ook naar de mensen toe was ze niet te vertrouwen. ze is na haar nest gelijk gesteriliseerd en ze is nu veel gelijkmatiger in haar gedrag. het blijft een felle donder naar andere honden maar is niet meer zo licht ontvlambaar.

[Crutz]

met zo'n hond zal ik never nooit een nestje fokken.
1 keer een nestje gefokt met een teefje welke tijdens de loopsheid altijd niet te genieten was en daar heb ik spijt van gehad. 8 weken stress in huis. uitvallen naar de honden (hebben uiteindelijk de andere honden uit huis gedaan), heeft zelfs een hond gepakt die langs liep op straat terwijl ik haar uit wilde laten, katten mochten niet in de huiskamer komen want die viel ze aan. ook naar de mensen toe was ze niet te vertrouwen. ze is na haar nest gelijk gesteriliseerd en ze is nu veel gelijkmatiger in haar gedrag. het blijft een felle donder naar andere honden maar is niet meer zo licht ontvlambaar.

Mijn dames die in een furie veranderen tijdens de loopsheid zijn de meest zorgzame, maar ook relaxte moeders geweest. Zowel naar hun pups als naar andere honden en pupkopers (vanaf 4 weken mogen die bij mij pas komen)

[ellen en de birmanen]

met zo'n hond zal ik never nooit een nestje fokken.
1 keer een nestje gefokt met een teefje welke tijdens de loopsheid altijd niet te genieten was en daar heb ik spijt van gehad. 8 weken stress in huis. uitvallen naar de honden (hebben uiteindelijk de andere honden uit huis gedaan), heeft zelfs een hond gepakt die langs liep op straat terwijl ik haar uit wilde laten, katten mochten niet in de huiskamer komen want die viel ze aan. ook naar de mensen toe was ze niet te vertrouwen. ze is na haar nest gelijk gesteriliseerd en ze is nu veel gelijkmatiger in haar gedrag. het blijft een felle donder naar andere honden maar is niet meer zo licht ontvlambaar.

Mijn dames die in een furie veranderen tijdens de loopsheid zijn de meest zorgzame, maar ook relaxte moeders geweest. Zowel naar hun pups als naar andere honden en pupkopers (vanaf 4 weken mogen die bij mij pas komen)

die van mij niet dus. zo zie je dat niet iedere hond hetzelfde is. naar haar pups was ze heel lief totdat ze zelf gingen eten, toen heeft ze er 4 gepakt waarvan 1 ernstig met gevolg een trauma aan de bovenkaak. die lag met 4 weken bij Knaake onder het mes en is verschijnende keren terug gemoeten naar knaake. daarna de teef niet meer zonder toezicht bij haar pups gelaten.

[Crutz]

met zo'n hond zal ik never nooit een nestje fokken.
1 keer een nestje gefokt met een teefje welke tijdens de loopsheid altijd niet te genieten was en daar heb ik spijt van gehad. 8 weken stress in huis. uitvallen naar de honden (hebben uiteindelijk de andere honden uit huis gedaan), heeft zelfs een hond gepakt die langs liep op straat terwijl ik haar uit wilde laten, katten mochten niet in de huiskamer komen want die viel ze aan. ook naar de mensen toe was ze niet te vertrouwen. ze is na haar nest gelijk gesteriliseerd en ze is nu veel gelijkmatiger in haar gedrag. het blijft een felle donder naar andere honden maar is niet meer zo licht ontvlambaar.

Mijn dames die in een furie veranderen tijdens de loopsheid zijn de meest zorgzame, maar ook relaxte moeders geweest. Zowel naar hun pups als naar andere honden en pupkopers (vanaf 4 weken mogen die bij mij pas komen)

die van mij niet dus. zo zie je dat niet iedere hond hetzelfde is. naar haar pups was ze heel lief totdat ze zelf gingen eten, toen heeft ze er 4 gepakt waarvan 1 ernstig met gevolg een trauma aan de bovenkaak. die lag met 4 weken bij Knaake onder het mes en is verschijnende keren terug gemoeten naar knaake. daarna de teef niet meer zonder toezicht bij haar pups gelaten.

