Een Hondenleven

Gudrun schreef: ↑11 okt 2021, 23:00

billy schreef: ↑11 okt 2021, 20:16

Gudrun schreef: ↑11 okt 2021, 20:06 Geen, ligt me echt echt niet.
Alleen op uiterlijk en om Kika te plezieren een patterdale.
Maar dan mag je mij na een week afvoeren denk ik.

En dat zeg jij met Kika, als ik je berichten lees dan denk ik, neeeee niet voor mij.

Hahaha maar daarnaast heeft ze ook enorm veel werklust, kan ik een oefening 30 keer opnieuw laten doen als ik dat wil en is ze giga slim. En ze is heel erg baasgericht. Ze daagt me uit maar ze past me wel. En ondanks alles is ze heel gevoelig.
Een terriër lijkt me toch veel onafhankelijker en "harder" te zijn.

Wat ik zie van terriers is juist dat ze wel baasgericht zijn, maar minder serieus dan een herder. Die combinatie van samenwerken en vrolijkheid vind ik leuk. In de zomer ga ik veel naar een baaitje waar meer hondemensen komen. Wat lol en onverschrokkenheid betreft springen de terriers er dan toch wel bovenuit. Zwemmen, stokken uit de golven halen, spelen met de baas.... ik hou ervan.

Zamunda schreef:Yorkies zijn me te kwetsbaar.

Zinodo schreef: ↑11 okt 2021, 19:13

Zamunda schreef: ↑11 okt 2021, 19:12 Wat is nou een relatief 'zacht' terriërras?

Border terrier.

Daar was ik ook bij uitgekomen als kandidaat toen ik zocht naar een hond of ras voordat ik Raaf vond, leuk dat je die noemt als relatief zacht.

Nanna schreef: ↑11 okt 2021, 19:34Die ik plaatste. De Australische. Lekker laid back en geen ruziezoekers.

Zijn dat ook van die mini's als Yorkies?

Inderdaad, is ook wel een reden dat ik van de parson naar de border ben gegaan. Op zich gedroegen ze zich bij ons goed maar met een enkel in het gips merkte ik dat ze datze bij amderen toch wel veranderden im een draakje

Alfilillo schreef: ↑12 okt 2021, 09:05

Zamunda schreef: ↑11 okt 2021, 19:12 Wat is nou een relatief 'zacht' terriërras?

Een bodeguero.

Staat ook hoog op de lijst. Die trekken me heel erg en ook qua uiterlijk vind ik ze om op te vreten. Maar zie maar eens aan een fijne, goed gefokte en goed gesocialiseerde pup te komen.

Ramiek schreef: ↑12 okt 2021, 09:22Inderdaad, is ook wel een reden dat ik van de parson naar de border ben gegaan. Op zich gedroegen ze zich bij ons goed maar met een enkel in het gips merkte ik dat ze datze bij amderen toch wel veranderden im een draakje

Door jou en je honden ben ik destijds geïnteresseerd geraakt in de border terriers .

Alfilillo schreef: ↑12 okt 2021, 09:05

Zamunda schreef: ↑11 okt 2021, 19:12 Wat is nou een relatief 'zacht' terriërras?

Een bodeguero.

Ja, die vind ik ook wel opvallend zachtaardig en sociaal, op dat vlak hebben ze niet echt een standaard terriërkarakter. Ik denk dat ze ook wat meegaander/minder eigenwijs zijn dan de doorsnee terriër.
Superleuke hondjes vind ik het!

Anja schreef: ↑11 okt 2021, 17:58 Geen een
Terriërs zijn niet mijn ding.

Nou dit dus, ik vind ze leuk bij een ander

Zamunda schreef:

Alfilillo schreef: ↑12 okt 2021, 09:05

Zamunda schreef: ↑11 okt 2021, 19:12 Wat is nou een relatief 'zacht' terriërras?

Een bodeguero.

Staat ook hoog op de lijst. Die trekken me heel erg en ook qua uiterlijk vind ik ze om op te vreten. Maar zie maar eens aan een fijne, goed gefokte en goed gesocialiseerde pup te komen.

