De malle meiden

[Dagmar]

Ze hadden elkaar niet meer gezien sinds Zus bij mij kwam wonen. Even een paar seconden ruiken en Mini had het door. Mama!
Voor groots en meeslepend hoef je ze niet te bellen
Altijd hetzelfde als ze poolhonden ontmoeten. Ze moeten er heen, maken beleefd kennis en doen dan vooral alsof ze elkaar altijd zien en er niets bijzonders is. Maar de blik in hun ogen en de blije staarten zeggen genoeg.
Ze hebben apetrots het hele dorp doorkruist en hadden alleen maar aandacht voor elkaar.
Ik wilde Nikita nog graag een aai over haar bol geven, maar daar had ze geen zin in Liever nog een rondje lopen en met haar kind mee naar huis.

[*Esther]

Te schattig. Nikita bedankt beleefd voor het aangeboden lekkers.

[Nanna]

[Dagmar]

Hahaha ja, dat was het moment dat ik beledigd zei dat ze wél fotogeniek is

[Izzie_Lot]

Hahaha, wat heeft Zus een expressief hoofd

[Kruimel]

Lekker stel!

[Alex]

Fotogeniek of niet, blijf Zus echt geweldig vinden En die kop van Nikita met het koekje naast haar

[_Tiny_]

Wat leuk dat de herkenning er nog was!

[mijke]

Komt dat kleine ding uit die hele grote?

[Zamunda]

Apart joh dat ze dan al zo snel doen alsof ze elkaar dagelijks zien. Maar ondertussen stiekem toch wel heel trots samen door het dorp paraderen hè .

[Tamara]

Knappies.

Haha, die kop van Zus op de onderste foto. Ze is echt een leuk ding en ik vind het altijd mooi om jouw verhalen over Zus en je roedel te lezen. Ik wil nu ook een pratende poolhond zoals Naap bijvoorbeeld

Gisteren zag ik een kleine Sjaak, zó leuk: met die voorpootjes in de lucht zwaaien als een dolle, NIET luisteren naar zijn baasjes want hij wilde met Feta spelen. Zijn baasjes moesten hem komen ophalen en toen ging de pomeriaan zich verschuilen tussen MIJN benen een en al joligheid.

[HillieS]

Leuk stel!

[Dagmar]

Apart joh dat ze dan al zo snel doen alsof ze elkaar dagelijks zien. Maar ondertussen stiekem toch wel heel trots samen door het dorp paraderen hè .

Altijd. Staan ze te gillen dat ze naar een poolhond toe willen en als ze er eenmaal zijn is het een totale anticlimax. Met andere types kunnen ze spelen en aftasten, met poolhonden denken ze "wij zijn hetzelfde" en dan willen ze niet meer dan gezapig oplopen.
Maar dit was wel anders hoor, Zus schoot een paar seconden in puppymodus, onderdanig, druk, kwispelstaartje, veel beklikken en grote ogen
Dat heb ik haar nog nooit zien doen.
Ze mag altijd haar route bepalen en heeft mama op de grootste tour meegenomen

En toch echt een kind van haar moeder, thuis gingen ze allebei uit de hoogte interessant lopen doen bij hun reuen. Jaap heeft haar bijna opgesnoven en zij zat er vorstelijk van te genieten.

[Zamunda]

Altijd. Staan ze te gillen dat ze naar een poolhond toe willen en als ze er eenmaal zijn is het een totale anticlimax. Met andere types kunnen ze spelen en aftasten, met poolhonden denken ze "wij zijn hetzelfde" en dan willen ze niet meer dan gezapig oplopen.
Maar dit was wel anders hoor, Zus schoot een paar seconden in puppymodus, onderdanig, druk, kwispelstaartje, veel beklikken en grote ogen
Dat heb ik haar nog nooit zien doen.
Ze mag altijd haar route bepalen en heeft mama op de grootste tour meegenomen

En toch echt een kind van haar moeder, thuis gingen ze allebei uit de hoogte interessant lopen doen bij hun reuen. Jaap heeft haar bijna opgesnoven en zij zat er vorstelijk van te genieten.

Mooi zeg, genieten om je hond zo te zien dan. En dan thuis de koningin uithangen .

[Dagmar]

Fotogeniek of niet, blijf Zus echt geweldig vinden En die kop van Nikita met het koekje naast haar

Meer dan twee keer wat aanpakken stond niet in de agenda

Knappies.

Haha, die kop van Zus op de onderste foto. Ze is echt een leuk ding en ik vind het altijd mooi om jouw verhalen over Zus en je roedel te lezen. Ik wil nu ook een pratende poolhond zoals Naap bijvoorbeeld

Gisteren zag ik een kleine Sjaak, zó leuk: met die voorpootjes in de lucht zwaaien als een dolle, NIET luisteren naar zijn baasjes want hij wilde met Feta spelen. Zijn baasjes moesten hem komen ophalen en toen ging de pomeriaan zich verschuilen tussen MIJN benen een en al joligheid.

Nikita kan alleen maar monotoon roeptoeteren.

Dat heeft Sjaak z'n kinderen wel meegegeven. Veel opener, aanhankelijker en mensgerichter. Guus is ook zo'n blije dodo.

Komt dat kleine ding uit die hele grote?

Wij dachten dat ze met ouders van 4 en 40 kilo ergens in het midden uit zouden komen. Dat zei iedereen