Nou inderdaad. Dat is echt ernstig ja als de teef dat ook nog eens zo verlegd naar de pups

[Dagmar]

Ze is altijd reactief en ik vertrouw haar daarom niet met kinderen. Als in echt helemaal niet. En mijn dochter mag haar niet kammen van me. Klitje kan ook hap zijn denk ik. Bij de dierenarts is ze dan wel wel braaf. Maar mij happen is totaal vreemd, tenzij uit frustratie bij agility als ik te onduidelijk ben, maar ik kan normaal gezien wel alles met haar doen. En ja, schrik dat ze feller wordt is er ook wel wat. Maar aangezien ze nu loops feller is dan anders hopelijk niet?
Gelukkig is het maar een klein opdondertje en kan ik haar fysiek aan, stel dat ze met dit gedrag 30 kilo of meer woog ipv 15 had ik een probleem.
Ik ken wel een oudere dierenarts die gespecialiseerd is in gedragstherapie bedenk ik nu, ik ga daar nooit omdat ze alleen maar "huisarts" dingetjes doet en ook niet echt de apparatuur heeft die mijn dierenarts wel heeft.
Maar misschien kan ik daar wel eens langs voor vrijblijvend advies.
Ik denk er serieus over na... nog 3 maanden tijd om te beslissen .

Jij bent zeer ervaren en jij staat met haar ook voor een enorme opgave. Met wat jij omschrijft, voornamelijk de reactiviteit, het extreme drijven en tegen de muur oplopen van twee dagen wat minder actie, denk ik dat voor haar het leven minder leuk is dan voor een goede werker die rust kan vinden/in balans is.
Ik ken maar weinig werkcollies, maar juist die waren buiten hun werk/activiteiten betrekkelijk rustig en makkelijk in de omgang.
Die paar dagen loopsheidsvenijn vind ik daar naast afgezet in het niet vallen, maar als ik jou was zou ik het mezelf en haar zo makkelijk mogelijk maken.

[Gudrun]

met zo'n hond zal ik never nooit een nestje fokken.
1 keer een nestje gefokt met een teefje welke tijdens de loopsheid altijd niet te genieten was en daar heb ik spijt van gehad. 8 weken stress in huis. uitvallen naar de honden (hebben uiteindelijk de andere honden uit huis gedaan), heeft zelfs een hond gepakt die langs liep op straat terwijl ik haar uit wilde laten, katten mochten niet in de huiskamer komen want die viel ze aan. ook naar de mensen toe was ze niet te vertrouwen. ze is na haar nest gelijk gesteriliseerd en ze is nu veel gelijkmatiger in haar gedrag. het blijft een felle donder naar andere honden maar is niet meer zo licht ontvlambaar.

Mijn dames die in een furie veranderen tijdens de loopsheid zijn de meest zorgzame, maar ook relaxte moeders geweest. Zowel naar hun pups als naar andere honden en pupkopers (vanaf 4 weken mogen die bij mij pas komen)

die van mij niet dus. zo zie je dat niet iedere hond hetzelfde is. naar haar pups was ze heel lief totdat ze zelf gingen eten, toen heeft ze er 4 gepakt waarvan 1 ernstig met gevolg een trauma aan de bovenkaak. die lag met 4 weken bij Knaake onder het mes en is verschijnende keren terug gemoeten naar knaake. daarna de teef niet meer zonder toezicht bij haar pups gelaten.

Dat is wel erg heftig zeg!
Naar kleine hondjes en pups is ze normaal gezien wel altijd lief. Behalve naar hondjes met een hoge staartdracht of snurkende kortsnuiten. Of heel soms en enkel binnen de roedel als redirectie om iets anders. Maar ik gooi haar zo in een groepje shelties of vlinderhondjes of zo en een van haar beste niet roedeleigen vriendjes is een dwergkees reutje.
En ze laat zich op de kop zitten door Maya, mijn kleinste chi van 2,4 kilo.
de 2 chi-dames zijn gevolgd en ook loops.. gezellig hier. Heb de chi's even samen in een grote bench geparkeerd want die naaien het hele spul op.