Ramiek schreef: ↑12 okt 2021, 09:22Inderdaad, is ook wel een reden dat ik van de parson naar de border ben gegaan. Op zich gedroegen ze zich bij ons goed maar met een enkel in het gips merkte ik dat ze datze bij amderen toch wel veranderden im een draakje

Door jou en je honden ben ik destijds geïnteresseerd geraakt in de border terriers .

Leuk!

De groep terrier is behoorlijk divers, van praktisch gezelschapshondjes tot keiharde werkers met dito karakter.
In de regel zijn ze allemaal ontstaan om te werken, maar een muisje kunnen vangen en het opnemen tegen een vos/das .. daar zit nog wel verschil in natuurlijk.

Eigenwijs? Ach ja dat kan , de meeste zijn immers ook gefokt om zelfstandig te kunnen werken dus het wat " slaafse" van een bv duitse herder of border ... dat zit er vaak niet in. Maar dat maakt ze zeker niet niet baasgericht of gehoorzaam. Je moet de knopjes kennen

Voor mij staat de jack russell op 1. Maar de fox gladhaar(De ruwhaar vind ik vaak wat dommig, nou niet aangevallen voelen hoor , maar ik heb er errug veel gekend ) vind ik een mooi type hond.
Ook de zwarte rus vind ik erg prettig qua hond.

Ach het moet bij je passen, maar zoals dus in zoveel rasgroepen is er veel keuze, ook zeker qua karakter.

Budkes schreef: ↑12 okt 2021, 09:09 De Jack Russell natuurlijk. Ik kan me werkelijk geen leukere honden bedenken. Lekker actief, niet overgevoelig, altijd bereid tot actie, heel erg intelligent en ik vind ze juist enorm baasgericht. En als je wilt kun je nagenoeg elke sport/spel met ze beoefenen. Speuren, behendigheid, G&G, hoopers...
Ik vind ze fantastisch om mee samen te leven en ben iedere keer weer verbijsterd over hoe goed ze op je letten.
Als ik in bed 's ochtends na het wakker worden lig te lezen op mijn tablet blijven ze op het hoofdkussen (Perry) en onder de deken (Herbert) liggen pitten en zodra ik het knopje aan de zijkant indruk, vrijwel geluidloos, om de tablet uit te zetten word ik besprongen door een friemelende massa, yeah we gaan eruit.
Hoe dan denk ik, alleen een knopje.
Als ik vervolgens ga douchen kruipen ze weer op bed en dat duurt net zo lang tot ik ,uit zicht, in de badkamer mijn broek aantrek, dan komen ze weer aan rennen want dan ben ik volgens hun dus bijna klaar en gaan we naar beneden, dat klopt ook weer.
Doe ik per ongeluk mijn hardloopschoenen aan dan kiest Perry, ook als we pas een uur later gaan lopen, steevast een andere route uit, de hardlooproute want ik had een uur geleden toch niet voor niets die schoenen aangedaan.
Ik vind het fascinerend hoe die 2 zonder opdringerig te zijn altijd met me bezig zijn. De Mechels hobbelen daar achteraan, die merken die details echt niet op hoor.
Daarnaast vind ik het makkelijk dat ze zo klein zijn maar alles kunnen wat een grote hond ook kan, mee aan de fiets, skeeleren, hardlopen, steppen. Ze zijn onvermoeibaar, zitten goed in elkaar, stevig gebouwd en ik vind ze super leuk om te zien.
En ik vind ze niet moeilijk, je kunt ze vrij vlot alles leren zonder dat dat veel moeite kost. Je moet wat duidelijke grenzen stellen waar ze nooit overheen mogen en dan gaat de rest echt vanzelf.
Ze passen gewoon heel erg goed bij mij en mijn karakter denk ik. Het zijn oprecht de allerleukste honden die ik ken.

Klinkt helemaal leuk! Ik lees hierin ook veel van Manipi terug, hoewel hij maar een kwart `Russeltype` is.

Oh... nog even inhaken op 1 of meer opmerkingen welke ik voorbij zag komen over de JR , dat ze steeds langer en lager worden..

Niet echt hoor, tuurlijk lopen er lange ( kromme) kortbenige hondjes rond, ook met stamboom, maar zeker de laatste jaren is dat zeker niet de norm ( ik heb altijd geprobeerd om meer been en atletisch type te fokken.

