Een Hondenleven

Yvette schreef: ↑04 apr 2022, 21:44Hij plast trouwens nog steeds bijna alleen maar op vertrouwde plekken. Ik was laatst bij mijn moeder een dagje, toen heeft hij van 10 tot 20 uur maar één keertje geplast omdat hij dat daar dus eigenlijk niet wil. Zo typisch. Maar goed, ook daarin maakt hij wel stappen, soms verbaasd hij me ineens door aan de andere kant van onze woonwijk te plassen

Ohhh en ik altijd maar denken dat dat bij reuen geen problemen zou geven omdat die toch wel tegen een paaltje willen plassen. Froo heeft dit ook gehad, op vreemde plekkem plaste ze echt niet, ze knapte nog liever. Tot ze een jaar of twee was, sindsdien plast ze eigenlijk gewoon overal als het moet. Het gaat wel over.


Hij is wel echt heel mooi geworden trouwens! Hij heeft prachtige eyeliner.

Frootje schreef: ↑04 apr 2022, 21:54

Yvette schreef: ↑04 apr 2022, 21:44Hij plast trouwens nog steeds bijna alleen maar op vertrouwde plekken. Ik was laatst bij mijn moeder een dagje, toen heeft hij van 10 tot 20 uur maar één keertje geplast omdat hij dat daar dus eigenlijk niet wil. Zo typisch. Maar goed, ook daarin maakt hij wel stappen, soms verbaasd hij me ineens door aan de andere kant van onze woonwijk te plassen

Ohhh en ik altijd maar denken dat dat bij reuen geen problemen zou geven omdat die toch wel tegen een paaltje willen plassen. Froo heeft dit ook gehad, op vreemde plekkem plaste ze echt niet, ze knapte nog liever. Tot ze een jaar of twee was, sindsdien plast ze eigenlijk gewoon overal als het moet. Het gaat wel over.


Hij is wel echt heel mooi geworden trouwens! Hij heeft prachtige eyeliner.

Echt he Maar die fase komt ongetwijfeld nog, kwestie van tijd denk ik


Dank je @Natalie en de rest natuurlijk ook voor alle complimenten

Yvette schreef: ↑04 apr 2022, 21:44

Inge O schreef: ↑04 apr 2022, 09:00 Gaat super zo !

Ben nu wel benieuwd naar al die tips ivm. onzekerheid en aandacht vragen.

Nou zo spannend waren die eigenlijk niet, ik heb een hele tijd op hele rustige plekken gelopen om weinig andere honden tegen te komen. Toen dat goed ging, ging ik ook automatisch weer naar andere plekken maar zoals dat dan gaat met een wisselvallig peuterbrein waren soms onbekende plekken ineens weer aanleiding tot grote onzekerheid en nerveus gedrag. Dus was de tip om gewoon weer een tijdje in vertrouwd gebied te lopen. In ons geval dus in de wijk en een specifiek stuk polder. Ik vind dat best lastig omdat ik voor mijn eigen gevoel dan weer terug naar af moet maar zie wel dat zo'n aanpak hem heel goed doet. Hij bouwt nu steeds sneller vertrouwen op.

Hij plast trouwens nog steeds bijna alleen maar op vertrouwde plekken. Ik was laatst bij mijn moeder een dagje, toen heeft hij van 10 tot 20 uur maar één keertje geplast omdat hij dat daar dus eigenlijk niet wil. Zo typisch. Maar goed, ook daarin maakt hij wel stappen, soms verbaasd hij me ineens door aan de andere kant van onze woonwijk te plassen

Wat aandacht betreft ook niet anders van wat Sonja me al steeds zei maar m'n timing was niet goed en daardoor verviel ik steeds weer in mijn irritante lokgeluidje wat nooit werkt Die hond hoeft überhaupt nooit te kijken waar ik ben want hij hoort dat al, dat idee

Wel weer een mooi voorbeeld van hoe belangrijk details zijn . Iets wat sommige mensen standaard opwerpen 'ohhh, maar dat lukt bij jouw hond, maar bij die van mij nooit'.
Euhh, nee, niet zolang je hem aanpakt zoals je doet .

Ik had vanmorgen echt zo'n heerlijke ochtend, we hebben volop genoten
Ik had een wandeling in gedachte met aan het eind een terrasje, het eerste stuk van de wandeling liep alleen rondom een soort bossage waar zoveel bijzondere vogelgeluiden uit kwamen dat het Barrie, in combinatie met een nieuwe omgeving, wat onzeker en onrustig maakte. Hij liep zo op z'n tenen dat ik besloot op de helft al gelijk van het terras gebruik te maken, even rust inlassen. Dat hielp direct, hij plofte op z'n kleedje en ging relaxt liggen slapen! Goede keuze!



























Hij wilde trouwens alle steigers op die we tegen kwamen, dan ging hij op een drafje naar het eerste stuk om dan blij achterom te kijken "doen we deze??" en als ik dan zei ja ga maar dan werd ie helemaal blij
De tweede helft was hij hartstikke vrij en blij, wereld van verschil, zo fijn! Knappe hond! Hij ging ook nog het water in om een grote stok te halen, nog een paar keer dan zwemt hij denk ik, kan nu nooit lang meer duren.
Om dat alles te vieren hebben we aan het eind ook nog maar een kop thee op het terras genomen, dat was tenslotte ook het oorspronkelijke plan







Hier staan nog wat bewegende beelden in van onder andere het 'zwemmen'. Oh ja en met je kop tegen een paal aan lopen

De knappe vent! Mooi hoe hij zo relaxed op het terras ligt en zo leuk hoe hij helemaal enthousiast werd van die steigers .