@ Crutz: bij herders is het "publiek" wat een pup koopt toch net iets anders denk ik. Er zijn maar heel weinig honden hier nodig voor het echte werk met de schapen (1 iemand die dolgraag een pup van haar wil is beroepsherder bij Kemp), de meesten gaan als agilityhond. En dan heb je gezinnen met kinderen. Nu lopen er binnen de agility best veel lastige honden rond en zijn er ook veel ervaren eigenaren, maar ook veel pups natuurlijk. En er zijn ook heel veel honden die en goed presteren en minder moeilijk zijn.
Ik heb de indruk dat bij herders er meer mensen vb pakwerk en mondboring en zo doen en dan daar graag toch een iets scherpere hond dan gewone huishond voor zoeken.
Merkte je bij haar na een nest wel verschil in karakter, ik bedoel dan een half jaar later of zo tov er voor? Want dat zei iemand anders gisteren nog, ook een lastige hond en na eerste nest veel makkelijker geworden.

[Gudrun]

Met wat jij omschrijft, voornamelijk de reactiviteit, het extreme drijven en tegen de muur oplopen van twee dagen wat minder actie, denk ik dat voor haar het leven minder leuk is dan voor een goede werker die rust kan vinden/in balans is.
Ik ken maar weinig werkcollies, maar juist die waren buiten hun werk/activiteiten betrekkelijk rustig en makkelijk in de omgang.
Die paar dagen loopsheidsvenijn vind ik daar naast afgezet in het niet vallen, maar als ik jou was zou ik het mezelf en haar zo makkelijk mogelijk maken.

Oh maar ze neemt haar rust wel hoor. Liefst zo dicht mogelijk bij mij. En mits ze genoeg gedaan heeft. 't Is nu ook weer niet dat het een ongelukkig gefrustreerd hondje is. Ook in de autobench of onderweg in de mobilhome is ze gewoon rustig. Op voorwaarde dat ze niet naar buiten kan kijken en dat ik niet hoorbaar met een andere hond aan het lopen ben, maar dat laatste gaat steeds beter. We werken hard aan impulscontrole .








Ik vind net die 2-3 weken loopsheidvenijn er te veel aan.

[Crutz]

[
@ Crutz: bij herders is het "publiek" wat een pup koopt toch net iets anders denk ik. Er zijn maar heel weinig honden hier nodig voor het echte werk met de schapen (1 iemand die dolgraag een pup van haar wil is beroepsherder bij Kemp), de meesten gaan als agilityhond. En dan heb je gezinnen met kinderen. Nu lopen er binnen de agility best veel lastige honden rond en zijn er ook veel ervaren eigenaren, maar ook veel pups natuurlijk. En er zijn ook heel veel honden die en goed presteren en minder moeilijk zijn.
Ik heb de indruk dat bij herders er meer mensen vb pakwerk en mondboring en zo doen en dan daar graag toch een iets scherpere hond dan gewone huishond voor zoeken.
Merkte je bij haar na een nest wel verschil in karakter, ik bedoel dan een half jaar later of zo tov er voor? Want dat zei iemand anders gisteren nog, ook een lastige hond en na eerste nest veel makkelijker geworden.

Dat zeker qua publiek. Al veranderd het door covid en minder ik onder andere daardoor ook echt.

Na het nest en de niet gedekte loopsheden waren ze gewoon hetzelfde als voorheen. Harder/kribbiger rondom de loopsheid (geen schijndracht zichtbaar en die periode ook niet anders)

[Dirkje]

Nou, wat houd je tegen dan als het zo’n lieve vriendelijke hond is is die met bijna alle honden samen kan, haar rust goed neemt en eigenlijk geen enkel probleemgedrag vertoont?

Ik snap echt niet na al je verhalen over haar dat je het zelfs serieus overweegt.

[Gudrun]

Nou, wat houd je tegen dan als het zo’n lieve vriendelijke hond is is die met bijna alle honden samen kan, haar rust goed neemt en eigenlijk geen enkel probleemgedrag vertoont?