Hier voorbeeldjes van jr's die nu het ras wel een beetje vertegenwoordigen ( of zou moeten imo)

Budkes schreef: ↑12 okt 2021, 09:09 De Jack Russell natuurlijk. Ik kan me werkelijk geen leukere honden bedenken. Lekker actief, niet overgevoelig, altijd bereid tot actie, heel erg intelligent en ik vind ze juist enorm baasgericht. En als je wilt kun je nagenoeg elke sport/spel met ze beoefenen. Speuren, behendigheid, G&G, hoopers...
Ik vind ze fantastisch om mee samen te leven en ben iedere keer weer verbijsterd over hoe goed ze op je letten.
Als ik in bed 's ochtends na het wakker worden lig te lezen op mijn tablet blijven ze op het hoofdkussen (Perry) en onder de deken (Herbert) liggen pitten en zodra ik het knopje aan de zijkant indruk, vrijwel geluidloos, om de tablet uit te zetten word ik besprongen door een friemelende massa, yeah we gaan eruit.
Hoe dan denk ik, alleen een knopje.
Als ik vervolgens ga douchen kruipen ze weer op bed en dat duurt net zo lang tot ik ,uit zicht, in de badkamer mijn broek aantrek, dan komen ze weer aan rennen want dan ben ik volgens hun dus bijna klaar en gaan we naar beneden, dat klopt ook weer.
Doe ik per ongeluk mijn hardloopschoenen aan dan kiest Perry, ook als we pas een uur later gaan lopen, steevast een andere route uit, de hardlooproute want ik had een uur geleden toch niet voor niets die schoenen aangedaan.
Ik vind het fascinerend hoe die 2 zonder opdringerig te zijn altijd met me bezig zijn. De Mechels hobbelen daar achteraan, die merken die details echt niet op hoor.
Daarnaast vind ik het makkelijk dat ze zo klein zijn maar alles kunnen wat een grote hond ook kan, mee aan de fiets, skeeleren, hardlopen, steppen. Ze zijn onvermoeibaar, zitten goed in elkaar, stevig gebouwd en ik vind ze super leuk om te zien.
En ik vind ze niet moeilijk, je kunt ze vrij vlot alles leren zonder dat dat veel moeite kost. Je moet wat duidelijke grenzen stellen waar ze nooit overheen mogen en dan gaat de rest echt vanzelf.
Ze passen gewoon heel erg goed bij mij en mijn karakter denk ik. Het zijn oprecht de allerleukste honden die ik ken.

Jij omschrijft echt precies wat ik bedoel. Ik zie echt de verschillen qua karakter tussen een Jackie en een Cairn wel, maar jouw verhaal beschrijft precies waarom ik zo dol op ze ben. Jouw hondjes lijken me echt te leuk ook.

Die zijn mooi hoor Noor!
Ik denk dat mensen voornamelijk de husseltjes zien lopen en daar wordt vaak bij het fokken nergens op gelet.

Budkes schreef: ↑12 okt 2021, 09:09 De Jack Russell natuurlijk. Ik kan me werkelijk geen leukere honden bedenken. Lekker actief, niet overgevoelig, altijd bereid tot actie, heel erg intelligent en ik vind ze juist enorm baasgericht. En als je wilt kun je nagenoeg elke sport/spel met ze beoefenen. Speuren, behendigheid, G&G, hoopers...
Ik vind ze fantastisch om mee samen te leven en ben iedere keer weer verbijsterd over hoe goed ze op je letten.
Als ik in bed 's ochtends na het wakker worden lig te lezen op mijn tablet blijven ze op het hoofdkussen (Perry) en onder de deken (Herbert) liggen pitten en zodra ik het knopje aan de zijkant indruk, vrijwel geluidloos, om de tablet uit te zetten word ik besprongen door een friemelende massa, yeah we gaan eruit.
Hoe dan denk ik, alleen een knopje.
Als ik vervolgens ga douchen kruipen ze weer op bed en dat duurt net zo lang tot ik ,uit zicht, in de badkamer mijn broek aantrek, dan komen ze weer aan rennen want dan ben ik volgens hun dus bijna klaar en gaan we naar beneden, dat klopt ook weer.
Doe ik per ongeluk mijn hardloopschoenen aan dan kiest Perry, ook als we pas een uur later gaan lopen, steevast een andere route uit, de hardlooproute want ik had een uur geleden toch niet voor niets die schoenen aangedaan.
Ik vind het fascinerend hoe die 2 zonder opdringerig te zijn altijd met me bezig zijn. De Mechels hobbelen daar achteraan, die merken die details echt niet op hoor.
Daarnaast vind ik het makkelijk dat ze zo klein zijn maar alles kunnen wat een grote hond ook kan, mee aan de fiets, skeeleren, hardlopen, steppen. Ze zijn onvermoeibaar, zitten goed in elkaar, stevig gebouwd en ik vind ze super leuk om te zien.
En ik vind ze niet moeilijk, je kunt ze vrij vlot alles leren zonder dat dat veel moeite kost. Je moet wat duidelijke grenzen stellen waar ze nooit overheen mogen en dan gaat de rest echt vanzelf.
Ze passen gewoon heel erg goed bij mij en mijn karakter denk ik. Het zijn oprecht de allerleukste honden die ik ken.