Die ogen, nit normaal !

Levensgenieter

Wat knap die terrastraining

Oeps, ik zie dat ik bijna een jaar al niks geschreven heb in dit topic, time flies!

Inmiddels is hij een flinke kerel van 1,5 jaar oud! Superlief en natuurlijk nog steeds bloedmooi
We zijn lekker bezig met agility, dat is echt helemaal zijn ding, vanaf les 1 doet hij zo ontzettend hard zijn best, superleuk. Ik was een beetje benieuwd hoe hij het zou doen want gehoorzaamheid vond hij niet echt boeiend, hij deed alles voor een zesje. Maar zodra er actie aan te pas komt gaat ie helemaal aan en let hij supergoed op, echt genieten!

Buiten het trainen om wandel en fiets ik met hem maar nog steeds op plekken waar ik zo weinig mogelijk honden tegen kom of in de wijk waar iedereen z'n hond aan de lijn heeft want die onzekerheid is nog altijd erg aan de orde. Er zit wel verbetering in maar voornamelijk omdat we contacten voorkomen en daarmee dus ook slechte ervaringen. Met honden die we wel tegenkomen als ze los zijn is het in meer dan de helft van de gevallen toch iedere keer weer een teleurstelling, zeker Labradors moeten hem hebben, zodra hij zich onderdanig opstelt vliegen ze bovenop hem. Dat vind ik wel nog steeds het allerlastigste, ik kan niet ergens echt ontspannen lekker gaan wandelen zoals ik altijd met al m'n andere honden heb gedaan. We vinden onze weg wel maar toch jammer. Ik hoop nog steeds dat het wel gaat lukken op termijn. Ik merk aan hem dat hij in z'n koppie erg laat volwassen wordt en lukt het pas de laatste weken om wat meer echte oefeningetjes te doen op straat bijvoorbeeld, hij kan nu meer aandacht geven aan mij ipv de omgeving.

Thuis met de kinderen is hij echt super, hij is zo leuk en lief met en voor ze, zodra er iemand op de bank zit dan ligt hij er naast. En als ze willen voetballen, sjorren of wat dan ook is hij ook altijd paraat, hij is de ideale vriend

Ik zal zo nog even wat foto's met m'n telefoon toevoegen

De tweede foto is prachtig. Wat een heerlijke hond en dan nog die schattige Freek .

Hij heeft ook zo'n super lieve blik.

Hij is prachtig geworden.

Geweldig, wat een plaatje!
En dan Freek, wat een haute couture chien!

Hij is echt heel mooi

Hij is echt prachtig zeg

Als je snel kijkt dan zou je je nog kunnen afvragen of het een kruising mechel-stafford is, totdat je beter naar de oren kijkt.

Jammer dat de onzekerheid met honden gebleven is. Maar hij is daarentegen weer zo’n grote kindervriend.

Wat is hij toch mooi! En Freek..

Persistence schreef: ↑22 feb 2023, 22:49 Hij is echt prachtig zeg

Als je snel kijkt dan zou je je nog kunnen afvragen of het een kruising mechel-stafford is, totdat je beter naar de oren kijkt.

Jammer dat de onzekerheid met honden gebleven is. Maar hij is daarentegen weer zo’n grote kindervriend.

Ja dat vragen mensen mij ook vaak! Mechel Staff of Antilliaanse straathond

Yvette schreef: ↑22 feb 2023, 22:54
Antilliaanse straathond

Westpointer? Ja daar zie ik ook wel overeenkomsten mee.

Wat is hij toch prachtig! Die wenkbrauwtjes

Persistence schreef: ↑22 feb 2023, 23:11

Yvette schreef: ↑22 feb 2023, 22:54
Antilliaanse straathond

Westpointer? Ja daar zie ik ook wel overeenkomsten mee.

Ja die ja

Ook al zo prachtig opgedroogd!
Leuk ook samen spelen met zn broer.
Echt een goed geslaagd stel nakomelingen van het nest van @sirene.
Ik hou ervan!

Hij is zo knap. En de combi met Freek blijft in alle opzichten leuk!

Jammer dat hij zo onzeker is nog. Maar misschien dat het inderdaad met volwassen worden nog vooruit gaat. Het lijkt ook wel of juist die lompe honden dan net los gaan bij onzekere honden. Bij Vie merk ik wel dat het vooruit gaat nu ze wat ouder wordt.

Hij is zo knap! Wat jammer dat andere honden hem moeten hebben om zijn onzekerheid. Rotzakken. Maar verder klinkt hij wel echt perfect

Hij is prachtig!

Wat betreft de onzekerheid, hij is pas 1,5 dus ik denk dat daar wel verbetering in zit. Loop je wel eens met een andere stabiele, wat meer zelfverzekerde hond waar hij het goed mee kan vinden? Dat kan helpen. En bij lompe types aanlijnen en ertussen gaan staan. Meestal zie je van verre al wat voor vlees je in de kuip hebt.
Het zou jammer zijn als je bijna geen ontspannen losloopwandelingen meer zou kunnen doen.

Hij is zo ontzettend mooi Die blik van hem is echt bijzonder.
Ik heb over Meeko ook weleens de vraag gehad of het een straathond uit Curaçao is

Jammer dat die onzekerheid zo aanwezig blijft. Hopelijk betert het straks met de tijd.