Ik snap echt niet na al je verhalen over haar dat je het zelfs serieus overweegt.

Neen dat is het ook niet he, I wish .
Maar het beeld wat Dagmar van had had klopt ook niet helemaal.
Vraag ging oorspronkelijk eerder over of castreren het gedrag zou beter maken, of iemand het herkende dat teven ipv flauwer net bitsiger werden rond de loopsheid. Dat is bevestigd.

Volgende vraag is of castratie dan haar gewone normale door mij wel te hanteren gedrag gaat behouden of dat ze toch ook daardoor moeilijker wordt.
Moeilijker waarschijnlijk niet concludeer ik.

En ja, fokken... heb haar gekocht met het idee ooit, ook advies gevraagd ivm haar afstamming aan mensen die veel meer van border collies weten dan ik, dan heb ik mensen die ook echt om een pup van haar vragen en dan wil ik een beslissing rond castratie wel goed overwegen.
Blijkbaar is fokken niet voor mij weggelegd, op dat nestje met Bella lang geleden na. Flora had ik ook gekocht om naast sporten een eigen kennel te beginnen, kennelnaam aangevraagd, alle onderzoeken goed, maar toen het sporten echt begon liep ze wat vreemd, en het karakter wat ik voor ogen had in een sporthond bleek ze dan toch niet te hebben, te onzeker, niet stabiel, dus nooit gedaan. We niet gecastreerd want geen reden toe.
Naast de moeilijke kantjes is ze wel een fantastisch werkertje en een hele grappige inventieve slimme hond.

Maar aangezien ik zelf geen pup van haar wil aanhouden... niet fokken dus. Als latere volgende hond als ik niet meer zo veel wedstrijdsport neem ik wel een makkelijker typetje, zo een Flora-Dakar kruising achtig iets. Of terug een sheltie, al wil ik liever net een maatje groter.
Blijft de aarzeling rond castratie.
't Is niet zo dat ik het even kan uitproberen hoe ze dan is helaas. Dus wil wel zo veel mogelijk ervaringen.

[Dirkje]

Ik vind dat je een verstandige beslissing neemt vwb het fokken met haar.
Castreren is onomkeerbaar. Ik snap dat je daarbij niet over één nacht ijs gaat.

[Inge O]

Blijft de aarzeling rond castratie.
't Is niet zo dat ik het even kan uitproberen hoe ze dan is helaas. Dus wil wel zo veel mogelijk ervaringen.

De hormoonschommelingen heeft ze dan alvast niet, en dat is toch wat qua gedrag de meeste spanning bij teven kan veroorzaken.
Ik vind dat zogezegde feit dat teven agressiever zouden worden na castratie een echte hondenmeme, ik heb er in ieder geval bij geen van mijn teven ooit iets van gemerkt. Vind ik ook niet zo raar, want dat de testosteron relatief zou toenemen nadat de oestrogenen wegvallen gaat echt maar om miniéme hoeveelheden, heel wat anders dan de verandering bij een reu waar je een grot testosteronbron wegneemt.

[Gudrun]

Blijft de aarzeling rond castratie.
't Is niet zo dat ik het even kan uitproberen hoe ze dan is helaas. Dus wil wel zo veel mogelijk ervaringen.

De hormoonschommelingen heeft ze dan alvast niet, en dat is toch wat qua gedrag de meeste spanning bij teven kan veroorzaken.
Ik vind dat zogezegde feit dat teven agressiever zouden worden na castratie een echte hondenmeme, ik heb er in ieder geval bij geen van mijn teven ooit iets van gemerkt. Vind ik ook niet zo raar, want dat de testosteron relatief zou toenemen nadat de oestrogenen wegvallen gaat echt maar om miniéme hoeveelheden, heel wat anders dan de verandering bij een reu waar je een grot testosteronbron wegneemt.

Dat is een hele geruststelling!
Ik heb wel met Laïla vroeger en Vivi van mijn dochter gemerkt dat die zelfzekerder werden en minder flauw. Maar dat waren "seuten" voor, tijdens en 2 maanden na de loopsheid.
Met gelijkmatiger gedrag kom ik alvast minder voor verrassingen te staan zoals nu.