Nouja, precies dit dus! Jet is dan wel een Hussell, maar wel voornamelijk Terriër. Fantastische hondjes

Alfilillo schreef: ↑12 okt 2021, 09:15
Wat ik zie van terriers is juist dat ze wel baasgericht zijn, maar minder serieus dan een herder. Die combinatie van samenwerken en vrolijkheid vind ik leuk. In de zomer ga ik veel naar een baaitje waar meer hondemensen komen. Wat lol en onverschrokkenheid betreft springen de terriers er dan toch wel bovenuit. Zwemmen, stokken uit de golven halen, spelen met de baas.... ik hou ervan.

Dit inderdaad ! Ik had nooit gedacht dat ik er zo zou appreciëren, maar dat alles leuk vinden is voor mij echt een grote plus. Billie geeft 100% in alles wat we samen doen en is echt overal wel voor te porren (behalve wandelen in de regen, maar dat is dat whippetkantje ). En als iets moeilijk of eng is, schudt ze het van zich af en is alles een halve minuut later alweer vergeten. Daarbij neemt ze zichzelf ook niet zo serieus. Heerlijk is het !

_Tiny_ schreef: ↑12 okt 2021, 19:26 Die zijn mooi hoor Noor!
Ik denk dat mensen voornamelijk de husseltjes zien lopen en daar wordt vaak bij het fokken nergens op gelet.

En dat mag...en ik zeg ook niet dat dat geen leuke hondjes zijn ( of juist niet) maar het zijn geen jack russell terriers zoals bedoeld.

En de honden op de foto's... allemaal zeer werklustige, voor het fokdoel geschikte honden, met een ontzettend fijn karakter. Ook zonder dat ze werkelijk op hun vos of das kunnen jagen.

Voor de terrier-kenners hier, wat zijn bijv. eigenschappen die je als terrierbaas echt moet hebben? En wat juist niet?

sabine schreef: ↑12 okt 2021, 21:53 Voor de terrier-kenners hier, wat zijn bijv. eigenschappen die je als terrierbaas echt moet hebben? En wat juist niet?

Je moet geen onderdanig..slaafs typje willen, en dat bedoel ik niet negatief, want dat is het niet.
je moet vooruit kunnen denken ,in wat zou mijn hond kunnen gaan doen... en dan het wel laten gebeuren zonder dat het problemen geeft .. dus wel ergens laten denken dat je hond de regie heeft ( maar stiekem dus niet)
Je moet geen onvoorwaardelijke gehoorzaamheid verwachten.
Maar vooral enorm waarderen dat de meeste erg groot zijn in ego.
En hoe hard ze soms ook overkomen , enorm veel waarde hechten aan zekerheid en complimentjes ( ook onverdiend )


Maar..zoals ik al eerder schreef... terriers zijn erg divers..een yorkie kun je niet vergelijken met bv een zwarte rus

Noor schreef: ↑12 okt 2021, 20:49 het zijn geen jack russell terriers zoals bedoeld.