[Anne&taar]

Als je liever niet castreert, dan zou ik gewoon ff afwachten hoe je hond zich na deze loopsheid gedraagt. Helemaal weer normaal tussen twee loopsheden in? Bevestigd je idee dat t gerelateerd is aan de loopsheid. Dan zou ik persoonlijk zeker castreren, en snel, voordat zulk gedrag erin slijt.
Ook ik heb overigens niet de ervaring dat teven feller worden na castratie. Ik denk dat dat toch wat meer theorie is; omdat vrouwelijke hormonen dan gewoon geen rol met spelen. Wel is het vaak zo dat jonge teefjes gecastreerd zijn, en dat puur het feit dat deze teefjes nog zo jong waren, de reden zou kunnen zijn voor het tolerante gedrag van vóór castratie.

[Inge O]

Wel is het vaak zo dat jonge teefjes gecastreerd zijn, en dat puur het feit dat deze teefjes nog zo jong waren, de reden zou kunnen zijn voor het tolerante gedrag van vóór castratie.

Dat denk ik ook . De correlatie wordt waarschijnlijk verkeerdelijk gelegd met de castratie, terwijl ze dat eigenlijk is met de leeftijd.

[*Esther]

Ze is nu poeslief en plakt aan me, is ook al uitgebreid komen knuffelen. De verhoudingen kloppen terug, oef. Ik ging net een kop thee zetten, mee van uit de woonkamer, aan de waterkoker aan mijn voeten, mee terug naar de computer en hier weer langs me. De anderen houden afstand. Er is een magische cirkel rond ons van ruim 2 meter. Op Do na uiteraard maar aangezien die nog erger aan me plakt is die veilig.

Hmmm, nou...ik vind dit ook gewoon claimgedrag hoor. Leuk dat je zo gek bent met mij maar er wonen hier toevallig ook nog andere honden in huis die ook wel eens een aai willen.

[Gudrun]

Als je liever niet castreert, dan zou ik gewoon ff afwachten hoe je hond zich na deze loopsheid gedraagt. Helemaal weer normaal tussen twee loopsheden in? Bevestigd je idee dat t gerelateerd is aan de loopsheid. Dan zou ik persoonlijk zeker castreren, en snel, voordat zulk gedrag erin slijt.
Ook ik heb overigens niet de ervaring dat teven feller worden na castratie. Ik denk dat dat toch wat meer theorie is; omdat vrouwelijke hormonen dan gewoon geen rol met spelen. Wel is het vaak zo dat jonge teefjes gecastreerd zijn, en dat puur het feit dat deze teefjes nog zo jong waren, de reden zou kunnen zijn voor het tolerante gedrag van vóór castratie.

Ja ik wacht sowieso nog 3 maanden en beslis dan definitief.

Vandaag poeslief, geen onvertogen blik, plakkerig, slapen,... 1 keer een grommetje om? op? maar met een kort è è was het klaar. Onvoorstelbaar. Blijkbaar heb ik gisteren toch iets bereikt. Zelfs naast man in de zetel geslapen voor 10 minuten (toen was het te warm en ging ze op de grond verder maffen)
Maar vandaag ook helemaal niks van haar gevraagd, gewoon thuis en haar laten rondprutsen waar en wat ze wou.
Morgen trainen en zien we terug vreemde mensen en honden... ben benieuwd.
Ze houdt me wel scherp (pun intended) dat hondje.

[Gudrun]

Ze is nu poeslief en plakt aan me, is ook al uitgebreid komen knuffelen. De verhoudingen kloppen terug, oef. Ik ging net een kop thee zetten, mee van uit de woonkamer, aan de waterkoker aan mijn voeten, mee terug naar de computer en hier weer langs me. De anderen houden afstand. Er is een magische cirkel rond ons van ruim 2 meter. Op Do na uiteraard maar aangezien die nog erger aan me plakt is die veilig.