Bedoeld door wie? Door meneer Russell himself? Die had ze puur als werkhond en niet als showparadepaardje.
“ The Parson Russell Terrier was developed in the south of England in the 1800s to pursue fox both above and below the ground. The breed was named for Reverend John “The Sporting Parson” Russell, who had two passions in life: his ministry and his hunting dogs. His terriers were bred to work together with foxhounds in pursuit of the clever fox.”
Het hele showgebeuren, compleet met opmeten van snuitlengte en kijken of de staart wel op voorgeschreven wijze gedragen wordt kwam pas vele decennia later.
Maar goed, dat geldt voor eigenlijk alle rassen. Maar ik vind wel dat je niet kunt zeggen dat de huidige showhond ‘zo bedoeld’ is. Dat was ie niet.

sabine schreef: ↑12 okt 2021, 21:53 Voor de terrier-kenners hier, wat zijn bijv. eigenschappen die je als terrierbaas echt moet hebben? En wat juist niet?

Terriërs zijn erg beweeglijk en actief en altijd in voor actie. Als eigenaar moet je rustig kunnen blijven en ook rust in moeten kunnen bouwen.
Terriërs kunnen fel en onverschrokken zijn, daar moet je alert op zijn en mee kunnen werken, ook met het jacht gedrag op alles dat zich in de aarde bevind maar ook daar boven. Je moet dus zelf ook actief zijn en aan de slag willen omdat ze hun energie kwijt moeten en iets te doen willen hebben.
Verder, duidelijkheid geven: met duidelijke regels en grenzen ben je een heel eind.

Volgens mij moet je juist niet zelf snel opgefokt raken over dingen. Dat is niet heel handig want dan heb je al snel een opgefokte hond en een opgefokte baas.

Ik ben rustig en best wel een halve softie, daarom kan ik zo genieten van al die beweeglijkheid en energie en de pit van terriërs. Dagelijks word ik er weer vrolijk van, en gewoon dat observeren van het graven in de aarde van Lanai en Feta is best mooi en rustgevend om te zien.

Nanna schreef: ↑12 okt 2021, 22:06

Noor schreef: ↑12 okt 2021, 20:49 het zijn geen jack russell terriers zoals bedoeld.

Bedoeld door wie? Door meneer Russell himself? Die had ze puur als werkhond en niet als showparadepaardje.
“ The Parson Russell Terrier was developed in the south of England in the 1800s to pursue fox both above and below the ground. The breed was named for Reverend John “The Sporting Parson” Russell, who had two passions in life: his ministry and his hunting dogs. His terriers were bred to work together with foxhounds in pursuit of the clever fox.”
Het hele showgebeuren, compleet met opmeten van snuitlengte en kijken of de staart wel op voorgeschreven wijze gedragen wordt kwam pas vele decennia later.
Maar goed, dat geldt voor eigenlijk alle rassen. Maar ik vind wel dat je niet kunt zeggen dat de huidige showhond ‘zo bedoeld’ is. Dat was ie niet.

Het laagbenige... kromme...teckelachtige type, welke ook vaak als JR bestempeld wordt

En ik ben de laatste die zegt dat de huidige showhond zo bedoeld is... juist niet. dat was ook niet wat ik zei in mijn stukje.

Ik heb ooit geshowd met mijn jacken. Omdat het " moest" maar hou er helemaal niet van.
Oogkleur... te gekrulde staart, ik ben er altijd tegen geweest dat er daar op geselecteerd werd.

En de honden op de foto's in mijn bericht... reken maar dat die de waardering van meneer john russell hebben, die kunnen wat hij voor ogen had

Interessant om jullie ervaringen over de JR’s te lezen!

Persistence schreef: ↑12 okt 2021, 22:35 Interessant om jullie ervaringen over de JR’s te lezen!

vind ik dus ook! Vind het ook echt leuke honden, grote hond in een kleine verpakking eigenlijk, en hun uiterlijk vind ik echt superstoer. Mijn opa en oma hadden er vroeger een en dat was echt een leuk pienter hondje. Wie weet ooit

Ik zie trouwens best vaak de combinatie Mechelse herder en JR, niet alleen hier maar ook bij herdergroepen.

Persistence schreef: ↑12 okt 2021, 22:50 Ik zie trouwens best vaak de combinatie Mechelse herder en JR, niet alleen hier maar ook bij herdergroepen.

Dat komt omdat de jr de mechel vaak kan zeggen hoe het moet, zonder zelf in problemen te komen.. en zo lijkt de mechel heel slim

sabine schreef: ↑12 okt 2021, 21:53 Voor de terrier-kenners hier, wat zijn bijv. eigenschappen die je als terrierbaas echt moet hebben? En wat juist niet?

Je moet vooral zelf goed weten hoe je het hebben wil en hoe je je hond dusdanig gaat besturen.
Op zich niet heel anders dan met andere honden maar wat er gebeurt als je het niet doet is wel anders dan bij veel andere honden.

Agressie in uitgeoefend gedrag hoeft helemaal niet maar agressie als in een persoonlijkheidstype "Hij gaat er voor. Tjakka." is wel te verwachten bij veel terriers.
Dat is helemaal geen nadeel en het zelfs niet vervelend, soms zelfs leuk en een voordeel. Mits je zelf regelt hoe je hond zich ontwikkelt. Als pup maar ook gewoon door de jaren heen.

Terriers groeien vaak in zelfvertrouwen. En dan is iets wat je al gedacht geregeld te hebben ineens toch weer een item. Dat moet je leuk vinden.
En je moet het ook leuk vinden om met je hondje te rauzen.
Dapper was dol op moeilijke dingen doen. Hein nog veel meer.
Die deed je geen groter plezier dan even flink de adrenaline er op. En nu zie ik het bij echo weer.

Ik vind dat heel fijn. Ik hou van honden die zich het snot voor de ogen willen werken. Ik maak er tijd voor en dan heb je er daarna geen kind meer aan.
Maar je kunt het niet niet doen. Er is geen groter klotebeest dan een terrier die zich te vaak verveelt.
Andere honden gaan met grote ogen liggen zuchten. Terriers niet. Die rossen de geraniums uit de vensterbank en trekken je bank uit elkaar.

Ik vind het het leukste rastype dat er is. Andere rastypen zijn ook leuk maar ik ben nooit beter in mijn sas dan met een feist aan mijn zij.

Mijn Hein, door Noor gefokt, is ontzettend veelzijdig. Hij kan kantoorhond zijn, ongedierte bestrijden, grappig gezellig huisdier zijn, waken als een malle maar ook als hulphondje fungeren.
En toch is het een heel erg pittig hondje met veel passie.
Zolang je maar weet wat je wil en bereid bent er even wat instructie op te zetten gaat alles goed. Of je er nou op een studentenkamertje mee zit op meerdaagse tocht door de outback gaat.

Hij is nu geloof ik een jaar of 10 en gaat nog steeds als een trein. Dat moet ook want iedereen is dol op hem en we hebben hem nog heel lang nodig.

EchoMira schreef: ↑12 okt 2021, 23:51

sabine schreef: ↑12 okt 2021, 21:53 Voor de terrier-kenners hier, wat zijn bijv. eigenschappen die je als terrierbaas echt moet hebben? En wat juist niet?

Mijn Hein, door Noor gefokt, is ontzettend veelzijdig. Hij kan kantoorhond zijn, ongedierte bestrijden, grappig gezellig huisdier zijn, waken als een malle maar ook als hulphondje fungeren.
En toch is het een heel erg pitig hondje met veel passie.
Zolang je maar weet wat je wil en bereid bent er even wat instructie op te zetten gaat alles goed. Of je er nou op een studentenkamertje mee zit op meerdaagse toch door de outback gaat.

Hij is nu geloof ik een jaar of 10 en gaat nog steeds als een trein. Dat moet ook want iedereen is dol op hem en we hebben hem nog heel lang nodig.

Nou dit.... en niet omdat hein nou toevallig uit mijn fokgebeuren komt ( want juist deze hein had het eerst niet zo stabiel) dit is wat een jr kan en hoort te zijn, met de belangrijkste factor dat je duidelijk maakt wat je op dat moment verwacht . Ze passen zich ook aan zolang je ze maar begrijpt en respecteert.
En in dit geval was martijn de juiste basis om dit uit dat mannetje te halen