Hmmm, nou...ik vind dit ook gewoon claimgedrag hoor. Leuk dat je zo gek bent met mij maar er wonen hier toevallig ook nog andere honden in huis die ook wel eens een aai willen.

Ja klopt ook. Poppy mag een aai komen vragen, Do mag altijd alles, de rest durft niet. Maar dat ga ik nu even niet ook nog op de spits drijven. Als ik zelf iemand roep laat ze het gewoon toe. Iemand ongevraagd zou denk ik wel even een opgetrokken lip of meer opleveren nu.

[sabine]

Altijd als ik dit soort topics lees ben ik zo blij met hoe sullig mijn honden eigenlijk zijn

[Inge O]

Do mag altijd alles, de rest durft niet. Maar dat ga ik nu even niet ook nog op de spits drijven. Als ik zelf iemand roep laat ze het gewoon toe. Iemand ongevraagd zou denk ik wel even een opgetrokken lip of meer opleveren nu.

Dat iemand ongevraagd niet mag zou ik hooguit accepteren als ze maar eventjes bij mij in de buurt is, maar mij de hele tijd 'bezet houden'?? No way !

Ze krijgt het allemaal wel erg op een gouden schoteltje.

[Marc]

Mij vallen wel een aantal dingen op. Ze is helemaal geen furie tijdens haar loopsheid maar altijd. Alleen bij jou minder. Je dochters kunnen zeg je eigenlijk weinig doen of ze gaat hakken. Ik vind het wel degelijk een flinke karakterfout en fokken lijkt mij uit den boze. Het is niet de loopsheid die haar zo maakt want ze is zo. En alleen heb jij nu ook wat meer last als ze loops is. De loopsheid is het vergrootglas van haar karakter. Niet meer en niet minder.

Ik heb ooit een pup gekocht waarvan de ouders wat kleine maar toch wel belangrijke issues hadden. Moeders was behoorlijk waaks en paps was vrij pittig met de bek als er druk op stond. Het gevolg was een pup die mega eenkennig werd en niet schroomde haar tanden in te zetten. En niemand in huis liet en daarbij ook echt vet de aanval kon inzetten. Je moet niet laks doen over een hond van het eigen gezin die graag de tanden toont en zich niet laat borstelen door de rest van het gezin en jou ook in je gezicht durft te bijten.

Haar pups kunnen nog veel erger worden en daarover is niks te zeggen want niemand weet waarom dit is.

Ik moet overigens zeggen dat ik de manier waarop je hebt doorgepakt dapper vind maar zeker niet bevorderlijk. Nu zou ze nog harder kunnen gaan hakken want vastpakken aan het nekvel en totaal geen gehoor geven aan haar uitdrukkelijk waarschuwingsgedrag zou haar natuurlijk kunnen triggeren omdat ze dit gaat verwachten. Ik pak nooit door. Bij de honden. Als ze grommen of hun tanden laten zien laat ik ze winnen en ga ik uitzoeken waarom ze dit doen. En daarmee krijg je geen enkel probleem. Honden willen helemaal niet ontwrichten maar harmonie. Het is een fabel dat je moet doorpakken omdat ze anders geen respect meer tonen. Ik pakte vroeger wel door. Was een beetje ouderwets. Ben een paar keer flink gebeten. Vanaf Eva, Dapper en Cleo heb ik nooit meer doorgepakt. Grommen is respecteren en kijken wat er speelt en hoe dat op te lossen. Ik heb nooit issues met de honden gehad daarna.

Als je gaat fokken moet je eerlijk zeggen dat je kinderen de hond niet eens kunnen kammen en dat ze jou in je gezicht gehakt heeft. Dan weet je zelf al wel of je er wel of niet mee moet gaan fokken. Ik heb het niet meer zo op fokken met lastige types. Ik heb er ooit genoeg stress van gehad. Niks leuks aan als je hond je vrienden in de arm of hand hangt zodat het gehecht moet worden. Ik hield van die hond maar ik neem nooit meer een rashond omdat mensen met rashonden fokken om de kwaliteiten en daarom graag hele stevige dingen door de vingers gaan zien. Link als het om karakters gaat.